بیهوشی و درد
سال:1394 | دوره:6 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف: این کارآزمایی بالینی تصادفی با هدف بررسی میزان کارآیی بلوک عصب فمورال تحت هدایت سونوگرافی در کانال ادکتور و مقایسه آن با روش کلاسیک بلوک عصب فمورال تحت هدایت سونوگرافی در لیگامان اینگویینال درتسکین درد بعد از اعمال جراحی الکتیو زانو زانو انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه مداخل های دوسو کور 92 نفر از بیماران کاندید انجام جراحی الکتیو آرتروسکوپی زانو مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم (ص) طی سا ل های 93- 92 به 2 گروه به تعداد مساوی تقسیم شدند و تحت بلوک عصب فمورال تحت هدایت سونوگرافی در کانال اداکتور یا روش کلاسیک قرار گرفتند. شدت درد با مقیاس دیداری درد و آژیتاسیون با نمره سداسیون رامزی و درجه رضایتمندی مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس داده ها به نرم افزار16 SPSS وارد شده و آنالیز شدند.یافته ها: میزان درد فقط در 3، 6 و 24 ساعت پس از انجام بلوک به طور معنی داری در گروه فمورال کمتر از گروه اداکتور کانال بود، میزان بلوک فقط بلافاصله پس از بلوک بین دو گروه تفاوت آماری معنی دار داشت. بیماران گروه فمورال در تمام زمان ها میزان رضایتمندی معنی دار بیشتری را نسبت به گروه اپتراتور نشان دادند. گروه اداکتورکانال در تمام زمان ها به طور معنی داری نسبت به گروه فمورال مسکن اضافه دریافت کردند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بلوک عصب فمورال موجب دریافت مسکن اضافه کمتر و رضایتمندی بیشتری می شود و میزان درد را بیشتر کاهش می دهد. بنابراین این روش می تواند به عنوان یک روش موثر در اعمال جراحی الکتیو زانو استفاده شود.

زمینه و هدف: بی حسی نخاعی یکی از شایع ترین تکنیک های بی حسی برای عمل سزارین است و معمولا با دو روش مدین و پارامدین انجام می شود که روش مدین شایع تر است. هدف این مطالعه مقایسه متغییرهای کلی دو روش بی حسی داخل نخاعی حین عمل جراحی سزارین الکتیو بود.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 150 زن باردار 15 - 45 ساله انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به گروه بی حسی نخاعی با روش مدین یا پارامدین وارد شدند. علائم حیاتی قبل و بعد از بی حسی ثبت گردید. فراوانی برادیکاردی و افت فشا رخون، بروز تهوع و استفراغ، میزان مصرف افدرین و آتروپین، سطح بی حسی، سردرد پس از پارگی دورا و مدت زمان ریکاوری ثبت و بررسی شد.یافته ها: دو گروه از نظر سن، وزن و ایندکس توده بدن مشابه بودند. سایر متغییرهای دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند (p>0.05). با وجود اینکه در گروه پارامدین سطح بی حسی بالاتری نسبت به گروه مدین (P=0.002) ثبت شد ولی به طور غیرمترقب های میزان تهوع و استفراغ در بیماران گروه مدین بیشتر از گروه پارامدین (P=0.007) بود که این اختلاف ها معنی دار بودند.نتیجه گیری: از نظر متغییرهای مختلف دو روش شباهت زیادی داشتند. اما به دلیل کمتر بودن تهوع و استفراغ و سطح بی حسی بالاتر، روش پارامدین روشی مطلوب برای بی حسی نخاعی جهت عمل جراحی سزارین می باشد که خصوصا در موارد وضعیت آناتومی مشکل این روش سهولت بیشتری را تامین می نماید.

زمینه و هدف: امروزه اثر درمان با الکتروشوک در درمان اختال افسردگی اساسی و بیماری های سایکوتیک اثبات شده و کاربرد آن روز به روز گسترده تر می گردد. در این میان استفاده از هوشبرهای مناسب در آنستزی درمان با الکتروشوک نقش مهمی را ایفا می کند و انتخاب نوع آن که اثرات درمانی و همینطور اثرات همودینامیک کمتر بهتری داشته باشد مهم می باشد.مواد و روش ها: تعداد 26 نفر زن یا مرد با افسردگی مازور که کاندید انجام درمان با الکتروشوک باشند و طبقه بندی انجمن بیهوشی امریکا 1 و 2 داشته باشند و به ترتیب 13 نفر در نوبت اول تحت اینداکشن با کتامین وساکسینی لکولین و نوبت دوم با تیوپنتال وساکسینیل کولین و 13 نفر بعدی بالعکس نوبت اول تحت اینداکشن با تیوپنتال وساکسینیل کولین و سپس در نوبت بعدی با کتامین وساکسینیل کولین قرار می گیرند. در تمام این بیماران قبل از اینداکشن فشارخون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی و همینطور بلافاصله بعد از اینداکشن، 1 دقیقه و 2 دقیقه و دقیقه 4 و دقیقه 10 و نهایتا پس از به هوش آمدن اندازه گیری شده و مورد ارزیابی قرار می گیرد. به همین ترتیب مدت زمان تشنج بعد از درمان با الکتروشوک را نیز در هر گروه اندازه می گیریم.یافته ها: ضربان قلب، فشارخون سیستولیک فشارخون دیاستولیک و اشباع اکسیژن شریانی و طول مدت ریکاوری بین دو گروه مورد مطالعه به صورت جداگانه و تمامی موارد با هم تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در مورد طول زمان تشنج کتامین در هر دو گروه جداگانه و تمامی موارد با هم با اختلاف معنی داری نسبت به نسدونال طولانی تر بود، در مورد عوارض پس از شوک در ریکاوری فقط در میالژی در کسانیکه نسدونال گرفته بودند با نسبت 12 مورد به یک مورد در کتامین تفاوت قابل ملاحظه ای دیده شد.نتیجه گیری: با توجه به اثرات کتامین در افزایش طول مدت تشنج و اثرات همودینامیک نه چندان قابل توجه و عوارض کمتر پس از شوک این دارو نسبت به نسدونال گزینه خوبی جهت استفاده روتین و انتخابی برای درمان با الکتروشوک می باشد.

زمینه و هدف: شکی نیست که بیماران مبتلا به کمردرد نسبت به افراد سالم، از بدن شان بهن حو متفاوتی استفاده می کنند. هدف این مطالعه مروری بررسی خصوصیات بیومکانیکی است که ممکن است در ورزشکاران مبتلا به کمردرد مشاهده شود.مواد و روش ها: روش جستجو در این مطالعه شامل جستجو در پایگاه داده پاب مد بود.یافته ها: از 461 مطالعه ای که به در ابتدا در پایگاه داده های پاب مد یافت شد، 28 مطالعه واجد شرایط شرکت در مطالعه بودند که اغلب آنها از نوع مطالعات مقطعی بوده اند. مطالعات نشان دادند که شاخص های بیومکانیکی در تنه، فقرات کمری، لگن و اندام تحتانی در ورزشکاران مبتلا به کمردرد متفاوت است. به علاوه تناقض هایی هم در نتایج قابل مشاهده است.نتیجه گیری: در ورزشکاران مبتلا به کمردرد تغییرات خصوصیات بیومکانیکی در حین اجرای فعالیت های ویژه ورزشی و فعالیت های غیروابسته به ورزش قابل مشاهده است. به مطالعات آینده نگر بزر گتر و بیشتری نیاز است که عوامل غیرمکانیکی موثر بر نتایج را را کنترل کرده باشد تا بتوان ارتباط بین کمردرد و تغییرت خصوصیات بیومکانیکی را تعیین نمود.

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثرات کوتاه مدت ماساژ، تمرینات ثباتی و ترکیبی بر تعادل پویا بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در طول تکلیف نشستن تا ایستادن بود.مواد و روش ها: در این مطالعه 30 مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی در سه گروه 10 نفری تمرینات ثباتی، ماساژ درمانی و درمان ترکیبی قرار گرفتند. هر سه گروه در شرایط و زمان مساوی 12 جلسه ای (4 هفته، به صورت یک روز درمیان) درمان مربوط به خود را براساس برنامه از قبل تدوین شده انجام دادند. در این مطالعه از دستگاه صفحه نیرو استفاده شد.یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که تغییرات متغیرهای شاخص قیام و سرعت نوسان در بین گروهای ترکیبی و ثباتی معنی دار گزارش شده است (P£0.05).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، به نظر می رسد ترکیب تمرینات ثباتی با ماساژ درمانی، موثرتر از استفاده هر یک به تنهایی است.

زمینه و هدف: درد جزء غیرقابل اجتناب فرآیند زایمان است. امروزه روش های غیردارویی تسکین درد زایمان از جمله طب سوزنی به دلیل اثرات جانبی کم، مورد توجه می باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر اوریکولوتراپی برکاهش شدت درد زایمان انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 80 نفر از زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان سینا اهواز انجام شد. 40 نفر در گروه اوریکولوتراپی و 40 نفر در گروه کنترل تعیین قرار داده شدند. سپس تکنیک اوریکولوتراپی توسط پژوهشگر در دیلاتاسیون 4 و بعد در دیلاتاسیون 6 سانت یمتر و سپس 8 سانت یمتر، برای گروه مداخله اعمال گردید. شدت درد با استفاده از مقیاس دیداری درد در دو گروه سنجیده شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و آزمون های آماری تی، من ویتنی و مجذور کای، به کمک نرم افزار SPSS21 انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که در گروه دریاف تکننده اوریکولوتراپی نسبت به گروه کنترل، میانگین نمرات درد در دیلاتاسیون های مختلف دارای کاهش معنی داری بود (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که اویکولوتراپی یک روش آسان، بی خطر و کم هزینه برای کاهش درد در مرحله فعال زایمان است. استفاده از این روش در زایمان های کم خطر و فیزیولوژیک برای کاهش درد توصیه می شود.

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه دو پروتکل حرکت درمانی در آب بر ناتوانی و شدت درد مردان میانسال مبتلا به کمردردهای مزمن بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 36 نفر از مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری به عنوان نمونه انتخاب، و به سه گروه مساوی تمرینات دراز کشیده به پشت (12 نفر)، پیاده روی در آب (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. سپس به گروه های تجربی برنامه حرکت درمانی منتخب در آب شامل 24 جلسه در 6 هفته و هر هفته 4 جلسه 45 تا 60 دقیق های ارائه گردید. میانگین نمرات درد و ناتوانی افراد به ترتیب به وسیله شاخص بصری درد و پرسشنامه ناتوانی اوسستری قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به وسیله آزمون تی همبسته و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در سطح معنی داری (P£0.005) مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان درد و ناتوانی به طور معنی داری در دو روش تمرینی آب درمانی به صورت دراز کشیده روی آب و آب درمانی به صورت پیاده روی در آب کاهش می یابد (P=0.001).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که هر چند هر دو نوع پروتکل حرکت درمانی در آب باعث کاهش شدت درد و ناتوانی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن سیات کیی می شود ولی حرکت درمانی در آب به صورت حرکات دراز کشیده روی آب باعث بهبود بیشتری می شود. در نتیجه می توان این پروتکل را به عنوان روشی موثر برای این بیماران تجویز نمود.

زمینه و هدف: اعتیاد به مواد افیونی با رواج بیماری های عفونی یکی از عمده مشکلات بهداشتی در جوامع مختلف و اضطراب، از عوارض ناخوشایند حین درمان و از عوامل عود است. هدف این مطالعه تعیین اثر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر اضطراب ناشی از درمان اعتیاد به روش سم زدایی فوق سریع می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهی و دوسویه کور برروی 40 بیمار منتخب درمان اعتیاد از طریق سم زدائی فوق سریع است. بیماران توسط پژوهشگر تحت تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای قرار گرفتند. اضطراب پیش از مداخله، بلافاصله قبل از س مزدایی و دو مرتبه در فواصل 24 ساعت پس از آن، توسط همکار پژوهشی سنجیده شد. اطلاعات پس از جمع آوری با نرم افزار آماری20-SPSS و استفاده از آزمون واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: تمامی افراد مذکر بودند و میانگین مدت مصرف مواد در گروه مداخله 8.37±2.4 و کنترل 7.37±2.2 سال بود.اضطراب گروه مداخله و گروه کنترل در هر زمان دارای تفاوت معنی دار است (p£0.008). اضطراب گروه مداخله یک ساعت پس از سم زدایی حدود 90 درصد کاهش نسبت به پیش از سم زدایی داشته است (p£0.01) که تا 24 ساعت بعد پایدار بود در حالی که برای گروه کنترل این کاهش تقریبا 25 درصد بود (P=0.163) و در عرض 24 ساعت بعد افزایش یافت.نتیجه گیری: یافته ها حاکی از تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر کاهش اضطراب ناشی از درمان اعتیاد و بیهوشی است.

زمینه و هدف: آسیب های ناشی از سوختگی های بزرگ به تغییرات پاتوفیزیولوژیک مهمی در همه ارگان سیستم ها منجر می شوند و از آن جمله آسیب های صورت و راه هوایی است. لذا یکی از نکات مهم در اداره بیماران با آسیب های سوختگی سر و صورت، اداره راه هوایی است که لوله گذاری تراشه در این بیماران را بسیار مشکل تا غیرممکن می سازد.معرفی بیمار: در این مطالعه آقای 37 ساله با سوختگی ناشی از برق گرفتگی صورت دور دهان و دست ها که 84 روز پس از سوختگی، برای ترمیم پلک ها به اتاق عمل آورده شد که به علت محدودیت شدید در باز شدن دهان از طریق نازال انتوبه شد را معرفی می کنیم.نتیجه گیری: در سوختگی های دور دهان که منج ربه محدودیت باز شدن دهان می شوند به نظر می رسد که با حفظ تنفس خود به خودی و تجویز محتاطانه داروها در مواردی که برونکوسکوپ فیبراپتیک در دسترس نمی باشد، لوله گذاری نازال با استفاده از گلایدسکوپ به عنوان یک آلترناتیو و هدایت لوله با حرکات سروگردن می تواند کمک کننده می باشد.