مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1399 | دوره:63 | شماره:6 |تعداد مقالات:38

مقدمه: عفونت پنومونی از شایع ترین عفونت های بیمارستانی در بخش های مراقبت های ویژه می باشد. در درمان عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی، آنتی بیوتیک ها سهم قابل توجهی از هزینه های دارویی را در بخش مراقبت های ویژه (ICU) به خود اختصاص می دهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات در مصرف آنتی بیوتیک ها به لحاظ فراوانی و هزینه ای طی دوره عفونت بیمارستانی پنومونی در بخش های مراقبت ویژه (ICU) در بیمارستان رفرال 1000 تخت خوابی امام رضا (ع) مشهدانجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی بر روی پرونده های بیماران بستری دارای عفونت بیمارستانی پنومونی در بخش های مراقبت های ویژه (ICU) داخلی وجراحی بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 1395، انجام گرفت. جامعه به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفت. با مراجعه به پرونده بیماران، آنتی بیوتیک های مصرفی شناسایی و بر اساس دوز تجویزی برای تمام بیماران موردمطالعه به تفکیک برای هر روز بستری استخراج وثبت گردید. سپس محاسبات مربوط به متوسط فراوانی هر قلم دارو و هزینه آن به ازای یک روز و برای یک بیمار برای دوره های قبل، حین و بعد از ابتلا به پنومونی انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد متوسط هزینه آنتی بیوتیک ها به ازای هر روز و برای هربیمار در دوره عفونت بیمارستانی پنومونی در بخش های مورد مطالعه 538431 میلیون ریال و در دوره قبل پنومونی 343979 میلیون ریال بود که نسبت به دوره قبل از ابتلا به پنومونی با افزایش 57 درصدی همراه بوده است. به لحاظ فراوانی نیز در دوره حین ابتلا به پنومونی افزایش 33 درصدی مشاهده شد. نتیجه گیری: افزایش بیش از 50 درصدی حجم آنتی بیوتیک های تجویزی در زمان حین ابتلای به عفونت بیمارستانی پنومونی هم از جنبه هزینه های نظام سلامت و هم از نظر مقاومت های میکروبی دارای اهمیت زیادی می باشد. یافته های مطالعه حاضر می تواند در بررسی راهکارهای کاهش عفونت مذکور از طریق انجام مطالعات هزینه-اثربخشی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: اهمیتویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در شیوع بسیار فراوان و طیف تظاهرات بالینی از عفونت بدون علامت، زگیل تناسلی (کوندیلوما آکومیناتا)، ضایعات دیسپلاستیک، سرطان مهاجم مقعد، دهانه رحم، آنوس، رکتوم وگروهی از سرطان های دهانی و حلقی است. تعیین آگاهی و نگرش دانشجویان پزشکی در باره HPV وعملکرد آنهادر برنامه ریزی های مداخله ای حایز اهمیت است. هدف: مطالعه تعیین آگاهی و نگرش درمورد ویروس پاپیلومای انسانی در دانشجویان پزشکی می باشد. روش اجرای تحقیق: در این مطالعه مقطعی 280 دانشجوی پزشکی با تکمیل پرسشنامه شامل دو بخش آگاهی(36سوال) و نگرش(9سوال)انتخاب شدند. داده ها با نرم افزار IBM-SPSSv. 24 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: میانگین سنی افراد 55/2 ±,84/24 سال و 75 درصد زن بودند. میانگین نمره آگاهی 54/3 ±,35/20 که نشان دهنده آگاهی نسبتا پایین دانشجویان و با سن، مقطع تحصیلی و گذراندن بخش عفونی ارتباط معنادار، اما ارتباطی با جنسیت، سابقه ابتلا و تاهل نداشت. میانگین نمره نگرش 07/3 ±,56/13 که نگرش پایین بود. همچنین نمره آگاهی رابطه معکوس با نمره نگرش داشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن نمرات آگاهی و نگرش دانشجویان در مورد ویروس پاپیلومای انسانی، اهمیت بیشتری در آموزش این بیماری ویروسی معطوف شود.

مقدمه: در مطالعه حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین امتیاز STS risk score1 ومیزان بروز دلیریوم بعد عمل در ICU در جراحی بای پس عروق کرونر به روش off pump انجام شد. روش کار: 150 بیمار بین سنین 18 تا 75 سال که تحت جراحی الکتیو off-pump CABG2 قرار گرفتند، حین عمل از نظر STS risk score بررسی شدند، پروتکل بیهوشی یکسان بود. دلیریوم در بیمار با چک لیست CAM ICU توسط پرستار آموزش دیده بعد ازاکستوباسیون در ICUبررسی شد. نتایج: فراوانی زن و مرد به ترتیب 57 و 93 نفر بود. از نظر STS بین دو گروه دارا و فاقد دلیریوم تفاوت معناداری مشاهده نشد. در بررسی تفاوتهای بین داده های کمی بین دو گروه نشان داد که تعداد گرافت ها و مدت زمان بستری در بیمارستان در گروهی که دلیریوم داشتن بطور معناداری بیشتر بوده است، ولی بقیه شاخص ها تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. در بررسی داده ها نشان دادند که بین سن با وزن و STS همبستگی معناداری وجود دارد. وزن و قد و شاخص توده بدنی و قد بیماران با STS، همچنین تعداد پکسل دریافت شده حین عمل با STS، ptl با EF4 قبل عمل و مدت زمان عمل همبستگی معناداری داشت. نتیجه گیری: در این مطالعه 4 نفر معادل 7/2 دچار دلیریوم شدند و وجود یا عدم وجود دلیریوم با STS اسکور تفاوت معناداری نشان نداده است.

مقدمه: ناباروری آثار و عواقب روانی-اجتماعی متعددی برای زوجین و جامعه به همراه دارد. این پژوهش با هدف تعیین نقش تصویر خود، کیفیت روابط موضوعی و تعارض نقش جنسیتی در پیش بینی ناباروری انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مبتلا به ناباروری شهر تهران بود که تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و در دو گروه تخمک گذاری و لوله ای-رحمی انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس خودپنداره فیتز و وارن (1996)، کیفیت روابط موضوعی (بل و بل، 1995)، تعارض نقش جنسیتی (انیل و همکاران، 1986) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، همبستگی دو رشته ای کندال و رگرسیون لوجستیک به منظور پیش بینی ابتلاء به ناباروری از طریق متغیرهای مورد مطالعه تحلیل شد. یافته ها: نتایج همبستگی نشان داد که متغیر تصویر خود به میزان (125/0=r)، کیفیت روابط موضوعی (375/0=r) و تعارض نقش جنسیتی (314/0=r) با ناباروری زنان رابطه دارند؛ نتایج رگرسیون نشان داد که رابطه هر سه متغیر تصویر خود، کیفیت روابط موضوعی و تعارض نقش جنسیتی در پیش بینی مدل معنی دار است (p≤, 0/001). تعارض نقش جنسیتی، بیشترین سهم را در پیش بینی ناباروری زنان و بعد به ترتیب کیفیت روابط موضوعی و تصور خود دارد. همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای پیش بین توانسته اند 21 تا 29 درصد نابروری را تبیین نمایند. بحث و نتیجه گیری: تصویر خود، کیفیت روابط موضوعی و تعارض نقش جنسیتی در پیش بینی ناباروری زنان نقش تعیین کننده ای دارند؛ بنابراین با بهبود آنها می توان به شکل گیری و بهبود عملکرد خانواده یاری رساند.

مقدمه: سرطان مشکلات فراوانی در کلیه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی ایجاد می کند و باعث افزایش نیازهای حمایتی افراد می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با حمایت اجتماعی در بین بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی-تحلیلی بر روی 300 نفر از افراد سرطانی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر کرمان انجام شد که این نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته حمایت اجتماعی و پرسشنامه متغیرهای زمینه ای اجرا شد. اعتبار و پایایی پرسشنامه به ترتیب از طریق اعتبار صوری و روش ثبات درونی سنجیده شد. و با استفاده آزمون های تی تست، همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و توکی تحلیل شدند. نتایج: مولفه حمایت خدماتی عملی بالاترین میانگین را در بین سایر مولفه ها به خود اختصاص داده بود. میانگین حمایت اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان برحسب جنسیت متفاوت بود و بر حسب وضعیت تاهل متفاوت نبود. بین متغیرهای اشتغال، محل سکونت، نام دقیق بیماری و مدت زمان ابتلا به بیماری با حمایت اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان رابطه معنادار آماری وجود داشت در حالی که بین متغیرهای سن، سطح تحصیلات و میزان درآمد ماهیانه با حمایت اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان رابطه معنادار آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که میزان دریافتی حمایت اجتماعی در زندگی بیماران مبتلا به سرطان تحت تاثیر متغیرهای زمینه ای و دموگرافیک (جنسیت، نوع اشتغال، محل سکونت، نام دقیق بیماری و مدت زمان ابتلا به بیماری) قرار دارد.

مقدمه: سرطان پروستات شایعترین سرطان احشایی در جامعه مردان می باشد. با توجه به میزان بروز سرطان پروستات در کشور، بررسی فراوانی محل آناتومیک درگیری در موارد گسترش خارج پروستات (EPE) وتعیین فراوانی انوازیون به سمینال وزیکول که از فاکتورهای مهم پیش آگهی هستند می تواند از اهمیت بالایی برخوردار باشد. روش کار: از بیماران مشکوک به سرطان پروستات که تحت بیوپسی ترانس رکتال با هدایت اولتراسوند قرار گرفتند، بین 12 تا 14 نمونه از مناطق آناتومیک محتلف پروستات تهیه گردید. 68 بیمار که بر اساس مورفولوژی یا در صورت ضرورت با روش های ایمنوهیستوکمیکال سرطان پروستات اثبات شده داشتند و همچنین درگیری خارج پروستاتی داشتند، معیار ورود به مطالعه را اخذ کردند و در آنها فراوانی محل آناتومیک درگیری و فراوانی انوازیون به سمینال وزیکول تحت بررسی قرار گرفت. نتایج: میانگین سن شرکت کنندگان در این طرح 28/73 سال بود. 29 بیمار (6/42%) انوازیون به سمینال وزیکول داشتند و در 41 بیمار (3/60%) هر 12 قسمت نمونه برداری شده درگیر بود. درگیری قاعده در 90% بیماران دیده شد. میانگین تعداد بیوپسی های درگیر 97/10 از 12 بود. در 05/97% بیماران، نصف و بیش از نصف بیوپسی ها درگیر بود. میانگین آنتی ژن اختصاصی پروستات دربیماران 64/53 بوده است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله به نظر میرسد ارتباط معنی داری بین محل آناتومیک کانسر پروستات و درگیری خارج پروستاتی(EPE) و انوازیون به سمینال وزیکول وجود ندارد. همچنین هرچه درگیری بیوپسی ها بیشتر باشد، احتمال گسترش خارج پروستاتی و انوازیون به سمینال وزیکل بیشتر می شود. به نظر می رسد میانگین سن بیمارانی که گسترش خارج پروستاتی و درگیری سمینال وزیکول داشتند بالاتر می باشد.

مقدمه: ارتباط والدین با فرزندان مبتلابه اختلال سلوک می تواند باعث مشکلاتی در رابطه آن ها با این فرزندان شود. ازاین رو این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر رابطه والد-کودک و نشانه های اختلال در نوجوانان دارای اختلال سلوک انجام شد. روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای دانش آموز پسر مبتلابه اختلال سلوک دوره متوسطه منطقه چهار شهر تهران در سال 1398 بودند. نمونه موردمطالعه شامل 34 مادر دارای فرزند مبتلابه اختلال سلوک بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. از مقیاس رابطه والد-کودک (PCRS) و پرسشنامه علایم مرضی کودکان (CSI-4) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) و نرم افزار SPSS-22 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که فرزندپروری مثبت اثر معناداری در رابطه والد-فرزند (70/9 F= و 05/0 p <) و نشانگان اختلال سلوک (52/12 F= و 05/0 p <) دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، برنامه آموزشی فرزندپروری مثبت می تواند به عنوان یک روش آموزشی موثر موجب بهبود رابطه والد-کودک و نشانه های اختلال در نوجوانان دارای اختلال سلوک شود.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر ارایه رویکرد آینده پژوهی بازاریابی استخرهای آبی با توجه به وضعیت بهداشتی در دوران پسا کرونا می باشد. روش کار: این پژوهش با رویکرد تلفیقی انجام شد، در قدم اول با بررسی ادبیات موضوعی و با بهره گیری از تکنیک آینده پژوهی، شروع و مدل اولیه مفهومی با رویکرد قیاسی (کمی) استخراج و سپس به صورت استقرایی (کیفی) مدل به دست آمده و تکمیل گردید و درنهایت مدل طراحی شده با استفاده از تحلیل میک مک، مورد آزمون قرار گرفت. در بخش کیفی بر اساس تحلیل محتوای مطالعات انجام شده درنهایت 23 پیشران برای آینده پژوهی بازاریابی استخرهای آبی تهران شناسایی شد. به منظور شناسایی و دسته بندی شاخص های شناسایی شده از تحلیل میک مک در نرم افزار MICMAC استفاده شد. جامعه موردبررسی خبرگان رشته مدیریت ورزشی و مدیران استخرهای آبی تهران بودند. 20 نفر به عنوان نمونه با تکنیک گلوله برفی شناسایی شدند. . نتایج: مجموعه ای از پیشران ها (23 پیشران) در ابعاد پرسنل، مشتری، کودکان، سالمندان، خدمات فیزیکی، خدمات برنامه ریزی، خدمات ویژه، مکان، محیطی، دوش و رختکن، بهداشتی، تبلیغات مستقیم، استراتژی، بهابلیط، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ساخت و اجاره، رقبا، قوانین، قهرمانی و سوبسید ها مطالعه موثر شناخته شدند. نتیجه گیری: بر اساس تحلیل میک مک انجام شده و یا به عبارتی دیگر تحلیل میک مک، پیشران های اقتصادی-قوانین-سیاسی-سوبسیتها-ساخت و اجاره-محیطی-بهداشتی متغیرهای تاثیرگذار شناسایی شدند. براین اساس سناریوی تامین بودجه و سیاست گذاری در جهت افزایش کیفیت استخرهای موجود، جذب حمایت کننده مالی پیشنهاد شد.

زمینه و هدف: عدم تمایل به ارتباط جنسی در زنان، سبب بروز آسیب های روان شناختی و هیجانی متعدد در این افراد و کاهش رضایت زناشویی و افزایش فرسودگی زناشویی می شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تلفیق درمان شناختی_رفتاری و درمان سیستمی بر کم میلی جنسی در زنان انجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان با کم میلی جنسی شهر تهران در سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 24 زن دارای کم میلی جنسی با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (در هر گروه 12 زن). زنان حاضر در گروه آزمایش به مدت 8 جلسه طی دوماه به صورت هفته ای یک جلسه 90 دقیقه ای تحت تلفیق درمان شناختی_رفتاری و درمان سیستمی قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه تمایل جنسی هالبرت (1992) استفاده شد. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 23SPSSتجزیه و تحلیل شد. اندازه اثر پژوهش 81 درصد بود. یافته ها: نتایج نشان داد که تلفیق درمان شناختی_رفتاری و درمان سیستمی بر کم میلی جنسی در زنان تاثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به کاهش کم میلی جنسی در زنان شود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تلفیق درمان شناختی_رفتاری و درمان سیستمی با بهره گیری از فنون تصحیح و جایگزینی انتظارات غیرواقعی، آموزش ریلکسیشن و خیال پردازی جنسی، اولویت بندی کردن مشکلات فردی و ارتباطی، بازسازی شناختی و تغییر نگرش منفی نسبت به مسایل جنسی، شناخت افکار ناکارآمد و تحریفات شناختی و آموزش انواع شیوه های مقاربت، می تواند یک درمان کارآمد جهت کاهش کم میلی جنسی زنان به شمار رود.

مقدمه: سردرد به عنوان یکی از رایج ترین شکایت ها درکلینکهای عصب شناختی ست که در اثر کشش، جا به جایی، التهاب، اسپاسم عروق و یا اتساع ساختمانهای حساس به درد، در سر یا گردن ایجاد می شود هدف مطالعه ی حاضر بررسی اثربخشی درمان فراشناختی برناگویی هیجانی وکاهش میزان استرس در بیماران مبتلا به میگرن می باشد. روش کار: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل مبتلایان به سردرد میگرنی مراجعه کننده به کلینیک ها ومطب های تخصصی مغز و اعصاب شهر زاهدان در سال 98 بود که به صورت غیر تصادفی و دردسترس 30 نفر از این بیماران انتخاب شده ودرنهایت به صورت تصادفی در دو گروه، درمان فراشناختی 15 نفر، وگروه گواه 15 نفر قرار گرفتند. پرسشنامه ناگویی هیجانی (1996) و مقیاس مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS): فکری (1991) قبل از درمان روی هر 2 گروه اجرا گردید. . و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند ارزیابی پیگیری نیز سه ماه پس از اتمام درمان صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. و از نرم افزار spss 22 استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله پس آزمون، میزان استرس افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (05/0< p). همچنین یافته نشان می دهد که درمان فراشناختی در کاهش علایم استرس و درنتیجه بهبود سردرد ونیز بازگشت حملها تاثر زیادی داشت (05/0P>). ونیز میانگین نمرات ناگویی هیجانی در گروه آزمایش پس از انجام مداخله نسبت به گروه کنترل بسیار کاهش یافت. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش گروهی کاهش استرس مبتنی بر درمان فراشناختی، میتواند در کنترل استرس و اضطراب و کاهش میزان استرس در بیماران مبتلا به میگرن موثر باشد ونیز درمان فراشناختی هم از لحاظ آماری و هم بالینی به طور معنی داری موجب کاهش باورهای فراشناختی مبتلایان به سردرد میگرنی در مرحله پس از درمان وبعد از آن گردید.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش ناگویی هیجانی، بخشودگی بین فردی و رضایت زناشویی بر طلاق عاطفی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده بود. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و طرح پژوهش همبستگی بود. از جامعه آماری تمامی زنان مراجعه کننده به کلینیک های روانشناختی و مراکز مشاوره مورد تایید سازمان نظام روانشناسی و مشاوره شهر تهران به روش خوشه ای تصادفی 360 نفر انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس طلاق عاطفی گاتمن (2008)، ناگویی هیجانی بگبی و همکاران (1994)، بخشودگی بین فردی پولارد و همکاران (1998) و رضایت زناشویی انریچ (1989) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل آزمون پیرسون و OLS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد ناگویی هیجانی (01/0≥, p و 773/4=t) به طور مستقیم و بخشودگی بین فردی (01/0≥, p و 06/8=t) و رضایت زناشویی (01/0≥, p و 30/9=t) بطور معکوس و معنی دار می تواند طلاق عاطفی را مورد پیش بینی قرار دهد. نتیجه گیری: ناگویی هیجانی، بخشودگی بین فردی و رضایت زناشویی در پیش بینی طلاق عاطفی نقش اساسی دارند، بنابراین با بهبود آنها می توان کارکرد و کیفیت زندگی در خانواده را بهبود بخشید.

مقدمه و هدف: وجود صمیمیت و سازگاری بین زوجین سبب پایداری دوام خانواده و سلامت زوجین و فرزندان می شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجینانجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوجینی تشکیل دادند که به مرکز مشاوره خانواده سالم در شهر قم در سال 1396 مراجعه نموده بودند. از بین زوجینی که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند 16 زوج (8 زوج و 8 زوج) به صورت دردسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 8 زوج) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه درمان خودمتمایزسازی طی دو و نیم ماه قرار گرفتند، در حالی که گروه گواه مداخله حاضر را دریافت نکردند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001) و پرسشنامه سازگاری زناشویی ( اسپینر، 1976) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان به شیوه خودمتمایزسازی بر صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجینتاثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به بهبود صمیمیت زناشویی (اندازه اثر 66 درصد) و سازگاری (اندازه اثر 55 درصد) زوجینشود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان به شیوه خودمتمایزسازی با بهره گیری از فنونی همانند همجوشی، آگاه کردن زوجین از مثلث سازی ها، توضیح فرافکنی خانوادگی و مفهوم بریدگی عاطفی می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود صمیمیت زناشویی و سازگاری زوجینمورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: رفتار درمانی دیالکتیک و درمان فراشناختی از درمان های موج سومی هستند که اثربخشی آنها در دامنه ای از اختلالات روانی مورد آزمون قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک و درمان فراشناختی برکاهش میزان افسردگی و نشخوار فکری بیماران افسرده است. روش کار: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل مراجعه کننده به واحد مشاوره بیمارستان ثامن الایمه مشهد در سال 1397 بود که به روش نمونه گیری در دسترس 42 نفر از افراد افسرده طبق نمره برش پرسشنامه افسردگی بک(BDI-II) انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه، رفتار درمانی دیالکتیک 13 نفر، درمان فراشناختی 14 نفر و گواه 15 نفر قرار گرفتند. پرسشنامه افسردگی بک (1996) و مقیاس پاسخ نشخوار فکری (1991) قبل از درمان روی هر سه گروه اجرا گردید. . ارزیابی پیگیری نیز سه ماه پس از اتمام درمان صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. و از نرم افزار spss 22 استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که هر دوی رفتاردرمانی دیالکتیک و درمان فراشناختی در کاهش علایم افسردگی و نشخوار فکری تاکید داشته اند و بین اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک و درمان فراشناختی در کاهش علایم افسردگی و نشخوار فکری تفاوت معنا دار وجود ندارد (05/0P>). بحث و نتیجه گیری: بهبودی مشاهده شده در دو گروه آزمایش در پیگیری سه ماهه نیز حفظ شده بود. به این ترتیب یافته های پژوهش حاضر نشان دهنده اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و درمان فراشناختی در بهبودی نشخوار فکری آسیب شناسانه و میزان افسردگی بیماران افسرده هستند.

مقدمه و هدف: کاهش عمکلرد تحصیلی علاوه بر ایجاد مشکل در فرایند تحصیلی دانش آموزان، می تواند فرایند شناختی و هیجانی آنها را نیز متاثر سازد که ضروری است با بکارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش این آسیب ها اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر دارای عملکرد تحصیلی پایین در دوره دوم متوسطه انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای عملکرد تحصیلی پایین شهر یزد در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانش آموز دختر دارای عملکرد تحصیلی پایین با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 دانش آموز). گروه آزمایش آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (کابات زین، 2003) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (جینک و مورگان، 1999) و فرسودگی تحصیلی (شایوفلی و همکاران، 2002) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر دارای عملکرد تحصیلی پایین در دوره دوم متوسطه تاثیر معنادار دارد (p<0/001).

مقدمه و هدف: خودناتوان سازی و تنیدگی تحصیلی سبب می شود تا دانش آموزان نسبت به وظایف تحصیلی خود احساس مسئولیت ننموده و عملکرد تحصیلی پایینی از خود نشان دهند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش رفتارهای اجتماعی مطلوب تحصیلی بر خودناتوان سازی و تنیدگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری مطالعه حاضر دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر قم در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 12045 نفر بود. در این پژوهش تعداد 50 دانش آموز با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزش رفتارهای اجتماعی مطلوب تحصیلی را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودناتوان سازی تحصیلی و تنیدگی تحصیلی بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش رفتارهای اجتماعی مطلوب تحصیلی بر خودناتوان سازی و تنیدگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم تاثیر معنادار داشته (p <0/001) و این اثر را در طول زمان نیز پایدار مانده است. بدین صورت که این مداخله توانسته منجر به کاهش خودناتوان سازی و تنیدگی تحصیلی دانش آموزان شود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش رفتارهای اجتماعی مطلوب تحصیلی با بهره گیری از مفاهیمی همانند تعامل مثبت، مسئولیت پذیری، پیروی از راهنمایی های معلم، ارتباط بین فردی، مهارت حل مسیله، خودکارآمدی تحصیلی و تلاش برای پیشرفت می تواند به عنوان یک آموزش کارآمد جهت کاهش خودناتوان سازی و تنیدگی تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: اختلال نافرمانی مقابله ای، آسیب های روان شناختی، هیجانی و تحصیلی فراوانی برای دانش آموزان ایجاد می کند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقتی بر پرخاشگری و تاب آوری دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانش آموز دختر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 دانش آموز). گروه آزمایش مداخله درمان مبتنی بر خودشفقتی را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ارزیابی سلامت روان کودکان و نوجوانان، پرسشنامه پرخاشگری و پرسشنامه تاب آوری بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر خودشفقتی بر پرخاشگری و تاب آوری دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای تاثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به کاهش پرخاشگری و افزایش تاب آوری دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای شود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که درمان مبتنی بر خودشفقتی با بهره گیری از فنونی همانند آموزش آگاهی از تجربیات مثبت و منفی، ایجاد تجربه های مثبت از طریق تجسم ذهنی، آموزش ابراز شفقت و اصلاح رفتار از طریق تقویت کننده های محیطی می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش پرخاشگری و بهبود تاب آوری دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: ارتباط والدین و فرزندان از موارد مهمی است که سال ها نظر صاحب نظران و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر بخشی الگوی تربیتی برای والدین مبتنی بر کسب مهارت گفتگو به منظور افزایش ادراک و همدلی رابطه والد، فرزند (کاهش شکاف بین نسلی) در فرزندان نوجوان ایشان صورت گرفته است. روش کار: پژوهش حاضر شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد، جامعه آماری دانش آموزان و والد مادر مدارس متوسطه دولتی ناحیه (1) شهرستان ارومیه می باشد که با روش نمونه گیری غیر تصادفی انتخاب و پس از غربال گری به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ادراک رابطه والد–,فرزند فاین (PCRS) و همدلی دیویس بودند. گروه آزمایش 8 جلسه یک ساعته آموزش مهارت گفتگو را دریافت کردند. نتایج: آزمون فرضیه ها نشان داد که آشنایی والد مادر با مهارت گفتگو فقط منجر به بهبود مولفه های عاطفه مثبت و ارتباط در ادراک رابطه والد-فرزندی گردید اما آشنایی والد مادر با مهارت گفتگو در هیچ یک از مولفه های همدلی در فرزندان نوجوان آنها تاثیر معنادار نداشت. نتیجه گیری: آشنایی والد مادر با مهارت گفتگو بر مولفه عواطف مثبت از ادراک رابطه والد-فرزند در حقیقت نشانگر این موضوع است که با توجه به افزایش اختلالات روانی و خلقی در کودکان و نوجوانان، ارتباط مادر که همواره منبع محبت به فرزندان است اهمیت بسیاری پیدا می کند. آشنایی والد مادر با مهارت گفتگو بر افزایش مولفه ارتباط در ادراک رابطه والد مادر-فرزند تاثیرگذار است.

مقدمه: تحقیقات جدید به اثرگذاری تکنولوژی در آموزش اذعان نموده اند؛ به ویژه با شرایط پیش بینی نشده ای مانند اپیدمی کووید-19 استفاده از آن تبدیل به یک ضرورت شده است بنابراین؛ هدف از پژوهش حاضر، ارایه الگوی برنامه درسی ریاضی دوره ابتدایی رویکرد یادگیری سیار می باشد. روش کار: روش تحقیق آمیخته اکتشافی متوالی (الگو تدوین طبقه بندی) می باشد. برای شناخت عوامل الگوی برنامه درسی ریاضی دوره ابتدایی با رویکرد یادگیری سیار با استفاده از نظریه داده بنیاد-طرح نظام مند و انجام مصاحبه بر مبنای نمونه گیری نظری هدفمند، عوامل گوناگون در برنامه درسی ریاضی دوره ابتدایی با رویکرد یادگیری سیار شناخته شده است. نمونه آماریای از میان اعضای هیات علمی رشته برنامه درسی، معلمان و برنامه ریزان درسی و پژوهشگران حوزه آموزش و برنامه ریزی در شهر تهران انتخاب شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که الگوی تحقیق مشتمل بر یک مضمون فراگیر و 3 مضمون سازمان دهنده و 10 مضمون پایه ای بوده است. مضمون سازمان دهنده، چشم انداز یادگیری سیار شامل مضامین پایه ای برنامه ریزی یادگیری، بهبود فرهنگ، نگرش و اهداف می باشد، مضمون سازمان دهنده غنی سازی آموزش سیار شامل مضامین پایه ای غنی سازی یادگیری، عملکرد و اجرای یادگیری، صلاحیت مدرسین، ابزار و روش ها، تعامل افراد درگیر در آموزش می باشد و ارزشیابی عملکرد شامل مضامین پایه ای ارزشیابی و بهبود وضعیت فیزیکی و ارزشیابی و بهبود کیفی می باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد الگوی مورد نظر می تواند در جهت پیشبرد اهداف آموزش در حوزه درس ریاضی با تاکید به یادگیری سیار اثرگذار باشد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تاثیر و مقایسه آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و ترکیب کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی مغز از روی جمجمه درکیفیت زندگی مبتلایان به میگرن انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه بیماران میگرنی سنین 18 تا 60 سال مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) در سال 1398 بودند که درنهایت 45 آزمودنی در سه گروه به ترتیب گروه اول آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، گروه دوم روش ترکیبی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی همراه با تحریک الکتریکی مغز از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی و گروه کنترل به عنوان گروه مقایسه برنامه آموزش غیر ساختاربندی همچون مدیریت زمان و مرور کارهای روزانه و هفتگی خود را دریافت کردند. قبل از اجرای پژوهش پیش آزمون، در پایان پس آزمون و یک ماه بعد از پایان اجرا، مرحله پیگیری اجرا شد و آزمودنی های به پرسشنامه کیفیت زندگی پاسخ دادند. نتایج: تحلیل اندازه گیری مکرر نشان داد که روش آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و ترکیب کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی مغز از روی جمجمه در مقایسه با گروه کنترل باعث افزایش کیفیت زندگی بیشتری شدند. نتیجه گیری: بر همین اساس می توان گفت که می توان از روش های آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و ترکیب کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تحریک الکتریکی مغز از روی جمجمه برای افزایش کیفیت زندگی کاهش مشکلات روانی مبتلایان به میگرن استفاده کرد.

مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی نقش خستگی هیجانی ناشی از تدریس مجازی و استرس شغلی در پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان جوان و میانسال بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان خوی به تعداد 1378 نفر تشکیل داده اند که با مراجعه به جدول کرجسی و مورگان(1970) تعداد 300 نفر بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه های خستگی عاطفی چن و همکاران (2019)، پرسشنامه استرس شغلی(HSE) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلج، جمع آوری و با استفاده از آزمون های رگرسیون چندگانه و T مستقل تحلیل شدند. نتایج: یافته ها نشان داد که خستگی هیجانی ناشی از تدریس مجازی با (r=0/58) در سطح معنی داری (p<0/01) فرسودگی شغلی را پیش بینی می کند و استرس شغلی معلمان در دوران پاندمی کرونا نیز با (r=0/68) در سطح معنی داری (p<0/01) فرسودگی شغلی در معلمان را پیش بینی می کند. همچنین بین استرس شغلی و خستگی هیجانی ناشی از تدریس مجازی در بین معلمان جوان و معلمان میانسال تفاوت مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که خستگی هیجانی در دوران کرونا اثرات نامطلوبی بر وضعیت معلمان به ویژه بر فرسودگی شغلی آنان دارد.

مقدمه: با توجه به تغییر و تحولاتی که در درون و بیرون سازمانها صورت گرفته نیاز سازمان به خلاقیت، نوآوری، بیشتر احساس می شود در این راستا استفاده از تیم سازمانها را در این مهم یاری می سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی و اولویت بندی عوامل پیشران مدل سازمانهای تیم محور با رویکرد نوآوری سازمانی در دوران شیوع کووید 19 انجام گرفته است. روش کار: روش تحقیق آمیخته کمی و کیفی و از نظر هدف اکتشافی می باشد. جامعه آماری کلیه کارکنان مراکز رشد و پارک­, های علم و فناوری در خراسان رضوی بوده که بر اساس فرمول کوکران 105 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بود. نتایج: نتایج کلی تحقیق حاکی از آن است که در مدل سازمان تیم محور با رویکرد نوآوری سازمانی ابعاد سازمان تیم محور شامل فرآیندهای تیمی، نتایج تیمی، زمینه سارمانی، رفتاری و محیطی می باشد و ابعاد نوآوری سازمانی شامل نوآوری اداری، نوآوری تولیدی، نو اوری فرآیندی، نوآوری مدیریتی، نوآوری بازاریابی، نوآوری ساختاری، نوآوری فردی، نوآوری فنی، نوآوری خدماتی و نوآوری اکتشافی بوده است. همچنین اولویت بندی ابعاد سازمان تیم محور با رویکرد تیم محور، بعد رفتاری در مرتبه اول قرار گرفته است. پس از آن زمینه سازمانی و فرآیندهای تیمی و نتایج تیمی به ترتیب در مراتب دوم تا چهارم قرار دارند. نتیجه گیری: می توان گفت که نوآوری سازمانی، نوآوری ساختاری به لحاظ اهمیت در اولویت اول و پس از آن نوآوری تولیدی در اولویت دوم قرار گرفته است.

مقدمه: پژوهش ها نشان دادند که کودکان مبتلا به سرطان، علاوه بر مشکلات جسمانی، دارای مشکلات روانی مانند عدم سازگاری هستند. این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه اثربخشی آموزش برنامه فرندز و بازی درمانی بر سازگاری کودکان مبتلا به سرطان انجام شد. روش کار: روش پژوهش از بعد هدف کاربردی و از بعد شیوه اجرا، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. از جامعه آماری کودکان 7 تا 12 ساله مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان لقمان تهران با استفاده از روش در دسترس 45 نفر از آنها به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شد و به صورت تصادفی در سه گروه برنامه فرندز، بازی درمانی شناختی-رفتاری و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سازگاری کودکان دخانچی بود. بعد از گردآوری داده های پژوهش، با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های کواریانس و بن­, فرونی برای تحلیل استفاده شد. نتایج: نتایج کواریانس نشان داد که هر دو روش فرندز و بازی درمانی بر افزایش سازگاری کودکان مبتلا به سرطان موثر است (001/0˂, p، 396/33=F). آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که روش فرندز موثرتر از روش بازی درمانی شناختی-رفتاری بر سازگاری کودکان مبتلا به سرطان بود (001/0˂, p). نتیجه گیری: هر دو روش فرندز و بازی درمانی شناختی-رفتاری بر سازگاری کودکان مبتلا به سرطان تاثیر دارد اما روش فرندز بیشتر از بازی درمانی شناختی-رفتاری بود.

مقدمه: ناباروری پدیده ای است که سلامت روان زنان نابارور را با آسیب جدی مواجه ساخته و برای آنها ایجاد پریشانی روان شناختی می کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش باورهای فراشناختی و اجتناب تجربه ای در پیش بینی پریشانی روان شناختی با میانجیگری سازگاری با ناباروری در زنان نابارور صورت پذیرفت. روش کار: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری رویان شهر تهران در سه ماهه تابستان سال 1398 بود. نمونه این پژوهش شامل تعداد 350 زن نابارور بود که به شیوه دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه باورهای فراشناختی (ولز و کاترایت-هاتون، 2004)؛ پرسشنامه پذیرش و عمل (بوند و همکاران، 2011)، مقیاس سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری (دروگیتس و دروگتیس، 1990) و پرسشنامه پریشانی روان شناختی (کسلر و همکاران، 2002) بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و معادله یابی ساختاری صورت گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین متغیرها وجود دارد (001/0>p). علاوه بر این نقش میانجیگری سازگاری با ناباروری در رابطه بین باورهای فراشناختی و اجتناب تجربه ای با پریشانی روان شناختی در زنان نابارور تایید شد. نتیجه گیری: باتوجه به نقش معنادار سازگاری با ناباروری، لازم است جهت بهبود باورهای فراشناختی و کاهش اجتناب تجربه ای و پریشانی روان شناختی زنان نابارور، بسته آموزشی سازگاری با ناباروری برای زنان نابارور تهیه و از آن استفاده شود.

مقدمه: امروزه رعایت ملاحظات زیست محیطی در مراکز درمانی و بیمارستانها به عنوان یک الزام مطرح می باشد. نظر به آنکه تاکنون در کشور مطالعه ای در زمینه جنبه های طراحی و ساختمانی این گونه فضاها از دیدگاه زیست محیطی صورت نگرفته است، این تحقیق با هدف تدوین شاخص های موثر بر طراحی و ساخت بیمارستان سبز در کشور انجام شده است. روش کار: نوع تحقیق پیمایشی و تحلیلی می باشد. در مرحله اول با استفاده از مبانی نظری، اقدام به تدوین شاخص های موثر بر طراحی و ساخت بیمارستان ها و مراکز درمانی گردید. سپس با استفاده از پنل دلفی شاخص های مورد بررسی و تایید قرار گرفتند. از آزمون کلموگروف –,اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن داده ها استفاده شد. در مرحله بعد با وزن دهی به شاخص های موثر، از طریق تکنیک فرآیند تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) شاخص ها اولویت بندی شدند. نتایج: نتایج بیانگر 7 شاخص اصلی و 30 زیرشاخص بوده که از توزیع غیرنرمالی برخوردار بودند. مقایسه زوجی عوامل اثرگذار نشان داد که شاخص «مدیریت انرژی» با 567/0 دارای بالاترین وزن و پس از آن، شاخص «کنترل آلودگی» با وزن 512/0 قرار دارد. کمترین وزن شاخص ها متعلق به عامل «منظرسازی» با امتیاز 331/0 می باشد. زیرشاخص ها نیز براساس دو پارامتر اهیمت فنی و اولویت زمانی اجرا، وزن دهی شدند که مشخص شد زیرشاخص «رعایت استانداردهای LEED» دارای بیشترین امتیاز و زیرشاخص « عدم کاربرد سموم آفت کش، رنگ ها و سایر مشتقات شیمیایی سمی» واجد کمترین امتیاز شدند. نتیجه گیری: لازم است در فاز مطالعاتی و ساختمانی به شاخص ها و زیرشاخص های بیمارستان سبز توجه شود تا ضمن کاهش هزینه های فاز بهره برداری نسبت به کاهش مخاطرات زیست محیطی و افزایش سطح ایمنی پرسنل و بیماران تلاش گردد.

زمینه و هدف: برجسته ترین عامل فروپاشی خانواده، آسیبی تحت عنوان طلاق است که برای فرد، خانواده و اجتماع آثار ویرانگری دارد، بر این اساس این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی به روش پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و شفقت به خود در زوجین متقاضی طلاق صورت گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایة چندگانة ناهمزمان استفاده شد. جامعة پژوهش شامل کلیة زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان ملایر در سال 1398 بود. نمونة پژوهش شامل 3 زوج (6 نفر) دارای تعارضات زناشویی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه گمارده شدند (هر گروه 3 زوج). پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای زوجین گروه آزمایش در سه مرحلة خط پایه، مداخله 12 جلسه ای و پیگیری 2 ماهه اجرا گردید و آزمودنی ها 3 مرتبه قبل از درمان، 3 مرتبه میانة درمان، 2 مرتبه در پایان درمان و در مرحلة پیگیری به پرسشنامة امید به زندگی و شفقت به خود پاسخ دادند. پرسشنامه های مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه امید به زندگی (اشنایدر و همکاران، 1991) و پرسشنامه شفقت به خود (نف، 2003) بود. داده های پژوهش به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و شفقت به خود زوجین متقاضی طلاق تأثیر معناداری داشته است.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و رویکرد تنظیم هیجانی در بهبود علائم ملال پیش از قاعدگی انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و جامعة آماری زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی ساکن در شهر کرج بود. 24 آزمودنی مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. مداخله تنظیم هیجانی در 8 جلسه در مورد گروه آزمایش 1 و درمان شناختی-رفتاری در 8 جلسه در مورد گروه آزمایش 2 اجرا شد. هر سه گروه در سه مرحلة پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه با پرسشنامه غربالگری علایم پیش از قاعدگی (2003) ارزیابی شدند. نتایج: نتایج تحلیل واریانس نشان داد مداخله تنظیم هیجانی و درمان شناختی-رفتاری باعث کاهش علایم زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی گروه های آزمایش در مقابل گروه کنترل شده است، که این نتایج در پیگیری نیز تداوم داشت (001/0 ≥, p). همچنین، مشخص شد بین تأثیر مداخله تنظیم هیجانی و درمان شناختی-رفتاری بر بهبود علایم اختلال ملال پیش از قاعدگی تفاوت وجود دارد (001/0 ≥, p). نتیجه گیری: هر دو روش شناختی رفتاری و تنظیم هیجانی قابلیت استفاده بر اختلال ملال پیش از قاعدگی دارد اما روش تنظیم هیجانی موثرتر است.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارائه یک مدل کاربردی درباره عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشی با تاکید بر عوامل ذهنی و روانشناختی بود. روش کار: این تحقیق به روشMAXQDA و از طریق طرح نظریه داده بنیاد صورت گرفت. شرکت کنندگان شامل 11نفر از متخصصین حوزه فوتبال و اساتید دانشگاه که به صورت ترکیبی از روش نمونه گیری نظری و گلوله برفی جهت مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند انتخاب شدند. مصاحبه ها تا زمان رسیدن به اشباع نظری ادامه پیدا کرد. اعتبار یافته ها از طریق استفاده از افراد آگاه و منابع مکتوب، انتقال پذیری نتایج پژوهش، استخراج حداکثری و غیرتکراری داده ها انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی توسط نرم افزار18 MAXQDA استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان می دهدکه تعداد140کد مفهومی با تعداد7 مقوله فرعی و2 مقوله اصلی درقالب ابعاد6 گانه شامل: عوامل علی(5)، عوامل زمینه ای(3)، مقوله مرکزی(3)، راهبردها(8)، شرایط مداخله گر(5)، پیامدها(6)استخراج گردید. یکپارچه سازی مقوله ها بر مبنای روابط موجود بین آنها حول محور عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشی، شکل دهنده مدل پارادایمی است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش می توان گفت که راهبردهایی نظیر عوامل درون فردی و عوامل برون فردی، پیامدهایی همچون ارتقاء جایگاه اجتماعی، شهرت، محبوبیت و موفقیت را در پی دارد.

مقدمه: تأمین مالی یکی از مهم ترین چالش های کارآفرینان و کسب و کارها برای راه اندازی و ادامه فعالیت است. روش تأمین مالی جمعی یک رویکرد نوآورانه برای جذب سرمایه های خرد در پروژه های مختلف از جمله سلامت است. پژوهش حاضر به دنبال ارائه مدل عوامل موثر بر موفقیت تأمین مالی جمعی در حوزه سلامت است. روش کار: پژوهش حاضر از نظر جهت گیری دارای ماهیت کاربردی بوده و روش شناسی آن کمی است. جامعه نظری پژوهش، کارشناسان تأمین مالی در حوزه سلامت و خبرگان تأمین مالی جمعی است. روش نمونه گیری به صورت قضاوتی با توجه به تخصص خبرگان در حوزه های تأمین مالی و تأمین مالی جمعی در حوزه سلامت انجام شد. حجم نمونه در این پژوهش برابر 10 نفر بود. عوامل پژوهش از طریق مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان استخراج شد. در ادامه برای غربال و تحلیل اثرگذاری عوامل به ترتیب از دو پرسشنامه خبره سنجی و اثرسنجی استفاده شد. این پرسشنامه ها با دو روش دلفی فازی و دیمتل فازی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: 22 عامل از طریق مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان استخراج شد. از میان عوامل پژوهش، 10 عامل دارای مقدار دیفازی بالاتر از 6/0 بودند و برای تحلیل نهایی انتخاب شدند. میزان اثرگذاری عوامل باقیمانده با دیمتل فازی مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به شاخص خالص اثر، عوامل مشاوره های تخصصی به کارآفرینان حوزه سلامت، تحصیلات و تخصص کارآفرین، تجربیات پیشین کارآفرین در زمینه سلامت، اثرات زیست محیطی پروژه و کیفیت پروژه تعریف شده به ترتیب بالاترین اثرگذاری را داشتند. نتیجه گیری: پیشنهادهای کاربردی پژوهش با توجه به اثرگذارترین عوامل ارائه شد. پیشنهادهای کاربردی پژوهش عبارت بودند از: استفاده از ظرفیت مراکز رشد، پارک های علم و فناوری و شتاب دهنده ها و فین تک ها برای افزایش توانمندی های کارآفرینان، توجه کارآفرینان به دانش تخصصی در زمینه سلامت و پروژه های مربوط به آن، تمرکز کارآفرینان در تبلیغات روی تجارب قبلی، توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی در کنار عوامل اقتصادی برای ارزیابی پروژه، و تعریف و تحلیل شاخص های بهبود کیفیت پروژه های سلامت.

مقدمه: سیستم قلبی عروقی یکی از مهمترین بخش های طراحی تمرینات ورزشی به شمار می آید و دامنه اثر گذاری تمرینات ورزشی می تواند از آستانه هوازی تا آستانه بی هوازی اتفاق بیافتد. بنابراین هدف از اجرای تحقیق حاضر، تعیین دامنه اثرگذاری تمرین مبتنی بر منحنی عملکرد ضربان قلب در مردان جوان فعال بود. روش کار: به همین منظور، تعداد 20 نفر از پسران جوان و فعال با میانگین سنی 5 تا 25 سال به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و آزمون درمانده ساز دویدن بر روی نوارگردان را اجرا کردند. ضربان قلب و سطح اسید لاکتیک خون معادل آستانه هوازی و بی هوازی به ترتیب با استفاده از روش Dmax اصلاح شده و دستگاه سنجش لاکتات تعیین گردید. همزمان با استفاده از سیستم تجزیه و تحلیلی گازهای تنفسی، تغییرات حجم اکسیژن مصرفی و دی اکسید کربن تولیدی مورد سنجش قرار گرفت. دراین پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی مانند دسته بندی کردن اطلاعات و تبدیل آنها به جداول فراوانی، تنظیم درصد فراوانی و میانگین و انحراف استاندارد متغیرها استفاده شد. همچنین برای محاسبه سطح زیر منحنی از عملیات انتگرال گیری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که برای تعیین آستانه هوازی و بی هوازی می توان از روش مبتنی بر بیشترین فاصله از منحنی عملکرد ضربان قلب و نیز سطح اکسیژن مصرفی و لاکتات خون استفاده کرد. همچنین منحنی عملکرد ضربان قلب برای تعیین دامنه موثر تمرینی، سطح زیر منحنی و سرعت گام برداری معادل آستانه هوازی و بی هوازی موثر می باشد. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت با استفاده از مدل منحنی عملکرد ضربان قلب می توان دامنه اثرگذاری تمرین را تعیین کرد و به عنوان روشی جدید در ارایه برنامه های تمرینی مورد استفاده قرار داد.

مقدمه: اقدام به خودکشی یکی از مهم ترین معضلات بهداشت عمومی است. مطالعه حاضر به بررسی الگوی همه گیرشناسی و جغرافیایی اقدام به خودکشی در شهر مشهد در سال 1395 می پردازد. روش کار: در این مطالعه مقطعی اطلاعات پیش بیمارستانی از مرکز اورژانس 115 شهر مشهد و سایر اطلاعات از بخش مدارک پزشکی بیمارستان امام رضا به عنوان تنها بیمارستان مرجع جمع آوری گردید. در تجزیه وتحلیل آماری داده ها از روش های مرسوم آماری استفاده گردید. به منظور بررسی چگونگی توزیع جغرافیایی موارد اقدام به خودکشی از آنالیز مکانی در نرم افزار Arc GIS استفاده گردید. یافته ها: در مجموع 2، 785 فرد که 7/64% (1801 نفر) آن ها را زنان تشکیل می دادند اقدام به خودکشی کرده بودند. بیشترین فراوانی اقدام به خودکشی به ترتیب در دو رده سنی 15 الی 24 (799 نفر، 1/39%) و 25 الی 34 سال (720 نفر، 2/35%) بوده است. به طورکلی افراد متاهل (1635 نفر، 7/58%)، با سطح سواد متوسطه (821 نفر، 5/29%) و شغل خانه دار (1186 نفر، 6/42%) بیشترین درصد اقدام به خودکشی ها را به خود اختصاص داده بودند. شایع ترین روش اقدام به خودکشی مسمومیت با داروها بود (1736 نفر، 9/84%). توزیع جغرافیایی اقدام به خودکشی ها نشان داد که بیشترین میزان اقدام به خودکشی در مناطق شمال شرقی و حاشیه شهر مشهد رخ داده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان بروز اقدام به خودکشی در گروه سنی جوان و در زنان بسیار بالاتر از سایر گروه ها است. از طرفی میزان بروز اقدام به خودکشی در کل افراد و همچنین به تفکیک زنان و مردان در مناطق جغرافیایی مختلف شهر مشهد متفاوت بود.

مقدمه و هدف: سرطان پستان آسیب های روان شناختی، هیجانی و تعاملی فراوانی را برای زنان مبتلا در پی دارد که ضروری است با بکارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش این آسیب ها اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی روان شناختی و مشکلات خوابدر زنان مبتلا به سرطان پستانانجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء شهر اصفهان در شش ماهه تابستان و پاییز سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 زن با سرطان پستان با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 زن). پس از ریزش تعداد 25 نفر در پژوهش باقی ماندند (12 نفر در گروه آزمایش و 13 نفر در گروه گواه). گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیز و استروسهل، 2010) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پریشانی روان شناختی (کسلر و همکاران، 1989) و پرسشنامه مشکلات خواب(بویس و همکاران، 2003) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی روان شناختی و مشکلات خواب در زنان مبتلا به سرطان پستانتاثیر معنادار داشته (p <0/001) و توانسته منجر به کاهش پریشانی روان شناختی و مشکلات خوابدر این زنان شود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهره گیری از فنونی همانند کاربرد تکنیک های ذهنی، مشاهده خود به عنوان زمینه، تکنیک های گسلش شناختی، تصریح ارزش ها و عمل متعهدانه می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش پریشانی روان شناختی و مشکلات خوابدر زنان مبتلا به سرطان پستان مورد استفاده گیرد.

مقدمه: رضایت زناشویی می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف اعم از فردی و بین فردی باشد. تمایزیافتگی خود، بخشودگی و ناگویی هیجانی می توانند از جمله این عوامل باشند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه تمایز یافتگی خود، بخشودگی بین فردی و ناگویی خلقی در معلمان زن با رضایت زناشویی بالا و پایین بود. روش کار: این پژوهش از نوع علی _مقایسه ای است. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان زن متاهل مقطع ابتدایی آموزش و پرورش منطقه آزاد اروند بود که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به خدمت بودند. 200 آزمودنی به عنوان نمونه پژوهش با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامه های بخشودگی بین فردی (1389)، تمایزیافتگی خود (1998)، مقیاس ناگویی خلقی (1994) و رضایت زناشویی (1989) پاسخ دادند. از آزمون تحلیل واریانس در SPSS-v. 16. برای بررسی فرضیه های پژوهش استفاده شد. نتایج: بین دو گروه معلمان زن با رضایت زناشویی بالا و پایین به لحاظ متغیرهای تمایز یافتگی خود (0. 01 >P و 7. 88 =F)، بخشودگی بین فردی (0. 01 >P و 49. 53 =F) و ناگویی خلقی (0. 01 >P و 15. 68 =F) تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش، زنان سطح تمایزیافتگی و بخشودگی بالاتر و نیز ناگویی هیجانی کمتر، تاثیر معناداری بر بهبود رضایت زناشویی معلمان زن متاهل دارد.

مقدمه: تدریس تحول آفرین به عنوان اهداف بیان شده یا بیان نشده برای افزایش تسلط دانش آموزان بر مفاهیم کلیدی تعریف میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل اجتماعی معلمان با میانجی گری مولفه های شخصیتی بر تدریس تحول آفرین انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان مقطع ابتدایی ناحیه 2 مشهد که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تدریس می باشندکه با بررسی های صورت گرفته مشخص شد که 873 نفر در مقاطع ابتدایی مشغول به تدریس هستند که 329 نفر زن و 544 نفر مرد هستند. ابزار به کار رفته در پزوهش حاضر عبارتند از پرسشنامه تدریس تحول آفرین، پرسشنامه عوامل اجتماعی و پرسشنامه عوامل شخصیتی هگزاکو که با رعایت اصول احلاقی پژوهش، توسط اعضای نمونه تکمیل شد. داده های بدست آمده با بهره گیری از معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی با بهره مندی از نرم افزار SPSSتحلیل شد. نتایج: یافته های آماری نشان دهنده برازش مطلوب مدل و تایید معنادار مدل پژوهشگر بود (001/0≥, P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که این یافته ها بیانگر اهمیت توجه به شاخصه های اجتماعی و روان شناختی در تدریس تحول آفرین آموزگاران می باشد.

مقدمه: امروزه اختلالات خوردن یک موضوع مطرح در جامعه و از مورد توجه ترین اختلالات روانی به شمار می روند که ریشه در مسایل زیستی، روانی، اجتماعی و فرهنگی دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر خودپنداره و افسردگی افراد مبتلا به اختلال پرخوری است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی افراد مبتلا به اختلال پرخوری شهر تهران بودند که از بین آنها تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و سپس در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های خودپنداره، افسردگی و اختلال پرخوری استفاده شد. نتایج: با توجه به میزان 700/166F=. در متغیر خودپنداره و 997/587F= در متغیر افسردگی، می توان اینگونه بیان کرد که میان گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تغییرات معناداری مشاهده می شود. که نشان می دهد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) باعث بهبود خودپنداره، کاهش افسردگی و کاهش معنادار علایم پرخوری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردیده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر بهبود خودپنداره و کاهش افسردگی و علایم پرخوری موثر است و استفاده از این روش درمانی سودمند به نظر می رسد.

مقدمه: ضرورت شناخت و استفاده از هوش هیجانی در رسانه اجتماعی در شرایط پیچیده محیطی در حصول تصمیم گیری رفتار منطقی خرید ضروری است؛ بنابراین تحقیق حاضر با شناسایی و اندازه گیری مولفه ها، و شاخص های رسانه اجتماعی و هوش هیجانی اثرگذار بر تصمیم گیری رفتار خرید، به ارایه مدل می پردازد. روش کار: روش تحقیق آمیخته/ترکیبی با رویکرد اکتشافی زنجیره ای همزمان/متوالی با طرح نظریه زمینه ای می باشد. جامعه آماری30 نفر از خبرگان دانشگاهی و صاحب نظران داخلی و خارجی بودند و حجم نمونه انتخابی کمی400 نفر بود. نتایج مدل سنجش روایی سازه و روایی همگرا، و برای برآورد میزان ضرایب پایایی مفاهیم ابزار اندازه گیری از آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزار spss و همچنین برای تهیه گزارشات آماری با نرم افزار فوق از لیزرل استفاده گردید. نتایج: در داده های کیفی از مصاحبه های عمیق ساخت نیافته هدفمند مجازی با 30 نفر از صاحب نظران با اشباع نظری و کدگذاری باز با 81 مقوله، کدگذاری محوری 7 شاخص و کدگذاری گزینشی با 2 مقوله از عوامل، مولفه ها یا شاخص هایی که در اندازه گیری رسانه اجتماعی و هوش هیجانی بر تصمیم گیری رفتار خرید تاثیرگذار بودند، استخراج گردید. مطالعات کمی با استفاده از سه مطالعه آزمونی در فواصل معین زمانی، از گرد آوری داده های پیمایشی/کاربردی از هوش هیجانی با پنج مولفه (15 خرده مقیاس)، رسانه اجتماعی با 7 مولفه و تصمیم گیری رفتار خرید با 2 مولفه (پنج خرده مقیاس) صورت گرفت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که بخش کیفی داده ها با اشباع نظری و بخش کمی با استفاده از تبدیل داده های کیفی به کمی، ارتباط میان مولفه ها، شناسایی و ارایه مدل و اندازه گیری تاثیرات متغیرها تایید گردید.

مقدمه: در زمینه درمان مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی کودکان اتیسم، درمان قطعی وجود ندارد اما راه های گوناگونی برای کاهش مشکلات در زمینه های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه ذهن و روش تیچ بر بهبود مهارت های ارتباطی و تعامل اجتماعی کودکان طیف اتیسم انجام پذیرفت. روش کار: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی (پیش آزمون-پس آزمون و کنترل) است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان طیف اتیسم استان بوشهر در سال 1397 بود. نمونه توسط روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و 45 آزمودنی به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). در این پژوهش از مولفه های مقیاس درجه بندی اتیسم گیلیام (گیلیام، 1995) استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-20 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه ذهن بر بهبود مهارت های ارتباطی (29/34= F، 001/0P≤, ) و تعامل اجتماعی (21/92= F، 001/0P≤, ) کودکان موثر بود. همچنین اثربخشی روش تیچ نیز بر بهبود مهارت های ارتباطی (01/25= F، 001/0P≤, ) و تعامل اجتماعی (21/92= F، 001/0P≤, ) کودکان موثر بود و بین دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: روش تیچ و نظریه ذهن می توانند بر بهبود تعامل اجتماعی کودکان طیف اتیسم موثر باشند. پیشنهاد می شود جهت افزایش سطح تعاملات اجتماعی کودکان از نظریه ذهن و روش تیچ بیشتر از پیش استفاده شود.

زمینه و هدف: ناباروری از چالش های مهم در زندگی مدرن امروزی است که برخی از زوجین با آن روبرو بوده و در اثر آن به سلامت روان شناختی و هیجانی آنان آسیب وارد می شود. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر استرس ناباروری و افسردگی زوجین نابارور بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین نابارور مراجعه کننده به اداره بهزیستی شهر بندرعباس در زمستان سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 زوج نابارور با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 زوج). گروه آزمایش مداخله درمان شناختی-رفتاری (هالفورد، 2005) را در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی (بک و همکاران، 1996) و استرس ناباروری (نیوتون و همکاران، 1999) بود. داده ها به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد درمان شناختی-رفتاری بر استرس ناباروری و افسردگی زوجین نابارور موثر بوده است. چنانکه این درمان توانسته منجر به کاهش استرس ناباروری و افسردگی این زوجین شود. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی-رفتاری با تکیه بر پیگیری افکار خودکار برای شناسایی باورهای بنیادی، آموزش شیوه های رفتاری و خطاهای شناختی و افکارناکارآمد می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش کاهش استرس ناباروری و افسردگی زوجین نابارور مورد استفاده گیرد.

مقدمه و هدف: شیوه تدریس معلمان نقشی بی بدیل در فرایند یادگیری دانش آموزان دارد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه ها و چارچوب الگوی آموزشی مقطع ابتدایی بر مبنای انواع محتوای آموزشی جهت تدوین مدل درس پژوهی و اعتباریابی درونی آن بود. مواد و روش ها: روش این پژوهش آمیخته، از نوع طرح اکتشافی بود. در بخش کیفی برای به دست آوردن الگوی طراحی آموزشی، از تحلیل محتوای استقرایی و در بخش کمی برای اعتباریابی درونی از نظر متخصصان به روش پیمایشی پرسشنامه ای استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی اسناد، منابع مکتوب و فیلم های تدریس پروژه های برگزیده برنامه ی درس پژوهی و در بخش کمی متخصصین و مدرسان حوزه درس پژوهی و روش تدریس کتب درسی ابتدایی بودند. انتخاب نمونه ها در هر دو بخش به صورت هدفمند و در بخش کیفی تحلیل تدریس 124 فیلم برگزیده تدریس پروژه درس پژوهی در بازه چهار سال تحصیلی 95-94 الی 98-97 انجام شد و در بخش کمی 34 نفر از متخصصین و مدرسین روش تدریس کتب درسی و روش تدریس در دانشگاه ها و موسسات مختلف بودند. جمع آوری داده ها در بخش کیفی با استفاده از تحلیل محتوای منابع و فیلم های برگزیده، و در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت. یافته ها: طبق تحلیل محتوای انجام شده، هفت نوع محتوا شناسایی و الگوی مفهومی ارایه گردید سپس فیلم ها بر مبنای هفت نوع محتوا طبقه بندی و بعد از تحلیل محتوا و استخراج کدها، مولفه ها در قالب الگوی گام های تدریس متناسب برای انواع محتوا استخراج و ارایه شد. نتیجه گیری: نتایج حاصله از اعتباریابی درونی بر اساس نظر متخصصان نشان داده است که الگوی آموزشی ارایه شده از اعتبار درونی بالایی برخوردار است و اثربخشی لازم را برای آموزش به دانش آموزان مقطع ابتدایی دارد.