دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1398 | دوره:14 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

یکی از مهمترین مراحل چاپ مقالات، فرآیند داوری آن است که تأثیر بهسزایی در سرنوشت آن دارد. داوری مقاله، قضاوت دقیق یک پروژه علمی است که موجب تقویت محتوی آن میگردد. چندین الگویی پذیرفته شده در فرآیند داوری از زمان نوشتن مقاله، دریافت مقاله، تعیین تکلیف، چاپ و پس از چاپ مقاله وجود دارد که به اختصار اشاره میگردد ) 3-1 (. ..

مقدمه: وجود آنتی بیوتیک ها در آب های آشامیدنی سبب مشکلات بهداشتی برای انسان می گردد. مطالعه حاضر توانایی کیتوزان در جذب آنتی بیوتیک مترونیدازول از محیط های آبی را مورد بررسی قرار داد. مواد و روش ها: این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی در یک سیستم ناپیوسته انجام پذیرفت. تاثیر متغیرهای ورودی شامل pH، زمان تماس، دوز کیتوزان و غلظت مترونیدازول در غالب طراحی نقاط مرکزی براساس روش رویه پاسخ بر روی کارآیی جذب مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات ایزوترمی و سینتیکی پس از بهینه سازی متغیرهای ورودی انجام پذیرفت. به منظور سنجش غلظت باقی مانده مترونیدازول از اسپکتروفوتومتر 5000 DR در طول موج nm 320 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد فرآیند جذب از یک مدل درجه دوم چند جمله ای با مقادیر F و P به ترتیب 936/990 و 0001/0>P و 9989/0=R2 و 9979/0=Adj-R2 پیروی می کند. شرایط بهینه 74/4 =pH، min60=زمان تماس، g/L5/1=دوز کیتوزان و mg/L20= غلظت مترونیدازول به دست آمد که در این شرایط بالاترین راندمان حذف حدود 85% حاصل گردید. همچنین فرآیند جذب از ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه درجه اول با مقادیر R2 به ترتیب 9965/0 و 9859/0 پیروی می کند. نتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده شد که کیتوزان دارای کارآیی بالایی در جذب مترونیدازول دارد، بنابراین کیتوزان را می توان به عنوان یک جاذب طبیعی با پتانسیل بالا در جذب مترونیدازول و سایر آنتی بیوتیک های مشابه از محیط های آبی پیشنهاد داد.

مقدمه: مت آمفتامین یک محرک قدرتمند سیستم عصبی مرکزی است سوءمصرف مت آمفتامین می تواند با آسیب غیرقابل برگشت سلول های مغزی همراه باشد و منجر به ناهنجاری های عصبی و روانی گردد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیرکروسین بر اختلال یادگیری، حافظه فضایی و مرگ سلولی نکروز در ناحیه هیپوکامپ موش های صحرایی به دنبال سمیت عصبی ناشی از مت آمفتامین بود. مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه تعداد60 راس موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم و تحت شرایط استاندارد و بعد از گذراندن دوره سازگاری استفاده شد؛ مت آمفتامین با دوز40 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم وزن بدن به صورت 4 دوز متوالی به فاصله دو ساعت داخل صفاق تزریق می گردد. درمان با کروسین به صورت تزریق داخل صفاق 30 دقیقه، 24 و 48 ساعت بعد از تزریق مت آمفتامین بود. . سه روز پس از تزریق مت آمفتامین، آزمون حافظه فضایی توسط ماز آب موریس مورد بررسی قرار گرفت و سپس به جهت ارزیابی میزان مرگ سلولی نکروزیس از تکنیک رنگ آمیزی کریزل ویوله (نیسل) استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که درمان با کروسین به طور قابل توجهی آسیب ناحیه CA1 هیپوکامپ و اختلالات حافظه و یادگیری فضایی ناشی از مت آمفتامین را بهبود می بخشد. نتیجه گیری: باتوجه به این اثرات حفاظتی کروسین در شرایط پاتولوژیک، می توان آن را به عنوان یک عامل درمانی برای بیماری های مختلف معرفی کرد.

مقدمه: سل ریوی یکی از بیماری های عفونی شایع و دومین علت مرگ ومیر در میان بیماری های عفونی است. از مهمترین راه های تشخیص بهبودی ریه، منفی شدن اسمیر خلط در پایان ماه دوم درمان است. این مطالعه به منظور ارزیابی عوامل موثر بر منفی شدن اسمیر خلط بیماران سل ریوی در پایان ماه دوم درمان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی274 نفر از بیماران سل ریوی اسمیر مثبت که در بین سال های 94-95 برای درمان به مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه کرده بودند انجام شد. داده های مربوط به مشخصات دموگرافیک و علایم بالینی بیماران از پرونده های آنان استخراج و عوامل موثر بر منفی شدن اسمیر خلط در پایان ماه دوم با استفاده از رگرسیون لجستیک ارزیابی شد. نتایج: در پایان ماه دوم 171 نفر 4/62 درصد از افراد اسمیر منفی داشتند که 103 نفر (2/60%) از زنان و 68 نفر (64 %) از مردان در پایان ماه دوم اسمیر منفی شده بودند. متغیرهای داشتن سابقه قبلی سل، درجه سطح اسمیر در ابتدا و ملیت به عنوان عوامل موثر بر منفی شدن اسمیر در نتایج رگرسیون لجستیک معنادار شدند. نتیجه گیری: در بیماران مبتلا به سل توجه به درجه اسمیر در ابتدای درمان را می توان به عنوان اصلی ترین نشانگر پاسخ به درمان در بیماران سل ریوی دانست البته می توان با توجه به عوامل دیگر از عوارض منفی ناشی از تاخیر در درمان جلوگیری کرد.

مقدمه: ژن MTNR1B با میزان ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است و افزایش بیان آن خطر دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات تناوبی شدید بر بیان ژن MTNR1B و گلوکز و انسولین ناشنا در رت های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع 2 است. مواد و روش ها: دراین مطالعه از 30 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 20± 220گرم، استفاده شد. در طول دوره در شرایط استاندارد یعنی دمای 3± 22 سانتی گراد و رطوبت 45 درصد و دوره های 12 ساعته متوالی نور و تاریکی نگهداری شدند. رت ها به سه گروه تقسیم شدند. القای دیابت از طریق محلول نیکوتین آمید و STZ انجام شد و برنامه تمرینی برای یک دوره تمرینات تناوبی شدید به مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه 30 دقیقه ای در هفته بود. غلظت گلوکز به روش آنزیمی رنگ سنجی گلوکز اکسیداز، انسولین به روش الیزا و بیان ژن به روش RT-Real time PCR اندازه گیری شد. نتایج: برنامه تمرینی به کاهش سطوح گلوکز ناشتا و افزایش سطوح انسولین سرم نسبت به گروه دیابتی کنترل منجر شد (001/0=P). از طرفی، اجرای تمرینات تناوبی شدید بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس را به میزان 39 درصد نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش داد (023/0=P). ارتباط معکوس و معنی داری بین سطوح نسبی بیان MTNR1B و سطوح نسبی انسولین سرم در گروه اینتروال نسبت به کنترل مشاهده شد (039/0=P، 84/0=r). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دوازده هفته ورزش تناوبی شدید باعث کاهش گلوکز خون و افزایش سرم انسولین و کاهش بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس می شود.

مقدمه: تابش اشعه یونیزان از منابع طبیعی و یا از تجهیزات ساخت بشر، تهدید بزرگی برای سلامت ژنتیکی انسان است. این تحقیق با هدف بررسی اثر محافظت کروموزومی گیاه مریم گلی در برابر صدمات ناشی از تابش اشعه ایکس انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 10 نفر از داوطلبان مرد به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت تیمار ویتامین E و گروه دوم تحت تیمار دم کرده مریم گلی (Salvia limbata) به مدت یک هفته قرار گرفتند. خونگیری و تابش Gy 2 اشعه x در زمان های قبل، بلافاصله، 24 ساعت، 96 ساعت و یک هفته پس از آخرین مصرف دم کرده گیاهی و ویتامین E انجام شد. صدمات کروموزومی با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلول های دو هسته ای محاسبه گردید. نتایج: نتایج نشان دهنده کاهش فراوانی میکرونوکلئوس پس از مصرف ویتامین E و دم کرده گیاه مریم گلی می باشد. مقایسه کاهش فراوانی میکرونوکلئوس بین دو تیمار نشان داد که مصرف ویتامین E بر کاهش صدمات ناشی از اشعه ایکس موقتی است و پس از 24 ساعت از آخرین مصرف اثر حفاظتی آن کاهش می یابد، در حالی که دم کرده مریم گلی در مقایسه با ویتامین E اثر محافظتی طولانی تری را نشان داد. نتیجه گیری: دم کرده گیاه مریم گلی می تواند جایگزین مناسبی برای محافظت کننده های با منشا شیمیایی با اثرات جانبی گاه مضر و گران قیمت باشد.

مقدمه: سرب به عنوان یک فلز سنگین همزمان با توسعه صنعتی تبدیل به یکی از مهمترین آلاینده ها شده که عوارض جبران ناپذیری در سلامت دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات محافظتی عصاره آبی الکلی کما در برابر مسمومیت مغز استخوان ناشی از مواجهه با سرب است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 30 سر رت ویستار نر در 5 گروه به طور تصادفی تقسیم شدند. گروه کنترل (سرم فیزیولوژی)، گروه سرب mg/kg 20، گروه سرب+ mg/kg100 کما، mg/kg 300 کما، mg/kg 600 کما. گروه ها به مدت یک هفته تحت تزریق داخل ضفاقی سرب قرار گرفتند. سپس تیمار با کما در دوزهای مختلف به مدت یک هفته صورت گرفت. پس از یک هفته موش ها بیهوش، نمونه خون قلبی درEDTA اخذ شد. همچنین نمونه استخوان فمور موش ها جدا شد. شاخص ها Hb, Hct, RBC, WBC, PLT و شاخص های کامت مورد ارزیابی قرار گفتند. نتایج: نتایج نشان داد در مسمومیت با سرب شاخص های هماتولوژیک به طور معنی داری در مقایسه با شم کاهش داشته اند. همچنین شکست DNA در گروه با مسمومیت با سرب به طور معنی داری در مقایسه با شم رخ داده بود. گروه ها تحت تیمار با عصاره به صورت وابسته به دوز اثرات بهبودی را نشان دادند که در مقایسه با گروه سرب معنی دار بود. نتیجه گیری: باتوجه به مکانیسم ایجاد سمیت توسط سرب استفاده از ترکیبات دارای خواص آنتی اکسیدانی می تواند در جلوگیری و بهبود عوارض کمک کننده باشد.

مقدمه: تحریک تخمک گذاری توسط گنادوتروپین ها باعث افزایش پروژسترون در اواخر فاز فولیکولار و به دنبال آن تاثیر منفی روی نتیجه تحریک تخمک گذاری می شود. در این مطالعه به بررسی تاثیر تجویز پروژسترون بر تعداد فولیکول های ثانویه موش تحریک تخمک گذاری شده در زمان پیش از لانه گزینی پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه از 15 سر موش ماده بالغ استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه تحریک تخمک گذاری و گروه تحریک تخمک گذاری همراه با تجویز پروژسترون. در گروه های تجربی، باhMG و hCG، تحریک تخمک گذاری انجام شد و سپس حاملگی کاذب در هر سه گروه القا گردید. در گروه تجربی 2 پس از القای حاملگی کاذب، روزانه 1mg پروژسترون به ازاء هر موش تزریق شد. جهت بررسی های بافت شناسی، در زمان پیش از لانه گزینی نمونه های تخمدان از هر سه گروه برداشته و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل آماری انجام شد. نتایج: در بررسی نتایج، تعداد فولیکول های ثانویه بین گروه های تجربی 1 نسبت به گروه تجربی 2 و گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (05/0P<). اما در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: تجویز پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری باعث مهار فولیکولوژنز و در نتیجه جلوگیری از وقوع سندرم تحریک بیش از حد تخمدان می شود. به نظر می رسد که تجویز پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری باعث ایجاد شرایط متعادل تر در تخمدان شده است.