ارمغان دانش
سال:1399 | دوره:25 | شماره:6 (پی در پی 143) |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: زندگی با کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/ بیش فعالی می تواند مشکلات روانشناختی قابل توجهی از قبیل؛ افسردگی، اضطراب و استرس را برای والدین آنها به همراه داشته باشد. توجه به این موضوع و انجام مداخلات روانشناختی برای کاهش این مشکلات ضروری است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر یک برنامه آموزشی فرزندپروری بر افسردگی، اضطراب و استرس مادران دارای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی/ بیش فعالی انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای از نوع کارآزمایی در عرصه می باشد که در کلینیک های روانپزشکی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در سال 1394 انجام شد. تعداد 64 مادر دارای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که دچار افسردگی، اضطراب و استرس متوسط و بالا بودند، به صورت نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده بر اساس طرح تصادفی بلوکی بین دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. مادران در گروه مداخله در 8 جلسه کلاس آموزشی فرزندپروری بر اساس پروتکل ساندرز شرکت کردند. مادران در گروه کنترل مراقبت های معمول را دریافت نمودند. قبل و یک ماه بعد از مداخله، افسردگی، اضطراب و استرس مادران با استفاده از مقیاس 42 سوالی سنجش افسردگی، اضطراب و استرس مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی، مجذور کای، تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شرکت کنندگان در دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی از قبیل: سن، جنس، تحصیلات و سن مادر و کودک تفاوتی با یکدیگر نداشتند (05/0>p). میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس در مادران در گروه مداخله و کنترل قبل از انجام برنامه آموزشی به ترتیب؛ 06/19، 2/15، 8/20 و 8/17، 1/16، 1/21 بود. بر اساس نتایج آزمون تی مستقل اختلاف میانگین ها بین دو گروه معنی دار نبود(05/0>p). میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس در مادران در گروه مداخله و کنترل بعد از انجام برنامه آموزشی به ترتیب، 7/14، 5/12، 5/16 و 2/18، 1/16، 5/20 بود. بر اساس نتایج آزمون تی مستقل اختلاف میانگین ها بین دو گروه معنی دار بود (05/0

زمینه و هدف: مصرف روز افزون آنتی بیوتیک ها علیه عفونت ناشی از میکروارگانیسم ها سبب افزایش مقاومت دارویی شده است. این امر سبب شده تا پژوهش های وسیعی بر روی ترکیبات گیاهی با خاصیت ضدمیکروبی و اثربخشی بیشتر به عنوان جایگزین آنتی بیوتیکی صورت گیرد. هدف از این تحقیق تعیین و ارزیابی فعالیت ضدباکتریایی عصاره های دارچین، زنجبیل، چای ترش، زرشک و پونه کوهی بر تعدادی از باکتری های استاندارد استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، استافیلوکوکوس اور یوس، انتروکوکوس فکالیس، سودومونا آیروژینوزا، اسینتوباکتربومانی، کلبسیلا پنومونیه واشریشیاکولی بود. روش بررسی: این یک مطالعه تجربی می باشد که در سال 1389 در دانشگاه علوم پزشکی کردستان انجام شد. عصاره الکلی گیاهان دارچین، زنجبیل، چای ترش، زرشک وپونه کوهی با روش ماسراسیون تهیه شد. عملکرد ضد باکتریایی عصاره ها بر روی چندین رده استاندارد باکتریایی با روش چاهک گذاری پس از سه بار تکرار انجام و میانگین قطر هاله عدم رشد اندازه گیری و ثبت شد. سپس حداقل غلظت مهاریMIC با روشرقیق سازی با میکروپلیت Broth Microdilution تعیین شد. میانگین قطر هاله عدم رشد با استفاده از آزمون آماری مقایسه میانگین ها به روش دانکن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این تحقیق بیشترین اثر ضدباکتریایی مربوط به عصاره زرشک و زنجبیل بر روی استافیلوکوک ساپروفیتیکوس به ترتیب با قطرهاله عدم رشد 25 و23 میلی متر بوده است (05/0>p). عصاره چای ترش بر روی استافیلوکوک ساپروفیتیکوس و عصاره پونه کوهی برروی اشیریشیا کولی و استافیلو کوک ساپروفیتیکوس دارای بیشترین اثر ضدباکتریایی به ترتیب با قطر هاله عدم رشد 16، 13و 13 میلی متر بوده اند (05/0>p). بیشترین اثر ضدباکتریایی دارچین بر استافیلوکوک اوریوس با قطر هاله عدم رشد 19 میلی متر بوده است. حداقل غلظت بازدارندگی از رشد مربوط به عصاره گیاهان زرشک و زنجبیل علیه استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس با 1/3 میلی گرم بر میلی لیتر و پایین تر از سایر انواع عصاره ها مشاهده شد. باکتری سودوموناس ایروژینوزا نسبت به اکثر عصاره گیاهان مورد بررسی مقاومت نشان داد (05/0>p). نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد عصاره های این مطالعه به ویژه عصاره زرشک خاصیت ضدباکتریایی موثری بر روی اکثر سویه های مورد بررسی دارد و برای نشان دادن اثرات بهینه ضدباکتریال عصاره های مورد مطالعه، بررسی بر روی حیوانات آزمایشگاهی و تعیین اثرات بالینی آنها پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: کمردرد مزمن غیراختصاصی، شایع ترین نوع کمردرد مزمن در جوامع امروزی است و دستیابی به یک برنامه تمرینی درمانی برای بهبود بیماران مبتلا به آن همواره مورد توجه بوده است. هدف از این پژوهش تعیین و بررسی اثر چهار هفته تمرینات در آب بر میزان ناتوانی، انعطاف پذیری و قدرت عضلات ستون فقرات مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی با بهره گیری از طرح پیش آزمون پس آزمون می باشد که در تابستان سال 1397 انجام شد. در این مطالعه، 25 مرد میانسال(9/3 ± 84/44 سال) مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی مراجعه کننده به بیمارستان نورافشار تهران به طور تصادفی به دو گروه تمرین در آب (13 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرینی 4 هفته و هفته ای 3 جلسه تمرینات منتخب را انجام دادند. قبل و بعد از پروتکل تمرینی ناتوانی، قدرت عضلات خم کننده و بازکننده تنه و انعطاف پذیری همسترینگ به ترتیب با استفاده از پرسشنامه ناتوانی اسوستری، آزمون پایین آوردن مستقیم پا، دینامومتر و آزمون SLR اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی همبسته و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، میزان ناتوانی در گروه تجربی به طور معنی داری کاهش (001/0=p) و انعطاف پذیری عضلات همسترینگ (001/0=p)، و قدرت عضلات خم کننده و بازکننده تنه به طور معنی داری افزایش یافت (001/0=p). با این حال، تغییرات هیچ یک از متغیرها در گروه کنترل معنی دار نبود(05/0 p≥ ). همچنین تغییرات ناتوانی، انعطاف پذیری همسترینگ، قدرت عضلات بازکننده تنه و همچنین قدرت عضلات خم کننده تنه بین دو گروه تمرین در آب و کنترل، تفاوت معنی داری دارد (001/0= p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، تمرینات در آب را می توان اقدام مثبتی در جهت کاهش ناتوانی، افزایش انعطاف پذیری عضلات همسترینگ و قدرت عضلات تنه مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی دانست؛ لذا این تمرینات را می توان به عنوان اقدامی مفید برای این افراد توصیه کرد.

زمینه و هدف: اثرگذاری داروها بر گیرنده های متفاوت موجب بروز اثر و هم چنین عوارض ناخواسته دارو می شود. به طور مثال داروهای دوپامینی علاوه بر آثار ضد پارکینسونی، موجب مسدود شدن بخش های بالاتر محور هیپوتالاموس هیپوفیز گناد و ناباروری می شوند. لذا هدف از این پژوهش تعیین و تاثیر داروی فلووکسامین بر سطوح هورمون های جنسی و بافت شناسی تخمدان در گورامی سه خال پس از تزریق بروموکریپتین بود. روش بررسی: در این مطالعه بنیادی که در سال 1398 در دانشگاه آزاد اسلامی انجام شد، تعداد 90 قطعه ماهی با میانگین وزنی 1± 3 گرم از مرکز پرورش ماهیان خانماهی واقع در دماوند تهیه شد. ماهی ها در 6 گروه 15 تایی شامل سه گروه کنترل دست نخورده، حلال(اتانول 70 درصد) و بروموکریپتین و 3 تیمار بروموکریپتین و فلووکسامین در دوزهای 1، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن ماهی قرار گرفتند. تزریق به صورت یک روز در میان، عضلانی و در زیر باله پشتی بود، بدین ترتیب که روز بعد از تزریق 5 میلی گرم بر کیلوگرم بروموکرپتین، فلووکسامین با دوزهای مشخص تزریق شد و همچنان این روند ادامه یافت. 20 روز پس از تزریق، ماهی ها تشریح و بافت تخمدان آنها جهت بیومتری و بررسی با میکروسکوپ نوری جداسازی شد. با استفاده از مایعات بافتی هورمون های استروییدی 17 بتااسترادیول، تستوسترون و پروژسترون به وسیله کیت مخصوص سنجیده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و دانکن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از سطح هورمون استرادیول و پروژسترون و شاخص گنادی نشان داد که گروه های دریافت کننده داروی فلووکسامین و بروموکریپتین اختلاف معنی داری با گروه کنترل دارند (05/0≤ p)، که این اختلاف وابسته به دوز بود. به طوری که میزان این هورمون ها در گروه کنترل بروموکریپتین کاهش یافته و در تیمارهای دریافت کننده فلووکسامین افزایش یافت. در تصاویر میکروسکوپ نوری در گروه کنترل دست نخورده و حلال فاز غالب اووسیت ها مرحله کورتیکال است، اما این سلول ها در گروه کنترل بروموکریپتین در مرحله پیش هستکی اولیه و ثانویه مانده اند. هم چنین در تیمار فلووکسامین 10 میلی گرم بر کیلوگرم اووسیت ها در مرحله ویتلوژنز بوده و حرکت وزیکول زایا به سمت قطب جانوری نیز قابل رویت است. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که داروی بروموکریپتین باعث بلاک محور HPG شده و داروی فلووکسامین باعث تحریک دوباره ی مسیر GnRH می شود، به طوری که تخمدان در تیمار دریافت کننده بالاترین دوز داروی فلووکسامین در مرحله غالب ویتلوژنز بوده و شاخص گنادی در بیشترین مقدار خود بود، بنابراین امکان حضور گیرنده سروتونین بر سطح گناد وجود دارد.

زمینه و هدف: امروزه با استفاده از دانش و فناوری نانو (نانوالکترونیک مولکولی) می توان به مطالعه سلول های عصبی پرداخت. بررسی های صورت گرفته نشان داده است که اختلال در علمکرد طبیبعی سلول های مغزی می تواند زمینه ساز بروز حملات مغزی عصبی شود. از جمله شایع ترین بیماری ها (نقایض)سامانه عصبی مغز، حملات صرعی می باشد؛ در چنین حالتی، به دلیل تخلیه الکتریکی گروهی از نورون های مغزی، پتانسیل الکتریکی آستانه ای امواج مغزی از حالت طبیعی بیشتر شده که این موضوع می تواند موجب تشنج در فرد بیمار یا مصروع شود، لذا هدف از این مطالعه تعیین و ارزیابی نظری و محاسباتی استفاده از فنآوری نانوالکترونیک مولکولی در رصد هدفمند امواج الکتریکی مغز بود. روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی تحلیلی می باشد که در سال 1398 در دانشگاه قم انجام شد. در این پژوهش سامانه ای مولکولی جهت تشخصیص امواج الکتریکی مخرب مغز(امواج فراتراز حد آستانه امواج طبیعی مغز) در افراد بیمار یا صرع طراحی شد. در این راستا، چندین سامانه مولکولی مانند؛ سیم، کلید و حافظه مولکولی جهت رصد امواج الکتریکی مغز پیشنهاد(طراحی) گردید. از این مدار مولکولی می توان برای پیش بینی زمان های نزدیک به حملات عصبی مغزی استفاده کرد. در این راستا، با استفاده از نظریه کوانتومی تابعیت چگالی(در سطح محاسباتی DFT-B3LYP/6-31G)، برخی از خصوصیات الکترونیکی سامانه های مولکولی مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین، از نرم افزارکوانتومی گوسین (G09) نیز جهت انجام محاسبات استفاده شد. دراین راستا، در غیاب و در حضور میدان الکتریکی خارجی ساختار مولکولی بهینه و تابع موج الکترونی قطعات مولکولی پیشنهادی مورد مطالعه ارزیابی و محاسبه شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای کوانتومی گوسین (G09) و گاوس ویو (GV5) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نظری محاسباتی (غیربالینی) نشان داد که طراحی سامانه ها (قطعات) مولکولی با قابلیت پاسخگویی به امواج مغزی امکان پذیر است. محاسبات صورت گرفته نشان داد کلیه نانوادوات به کار گرفته شده در این سامانه مولکولی قابلیت کارکرد در محدوده امواج مغزی را داشته، لذا حین بروز حملات عصبی مغزی می توانند با اعلام هشدار فرد یا اطرافیان او را از بروز این حملات آگاه سازند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش، این امکان فراهم می شود که به طراحی دستگاه و ادوات نانوپزشکی (مانند سامانه های هشدار دهنده برای حملات عصبی و قلبی) پرداخت. در این راستا، می توان از دانش الکترونیک مولکولی استفاده کرد، چنین ادوات مولکولی می توانند افق های جدیدی را در بهبود کیفیت درمان وزندگی بیماران عصبی بگشاید.

زمینه و هدف: پره اکلامپسی شایع ترین و در عین حال ناشناخته ترین بیماری وابسته به بارداری، عامل اصلی مرگ و میر مادران باردار در سراسر جهان می باشد. افزایش عوامل سیستمیک التهابی در نتیجه کاهش سطح سرمی سیتوکاین های ضدالتهابی طی بارداری باعث شده است تا التهاب نقش کلیدی در پره اکلامپسی داشته باشد. هدف ازاین مطالعه، تعیین و ارتباط بین پلی مورفیسم ژن انترلوکین 19 با بروز پره اکلامپسی در زنان باردار بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مورد شاهدی می باشد، که در سال 1396 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل 300 زن مراجعه کننده به بیمارستان ولی عصر(عج)کازرون می باشد که در دو گروه: 150 زن مبتلا به بیماری پره اکلامپسی به عنوان مورد و150 زن سالم باردار فاقد هر گونه بیماری به عنوان شاهد انتخاب شدند. پس از نمونه گیری و استخراج DNA، پلی مورفیسم اشاره شده با روش ARMS-PCR مورد بررسی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری مجذورکای و تی تست تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از وجود اختلاف معنی دار در فراوانی ژنوتیپ های CC، CT و TT (05/0=p) در موقعیت پلی مورفیسم rs2243191T/C ژن رمز کننده IL-19 بین زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی و زنان باردار سالم می باشد. در فراوانی آلل های C و T این موقعیت اختلاف معنی دار بین دو گروه دیده نشد (208/0=p). به جز پارامتر تشنج (003/0=p) و سن بیمار (015/0=p) در مورد سایر فاکتورهایی دیگر مورد سنجش نظیر میزان دفع پروتیین در ادرار، ورم بیمار، فشار خون، کم کاری تیرویید، دیابت، سابقه سقط، سابقه ابتلا قبلی، چند قلویی، نخست زایی و چندزایی اختلاف معنی داری بین گروه بیمار و کنترل مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به معنی دار بودن ارتباط بین پلی مورفیسم rs2243191T/C و بروز پره اکلامپسی، می توان حضور این پلی مورفیسم را به عنوان عامل پیش بینی کننده ایجاد پره اکلامپسی در نظر گرفت.

زمینه و هدف: پنوموتوراکس پس از تروما شایع بوده و دارای محدوده تظاهرات بالینی متفاوتی هست و از پنوموتوراکس مخفی که فقط در سی تی اسکن به شکل تصادفی کشف می شود تا سندرم پنوموتوراکس فشارنده و کشنده متفاوت است. پنوموتوراکس می تواند به تدریج به سمت پنوموتوراکس فشارنده پیشرفت کرده و به یک اورژانش تبدیل شود و بنابراین تشخیص به موقع آن امری ضروری می باشد. هدف از از این مطالعه تعیین و تشخیص پنوموتوراکس با سونوگرافی هدفمند از تروما و سی تی اسکن در بیماران آسیب قفسه صدری بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی تحلیلی و آینده نگر که در سال 1397 انجام شد، 290 بیمار که بر اساس مدل احیای پیشرفته بیماران ترومایی دارای شرایط ورود به مطالعه بودند، وارد مطالعه شدند. برای همه بیماران سی تی اسکن و سونوگرافی هدفمند از تروما انجام شد. سونوگرافی مطابق با معیارهای انجام استاندارد سونوگرافی هدفمند از تروما یا به اختصار ای فست انجام شد. در طول انجام سونوگرافی اصول احیای بیماران ترومایی رعایت شد و در پروسه احیای بیماران اختلال ایجاد نشد. بر اساس شرایط ورود و خروج از مطالعه، داده های بیماران در پرسشنامه جمع آوری گردید و وارد نرم افزار R ورژن1، 6، 3 گردید. برای آنالیز از تست های حساسیت، اختصاصی بودن، ارزش اخباری مثبت و منفی، درست نمایی مثبت و منفی، رسم نمودار راک، تست های مک نمار و ضریب کاپا استفاده شد. مقادیر به دست آماده در مقایسه با روش قطعی تشخیص یعنی یافته های سی تی اسکن مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از 290 بیمار وارد شده به مطالعه 71 درصد مرد و 29 درصد زن بودند. میانگین سنی 7/16± 72/38 سال، میانه سنی 5/34 و دامنه سنی 14 تا 78 سال بود. پراکندگی سنی بیماران غیر نرمال و به سمت 20 تا 40 سال تمایل مثبت داشت. علت تروما در 3/99 درصد ترومای غیرنافذ و در 7/0 درصد ترومای نافذ بود. بر اساس تشخیص قطعی در سی تی اسکن، 37 بیمار دچار پنوموتوراکس بودند. حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی در تشخیص پنوموتوراکس به ترتیب 1/81 درصد و 4/98 درصد به دست آمد. ارزش اخباری مثبت سونوگرافی 2/88 درصد و ارزش اخباری منفی 2/97 درصد محاسبه شد. میزان هماهنگی داده ها بر اساس دو تست ضریب کاپا و همچنین تست مک نمار دارای کاپای 82/0 و مقدار پی 365/0 محاسبه گردید. نتیجه محاسبه این دو تست هماهنگی بالایی را در بین دو روش تشخیصی سونوگرافی و سی تی اسکن در تشخیص پنموتوراکس نشان دادند. در محاسبه و رسم نمودار ROC نشان داد که سطح زیر نمودار در تست سونوگرافی (898/0) همپوشانی نسبتا خوبی با سی تی اسکن دارد. نتیجه گیری: به طور کلی به نظر می رسد که سونوگرافی هدفمند از تروما در تشخیص پنموتوراکس بیماران ترومایی ارزشمند است و ارزش تشخیصی نزدیک به سی تی اسکن دارد. موارد مثبت در این تست بسیار دقیق است، اما موارد منفی را باید با توجه به حساسیت پایین تر با دقت بیشتری ارزیابی کرد، لذا این تست می تواند جایگزین دقیق تری به جای گرافی ساده قفسه سینه باشد.

زمینه و هدف: غواصی با حبس نفس، سابقه طولانی در بسیاری از کشورها دارد که به منظور صید مروارید و غذاهای دریایی استفاده می شد. طی چند دهه گذشته غواصی به یک فعالیت ورزشی تفریحی محبوب در سراسر جهان تبدیل شده است و مربیانی در سراسر دنیا مشغول آموزش این فعالیت مفرح هستند. شرایط کاری نامناسب، ساعات کاری طولانی مدت، استفاده از تجهیزات کاری سنگین به مدت طولانی و به طور مکرر، قرارگیری در پوسچرهای نامناسب حین کار، از مواردی است که همواره مربیان غواصی در زمان کار با آن مواجه هستند. لذا هدف از این تحقیق تعیین و بررسی شیوع درد و اختلالات اسکلتی عضلانی در مربیان غواص(غواصی تفریحی) و ارتباط آنها با ناهنجاری های اسکلتی عضلانی بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در سال 1397 بر روی 57 نفر از مربیان غواصی جزیره کیش انجام شد، نمونه ها به صورت تمام شمار انتخاب شدند و 51 نفر از جامعه مورد مطالعه در این تحقیق حاضر شدند. به منظور تعیین میزان شیوع درد و اختلالات اسکلتی عضلانی از پرسشنامه استاندارد نوردیک، برای بررسی ناهنجاری های کایفوز و لوردوز از خط کش منعطف، ناهنجاری های پای ضربدری و پرانتزی از کولیس و ناهنجاری سر به جلو از روش عکس برداری نیم رخ بدن و نرم افزار AutoCADاستفاده شد. آمار توصیفی، شامل میانگین و انحراف معیار برای نمایش داده ها و نیز آمار استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی ارتباط بین ناهنجاری ها و دردهای عضلانی اسکلتی به کار گرفته شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون ضریب هبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بیشترین فراوانی مربوط به درد در ناحیه گردن با 3/33 درصد و کمترین فراوانی مربوط به درد در ناحیه مچ پا با 7/15 درصد می باشد. هم چنین ناهنجاری سر به جلو با 6/19 درصد بیشترین فراوانی و ناهنجاری پای ضربدری با فراوانی 9/5 درصد کمترین فراوانی داشتند. بین درد در هر ناحیه از بدن با ناهنجاری های آن ناحیه ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد (0001/0=p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش، وجود ناهنجاری ها و متعاقب آن وجود درد در نواحی مختلف بدن مربیان غواصی، نه تنها می تواند عاملی برای پایین آمدن عملکرد کاری آنها شود، بلکه زندگی عادی آن ها را نیز می تواند تحت تاثیر قرار دهد. در خصوص کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی و افزایش عملکرد کاری این افراد، باید انجمن مربیان حرفه ای غواصی، از طریق برقراری ارتباط صحیح با مربیان و حمایت آنان و ایجاد محیط مناسب برای ادامه فعالیت حرفه ای مربیان در جهت بهبود شرایط و ارتقا کیفیت کاری و غیر کاری آنها تلاش کنند.

زمینه و هدف: برگ گیاه آلویه ورا(صبر زرد) از دیرباز در طب و تغذیه مورد استفاده جوامع مختلف بوده است. برخی اثرات فیزیولوژیک این گیاه از قدیم در جهت درمان برخی از اختلالات گوارشی نظیر زخم معده، برگشت اسید معده به مری مورد استفاده بوده است. لذا هدف از این مطالعه تعیین و تاثیر عصاره هیدروالکلی برگ آلویه ورا بر حرکات کولون ایزوله موش صحرایی نر و تداخل اثر آن با سیستم های کولینرژیک، آدرنرژیک و نیتریک اکسید بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال 1395انجام شد، تعداد 25 موش وارد مطالعه شده و از بین آنها 20 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با میانگین وزنی بین 180 تا 250 گرم و سه ماه سن به طور تصادفی انتخاب شدند. موش ها به مدت یک هفته در شرایط کنترل شده نور(سیکل 12 ساعته تاریکی و روشنایی) و دمای 2± 22 درجه سانتی گراد و آب و غذای کافی نگهداری شدند. موش های صحرایی نر بالغ ابتدا به وسیله اتیل اتر بیهوش و سپس بافت کولون (بخش صعودی) آنها جدا و به قطعات یک سانتی متری تقسیم شد. قطعات به ترانسدیوسر نیرو به صورت طولی آویزان شد و به درون حمام های بافتی محتوی محلول تیرود اکسیژنه 37 درجه سانتی گراد و4/7= PHفرو برده شد. فعالیت مکانیکی قطعات به وسیله ترانسدیوسر ایزوتونیک نیرو و دستگاه پاورلب در حالت پایه، در پاسخ به استیل کولین 6-10 مولار، آتروپین 3-10 × 7/1 مولار، اپی نفرین 6-10 مولار، پروپرانولول 6-10 مولار و مهارکننده آنزیم نیتریک اکسید سنتتاز 4-10 مولار در حضور عصاره هیدروالکلی ثبت گردید، هم چنین فعالیت مکانیکی قطعات گروه کنترل در شرایط مشابه با حلال عصاره ثبت شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تی مستقل و با در نظر گرفتن 05/0p≤ به عنوان سطح معنی داری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: فعالیت مکانیکی بافت در حضور عصاره، نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. هم چنین کاهش معنی داری در فعالیت مکانیکی بافت در حضور توام عصاره و پروپرانولول در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد، ولی تفاوت معنی داری در حضور استیل کولین، آتروپین، اپی نفرین، مهارکننده آنزیم نیتریک اکسید سنتتاز(L-NAME) و عصاره در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد (05/0≤ p). نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که عصاره هیدروالکلی برگ آلویه ورا دارای اثر تعدیل کنندگی بر حرکات کولون می باشد که این اثر ممکن است مرتبط با سیستم کولینرژیک و نیتررژیک و مستقل از سیستم آدرنرژیک باشد.

زمینه و هدف: روابط فرازناشویی موضوع تکان دهنده ای برای زوجین و خانواده است که نقشی عمده ای در کشمش های زناشویی و گرایش زوجین به سمت طلاق دارد. هدف از این پژوهش تعیین و پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس ویژگی های شخصیت و سبک های مقابله در افراد متاهل با روابط فرازناشویی در استان کهگیلویه وبویراحمد بود. روش بررسی: این مطالعه، مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی می باشد که در سال13981397 انجام شد. جامعه مورد مطالعه کلیه افراد متاهلی بودند که به دلیل روابط فرازناشویی در این سال ها به مراکز اورژانس اجتماعی بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد، مراکز مشاوره استان، دادگاه ها و سایر موارد مربوطه مراجعه کرده بودند. گروه نمونه شامل 234 نفر بودند که به روش نمونه گیری در دسترس و بنا بر رضایت افراد برای همکاری در پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه؛ شخصیتی نیو، مقیاس رضایت زناشویی پرسشنامه انریچ و سبک های مقابله ایندلر و پارکر استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد ویژگی های شخصیت و سبک های مقابله با رضایت زناشویی رابطه معنی داری دارند. هم چنین نتایج نشان داد ویژگی های برونگرایی، توافق پذیری، مسیله مدار و هیجان مدار در مجموع 29 درصد از واریانس رضایت زناشویی را تبیین می کنند. به علاوه، متغیر برونگرایی، توافق پذیری، مسیله مدار و هیجان مدار به ترتیب با بتای 21/0، 10/0 و 09/0-سهم معنی داری در پیش بینی رضایت زناشویی داشتند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که ویژگی برونگرایی قوی ترین پیش بینی کننده رضایت زناشویی است. هم چنین، ویژگی های شخصیتی و سبک های مقابله زیربنای روانشناختی روابط پایدار افراد با دیگران است و بنابراین پیش بینی کننده کلیدی برای رضایت زناشویی هستند.