مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1401 | دوره:30 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

مقدمه: اندومتریوز از عمده ترین عوامل ایجاد دردهای لگنی و کم باروری است که به وسیله بافت های شبه اندومتریال خارج از رحم مشخص می شود و به شکل اولیه در محوطه پریتونیوم لگنی، تخمدان ها، دیواره بین راست روده و واژن و در موارد نادری در دیافراگم، جنب و پری کاردیوم ایجاد می شود. از جمله عوامل خطر ابتلا به اندومتریوز، انسداد در جریان خونریزی قاعدگی، افزایش مدت زمان استروژن های درون زاد، چرخه های قاعدگی کوتاه و زایمان در سنین پایین هستند. از طرفی، استیوپروز نوعی بیماری متابولیکی استخوانی است که به وسیله کاهش مواد معدنی استخوان و تخریب ساختار میکرواستخوانی مشخص می شود که خطر شکستگی استخوان را افزایش می دهد. حدود 200 میلیون نفر در گستره جهانی مبتلا به استیوپروز هستند که 34% از آن ها را زنان بالای 50 سال تشکیل می دهند. اولین و رایج ترین مدل برای القای این بیماری، مدل اواریکتومی در موش صحرایی است که به نوعی مدلی از ارتباط بین استیوپروز و یایسگی را به ارمغان می آورد. نتیجه گیری: مدل های حیوانی اندومتریوز به پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید غیر تهاجمی و بهبود روش های درمانی در درمان اندومتریوز در زنان بسیار کمک کننده هستند. اگرچه هیچ از مدل های حیوانی کاملا ایده آل و عالی نیست اما وجود شباهت های فراوانی در پاسخ سیستم اسکلتی انسان و موش صحرایی به کاهش میزان استروژن و ترکیبات درمانی سبب شده تا مدل اواریکتومی موش صحرایی، مدلی مناسب برای تحقیقات استیوپروز قلمداد شود. پاسخ استخوان های موش صحرایی به اواریکتومی به نوع استخوان (استخوان ترابکولار در برابر استخوان کورتیکال)، ناحیه استخوان (استخوان ران، ناحیه فوقانی استخوان درشت نی و مهره های کمری) و مدت زمان سپری شده بعد از اواریکتومی (مدت زمان لازم برای کاهش میزان استروژن) بستگی دارد.

مقدمه: خستگی یکی از آزاردهنده ترین شکایت های گزارش شده در افراد تحت درمان با همودیالیز می باشد، اما پایین بودن آگاهی کادر درمان از مداخلات مبتنی بر شواهد و از طرفی در دسترس نبودن اطلاعات به صورت منسجم در این زمینه یک مانع مهم در جهت انجام اقدامات موثر می باشد. از این رو پژوهشگر بر آن شد تا به بررسی مداخلات پرستاری مبتنی بر شواهد بر خستگی بیماران همودیالیزی در ایران بپردازد. روش بررسی: جمع آوری اطلاعات در این مطالعه مرور سیستماتیک از طریق جستجو درپایگاه های اطلاعاتی ایرانداک، بانک مقالات پزشکی ایران, elmnet, SID, Google scholar, magiran, PubMed, Library Cochrane CINAHL، Scopus بدون محدوده زمانی و به زبان فارسی و انگلیسی صورت گرفت. در نهایت یافته های هر مطالعه در فرم ورود اطلاعات به عنوان ابزار جمع آوری داده ها وارد و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: از میان 119مقاله موجود، تعداد 25 مقاله مرتبط بررسی گردید. این مطالعات در محدوده سال های1391 تا1398 انجام شده اند، و مداخلات مختلف را همچون انواع ماساژدرمانی، آروماتراپی، الگوهای مراقبتی، تغذیه درمانی، ورزش و خنده درمانی درجهت کاهش خستگی بیماران همودیالیزی مورد بررسی قرار داده اند. نتایج ارایه شده از مطالعات در زمینه کاهش خستگی بیانگر این است که کلیه مداخلات پیشنهاد شده می تواند در کاهش خستگی بیماران همودیالیزی موثر باشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها در راستای اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد، مطالعات مختلف افزایش تمایل به کنترل سلامت با استفاده از طب مکمل را نشان می دهند و بیانگر اهمیت تلفیق طب مکمل و بالین می باشد، با این وجود استفاده از آن در بالین مورد غفلت قرار گرفته است.

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تایورین و کورکومین بر لقاح داخل آزمایشگاهی (IVF) در موش های ماده تحت تیمار با آکریل آمید و هم چنین تاثیر آن بر غلظت مالون دی آلدهید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) می باشد. روش بررسی: تعداد 48 سر موش ماده بالغ از نژاد NMRI به طور تصادفی در 6 گروه کنترل، کورکومینmg/kg 200، تایورین mg/kg 150، آکریل آمید mg/kg5، آکریل آمید+کورکومین mg/kg 100و200، آکریل آمید+تایورین mg/kg 75و 150 قرار گرفتند. تجویز مواد به صورت خوراکی و 35 روز انجام شد. در پایان میزانIVF، غلظت MDA و TAC در گروه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج کاهش معنی داری را در تعداد اووسیت، درصد لقاح، جنین های 2، 4 و 8 سلولی، Compact و بلاستوسیت در گروه آکریل آمید نسبت به کنترل نشان داد (0/05

مقدمه: چاقی بر عملکرد کلیه تاثیر می گذارد. اختلالات ادراری پس از فعالیت ورزشی، عمومیت داشته و احتمالا ناشی از اختلالات همودینامیک زودگذر در عملکرد گلومرولی و توبولی کلیه می باشد. هدف پژوهش حاضر رابطه نمایه توده بدنی با پروتیینوری و هماچوری پس از یک جلسه تمرین شدید تداومی و تناوبی در دختران است. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، 45 دانش آموز دختر دبیرستان شبانه روزی با میانگین سن 0/39±,15/18سال به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه 15 نفره، مسافت 1600 متر را به صورت تداومی و تناوبی 50 و 25 متر دویدند. آزمایش ادرار قبل، یک و 24 ساعت بعد از فعالیت جمع آوری شد. نتایج توسط نرم افزار SPSS version 16 و تحلیل واریانس یک راهه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج: افزایش پروتیینوری، یک ساعت 0/002= P و 24 ساعت بعد از فعالیت 0/001= P در گروه تداومی معنا دار بود. در گروه تداومی، رابطه درصد چربی 0/017=P و نمایه توده بدنی 0/001=P با دفع پروتیین 24 ساعت بعد از فعالیت مثبت و معنادار بود. یک ساعت بعد از فعالیت، دفع پروتیین با درصد چربی و نمایه توده بدنی (BMI) رابطه معناداری نداشت. هماچوری بعد از فعالیت نیز معنادار نبود. نتیجه گیری: نمایه توده بدنی (BMI) و درصد چربی بر دفع پروتیین بعد از یک جلسه فعالیت شدید تداومی موثر بود و بر هماچوری تاثیر معناداری نداشت. لذا به افراد دارای اضافه وزن توصیه شد: برای کاهش وزن، در فعالیت های ورزشی تناوبی شرکت کنند.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر گذر زمان و سن بر تغییرات مورفولوژیک موش های صحرایی نر بود. روش بررسی: برای انجام این مطالعه تجربی، 15 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه رده سنی 2 هفته ای (150-100 گرم)، 6 هفته ای (250-220 گرم) و 96 هفته ای (320-280 گرم) به مدت شش هفته در آزمایشگاه بافت و ژن پاسارگاد تهران نگهداری شدند و 48 ساعت پس از آن قربانی و عضله نعلی استخراج گردید. اندازه گیری سطح مقطع و تعداد تارهای عضلانی توسط میکروسکوپ نوری انجام گرفت. به منظور اندازه گیری پروتیین های sema3a وNCAM تارهای عضلانی، از روش ایمونوهیستوشیمیایی استفاده شد. برای تعیین تفاوت بین گروه ها از تحلیل واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 0/05≥, p استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار Prism5 انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت معنی دار در سطح مقطع تارهای عضلانی بین رده سنی کودک و جوان (0/01=p)، کودک و سالمند (0/049=p) و جوان و سالمند (0/049=p) وجود دارد. هم چنین کاهش معنی دار در تعداد تارهای عضلانی در رده سنی سالمند نسبت به کودک (012/0=p) و سالمند به جوان (001/0=p) وجود داشت. و بیان پروتیین sema3a با گذر زمان بین رده های سنی کودک و جوان (0/048=p)، کودک و سالمند (0/0001=P) و جوان و سالمند (0/0001=P) افزایش معنی داری داشت. و نیز بیان پروتیین NCAM با توجه به گذر زمان در سه رده سنی کودک و جوان (0/048=p)، کودک و کنترل (0/0001=p) و جوان و سالمند (0/001=p) کاهش معنی داری داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که با افزایش رشد از کودکی به جوانی هایپرتروفی افزایش و در سالمندی کاهش می یابد. و روند هایپرپلازی با افزایش سن کاهش خواهد داشت. و هم چنین پروتیین های درگیر در رشد آکسونی بر اثر رشد، کاهش و پروتیین های تخریب کننده اعصاب نیز افزایش می یابد.

مقدمه: بیماران و کارمندان مراقبت از سلامت دهان و دندان و هم چنین دندانپزشکان در طی تصویر برداری در معرض عفونت ها و میکروارگانیسم های عفونت زا هستند. هدف از این مطالعه بررسی آگاهی و عملکرد دندانپزشکان عمومی شهر یزد در مورد کنترل عفونت حین تهیه رادیوگرافی های داخل دهانی می باشد. روش بررسی: این مقاله مقطعی_تحلیلی آگاهی و عملکرد 81 نفر از اعضای جامعه دندانپزشکان فعال شهریزد که بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند را از طریق پرسش نامه ای مورد بررسی قرار داد. جهت تحلیل نتایج از برنامه16 SPSS version و آزمون های آماری Pearson’, s correlation coefficient و One-way ANOVA استفاده گردید. نتایج: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 9/66 ±,36/45 و میانگین سابقه کار آن ها 8/28 ±, 03/10 سال بود. نمره میانگین آگاهی در مورد کنترل عفونت حین انجام رادیوگرافی های داخل دهانی، بیشتر از پنجاه درصد بود و در حد متوسط ارزیابی شد. اختلاف آماری معناداری بین میانگین نمره آگاهی دندانپزشکان بر حسب جنس (623/0=P)، سن (849/0=P)، سابقه کار دندانپزشکی (0/824=P) و سال فارغ التحصیلی (0/860=P) مشاهده نشد، ولی اختلاف آماری معنی داری بین میانگین نمره آگاهی دندانپزشکان برحسب دانشگاه محل تحصیل وجود داشت (0/015=P)، به طوری که فارغ التحصیلان دانشکده دندانپزشکی یزد، به طور معنی داری آگاهی کمتری نسبت به فارغ التحصیلان سایر دانشکده ها داشتند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت موضوع کنترل عفونت در رادیولوژی دندانپزشکی و میانگین نمره آگاهی دندانپزشکان در مطالعه حاضر که در حد متوسط قرار داشت، بنابراین بر لزوم ارتقا آگاهی دندانپزشکان در این زمینه تاکید می گردد.

مقدمه: آموزش صحیح دندانپزشکی و تامین نیاز جامعه، لزوم تغییر روش آموزشی به سمت مراقبت جامع بیمار را بیش از پیش آشکار می سازد. این مطالعه به منظور بررسی تبیین دیدگاه اعضای هییت علمی دانشکده های دندانپزشکی نسبت به آموزش دندانپزشکی بیمار محور انجام گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی دیدگاه 325 نفر از اساتید دانشکده های دندانپزشکی کشور در سال 1399 بررسی شد. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخته مشتمل بر ابعاد و مولفه های آموزش دندانپزشکی بیمار محور بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف و فریدمن و از نرم افزار Smart PLS به منظور تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج: در این تحقیق ابعاد آموزش دندانپزشکی بیمار محور شامل کار آمد نمودن دانشجو، ارزشیابی، راهبردهای آموزشی، قدرت مشارکت، بیمار، برنامه ریزی و مدیریت، آماده سازی بستر مورد مطالعه قرار گرفت. هر یک از ابعاد از منظر مولفه های ایجاد کننده آن بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مقدار بارهای عاملی به دست آمده برای تمامی مولفه ها بیشتر از 0/3 و (0/05

مقدمه: تولید آنزیم های بتالاکتاماز توسط باکتری های خانواده انتروباکتریاسه یکی از مشکلات بهداشتی و درمانی در سطح دنیاست. شیوع این آنزیم ها در نواحی جغرافیایی مختلف و با زمان تغییر می کند. با توجه به عدم مطالعه نسبت به شناسایی ژن های بتالاکتامازهای وسیع الطیف blaSHV, blaCTX-M, blaTEM در ایزوله های انتروباکتر آیروژنز جدا شده از موارد عفونت ادراری در شهرستان شهرکرد، ژن های مذکور از نظر فنوتیپی و ژنوتیپی بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، الگوی حساسیت ضد باکتریایی 50 ایزوله انتروباکتر آیروژنز به سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سفتریکسون و سفالوتین با استفاده از روش انتشار دیسک مورد آزمایش قرار گرفت. سپس ایزوله های مقاوم به آنتی بیوتیک های فوق به وسیله تست تاییدی دیسک های ترکیبی سفوتاکسیم-کلاولانیک اسید و سفتازیدیم-کلاولانیک اسید بررسی شدند. سپس در سویه های مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف وجود ژن های blaSHV, blaCTX-M, blaTEM, در حضور پرایمرهای اختصاصی بررسی شد. نتایج: از 50 ایزوله انتروباکتر آیروژنز مورد بررسی در این مطالعه 32 ایزوله (64 درصد) در بررسی فنوتیپی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف تشخیص داده شدند که فراوانی ژن های blaCTX-M، blaTEM و blaSHV به ترتیب 30 درصد، 20 درصد و 14 درصد گزارش گردید. در تجزیه و تحلیل آماری بین مقاومت به آنتی بیوتیک سفتریکسون و ژن blaCTX-Mارتباط آماری معنی داری مشاهده گردید (0/05