پژوهش پرستاری ایران
سال:1401 | دوره:17 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

مقدمه تحول معنایی یک واژه در گذر زمان امری ناگزیر است که نشان از فرایندی اجتماعی، سیاسی، دینی یا فرهنگی دارد. پرستار از واژه هایی است که حضوری چشمگیر در متون ادب فارسی دارد و در معانی متفاوت و متعددی از جمله برده، خادم، غلام، کنیز، عابد، فرمانبردار، بیماربان و حافظ به کار رفته است. هدف از پژوهش حاضر آن است که با استفاده از نظر زبانشناسان و بررسی متون ادبی تحول معنایی آن را نشان داده شود. یافته ها در این پژوهش آثار شاعران و نویسندگان ادب فارسی از قرن چهارم تا قرن معاصر(بیش از 70 اثر) مورد بررسی قرار گرفت و یافته ها به صورت ریشه شناسی واژه پرستار و واژه پرستار در متون ادبی، دسته بندی شد که بر این اساس مشخص شد، کلمه پرستار در متون ادبی معانی متفاوتی دارد از جمله: کنیز، خدمتکار، مطیع، عبادت کننده، بیماربان، بیماردار. دامنه معنایی واژه پرستار از قرن پنجم به بعد و با گسترش حوزه زبان فارسی و فراوانی بیشتر آثار منثور و منظوم گسترده تر می شود و معانی جدیدی می یابد. شاهنامه از جمله قدیمی ترین متون ادبی است که کلمه پرستار با بسامد بالا در آن دیده می شود. چنین به نظر می رسد که واژه پرستار تا قبل از قرن یازدهم بندرت و تنها در یک مورد در معنای امروزی به کار رفته است. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه کتابخانه ای است، که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. با مراجعه به برخی از متون کلاسیک زبان فارسی و با مطالعه مقالات و کتاب های مختلف و جستجو در بانک های اطلاعاتی معتبر مانند Magiran، SID، noormags، civilica، ، گنجور، ایرانداک، مطالب مورد نظر گردآوری و اطلاعات بدست آمده پس از تجزیه و تحلیل در قالبی منظم ارایه گردید. کلیدواژه های جست و جو شامل پرستار، ادبیات فارسی، معنا بوده است. نتیجه گیری نتایج این پژوهش حاکی از تغییر معنایی پرستار در متون کلاسیک ادب فارسی است. این تغییر معنایی، در دوره هایی به شکل توسعه معنایی و در ادواری به شکل تخصیص معنایی جلوه گر شده است. نیز بر اساس یافته های این پژوهش معلوم شد که این واژه از دلالت بر کل به دلالت بر جزء و از معنای عام به خاص تغییر یافته است.

مقدمه وظیفه اورژانس پیش بیمارستانی ارایه کلیه اقدامات درمانی نجات بخش در خارج از بیمارستان است. یکی از مهم ترین مفاهیم پایه و تاثیرگذار در مدیریت و تصمیم گیری در شرایط اورژانسی تریاژ است. یکی از چالش های قابل توجه در انجام انواع تریاژها بروز خطای تریاژ می باشد. شناسایی و به کارگیری راهکارهای کاهنده چالش فوق، یک ضرورت است. بنابر این مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مشق (Drill) بر میزان خطای تریاژ در پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی انجام خواهد شد. روش مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله ای دو گروهی می باشد که بر روی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی دو شهرستان استان اصفهان انجام خواهد شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه فرم اطلاعات دموگرافیک، ابزار تصمیم گیری تریاژ و سناریو های طراحی شده تریاژSTART است. در نهایت داده های گردآوری شده با تست های آماری مناسب پارامتریک و نان پارامتریک از جمله میانگین و انحراف معیار، تی مستقل، تی زوجی، کا اسکویر، تست دقیق فیشر و من ویتنی تحلیل خواهند شد. یافته ها: این مداخله احتمالا می تواند باعث کاهش میزان خطای تریاژ در پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی شود. نتیجه گیری: اکثر مطالعات تریاژ با استفاده از روش تمرین های بحث محور انجام شده است که اغلب آنها دانش متوسط و مهارت های ناکافی شرکت کنندگان را گزارش کرده اند. لذا مطالعه حاضر بر روی تمرین مبتنی بر عملکرد تمرکز کرده و در بین پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی انجام خواهد شد.

مقدمه بهبود کیفیت مراقبتهای پرستاری یکی از موضوعات چالش برانگیز سالهای اخیر نظام سلامت می باشد. شاید یکی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت مراقبت پرستاری، توانمندی پرستاران برای برخورداری از کنترل بیشتر بر بهبود و حفظ سلامتی شان باشد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و کیفیت مراقبتهای پرستاری در پرستاران شاغل در بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال 1399 انجام گردیده است. روش کار مطالعه حاضر مقطعی از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بخشهای بالینی مجتمع بیمارستانی امام خمینی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران بغیر از بخشهای ویژه، اورژانس و اتاق عمل و بیماران آنها بود. در این مطالعه 200 نفر از پرستاران با روش نمونه گیری سهمیه ای و تصادفی و 600 بیمار نفر از بیمارانی که تحت مراقبت آنها بودند، با روش نمونه گیری در دسترس بر اساس معیارهای ورود از شهریور تا آبان 1399 انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه بین المللی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (HPLP-II) و پرسشنامه محقق ساخته کیفیت مراقبت پرستاری (از دیدگاه بیمار) جمع آوری و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها به طور کلی از دیدگاه بیش از نیمی از بیماران 3/57 درصد، کیفیت مراقبت پرستاری خوب بود. میانگین کل نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (45/22 ±,93/128) بود. بالاترین نمره میانگین در بعد " مسیولیت پذیری " (51/0 ±,89/2) و کمترین نمره میانگین در بعد " فعالیت فیزیکی " (72/0 ±,89/1) کسب شد. میانگین کل نمره کیفیت مراقبت پرستاری (45/0 ±,10/3) بود. بالاترین نمره میانگین در حیطه " اخلاق پرستاری" (52/0±,27/3) و کمترین نمره میانگین در حیطه " آموزش به بیمار" (68/0 ±,88/2) بدست آمد. در نهایت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت تنها در بعد تغذیه با کیفیت مراقبت پرستاری در بعد اخلاق پرستاری همبستگی معنادار آماری داشتند (027/0-=p) که این همبستگی منفی بود. نتیجه گیری بر اساس یافته ها بین رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در پرستاران و کیفیت مراقبت پرستاری از دیدگاه بیمار ارتباط معناداری وجود نداشت ولی بطور کلی کیفیت مراقبت پرستاری خوب ارزیابی شده بود. با توجه به پایین بودن نمره فعالیت فیزیکی پرستاران و آموزش به بیمار، لزوم اجرای برنامه هایی آموزشی و تاکید بر اهمیت این موارد توصیه می شود.

مقدمه رضایت زناشویی نقش مهمی در استحکام بنیان خانواده دارد و دلزدگی زناشویی و رضایت جنسی می تواند بر این پدیده موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر دلزدگی زناشویی و رضایت جنسی در افراد متاهل مراجعه کننده به مراکز روان شناختی شهر تهران انجام شد. روش کار پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون به همراه مرحله پیگیری دو ماهه و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه افراد متاهل و با مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز روان شناختی شهر تهران در سال 1398 بودند. از بین این افراد، 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و بطور تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه90 دقیقه ای برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت و برای گروه کنترل اقدامی صورت نگرفت. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه دلزدگی زناشویی و مقیاس رضایت جنسی بود. داده ها پژوهش با کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 و واریانس همراه با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان دهنده این بود که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش رضایت جنسی افراد متاهل در مرحله پس آزمون و پیگیری اثر معنادار داشته است (005/0>P). نتیجه گیری طبق نتایج، می توان از مداخله برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در جهت کاهش دلزدگی زناشویی و بهبود رضایت جنسی در افراد متاهل استفاده کرد.

مقدمه: لنگر کاری ارزش ها و توانمندی های مرتبط با شغل را مشخص می کند. هشت لنگر کاری عبارتند از: لنگر فنی-تکنیکی، مدیریت عمومی، استقلال و خودمختاری، امنیت و ثبات، خلاقیت و کارآفرینی، خدمت و تعهد، چالشهای خالص و سبک زندگی. هر فرد لنگر کاری خاصی دارد. شناخت لنگرهای کاری کارکنان هم برای خود افراد و هم برای مدیران سازمان مهم است. تطابق لنگر کاری با کار پرستار به بهبود پیامدهای کاری منتهی می شود. روش کار مطالعه حاضر از نوع همبستگی بود. ابزار گردآوری داده ها شامل مشخصات زمینه ای، پرسشنامه رضایت شغلی و لنگرهای کاری بود که از هشت لنگر یا زیر مقیاس فنی-تکنیکی، مدیریتی عمومی، امنیت و ثبات، خلاقیت و کارآفرینی، استقلال و خودمختاری، خدمت و تعهد، چالش محض و سبک زندگی تشکیل شده است. پس از اخذ مجوز اخلاق، لینک پرسشنامه های الکترونیکی در اختیار کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی استان آذربایجان شرقی (حدود 4000 نفر) قرار گرفت. معیارهای ورود داشتن حداقل مدرک کارشناسی و اشتغال به کار به عنوان پرستار بالینی و معیارهای خروج عدم تکمیل بیش از 10 درصد گویه ها توسط پاسخ دهندگان بود. داده ها در SPSS 16 با آزمون های توصیفی، تحلیلی و رگرسیون آنالیز شدند. یافته ها داده های حاصل از 470 پرستار قابل تجزیه و تحلیل بودند. میانگین و انحراف معیار سن و سابقه کار مشارکت کنندگان به ترتیب برابر 29/7±, 97/35 و 90/6±,16/12بود. طبق نتایج، غالب ترین لنگرهای کاری به ترتیب لنگرهای سبک زندگی، خدمت و تعهد، و امنیت و ثبات بودند. کمترین نمره ها نیز به لنگر خلاقیت و کارآفرینی و لنگر مدیریت عمومی مربوط بودند. نمره رضایت شغلی نیز در حد میانه بود (14/46±, 99/12 از محدوده 15 تا 75). بعد از تعدیل مخدوشگرها، ارتباط نمره رضایت شغلی با لنگرهای سبک زندگی، مدیریت عمومی، فنی-تکنیکی و استقلال و خودمختاری معنی دار بود. بحث و نتیجه گیری طبق یافته ها تعدیل شیفت های کاری و تثبیت شرایط استخدامی جهت افزایش رضایت شغلی و همسویی لنگر کاری با شغل پرستاری توصیه می شود.

اهداف با افزایش جمعیت سالمندی نیاز به مراقبین متخصص حوزه سالمندی نیز در حال افزایش است. پرستاران از مهم ترین ارایه کنندگان خدمات به این گروه به شمار می آیند. رشته کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی در طول دهه گذشته ایجاد و اقدام به پرورش دانشجو در سراسر کشور می نماید. وجود ارزشیابی در برنامه آموزشی از مهم ترین راهکارهای ارتقا آن است. انجام مطالعات تطبیقی با مشخص نمودن نقاط ضعف و قوت روشی موثر است. مطالعه حاضر باهدف انجام مطالعه تطبیقی برنامه آموزشی کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی ارایه شده در دانشگاه های علوم پزشکی کشور ایران و دانشگاه پنسیلوانیا انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تطبیقی در سال 1401 اطلاعات مربوط به برنامه آموزش کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی با استفاده از کلیدواژه های مطالعه تطبیقی، برنامه درسی، کارشناسی ارشد، پرستاری سالمندی، ایران، دانشگاه پنسیلوانیا مورد جستجو قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از الگوی Bereday در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد دانشگاه پنسیلوانیا با در نظر گرفتن گستردگی حوزه مراقبت سالمندان، کارشناسی ارشد پرستاری را به دو برنامه مراقبت حاد و اولیه ارایه می نماید ولی در ایران به یک شکل و با ترکیب هر دو نوع مراقبت در یک برنامه در حال ارایه است. دانشگاه پنسیلوانیا برخلاف اکثر موسسات ایران از مدرسین متخصص حوزه سالمندی برای آموزش بهره می برد و دارای مراکز سالمندی برای کار مستقیم دانشجو با سالمندان است. ورود دانشجو به پنسیلوانیا با معیار های گوناگون بررسی می شود اما در ایران آزمون کنکور تنها معیار پذیرش است. دروس ارایه شده و منابع مورداستفاده در ایران عموما برگرفته از کشورهای غربی است؛ و به مسایل فرهنگی، بومی و نیازهای جمعیت شناختی کشور برخلاف پنسیلوانیا توجهی نشده است. جایگاه شغلی دانش آموختگان در ایران برخلاف پنسیلوانیا به طور واضح و روشن بیان شده است. نتیجه گیری: برنامه کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی در ایران به طور موفقیت آمیز از سوی موسسات در حال ارایه است. در جهت بهبود شرایط با در نظر گرفتن مواردی مانند اصول جذب دانشجو، وجود مدرس آشنا با حوزه سالمندی، وجود محیط بالینی مناسب، توجه به موارد فرهنگی، بومی و جمعیت شناختی در ساختار دروس و جذب دانش آموختگان در جایگاه های شغلی مناسب می توان ارایه خدمات به جامعه سالمندی از سوی پرستاران را تحت تاثیر قرارداد.

مقدمه ارایه دهندگان خدمات سلامت به عنوان اولین خط دفاعی در تماس مستقیم و طولانی مدت با بیماران مبتلا به کرونا هستند. نداشتن دانش کافی و نگرش و عملکرد نامناسب پرستاران نسبت به بیماری کرونا می تواند منجر به تاخیر در شناسایی و درمان، پایبندی ضعیف به اصول کنترل عفونت و در نهایت گسترش سریع عفونت ها شود. این مطالعه با هدف تعیین دانش، نگرش و عملکرد پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تهران نسبت به بیماری کرونا انجام شده است. روش این مطالعه توصیفی-تحلیلی و از نظر زمانی مقطعی، در سال 1400 بر روی 175 نفر از پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تهران که به شیوه در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه متغیرهای دموگرافیک و دانش، نگرش و عملکرد Bao-Liang Zhong بود. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS-V24 با استفاده از آزمون های آمار توصیفی، استنباطی و ارتباط سنجی صورت گرفته است. یافته ها 6/80 درصد از شرکت کنندگان در پژوهش حاضر زن و 4/64 درصد آن ها در بازه سنی 40-22 سال بود. میانگین نمره دانش پرستاران 116/1 ±,30/9 و میانگین نمره نگرش و عملکرد به ترتیب 24/1 ±,851/0، 42/1 ±,506/0 بود. بین سن و دانش ارتباط آماری معنی داری یافت شد (P= 0. 038) درحالیکه بین سایر متغیرهای دموگرافیک (جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، سابقه کار، بخش محل کار و مراقبت از فرد مبتلا یا مشکوک به کرونا) با دانش، نگرش و عملکرد پرستاران ارتباط آماری معنی داری یافت نشد. بحث و نتیجه گیری سطح دانش اکثریت قریب به اتفاق پرستاران نسبت به بیماری کرونا خوب و بیش از نیمی از آن ها دارای نگرش مثبت و عملکرد خوب بودند. ادامه راهبردهای آموزشی بیشتر برای درک بهتر و دیدگاه مثبت نسبت به بیماری همه گیر برای همه پرستاران الزامی است.

مقدمه این مطالعه با هدف ارایه یک مدل نظریه داده بنیاد و در راسنای الگویی داده بنیاد راهبردهای بهبود یادگیری آنلاین در دوران همه گیری کووید-19 انجام شد. مواجهه ناگهانی با این شرایط بحرانی در حوزه آموزش، سبب شد تا ضرورت استفاده از دوره های آموزش مجازی به ویژه در دانشگاه های ایران بیش از پیش احساس گردد. روش کار رویکرد این پژوهش، کیفی و با استفاده از راهبرد نظریه داده بنیاد سیستماتیک بود. جامعه پژوهش شامل اعضای هیات علمی دانشگاه تهران و پیام نور تهران بودند که با استفاده از روش نمونه گیری نظری هدفمند بر اساس اشباع نظری با تعداد 28 مشارکت کننده مورد مطالعه قرار گرفتند. از برخی کارشناسان آموزش نیز در زمینه فناوری آموزش عالی برای طراحی منشور مصاحبه مشورت گردید. پژوهشگران، از راهبرد بازاندیشی برای تایید فرآیند کدگذاری داده های مصاحبه استفاده کردند و داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی مکس کیودا نسخه 2022 تحلیل شد. یافته ها: مضامین و مفاهیم مرتبط با بهبود تدریس یادگیری آنلاین در دوران پاندمی کووید-19 درمجموع با تکرار 264 کد در قالب 31 کدباز و 10 کد محوری و 5 کد انتخابی شامل راهبردهای سازمانی، آموزشی، فراشناختی، ارتباطی و زمینه ای، کدگذاری شده اند. نتیجه گیری نتایج این پژوهش حاکی از آن است که راهبردهای سازمانی به عنوان عامل اصلی و پشتیبان برای بهبود آموزش و یادگیری در محیط آموزش آنلاین تلقی می شوند و شامل نظارت و ارزیابی آموزش آنلاین و مدیریت و برنامه ریزی آموزش آنلاین می گردند. راهبردهای ارتباطی در زمینه ارتباطات آموزشی غیررسمی و رسمی نقش مداخله گر در بهبود آموزش و یادگیری آنلاین در دانشگاه دارند. راهبردهای زمینه ای، در قالب زیر ساخت های نرم افزاری و سخت افزاری، زمینه را برای آموزش و یادگیری دانشگاهی آنلاین فراهم می کنند. راهبردهای آموزشی به عنوان راهکارهای عملیاتی عمدتا توسط اعضای هییت علمی و مدرسان دانشگاه ها در چارچوب تدوین محتوای آموزشی آنلاین و بهسازی روش های تدریس آنلاین رهبری می شوند.