مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی درشت دانه (SMA) با دارا بودن درصد بالای قیر نسبت به مخلوط های آسفالتی معمولی و همچنین میزان زیاد مصالح سنگی درشت دانه در اواسط دهه 60 میلادی در آلمان مورد مطالعه قرار گرفتند و طی سی سال در اروپا به علت مقاومت بالایی که در برابر ایجاد خرابی شیارشدگی و ترک های خستگی از خود نشان داده بودند، مورد توجه بسیار قرار گرفتند. در این تحقیق از پودر معدنی گیلسونایت با درصد های مختلف (0%، 5%، 10% و 15% نسبت به وزن قیر) جهت اصلاح قیر استفاده شد. جهت بررسی تاثیر گیلسونایت بر قیر، آزمایشهای درجه نفوذ، نقطه نرمی و کندروانی کینماتیکی انجام شد. جهت بررسی تاثیر افزودنی گیلسونایت بر خصوصیات عملکردی مخلوط آسفالتی (SMA)، آزمایشهای مختلفی از جمله مقاومت مارشال و روانی، کشش غیرمستقیم و حساسیت رطوبتی و مدول برجهندگی، خزش دینامیکی و شیار جای چرخ بر روی نمونه های آسفالتی با درصد های مختلف گیلسونایت انجام شد. با توجه به نتایج آزمایشها مشخص شد، با افزودن 15% گیلسونایت به قیر در مخلوط های SMA، مقاومت مارشال نمونه های آسفالتی 26% افزایش یافت. مقاومت کششی غیرمستقیم نمونه ها از 4.8 کیلونیوتن به 7.1 کیلونیوتن به ازای افزایش 20% گیلسونایت رسید. نتایج آزمایش حساسیت رطوبتی نمونه ها نشان داد افزایش گیلسونایت سبب بهبود مقاومت مخلوط در برابر رطوبت گردید. با توجه به آزمایش خزش دینامیکی افزودن گیلسونایت سبب افزایش عدد روانی نمونه ها از 3300 به 6900 شد همچنین نتایج آزمایش شیار جای چرخ نشان داد که افزودن 20% گیلسونایت سبب کاهش 25 درصدی در عمق شیار نمونه ها می شود.