مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
سال:1400 | دوره:9 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف سدیم والپرات یکی از داروهای ضد صرع شایع است که در خط اول درمان انواع صرع، اختلالات دوقطبی و خلقی و اخیرا بعنوان داروی ضد سرطان استفاده میگردد. وقوع حملات تشنجی و استفاده از داروی سدیموالپرات هر دو دارای عوارض جانبی جنسی و هورمونی و در نهایت سبب بروز نازایی در جنس نر میشود. در مطالعات گذ شته تاثیرات قطعی نا شی از روند ت شنج و والپرات به رو شنی برر سی ن شده است. هدف ما از این مطالعه برر سی نحوهی تغییر سطح هورمون های جن سی در رت های صحرایی نر نا شی از م صرف والپرات سدیم در مدل کیندلینگ پنتیلین تترازول میباشد. روش ها 24 سر رت نر در 3 گروه تقسیم گردید(8=n. (تزریقات بصورت داخل صفاقی هر 48 ساعت یکبار و گروه ها شامل: کنترل(سالین)، Saline+ PTZ، VPA+ PTZ بود اولویت تزریق داروها در گروه ها بصورت ابتدا سالین، VPA (300mg/kg) و درنهایت PTZ (37mg/kg) بود. سنجش هورمونها در پایان کیندلینگ و در تزریق پانزدهم صورت گرفت. نتایج به دنبال کیندلینگ رت های نر کاهش معنیدار تستوسترون و افزایش معنیدار پروژسترون همچنین افزایش استرادیول مشاهده شد. تزریق VPA در رت های کیندل نر، سبب کاهش معنادار تستوسترون به ترتیب p<0/001 وp<0/05 نسبت به گروه سالین و Saline+PTZ شد. سطح ا سترادیول در گروه کیندل دریافت کننده VPA، نسبت به گروه سالین افزایش معناداری یافت. (p<0/05). نتیجه گیری روند تشنج سبب اختلال در هورمونهای جنسی میگردد، همچنین استفاده از داروی والپرات سبب تشدید این اختلالات هورمونی و جنسی میشود.

زمینه و هدف آنتی بیوتیک ها ترکیباتی پایدار و دارای تجزیه بیولوژیکی پایین هستند که عموما توسط فرایند های متداول تصفیه فاضلاب قابلیت حذف ندارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی توانایی نانوذرات مغناطیسی Fe-doped TiO2@Fe3O4 در حضور پرتوهای فرابنفش در حذف فوتوکاتالیستی سیپروفلوکساسین از محلول های آبی می باشد. روش ها روش سل ژل برای سنتز نانوذرات Fe-doped TiO2@Fe3O4 به کار گرفته شد و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی کاتالیزور به وسیله آنالیز های SEM، EDX، XRD، VSMو DRS مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه، تاثیر پارامترهای مختلف شامل pH (3-9)، غلظت اولیه سیپروفلوکساسین (75-25 میلی گرم در لیتر) و دز کاتالیزور (6/0 تا 2/0 گرم در لیتر) در زمان های مختلف در حذف فوتوکاتالیستی سیپروفلوکساسین مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نتایج حاصل بیانگر این موضوع بود که بیشترین راندمان حذف 1/99 درصد و ثابت سرعت واکنش سیپروفلوکساسین در حضور پرتوی تابش UVC 15 وات به ترتیب در pH 9، غلظت اولیه 25 میلی گرم در لیتر، دز کاتالیزور 6/0 گرم در لیتر و زمان تماس 60 دقیقه بدست آمده است. پایداری نانوذرات پس از 5 بار استفاده مجدد میزان حذف مناسبی داشت. نتیجه گیری با توجه به راندمان مناسب حذف سیپروفلوکساسین توسط سیستم تلفیقی Fe-doped TiO2@Fe3O4 + UVC، کاربرد این فرآیند در فرآیندهای تصفیه آب و فاضلاب پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف یکی از جنبه های مهم بیماری کرونا، حوزه ی روانی و اجتماعی است. ترس و نگرانی از این بیماری می تواند منجر به ننگ اجتماعی نسبت به افراد، و حتی مکان های اقامت آنها شود. این مطالعه با هدف تبیین درک و تجربه افراد جامعه از استیگمای اجتماعی در مواجهه با بیماری کرونا طراحی گردیده است. روش ها این مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوا در بیمارستانهای مرجع کووید 19 در دانشگاه علوم پزشکی مشهد بر روی 21نفر از بیماران مبتلا به کرونا، همراهان بیمار، افراد غیرمبتلا و کارکنان بیمارستانهای مرجع خدمات 19-COVID انجام شد. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردید. نمونهگیری تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافت. آنالیز متن مبتنی بر رویکرد تحلیل محتوا با تنظیم کدهای اولیه، فشرده سازی کدها در طبقات فرعی و ا صلی و نهایتا انتزاع م ضامین و مفاهیم کلیتر صورت پذیرفت. اعتبار داده ها نیز بر ا ساس معیارهای لینکولن و گوبا تایید گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها منجر به پدیدار شدن یک مضمون " انگ کرونایی مخرب تر از ابتلاء به کرونا" و دو طبقه اصلی 1 "-از خود استیگمایی تا استیگمای اجتماعی " شامل زیر طبقات: "پنهانکاری، دوری گزینی فرد مبتلاء از دیگران، طرد شدگی از سوی اجتماع، و انگ بیرونی"، 2 "-کرختی عاطفی" شامل زیر طبقات: "رفتار غیر حمایتی کادر درمان با فرد مبتلا، سردی روابط زناشویی بدنبال ابتلا یکی از زوجین، رفتار غیر همدلانه خانواده با فرد مبتلا " شد. نتیجه گیری ترس از حضور در اجتماع، کناره گیری از جمع، واکنش های غیر همدلانه و انگ زنی در حلقه برچ سب کرونایی قرار دارند. تلاش برای رعایت فاصله فیزیکی نباید منجر به ایجاد فاصله عاطفی و انسانی بین افراد گردد

زمینه و هدف بیماران مبتلا به سکته مغزی در معرض ابتلا به زخم فشاری می باشند. حضور پرستار در پیشگیری از این عارضه در تمام موارد ممکن نیست. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش مراقبت پیشگیری از زخم فشاری به وسیله تله نرسینگ بر میزان و شدت زخم های فشاری در بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شده است. روش ها : این مطالعه نیمه تجربی بر روی 100 نفر از مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی و تحت مراقبت در منزل شهرستان تربت حیدریه در سال 1399 انجام شد. نمونه گیری به شیوه در دسترس انجام شد و افراد با تخصیص تصادفی در دو گروه آموزش روتین و تله نرسینگ قرار گرفتند. گروه تله نرسینگ برنامه آموزشی تلفنی 15 دقیقه ای را طی دو روز در هفته به مدت یک ماه دریافت نمود. داده ها با استفاده از فرم مشخصات فردی، فرم بررسی ریسک ایجاد زخم فشاری و چک لیست ثبت اطلاعات مربوط به پایش زخم فشاری جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 تحلیل شد. نتایج قبل از ارایه آموزش دو گروه آموزش روتین و تله نرسینگ، مبتلا به زخم فشاری نبودند. ولی بعد از ارایه آموزش، فراوانی و درجه زخم فشاری در گروه تله نرسینگ نسبت به گروه آموزش روتین به صورت معنی داری کمتربود. (p<0/001) نتیجه گیری در مطالعه ما، درجه زخم فشاری در گروه تله نرسینگ به صورت معنی داری نسبت به گروه دریافت کننده آموزش های روتین کمتر شده است. لذا، توصیه می شود برای کنترل زخم فشاری از تله نرسینگ استفاده شود.

زمینه و هدف فعالیتهای هوازی و مکملهای گیاهی بهعنوان ابزاری جهت کنترل و کاهش بسیاری از بیماریهای ناشی از استرس اکسیداتیو از جمله بیماریهای ریوی مطرح هستند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی و مکمل بذر گشنیز بر برخی شاخصهای ا سترس اکسیداتیو و مقادیر ATP بافت ریه رت های نر مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. روش ها تعداد 42 موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار بهطور تصادفی به 7 گروه کنترل، مسمومیت، مسمومیت+ 10 kg/mg عصاره گشنیز (مکمل1) مسمومیت+ 10kg/m عصاره گشنیز (مکمل 2) مسمومیت+ تمرین، مسمومیت+ تمرین+ مکمل 1، مسمومیت+ تمرین+ مکمل 2 تقسیم شدند. مداخلات شامل 8 هفته (5 جلسه تمرین در هفته) دویدن روی نوار گردان به مدت 60 دقیقه و تزریق عصاره بذر گشنیز با دوزهای 5kg/mg و 10 طی دو هفته بود. غلظت بافتی شاخصهای ATP، MDA و PAB با ا ستفاده از کیتهای ویژه ارزیابی و داده ها با آزمون تحلیل واریانس دو راهه در سطح معناداری 0/05 تجزیه و تحلیل شد. نتایج هشت هفته تمرین هوازی غلظت ATP را بصورت معناداری افزایش و غلظت PAB ریوی را بصورت معناداری کاهش داد. (p<0/05). در حالیکه اثر معناداری بر شاخص MDA نداشت (0/05>P). از طرفی تنها دریافت 10kg/mg عصاره گشنیز باعث افزایش معنادار غلظت ATP و کاهش معنادار PAB در بافت ریه شد. تعامل تمرین هوازی با دوزهای عصاره بذر گشنیز نیز موجب افزایش معنادار غلظت ATP و کاهش معنادارغلظت MDA و PAB گردید. (p<0/05). نتیجهگیری علی رغم تاثیر مداخلات در تعدیل اثر مسمومیت برخی شاخصها، بیشترین اثر هنگام تعامل تمرین هوازی و دوزهای بالای عصاره گشنیز مشاهده گردید.

زمینه و هدف سرطان تخمدان سومین بدخیمی شایع زنان و کشندهترین سرطان زنان در سراسر جهان ا ست. تاکنون، بهبود روش های درمانی تا حدودی توان سته بر بقای بیماران تاثیرگذار با شد، اما همچنان ارایه یک روش ت شخی صی زود هنگام که بتواند بیماری را در مراحل اولیه ت شخیص دهد از اهمیت بی شتری برخوردار ا ست. بنابراین، معرفی یک روش سریع، دقیق و ارزان در جهت شناسایی این بیماری میتواند بسیار مهم و ضروری باشد. روش ها در این مطالعه، یک ابزار سریع و دقیق برای شنا سایی سرطان تخمدان به و سیله ن شانگر زی ستی مرتبط با سرطان تخمدان معرفی گردید. به این منظور، پس از اصلاح سطح الکترود کار با نانوکامپوزیت، پروب اختصاصی تک رشتهای بر سطح آن تثبیت گردید. سپس هیبریداسیون توالی هدف با اندازه گیری پاسخ اکسیداسیون الکتروشیمیایی متیلنبلو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج منحنی کالیبراسیون م حدوده خطی بین (50پیکومولار-500 نانومولار)، با کمترین حد تشخیص (0012/0پیکومولار) را ن شان داد. این پلت فرم سنجش DNA، با موفقیت برای تشخیص DNAهدف ا ضافه شده در سرم خون، نیز به کار گرفته شد و بازیابی آن در حدود بین89/96 تا103/90 %گزارش گردید. نتیجه گیری نانوحسگرزیستی الکتروشیمیایی طراحی شده میتواند با دارا بودن حساسیت مطلوب و کارایی مناسب در جهت شناسایی زودهنگام سرطان اپیتلیالی تخمدان بهکار گرفته شود.

زمینه و هدف علیرغم عوارض اداره فعال مرحله دوم زایمان، این روش همچنان ا ستفاده می شود. طی مطالعات اخیر به نظر میرسد زور زدن خودبهخود باعث کاهش عوارض زایمانی میگردد. این مطالعه به بررسی درد و طول مرحله دوم زایمان مادران نخستزا در دو روش زورزدن میپردازد. روش ها این مطالعه نیمه تجربی یک سوکور بر روی60 زن واجد مشخصات پژوهش در بیمار ستان مبینی سبزوار انجام شد. افراد به روش نمونهگیری آسان انتخاب، سپس بر اساس تمایل مادران در یکی از دو گروه قرار گرفتند. در گروه زور زدن فعال، با شروع انقبا ضات مادر نفس عمیق کشیده و با نگه داشتن نفس ده ثانیه زور میزند. در گروه زور زدن خودبهخود، مادر به طور فعال هیچ زوری نمیزند(مگر زور و فشاری که به طور غیرارادی ایجاد می شود). سپس افراد به تخت زایمان منتقل میشدند. طول مرحله دوم زایمان اندازهگیری و مقیاس درجه بندی درد یک ساعت بعد زایمان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار spss و آزمونهای آماری تی و مجذورکای انجام گردید. نتایج در گروه زور زدن خود به خود نسبت به روش فعال میزان درد احساس شده، (p=0/01) طول مدت مرحله دوم زایمان(p=0/001)، پارگی درجه 1 پرینه(p=0/03)کمتر و میزان پرینه سالم(p=0/01) بیشتر بود. نتیجهگیری از آنجا که روش زور زدن خودبهخود با درد کمتر و طول مدت کوتاهتر مرحله دوم همراه بوده، توصیه به استفاده از این روش در مرحله دوم زایمان منطقی به نظر میرسد.

زمینه و هدف دیابت نوع 2، یکی از رایجترین اختلالات غدد درونریز است که از جمله عوارض آن میتوان به میتوان به عدم کنترل قند خون، مشکلات متعدد قلبی-عروقی و کاهش عملکرد شناختی اشاره نمود. مطالعهی حاضر باهدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین ورزشی ترکیبی بر شاخصهای آمادگی جسمانی، عملکرد شناختی و کنترل گلایسمیک در زنان مبتلابه دیابت نوع 2 انجام شد. روش ها در این پژوهش تعداد 21 شرکتکنندهی زن مبتلابه دیابت نوع 2 با میانگین سنی 07/5±,52/57 سال و شاخص تودهی بدنی 5/4±, 41/30 کیلوگرم بر مترمربع انتخاب گردید و بهصورت تصادفی در دو گروه تمرین12 و کنترل 9 تقسیم شدند. برنامهی تمرین ترکیبی شامل تمرینات هوازی، مقاومتی و تعادلی بوده که به مدت 12 هفته (3 جلسه در هفته) انجام شد. قبل و بعد از دورهی تمرینی، برای اندازهگیری شاخصهای HbA1c و گلوکز سرمی از همهی آزمودنیها در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. همچنین، شاخصهای VO2max، تعادل ایستا و پویا و قدرت عضلانی بالاتنه و پایینتنه اندازهگیری شد. عملکرد شناختی نیز با استفاده از آزمونهای فراخنای ارقام رو به جلو و نماد و ارقام ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معنیداری p<0/05 تحلیل شدند. نتایج سطوح گلوکز و هموگلوبین گلیکوزیله در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنیداری نشان داد. شاخصهای آمادگی جسمانی بهجز تعادل ایستا در گروه تجربی در مقایسه با کنترل، بهبود معنیدار یافت. عملکرد شناختی بین دو گروه، تغییر معنیداری نشان نداد. نتیجه گیری تمرینات ترکیبی می تواند سبب بهبود شاخصهای آمادگی جسمانی و کنترل گلایسمیک در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 شود. این تمرینات تاثیری بر عملکرد شناختی ندارد.