طب کار
سال:1398 | دوره:11 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه: در سال های اخیر غیبت از کار ناشی از بیماری در جوامع صنعتی با هزینه ها و مشکلات زیادی همراه بوده و میزان آن همچنان رو به افزایش است. علاوه بر این غیبت از کار به علت بیماری به صورت پیش رونده ای به عنوان شاخص سطح سلامتی در بین جمعیت کارگران به کار گرفته شده است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت غیبت از کار به علت بیماری در کارگران یک شرکت تولید لوازم خانگی است. روش بررسی این مطالعه به صورت مقطعی بر روی کارگران یک شرکت تولید لوازم خانگی از شهریور 1394 تا شهریور 1395 انجام شد. اطلاعات مربوط به تعداد روزها و دوره های غیبت از کار به دلیل بیماری و اطلاعات شخصی افراد جمع آوری شد. نتایج: غیبت از کار به علت بیماری در بین گروه کاری یقه آبی بیشتر از کارگران یقه سفید بود (20/2=OR و 001/0 (P<. در بین شیفت کاران هم میزان کلی غیبت و همچنین غیبت طولانی مدت نسبت به غیر شیفت کاران بیشتر بود. همچنین افراد مسن و افراد با شاخص توده بدنی بالاتر غیبت کمتری داشتند. غیبت بلندمدت در بین افراد سیگاری نسبت به افراد غیر سیگاری شایع تر بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که غیبت از کار به علت بیماری در بین کارگران و افراد شاغل می تواند تحت تاثیر فاکتورهای دموگرافیک و شغلی متعدد از جمله سن، شاخص توده بدنی، وضعیت سیگار کشیدن و نوع کار، قرار گیرد.

مقدمه: امروزه قرارگرفتن انسان ها در معرض میدان های الکترومغناطیسی درحدسرسام آوری رو به افزایش است وانسان ها هرروز بیشتردردریای میدان های الکترومغناطیسی غرق می شوند. اثرات ناشی ازمیدان های الکترومغناطیسی برموجودات زنده مدت هاست که تحت بررسی پژوهشگران بوده و دربسیاری ازموارد به دلیل درازمدت بودن مطالعات وکندی تاثیرمیدان ها بر فرآیندهای چرخه حیات، اظهارنظر قطعی امکان پذیر نمی باشد. باتوجه به اثرات مضرمواجهه باامواج الکترومغناطیس این مطالعه با هدف تعیین رابطه امواج الکترومغناطیس باسطح هورمون کورتیزول سرم خون درشاغلین مردپست های برق 230 کیلوولت استان گلستان شکل گرفت. موادوروش ها: این پژوهش به روش مقطعی(توصیفی-تحلیلی)درشاغلین مردپست های برق 230 کیلو ولت استان گلستان درسال 1396انجام گرفته است. نتایج بدست آمده ازنمونه سرم خون افرادگروه مورد-شاهد مقایسه واندازه گیری محیطی وارتباط بین آنها با استفاده ازنرم افزار22spss مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: 100 درصد شدت میدان الکتریکی و چگالی شارمغناطیسی اندازه گیری شده درپست های برق 230 کیلو ولت استان گلستان کمتراز حدود مجاز شغلی ایران می باشد. بین میانگین سطح هورمون کورتیزول درگروه های مورد-شاهد اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. میانگین سطح هورمون کورتیزول درگروه های شغلی اختلاف معنی داری نشان نداد. اختلاف معنی داری بین میانگین سطح کورتیزول باگروه سنی ومحل فعالیت شاغلین نیز مشاهده نگردید. نتیجه گیری: امواج الکترومغناطیس برسطح هورمون کورتیزول شاغلین مردپست های برق 230 کیلوولت استان گلستان تاثیر نداشته و شدت میدان های الکتریکی ومغناطیسی در پست های برق در دامنه حدود مجاز شغلی قراردارد.

مقدمه: اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از بیماری های ناشی از شغل است و تاثیرات مختلفی بر سلامت عمومی افراد در حرفه های مختلف دارد. مطالعه حاضر به بررسی شکایات اسکلتی عضلانی و وضعیت سلامت عمومی در زنبورداران شهر بروجن است. روش بررسی: مطالعه مشاهده ای تحلیلی به صورت مقطعی در سال که 1397 انجام شده است زنبورداران شهر بروجن به روش سرشماری شرکت کردند. در این مطالعه از پرسشنامه اختلالات عضلانی-اسکلتی نوردیک (نوردیک؛ 1987) و پرسشنامه سلامت عمومی GHQ (گلدبرگ و ویلیامز، 1988) برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات این مطالعه از نرم افزاری SPSS استفاده شده است. نتایج: در زنبورداران شهر بروجن؛ میانگین نمره کل پرسشنامه سلامت عمومی (92/12± 25/51) در وضعیت مشکوک به اختلال و شاخص سوماتیک (62/3± 4/12)؛ شاخص افسردگی (08/4± 43/11)؛ و همچنین شاخص اضطراب (15/4± 55/12) کارکرد اجتماعی (63/2± 05/14)؛ می باشد؛ همچنین بیشترین شکایت درد اسکلتی-عضلانی درسه ایتم (یک هفته گذشته، در یک سال گذشته؛ بازدارندگی از کار در یک سال گذشته) کمردرد و زانو درد بود. گرچه میانگین نمره سلامت عمومی در زنبورداران به صورت معناداری پایین تر از نرمال بود، اما به طورکلی درد اسکلتی عضلانی با سلامت عمومی در زنبورداران ارتباط معنادار نداشت. (05/0> p). سن؛ نمایه توده بدن؛ سابقه کاری ریسک فاکتور برای شکایت اختلالات اسکلتی عضلانی محسوب می شود. نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر؛ وضعیت سلامت روان زنبورداران شهر بروجن در وضعیت مشکوک به اختلال روانی و شایعترین شکایات اسکلتی عضلانی در کمر و زانوها بود.

مقدمه: اختلالات اسکلتی عضلانی در محیط های کاری از شیوع بالایی برخوردار است. انجام برنامه های شناسایی و کنترل ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی و انجام اقدامات اصلاحی جهت بهبود شرایط کاری بدلیل تاثیری که در سلامتی نیروی انسانی دارد از اهمیت بسزائی برخوردار است روش بررسی: در مرحله ی اول جهت انجام این مطالعه از پرسشنامه ی Nordic جهت بررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی استفاده شد. در گام بعدی پس از مشاهده و انجام عکس برداری از پوسچر های کاری افراد، پرتکرارترین وظایف انتخاب شد و سپس از روش Rula جهت بررسی ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی استفاده شد. بعد از آن مداخلات ارگونومیکی جهت حذف یا کاهش ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی اجرا شد و در نهایت بعد از اجرای مداخلات ریسک اختلالات بررسی شد. نتایج: بر اساس نتایج حاصل از پرسشنامه نوردیک سن و سابقه کار بیشتر و وزن بالاتر با وجود دردهای اسکلتی-عضلانی در اکثر عضوها ارتباط داشت. همچنین قد بلندتر با دردهای پشت و کمر و سن بالاتر با درد و ناراحتی درمچ دست، زانو و مچ پا مرتبط بود(05/>p). بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی پوسچر به روش RULA 2 وظیفه دارای سطح ریسک 4، 2 وظیفه دارای سطح ریسک 3 و 2 وظیفه دارای سطح ریسک 2 بودند که پس از اجرای مداخلات تعدادی از سطح ریسک ها بطور کلی حذف شد و تعدادی کاهش یافت. نتیجه گیری: علی رغم بالا بودن ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی در این صنعت، با اجرای مداخلات ارگونومیکی میزان ریسک تا حد مطلوبی کاهش یافت.

سابقه و اهداف: صنعت قالی یکی از صنایع مهم، پرخطر و سنتی ایران است که عوامل غیرارگونومی از قبیل ابزار کار غیراستاندارد، وضعیت های بدنی نامناسب، ساعت کار طولانی و عدم استراحت کافی قالیبافان می تواند منجر به ابتلای آن ها به اختلالات اسکلتی عضلانی شود. هدف از این مطالعه تعیین شیوع ناراحتی های اسکلتی عضلانی و تعیین ارتباط آن با پوسچر انجام کار در قالیبافان روستایی شهرستان بشرویه بوده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی، تحلیلی و به روش مقطعی می باشد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده و شامل تمامی قالیبافان روستایی شهرستان بشرویه که حداقل در 6 ماه قبل از شروع مطالعه مشغول فعالیت بوده و حاضر به همکاری بودند (62 نفر)، می باشد. جهت بررسی ناراحتی های اسکلتی عضلانی از پرسشنامه ناراحتی های اسکلتی عضلانی تمام بدن کرنل (CMDQ) و به منظور ارزیابی پوسچر کاری از روش ارزیابی فعالیت های تکراری شغلی (OCRA) استفاده شد و داده های جمع آوری شده با کمک نرم افزار SPSS IBM 24 و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که 39/98% شاغلین ناراحتی را حداقل در یکی از 20 قسمت ارزیابی شده احساس می کنند. بیشترین شیوع ناراحتی قالیبافان با 58/72% در ناحیه ی پایینی کمر و کمترین شیوع ناراحتی با 68/9% در ناحیه ی نشیمنگاه وجود داشت. بین امتیاز ناراحتی های اسکلتی عضلانی در 11 قسمت از 20 ناحیه ی ارزیابی شده با امتیاز OCRA رابطه آماری معناداری مشاهده شد (05/0> p)، همچنین بین سن، ساعت کار روزانه و سابقه کار با امتیاز CMDQ ارتباط معنادار وجود داشت (05/0> p). نتیجه گیری: به نظر می رسد استراحت ناکافی، تکراری بودن کار و پوسچرهای غلط از عوامل تاثیرگذار در شیوع بالای ناراحتی های اسکلتی عضلانی باشد. رعایت اصول ارگونومیکی به ویژه داشتن پوسچرهای صحیح و استراحت منظم در کنار انجام حرکات کششی می تواند در کاهش شیوع ناراحتی و ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی مفید واقع شود.

مقدمه: با توجه به اهمیت مشاغل درمانی و علی الخصوص مشاغل موجود در اتاق عمل در بهبود بیماری ها و همچنین حفظ جان افراد، بروز خطا و قصور در انجام وظایف کارکنان این مراکز تبعات جبران ناپذیری خواهد داشت لذا یافته های این مطالعه می تواند راهنمای مناسبی جهت کاهش خطاهای کارکنان اتاق عمل باشد. روش بررسی: این مطالعه به روش HEART جهت بررسی خطای انسانی کارکنان اتاق عمل انجام شد. جهت انجام این مطالعه ضمن حضور در شیفت های مختلف در اتاقهای عمل و آموزش و توجیه کارکنان این بخش در خصوص مطالعه و و اهداف آن، مراحل انجام کار کارکنان اتاق عمل در شغل های مختلف مشاهده شد و اسناد و دستورالعمل های موجود بررسی گردید. همچنین گام های اصلی که شامل آنالیز سلسله مراتبی مشاغل، شناسایی خطاها برحسب هر وظیفه و زیر وظیفه، تکمیل سایر قسمتهای برگه کار و تعیین احتمال بروز خطای انسانی و ارایه ی راهکارهای کنترلی اولویت بندی شده در مراحل بعد انجام شد. نتایج: عامل خستگی با فراوانی 164 (47/11%) و سهل انگاری با فراوانی 160 (2/11%) بیشترین عوامل بروز خطا در مشاغل اتاق های عمل این بیمارستان شناسایی شدند و محیط کار نامناسب با فراوانی 1 (0007/%)کمترین عامل بروز خطا می باشد. نتیجه گیری: تجهیز اتاق های عمل به تجهیزات پیشرفته، به کارگیری و استخدام نیروهای ماهر و باتجربه، تنظیم برنامه ی کار و استراحت کارکنان، ارائه ی آموزش های متناسب با نیازهای کارکنان و بهبود سیستم های نظارتی و مدیریتی مهمترین راهکارهای بهبود شرایط موجود و کاهش خطاهای انسانی می باشد.

مقدمه: اختلالات اسکلتی-عضلانی قسمت فوقانی بدن، پیامد بهداشتی نامطلوب و شایعی در بین شاغلین صنعت پوشاک می باشد. جهت بهبود وضعیت، ارزیابی ارگونومیک محیط کار ضرورت دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و نیز تعیین ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در شاغلین کارگاه های تولیدی پوشاک انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه، 150 زن شاغل در کارگاه های تولید پوشاک در شهر یزد شرکت داشتند. جهت تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی از پرسشنامه نوردیک و به منظور شناسایی ریسک فاکتورهای موثر در وقوع آن ها، از چک لیست ارگونومیک طراحی شده استفاده گردید و شاخص های ارگونومیک محاسبه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار 17 SPSS و با استفاده از آزمون های ANOVA و ROC curve انجام شد. نتایج: یافته ها نشان دهنده شیوع بالای اختلالات اسکلتی-عضلانی، به خصوص در قسمت فوقانی بدن در جمعیت مورد بررسی بود. در این مطالعه، رابطه معنی داری بین شاخص ارگونومیک محاسبه شده و اختلالات در نواحی مختلف بدن مشاهده شد (05/0p<). میانگین این شاخص در افراد دارای اختلال کمتر بود که شرایط نامطلوب ارگونومیکی را نشان می داد. به علاوه 7/68 درصد از شاغلین در اولویت اول اقدامات اصلاحی (لزوم انجام اقدامات اصلاحی در حداقل زمان ممکن) قرار گرفتند. نتیجه گیری: شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در شاغلین کارگاه های مورد مطالعه بالا بود. چک لیست تهیه شده به عنوان ابزار مناسب و کم هزینه ای جهت ارزیابی ارگونومیک کارگاه های خیاطی شناخته شد. همچنین نتایج نشان داد که عمده مشکلات ارگونومیک در این کارگاه ها ناشی از وضعیت نامطلوب کلیه زمینه های مورد بررسی در چک لیست شامل شرایط عمومی محیط کار، سازماندهی کار، حمل دستی بار، ابزار دستی، ایستگاه کار و پوسچر کار می باشد.

مقدمه: خطاهای پزشکی صدمات جدی و اغلب قابل پیشگیری برای بیماران ایجاد می کنند. بررسی و مطالعه خطاهای انسانی و استفاده از آنها بعنوان فرصتی جهت یادگیری، عاملی کلیدی در تلاش برای بهبود ایمنی بیمار و کیفیت مراقبت در بیمارستان ها می باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و ارزیابی خطاهای انسانی جهت کاهش ریسک آنها در پرسنل پرستاری با استفاده از روش ارزیابی و کاهش خطاهای انسانی (HEART) انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بصورت مقطعی در سال 1397 و در یکی از بیمارستان های شهر رفسنجان انجام پذیرفت. در ابتدا تحلیل سلسله مراتبی وظیفه با استفاده از روش HTA انجام و وظائف پرستاران مشخص گردید. در مرحله بعد احتمال خطاهای انسانی آن ها در طی انجام کار برای کلیه وظائف با استفاده از روش HEART تعیین و عوامل و شرایطی که در ایجاد خطا موثر بودند تعیین شد. در نهایت با توجه به این شرایط پیشنهاداتی در جهت کاهش احتمال ایجاد این خطاها ارائه گردید. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) نمره خطای انسانی برای وظائف مختلف شغل پرستاری 79/1 (44/3) تعیین شد. بیش ترین احتمال رخداد خطا در رابطه با وظیفه تنظیم و بکارگیری DC شوک در موارد اضطراری با نمره 48/14 تعیین شد. کمترین احتمال رخداد خطا نیز برای وظیفه مراقبت پوستی با نمره 0014/0 تعیین شد. نتایج مطالعه حاضر دررابطه با شرایطی که می تواند در پرستاران منجر به ایجاد خطای انسانی شود نشان داد مهم ترین شرایط بوجود آورنده خطا در پرستاران مورد بررسی "تازه کار بودن و عدم تجربه"، "استرس بالا"، "ابزار کار غیرقابل اعتماد"، "عدم شفافیت سیستم کنترلی" و "عدم وضوح و تایید به موقع و مستقیم اقدام" می باشد. بالاترین میانگین نمره احتمال خطای انسانی برای وظائف نوع C و با نمره 34/4 تعیین شد. همچنین میانگین نمره احتمال خطای انسانی برای وظائف نوع D، E و G به ترتیب از راست به چپ 253/0، 198/0 و 00206/0 تعیین شد. نتایج حاصل از آزمون ناپارامتری کروسکال والیس نشان داد تفاوت معناداری از نظر آماری بین میانگین رتبه نمرات احتمال خطای انسانی گروه های مختلف وجود دارد (001/0 >P-Value). نتیجه گیری: با توجه به پیامدهای بحرانی بروز خطاهای انسانی در فعالیت های کاری پرستاران، تدوین دستورالعمل تخصصی جهت فعالیت های مختلف آنان، ارائه آموزش های تخصصی و همچنین بازآموزی مهارت های علمی و عملی افزایش نیروی کادر درمانی، کاهش اضافه کاری ها و منظم نمودن شیفت های کاری جهت افزایش قابلیت اطمینان عملکرد کادر درمانی و آشنایی پرسنل با خطراتی که ممکن است در نتیجه خطاها در بیماران ایجاد گردد بمنظور کاهش احتمال بروز خطا در پرستاران ضروری به نظر می رسد.