در زمان ما بیماری های فراوانی حقوق و روابط همسری را تحت تأثیر قرار می دهند که عمده آن ها در دو دسته کلی «اختلال جنسی» و «امراض مقاربتی» قابل طبقه بندی هستند. اختلال جنسی به معنی نابسامانی در قوه جنسی شخص و مفهومی مقابل سلامت جنسی٥,است. این اصطلاح کلی سه نوع اختلال را شامل می گردد این سه عبارت اند از: اختلال عملکرد جنسی٧, (نظیر میل جنسی کم کار یا پرکار و زودانزالی یا دیرانزالی)، اختلال انحرافجنسی١, (نظیر خودارضایی یا هم جنس گرایی) و اختلال هویت جنسی. مقصود از بیماری های مقاربتی٣,بیماری هایی هستند که از طریق تماس یا فعالیت جنسی به دیگری منتقل می شوند. بیماری های مقاربتی مصادیق متعددی دارد که بعضی از آن ها مشترک میان زن و مرد و بعضی دیگری اختصاصی هر یک از آنان است. شمار بیماری های مقاربتی به صورت تدریجی در حال افزایش است و نمی توان فهرست کاملی از آن ها را معرفی کرد. این بیماری ها به لحاظ ماهیت ویروسی و میکروبی که باعث انتقال آن می گردد به ویروسی (مانند ایدز و هپاتیت)، باکتریایی (مانند سوزاک و سیفلیس) و انگلی (مانند شپش شرمگاهی) طبقه بندی شده اند. در این مقاله بعد از ذکر اقوال و مبنای فقها در مسئله، دنبال بررسی ظرفیت های فقه و اصول شیعه در ارائه راه حلهای تعدی وتسری فسخ نکاح از عیوب وارده در روایات به عیوب و بیماریهای جدید صعب العلاج هستیم.