دانشکده علوم پزشکی نیشابور
سال:1398 | دوره:7 | شماره:1 (پیاپی 22) |تعداد مقالات:2

مقدمه هدف مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره درمنه ایرانی بر تشنج و مشکلات رفتاری ناشی از PTZ در موش های سوری بود. مواد و روش ها 70 موش به 7 گروه کنترل (نرمال سالین)، مدل (PTZ در دوز 35 میلی گرم بر کیلوگرم با فواصل 48 ساعت و در روز دهم در دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه های مداخله (PTZ با فواصل 48 ساعت و عصاره در دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم بصورت روزانه) و گروه فلومازنیل و دیازپام ( PTZ، عصاره در دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم و فلومازنیل یا دیازپام در روز دهم) تقسیم شدند. آزمون های معلق ماندن دم (TST)، روتارود، مازبعلاوه ای مرتفع (EPM) و صفحه باز جهت ارزیابی اختلالات رفتاری استفاده شدند. یافته ها تیمار موش های کیندلینگ شده توسط PTZ با عصاره درمنه و دیازپام سبب افزایش معنی دار زمان تاخیر شروع تشنج شد. در موش های کیندلینگ شده توسط PTZ کاهش معنی دار دفعات ورود به مرکز در آزمون صفحه باز و افزایش معنی دار مدت زمان بی حرکتی در آزمون معلق ماندن از دم مشاهده شد و تیمار توسط دوزهای مختلف عصاره درمنه سبب بهبود جزئی و غیرمعنی دار آن ها شد. PTZ همچنین سبب افزایش دفعات ورود و مدت زمان سپری شده در بازوی بسته و کاهش دفعات ورود و مدت زمان سپری شده در بازوی باز EPM شد و عصاره درمنه سبب بهبود جزئی و غیرمعنی دار آن شد. نتیجه گیری دوزهای مختلف عصاره گیاه درمنه ایرانی در برابر تشنج و افسردگی و اضطراب ناشی از PTZ در موش های سوری اثرات معنی داری نداشته است و پیشنهاد می شود مطالعات آتی بر ترکیبات گیاه تمرکز کنند.

مقدمه مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری های گرم منفی ایجاد کننده عفونت های دستگاه ادراری رو به افزایش است. هدف از این مطالعه، ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs) در باکتری های یوروپاتوژن گرم منفی جدا شده از نمونه های ادراری ارجاع شده به آزمایشگاه های بالینی شهرستان بندر ترکمن بود. مواد و روش ها در این مطالعه 138 نمونه ادرار از بیماران مشکوک به عفونت ادراری جمع آوری شد. در نمونه های مثبت، یوروپاتوژن های گرم منفی با استفاده از آزمون های میکروب-شناسی و بیوشیمیایی استاندارد شناسایی شده و الگوی مقاومتی آنتی بیوتیکی آن ها به روش انتشار در دیسک تعیین شد. سپس تست تأیید فنوتیپی برای تشخیص تولید ESBL انجام شد. یافته ها از 96 جدایه گرم منفی، بیشترین موارد جدا شده عبارت بودند از: اشریشیاکلی (88/5 درصد)، کلبسیلا پنومونیه (5/2 درصد)، آنتروباکتر کلوآکه (4/2 درصد) و سودوموناس ائروژینوزا (2/1 درصد). جدایه هایاشریشیاکلی بیشترین میزان مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، نیتروفورانتوئین و سفالوتین و کمترین میزان مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک نورفلوکساسین از خود نشان دادند. از 35 جدایه مقاوم به سفوتاکسیم، 29 جدایه ESBL مثبت بودند. نتیجه گیری در این مطالعه، شایعترین علت عفونت ادراری، اشریشیاکلی بود. فراوانی ESBL ها در جدایه های اشریشیاکلی مشابه نتایج مطالعات دیگران بود اما در جدایه-های کلبسیلا پنومونیه بسیار بالا بود. نتایج این مطالعه نشان دهنده روند افزایشی مقاومت نسبت به سفالوسپورین های وسیع الطیف است لذا انجام آزمایش آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک و پرهیز از مصرف خودسرانه آن امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.