یکی از برنامه های اصلی در به نژادی، دستیابی به ارقام پایدار و با عملکرد بالا در محیط های مختلف است. به منظور انتخاب و معرفی ارقام پر محصول و پایدار، آزمایش های یکنواخت سراسری گندم در مناطق نیمه گرمسیر ساحل خزر (گرگان، گنبد، مغان و ساری) با 20 لاین پیشرفته گندم بهاره در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار و در طول 2 سال زراعی (86 -85 و 86-87) مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفتند. بدین منظور، عملکرد دانه اندازه گیری شده و داده های مربوطه پس از آزمون یکنواختی مورد تجزیه واریانس قرار گرفت. با استفاده از امید ریاضی میانگین مربعات نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد بین ژنوتیپ ها در سطح 5% اختلاف معنی دار آماری وجود دارد، همینطور اثر مکان و اثر متقابل سال در مکان و اثر متقابل سه جانبه ژنوتیپ × مکان × سال نیز در سطح احتمال 1% معنی دار بود. مقایسه میانگین عملکرد دانه ژنوتیپ ها طی سال ها و مکان های مختلف نشان داد لاین N-85-5 با عملکرد 6.470 تن در هکتار جزو لاین های برتر بود. با توجه به معنی دار شدن اثر متقابل سه جانبه ژنوتیپ × مکان × سال، برای درک و توضیح دقیق اثرهای متقابل ژنوتیپ در محیط اقدام به تجزیه پایداری شد، و از روش های غیر پارامتریک رتبه و روش رگرسیونی ابرهارت و راسل استفاده گردید. بر اساس سه پارامتر میانگین رتبه، انحراف معیار رتبه و نسبت شاخص عملکرد، لاین (N-85-5) از پایداری عملکرد نسبتا خوبی برخوردار بود. به عبارت دیگر عملکرد این لاین طی سال ها و مکان های مختلف از نوسانات کمتری برخوردار بود. نسبت شاخص عملکرد این لاین بالاتر از شاهدهای آزمایش ها (ارقام تجن و مروارید) بوده است. معیارهای به روش رگرسیونی ابرهارت وراسل نشان داد که لاین N-85-5 دارای پایداری عملکرد مطلوبی می باشد. لذا بدنبال ارزیابی های نهایی، لاین N-85-5 برتری خود را ازنظر پایداری عملکرد و سازگاری وسیع در اقلیم شمال و تحمل به بیماریهای مهم مناطق در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها و شاهد نشان داد.