انفورماتیک سلامت و زیست پزشکی
سال:1401 | دوره:9 | شماره:2 |تعداد مقالات:6

مقدمه کم کاری تیرویید بیماری مزمنی است که بیماران مبتلا به آن به مرور زمان نسبت به بیماری خود بی توجه می شوند. مهارت های مدیریتی بیمار باید ارتقا یابد تا خطر عوارض این بیماری به حداقل برسد. هدف این مطالعه ارایه سامانه پرونده سلامت فردی برای بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید بود. روش این پژوهش از نوع توسعه ای-کاربردی بود که در دو مرحله انجام شد. مرحله اول نیازسنجی بود که با مشارکت 10 متخصص غدد انجام شد. سپس نمونه اولیه سامانه پرونده سلامت فردی، با زبان ASP. NET در محیط Visual Studio طراحی شد. در مرحله دوم ارزیابی کاربردپذیری سامانه توسط 52 بیمار انجام شد. تحلیل داده ها در محیط نرم افزار SPSS انجام گردید و میانگین امتیازات ارزیابی در سه سطح «ضعیف» (3-0)، «متوسط»(6-3/1) و «خوب» (9-6/1) طبقه بندی شد. نتایج یافته های مرحله اول نشان داد که عناصر داده در شش محور اصلی شامل داده های دموگرافیک، تاریخچه، معاینات کلی، نتایج آزمایشگاهی، طرح درمانی و اطلاعات تشخیصی و 64 عنصر داده از نظر پزشکان متخصص غدد ضروری تشخیص داده شد. میانگین و انحراف معیار ارزیابی کاربردپذیری سامانه بر اساس نظر کاربران در شاخص های مختلف بدین شرح گزارش شد: در استفاده از سامانه (0/81±, 7/89)، صفحه نمایش (1/55±, 7/43)، اصطلاحات و اطلاعات (1/20±, 7/51)، قابلیت یادگیری سامانه (0/79±, 8/25) و قابلیت های کلی سامانه (0/70±, 8/14) بود. کاربرد پذیری سامانه در سطح «خوب» ارزیابی شد. نتیجه گیری: حاصل پژوهش طراحی سامانه پرونده سلامت فردی بیماران کم کاری تیرویید بود. این سامانه در ارایه برنامه های مراقبتی برای بیماران، جمع آوری اطلاعات دقیق از بیماران، بهبود مشارکت بیمار در درمان، ارتقای کیفیت زندگی و کاهش هزینه های بیماران می تواند برای پزشکان و بیماران مفید باشد.

مقدمه خلاصه پرونده یکی از مهم ترین ابزارها برای انتقال اطلاعات می باشد و نقش مهمی در تداوم مراقبت از بیماران دارد. کیفیت پایین و عدم درج اطلاعات از مشکلات اصلی خلاصه پرونده ها می باشد و ارزیابی کیفیت آن ها از دیدگاه پزشکان در ایران به ندرت انجام شده است؛ لذا هدف از انجام این پژوهش ارزیابی کیفیت محتوا و میزان تکمیل خلاصه پرونده ها بود. روش این مطالعه توصیفی-مقطعی، بر روی خلاصه پرونده های بیمارستان شفا در شهر کرمان انجام شد. برای بررسی دیدگاه پزشکان از یک پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا (0/97=α, ) دارای سه بخش شامل سوالات مربوط به اطلاعات جمعیت شناسی، ارزیابی کیفیت خلاصه پرونده ها (8 سوال) و میزان تکمیل خلاصه پرونده ها (8 سوال) استفاده شد. نتایج از مجموع110 پزشک، 98 نفر (89%) پرسشنامه ها را تکمیل کردند. میزان تکمیل، آگاهی، تداوم مراقبت از بیمار، خوانایی، مرتبط بودن، حجم اطلاعات، سازگاری، سازماندهی و رضایت از کیفیت خلاصه پرونده ها کمتر از متوسط (50 درصد) در کل بیمارستان بود. بیشترین میزان رضایت پزشکان از کیفیت محتوا (79/27 درصد) و تکمیل بودن (77/73 درصد) خلاصه پرونده ها در بخش مغز و اعصاب بود. از دیدگاه پزشکان فرم های الکترونیکی کیفیت و میزان تکمیل بالاتری نسبت به کاغذی ها داشتند. سازماندهی، خوانایی و سازگاری به ترتیب اهمیت به عنوان بهترین پیش بینی کننده های رضایت کلی پزشکان از کیفیت محتوای خلاصه پرونده ها شناسایی شدند. نتیجه گیری: سیاستگذاران باید با ایجاد دستورالعمل های جامع، برگزاری دوره های مداوم آموزش مستندسازی کامل خلاصه پرونده ها، افزایش نظارت پزشکان ارشد بر خلاصه نویسی کارورزان و دستیاران و در نهایت الکترونیکی و خودکارسازی خلاصه پرونده ها، کیفیت این فرم ها را افزایش دهند.

مقدمه افزایش استرس و اضطراب دانشجویان تاثیری منفی بر سلامت جسمی و روانی آنان داشته و می تواند مانع از عملکرد تحصیلی کارآمد آنها شود. برنامه های کاربردی خودمراقبتی می توانند به کنترل و کاهش اثرات اضطراب و افسردگی دانشجویان کمک کنند. هدف از این مطالعه تعیین الزامات لازم برای طراحی و توسعه یک برنامه های کاربردی خودمراقبتی جهت کنترل و کاهش استرس و اضطراب دانشجویان است. روش پژوهش حاضر یک مطالعه کاربردی است که با روش کمی-توصیفی در سال 1401 انجام شد. برای انجام این مطالعه، برای 73 نفر از دانشجویان مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان (استان خراسان رضوی، شهر مشهد) دعوت نامه برای همکاری ارسال شد. در نهایت 38 نفر از دانشجویان بر اساس معیارهای ورود به مطالعه وارد شدند و به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. داده ها با آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد، فراوانی) با استفاده از نرم افزار SPSS 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بر اساس نظرات دانشجویان از مجموع 91 نیاز اطلاعاتی-آموزشی و قابلیت، 67 مورد نیاز اطلاعاتی-آموزشی و 25 مورد قابلیت با کسب میانگینی بزرگ تر و مساوی (75%)3/75 برای طراحی برنامه کاربردی ضروری تلقی شدند. نیاز اطلاعاتی-آموزشی و قابلیت ها در هشت محور پروفایل کاربر، سوابق بالینی، سبک زندگی، مدیریت و کنترل بیماری، دستورالعمل آرام سازی، هشدارها و یادآورها، گزارش گیری و قابلیت های برنامه کاربردی دسته بندی شدند. نتیجه گیری: شناسایی و تعیین الزامات مربوط به طراحی یک برنامه کاربردی خودمراقبتی از اصول اساسی توسعه یک برنامه کاربردی است که به واسطه دخالت دادن کاربران و کسب نظر آن ها می تواند در میزان و تداوم استفاده این افراد از این قبیل برنامه های کاربردی نقش بسزایی داشته باشد. بنابراین، طراحان برنامه های کاربردی با استفاده از نیازها و قابلیت های موجود در مطالعه حاضر می توانند یک برنامه کاربردی خودمراقبتی سازمان یافته را برای کنترل و مدیریت استرس و اضطراب دانشجویان را طراحی کنند.

مقدمه از آنجا که اندومتریوز یک بیماری مزمن است و نیاز به مراقبت طولانی مدت دارد افزایش آگاهی و آموزش به زنان ضروری به نظر می رسد. با توجه به پیشرفت های فناوری و راه های جدید ارتباطی، ارایه راهکاری جدید از ترکیب آموزش و فناوری، در پیشگیری و مدیریت این بیماری بسیار مهم است؛ لذا این پژوهش با هدف طراحی و ارزیابی یک برنامه کاربردی آموزشی برای زنان در معرض خطر اندومتریوز انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع توسعه ای-کاربردی بود و در دو مرحله اجرا گردید. در مرحله اول محتوای آموزشی مستخرج از متون توسط 11 نفر از متخصصین زنان و زایمان و بهداشت باروری از نظر میزان ضرورت و اثربخشی تایید شد. سپس برنامه طراحی و در اختیار 40 نفر از زنان در سن باروری قرار گرفت و کاربردپذیری برنامه ارزیابی شد. تحلیل داده ها با آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار در محیط نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. نتایج محتوای آموزشی موردنیاز برنامه کاربردی آموزشی در پنج گروه ارایه و مورد تایید متخصصین قرار گرفت. میانگین سنی زنان شرکت کننده در مطالعه حاضر (11/70 ±,32/35) بود. میانگین نمره کاربردپذیری برنامه 8/34 از مجموع 9 امتیاز بود که نشان دهنده رضایت کاربران از برنامه در سطح «خوب» بود. نتیجه گیری: آموزش زنان از طریق ابزارهای جدید رایج مانند تلفن همراه، می تواند نقش مهمی در افزایش آگاهی و تاثیر درمان آن ها داشته باشد. بنابراین طراحی برنامه آموزشی مبتنی بر تلفن همراه در زمینه آموزش و آگاهی بخشی برای زنان در معرض خطر اندومتریوز می تواند مفید باشد.

مقدمه سیستم اطلاعات بیمارستانی (Hospital Information System) HIS نوعی سیستم نرم افزاری جامع به منظور انجام عملیات روزمره، برنامه ریزی، مراقبت و درمان بیمار است. به دلیل ورود سیستم های اطلاعاتی مراقبت بهداشتی متنوع و ناهمگون در حوزه سلامت الکترونیک، سیستم اطلاعات بیمارستانی با مشکلات قابلیت همکاری مواجه شده است. در همین راستا، این پژوهش سعی دارد معماری یکپارچه HIS را براساس مدل قابلیت همکاری ارایه کند. روش این پژوهش یک مطالعه راهبردی-کاربردی جهت رسیدن به معماری یکپارچه HIS با تمرکز بر سیستم های اطلاعات بالینی (Clinical Information Systems) CIS است. ابتدا نیازمندی سیستم های اطلاعات بالینی از طریق مطالعات کتابخانه ای، بررسی دفتر آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انجام و همچنین توسط متخصصین فناوری اطلاعات مورد بررسی و تایید واقع شد. سپس چارچوب های مختلف قابلیت همکاری و مدل های معماری HIS بررسی شد و در نهایت مدل معماری یکپارچه HIS براساس مدل قابلیت همکاری پیشنهادی ارایه گردید. نتایج معماری یکپارچه HIS براساس مدل قابلیت همکاری شامل سه مدل معماری مرجع، نرم افزار و اطلاعات است. معماری مرجع برای کل HIS و به صورت سفارشی سازی شده برای CIS؛ معماری نرم افزار برای پیاده سازی انواع سیستم های اطلاعاتی بیمارستان، و معماری اطلاعات نیز برای تبیین نحوه ذخیره سازی، پردازش و انتقال اطلاعات است. نتیجه گیری: با توجه به ضرورت یکپارچگی در نظام سلامت، این مطالعه با به کارگیری دستورالعمل های یکپارچگی در معماری امکان تعامل پذیری و یکپارچگی را بین سیستم های HIS ایجاد می کند که موجب کاهش هزینه، بهبود کیفیت و تصمیم گیری به موقع می شود.

در سال های اخیر، با پیشرفت در زیرساخت های نرم افزاری، سخت افزاری و همچنین در دسترس بودن رایانه ها، تلفن های همراه هوشمند و تبلت ها استفاده از بازی های دیجیتال گسترش یافته است...