مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
سال:1401 | دوره:31 | شماره:122 |تعداد مقالات:7

زمینه: اعمال محدودیت و قرنطینه خانگی با هدف کاهش سرایت پذیری طی بیماری های همه گیر می تواند به کاهش تعاملات اجتماعی و مشکلات بهداشت روان ازجمله افسردگی و اضطراب منجر شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی در پیش بینی اضطراب و افسردگی طی پاندمی کووید-19 در میان ساکنان نجف آباد است. روش ها: این پژوهش از نوع مقطعی است. در فروردین سال 1400 در موج چهارم شیوع کووید-19 انجام شد. جامعه آماری را افراد بالای 18 سال ساکن نجف آباد تشکیل دادند. با استفاده از نمونه گیری دردسترس نمونه ای متشکل از 225 نفر به صورت اینترنتی در پژوهش شرکت کردند و داده های 217 پرسش نامه تحلیل شد. برای گردآوری داده ها از مقیاس های، ویراست دوم افسردگی بک، اضطراب بیماری کرونا، فرم کوتاه ویژگی های شخصیتی پنج عامل بزرگ شخصیت مک کری و کاستا و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت والکر استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه و با نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد ویژگی های شخصیتی روان آزرده گرایی (r=0/176, r=0/343) و برون گرایی (r=0/375, r=0/503) با افسردگی و اضطراب کووید-19 به ترتیب همبستگی مثبت و منفی دارند و پیش بینی کننده افسردگی و اضطراب هستند (05/P>0). ویژگی موافق بودن (0/233-=r) نیز با اضطراب کووید-19 همبستگی منفی دارد و پیش بین معنادار آن است (05/P>0). بین خرده مقیاس های سبک زندگی، خودشکوفایی (0/489-=r) و ورزش (0/348-=r) با افسردگی و مسیولیت پذیری در سلامت (285/0-=r) با اضطراب کووید-19 همبستگی منفی دارد و پیش بینی کننده های افسردگی و اضطراب کووید-19 معنادار هستند (05/P>0). نتیجه گیری: با توجه به تاثیر متغیرهای شخصیتی و سبک زندگی بر افسردگی و اضطراب کووید-19 در دوران شیوع بیماری، آزمایشات متمرکز بر این مولفه ها می تواند جهت ارتقای سطح سلامت روان جامعه موثر واقع شود.

زمینه: نظام اطلاعاتی سلامت، بستر یکپارچگی و پیوند اطلاعاتی بین کنشگران حوزه سلامت فارغ از محدودیت های سنتی مکانی و زمانی را فراهم می آورد. هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط عناصر اصلی موثر در توسعه نظام اطلاعاتی سلامت الکترونیک و تجزیه و تحلیل تصاویر آینده این نظام انجام شده است. روش ها: در این مطالعه توصیفی کاربردی، مولفه های اصلی نظام اطلاعاتی سلامت الکترونیک با استفاده از پرسش نامه و با مشارکت 35 نفر از مدیران و کارشناسان فناوری اطلاعات بیمارستان ها و دانشگاه های علوم پزشکی استان های گیلان و قزوین ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 و اکسپرت چویس نسخه 11 استفاده شد. یافته ها: 3 بعد و 6 معیار به منظور تبیین نظام اطلاعاتی سلامت الکترونیک تعیین شد. ابعاد شامل: 1. محتوای اطلاعات، 2. معماری اطلاعات و 3. امنیت اطلاعات و معیارهای آن شامل 1. نیروی انسانی، 2. زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری، 3. سرعت دسترسی به خدمات سلامت، 4. هزینه بهره برداری، 5. عدم وابستگی به اینترنت و 6. فراگیری بودند. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، شناسایی سه بعد کلیدی محتوا، معماری و امنیت اطلاعات به عنوان پیشران های تحول در نظام اطلاعاتی سلامت الکترونیک و تعیین هشت سناریوی سطح بندی شده به عنوان سناریوهای متصور آینده این نظام ضروری به نظر می رسد.

زمینه: اجرای تمرینات استقامتی و مصرف مکمل ال کارنیتین بر ارتقای عملکرد ورزشکاران موثر است، اما تاثیر آن بر ترمیم آسیب ریوی ناشی از تخریب تزریق استرویید بولدنون مشخص نیست. هدف: مطالعه حاضر به بررسی تاثیر مصرف ال کارنیتین هم زمان با اجرای تمرین استقامتی بر آسیب های ساختاری بافت ریه موش های صحرایی نر مسموم شده با بولدنون می پردازد. روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 30 سر موش نر صحرایی (وزن: 7/94±,228/53گرم) به صورت تصادفی به 5 گروه: کنترل، بولدنون، بولدنون+آزمایش، بولدنون+ال کارنیتین و بولدنون+آزمایش+ال کارنیتین تقسیم شدند. تزریق استرویید بولدنون (5 میلی گرم/ کیلوگرم) به عضله دو سر ران انجام شد و مکمل ال کارنیتین (600 میلی گرم/کیلوگرم) به مدت 3 روز در هفته به معده حیوانات گاواژ شد. برنامه تمرین استقامتی شامل 6 هفته دویدن بر روی تردمیل و 3 روز در هفته بود که با زمان 30 دقیقه و در هفته پایانی به سرعت 12 متر/دقیقه آغاز به 60 دقیقه و سرعت 30 متر/دقیقه رسید. تغییرات برونشیول و آلویول ها در بافت ریه با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد. یافته ها: مقادیر وزن در هر دو گروه مصرف کننده ال کارنیتین با یا بدون اجرای تمرین استقامتی در مقایسه با گروه بولدنون، افزایش معناداری داشت (0/005=P). در گروه آزمایش+ال کارنیتین در مقایسه با گروه بولدنون، بهبود معناداری در برونشیول و آلویول های ریه به دست آمد (0/001=P). نتیجه گیری: اجرای تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل ال کارنیتین بر کاهش اثرات مخرب ناشی از بولدنون در بافت ریه تاثیر زیادی دارد.

زمینه: مطالعه رفتار آسیب به خود در نوجوانی به عنوان یکی از رفتارهای پرخطر که تبعات ناگواری برای فرد و جامعه درپی دارد، اهمیت دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش میانجی راهبردهای تنظیم هیجان در رابطه بین آزاردیدگی هیجانی با رفتارهای آسیب به خود در نوجوانان انجام شد. روش ها: این پژوهش، مقطعی تحلیلی بود و نمونه ها 200 دانش آموز دختر دوره متوسطه دوم رشت در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس از طریق فراخوان اینترنتی در پژوهش مشارکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های آسیب به خود، ضربه کودکی و تنظیم هیجان بودند. داده ها به روش تحلیل مسیر با نرم افزار SPSS نسخه 23 و Amos نسخه26 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین آزاردیدگی هیجانی با رفتارهای آسیب به خود رابطه معنادار وجود دارد (P<0/001). بین ارزیابی مجدد با آزاردیدگی هیجانی و رفتارهای آسیب به خود رابطه منفی و بین فرونشانی با آزاردیدگی هیجانی و رفتارهای آسیب به خود رابطه مثبت وجود دارد. همچنین راهبردهای تنظیم هیجان در رابطه بین آزاردیدگی هیجانی با رفتارهای آسیب به خود نقش میانجی جزیی ایفا می کند (001/P<0). نتیجه گیری: با توجه به تایید نقش میانجی راهبردهای تنظیم هیجان در پژوهش حاضر، توجه بیشتر به این راهبردها به عنوان یک عامل مهم در بروز رفتارهای خود آسیبی پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: امروزه پژوهش پیرامون اثربخشی روش های نوین درمان کمردرد به دلیل شیوع زیاد آن از اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به روش های متعددی که در درمان آن مطرح است. وتوافقی در موثرترین روش درمان وجود ندارد. دراین تحقیق، اثر8 هفته تمرینات DNS و تمرینات منتخب ثبات مرکزی بر درد، انعطاف پذیری، تعادل و کیفیت زندگی مردان مبتلا به کمردرد مزمن مقایسه شده است. مواد و روش ها: در این پژوهش 20 مرد مبتلا به کمردرد مزمن بودند که تحت نظر متخصص مغز و اعصاب، به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه 10 نفره، گروه DNS (دامنه سنی 82/9 ±,8/47 سال، وزن 02/9 ±,9/76کیلوگرم) و گروه تمرینات ثبات مرکزی (دامنه سنی 8/11 ±,4/42 سال، وزن 1/13 ±,5/88 کیلوگرم) قرارگرفتند. آزمودنی ها به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای تمرینات را انجام دادند. جهت تحلیل از آزمون کلموگرو-اسمیرنوو t زوجی و کوواریانس با سطح معنی داری P<0/05 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در تمرینات DNS در تعادل ایستا (P=0/036)، کیفیت زندگی (P=0/028) میزان درد (0/002)، درازنشست (P=0/012) ودرگروه تمرینات ثبات مرکزی در تعادل ایستا (P=0/001)، بشین و برس (P<0/001)، درازنشست (P=0/003) و میزان درد (P=0/016) بهبود معنی داری نشان داد. راستای قدامی تعادل پویا در گروه DNS با (P=0/032) بهبود یافت ولی مقایسه بین دو روش درموارد مطرح شده تفاوت معنی داری نداشت. (p=0/684) استنتاج: یافته ها نشان داد که تعادل ایستا، درازنشست و میزان درد در هر دو گروه افزایش یافت. بشین و برس در گروه ثبات مرکزی ولی در گروه DNS کیفیت زندگی ارتقا بیشتری را نشان داد.

زمینه: کراتوکونوس معمولا به صورت یک آسیب دوطرفه، پیش رونده و غیر التهابی در قرنیه توصیف می شود که به نازک شدگی و اکتازی آن منجر می شود. هدف: هدف از این مطالعه، تعیین کارایی استفاده از شاخص های پیشرفت پاکیمتریک در درجه بندی شدت بیماری کراتوکونوس است. روش ها: در این مطالعه، 76 بیمار مبتلا به درجات مختلف کراتوکونوس وارد مطالعه شدند و شدت کراتوکونوس آن ها بر اساس کراتومتری ماکزیمم، ضخامت قرنیه و بیماران درجه بندی شد. شاخص های پیشرفت پاکیمتریک حاصل از پنتاکم همراه با ویژگی های جمعیت شناختی ثبت و ارتباط آن ها با شدت کراتوکونوس سنجیده شد. یافته ها: از نظر شدت کراتوکونوس، نمونه ها به ترتیب 18 درصد شدت 1، 31درصد شدت 2، 42درصد شدت 3 و 7 درصد شدت 4 داشتند. قدرت پیش بینی کنندگی بالاترین شاخص پیشرفت پاکیمتریک، پایین ترین شاخص پیشرفت پاکیمتریک و متوسط شاخص پیشرفت پاکیمتریک در تشخیص کراتوکونوس درجه 4، درجه 3 و بیشتر و درجه 2 و بیشتر بر اساس سطح زیر منحنی در دامنه 0/772 تا 0/993 بود. نتیجه گیری: مطالعه به خوبی نشان داد شاخص های پیشرفت پاکیمتریک توانایی ارزیابی شدت کراتوکونوس را دارند و این توانایی در هر سه مورد (بالاترین شاخص پیشرفت پاکیمتریک، پایین ترین شاخص پیشرفت پاکیمتریک و متوسط شاخص پیشرفت پاکیمتریک) برای تعیین شدت کراتوکونوس با حساسیت و ویژگی مطلوبی بالا خواهد بود.

زمینه: مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یکی از بیماری های مزمن خودایمنی و پیشرونده دستگاه اعصاب مرکزی با علت ناشناخته است. هدف: پژوهش حاضر با هدف مرور عوامل خطر محیطی بیماری ام اس انجام شد. روش ها: در این مطالعه مروری برای مرور عوامل خطر محیطی در ام اس، مقاله های فارسی و انگلیسی پایگاه های اطلاعاتی مانند پاب مد، اسکوپوس، ساینس دایرکت، گوگل اسکالر و مگیران از سال 2000 تا 2021 با استفاده از کلیدواژه های مولتیپل اسکلروزیس، ام اس، عوامل خطر محیطی و اپیدمیولوژی بررسی شد. یافته ها: ارزیابی مقالات نشان داد ام اس یک بیماری خودایمنی با زمینه های ژنتیکی ناشناخته است. براین اساس، سنین بین 20 تا 40 سال، جنس زن، فاصله از خط استوا، مهاجرت، عفونت ویروس اپشتین بار، مصرف سیگار و تنباکو، آلودگی هوا، کمبود ویتامین D، مصرف الکل و قهوه، اختلال در ساعت زیستی، عوامل روان شناختی از عوامل خطر محیطی تاثیرگذار در این بیماری است. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت عوامل محیطی در بیماری ام اس، کنترل آن ها برای جلوگیری از بیماری و پیشرفت سریع و تشدید علایم آن به طور بالقوه مفید است. ارایه دهندگان خدمات سلامت در حوزه پیشگیری باید به اهمیت این عوامل در بیماری ام اس توجه داشته باشند.