زمینه و هدف: یکی از اصول مراقبت سلامت، حفظ ایمنی بیمار می باشد. ارزیابی فرهنگ ایمنی بیمار می تواند اطلاعاتی در مورد چگونگی تاثیر ساختارها و فرآیندهای درون سیستم بر نتایج بیمار ارایه نماید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه ی فرهنگ ایمنی بیمار در پرستاران بیمارستان واسعی سبزوار بین سال های 1395 و 1398 انجام شد. روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع تحلیلی است که در دو سال 1395 و 1398 انجام گرفت. 123 نفر از پرستاران بیمارستان واسعی در سال 1395 و 124 نفر از آنان در سال 1398 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه دو قسمتی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه "بررسی فرهنگ ایمنی بیمار" (HSOPSC) استفاده گردید. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی، آزمون آماری کای دو، آزمون دقیق فیشر و t مستقل انجام گرفت. یافته ها: نمره کلی فرهنگ ایمنی بیمار در سال 1395، 9/6 ± 9/41 و در سطح پایین گزارش شد. همچنین نمره ی کلی فرهنگ ایمنی بیمار در سال 1398، 7/7 ± 2/51 و در سطح متوسط بود. در سال 1395، انتظارات و اقدامات مدیریتی بالاترین امتیاز (3/29 ± 1/63) و برخورد غیرتنبیهی کمترین امتیاز (6/15 ± 3/11) را به خود اختصاص دادند. در سال 1398 ابعاد ارتباطات و ارایه بازخورد (4/23 ± 6/70) و برخورد غیرتنبیهی پایین ترین امتیاز (3/24 ± 8/31) را در میان ابعاد مختلف فرهنگ ایمنی بیمار به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری کلی: اگر چه در نمره ی کلی فرهنگ ایمنی و برخی از ابعاد آن پیشرفت های محسوسی مشاهده می شود، هنوز مواردی از ابعاد فرهنگ ایمنی بیمار وجود دارند که مدیران و مسیولین باید در راستای ارتقاء و تقویت آن تلاش نمایند. در این زمینه باید راهبردهای کلی برای بهبود روش های ایمنی بیمار و سرمایه گذاری بیشتر در تعیین کننده های فرهنگ ایمنی بیمار، مخصوصا در زمینه های یادگیری سازمانی و کار تیمی درون سازمانی راهنمایی و اطلاع رسانی شود.