مهندسی زراعی
سال:1390 | دوره:34 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

به منظور بررسی اثر تردد ماشین های برداشت نیشکر در رطوبت های مختلف بر تغییرات جرم مخصوص ظاهری و شاخص مخروطی خاک در شرایط آب و هوایی مزارع خوزستان، این آزمایش به صورت پیمایشی در 10 مزرعه در کشت و صنعت دعبل خزائی اهواز در سال زراعی 85-84 اجرا گردید. در این آزمایش از دو نوع دروگر نیشکر آستافت چرخ لاستیکی و نیم زنجیری جهت برداشت نیشکر با وزن 14 تن و همچنین تراکتور مدل MF مدل 399 و دو نوع بعد سبد حمل کششی آن به وزن های 10 تن و 18 تنی هر دو با دو محور جهت حمل بار استفاده گردید. قبل و بعد از انجام آزمایش، جرم مخصوص ظاهری خاک در سه عمق 5-0، 35-30 و 65-60 سانتی متر و شاخص مخروطی خاک از سطح خاک تا عمق 80 سانتی متر اندازه گیری گردید. نتایج بیش ترین مقدار افزایش جرم مخصوص ظاهری خاک در عمق 5-0 سانتی متر با 6.69 درصد نشان داد. در عمق 5-0 سانتی متر دروگرهای نیم زنجیری با 7.7 درصد افزایش در جرم مخصوص ظاهری خاک با احتمال 95 درصد تاثیر بیش تری در افزایش این شاخص در مقایسه با دروگر چرخ لاستیکی 4.87 درصد داشت. اما در عمق 65-60 سانتی متر دروگر چرخ لاستیکی با افزایش 5.89 درصد در جرم مخصوص ظاهری خاک در هر دو سبد حمل مشابه بود. نتایج نشان از حساسیت شدید شاخص مخروطی خاک به رطوبت داشت به گونه ای که در دروگرهای نیم زنجیری که رطوبت مزارع نزدیک به ظرفیت مزرعه ای بود، تغییر شاخص مخروطی خاک معنی دار بود. به طور مشخص در تیمار دروگر نیم زنجیری و سبد 18 تنی و در عمق 80-60 سانتی متر تیمار دروگر نیم زنجیری و سبد 10 تنی در سطح احتمال 5% معنی دار بودند؛ اما در بقیه تیمارها و اعماق تفاوت ها معنی دار نبود.

برای مطالعه اثر کاربرد لجن فاضلاب بر میزان عناصر کم مصرف خاک و میزان غلظت این عناصر در اندام های گیاه نعناع (Mentha Pipperata)، آزمایشی در قالب طرح کرت های خرد شده با پایه بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی ساری در سه تکرار در سال 1388 انجام شد. تیمار کودی به عنوان فاکتور اصلی در پنج سطح شامل (T1= شاهد، T2= تلفیق 20 تن لجن فاضلاب در هکتار و 1.2 کودشیمیایی،  20=T3تن لجن فاضلاب در هکتار،  =T4تلفیق 40 تن لجن فاضلاب در هکتار و 1.2 کود شیمیایی،  40=T5تن لجن فاضلاب در هکتار) و سال های مصرف کود به عنوان فاکتور فرعی در شش سطح،  =Aیکسال کوددهی،  =Bدو سال نا متوالی کوددهی،  =Cدو سال متوالی کوددهی، =D سه سال نا متوالی کوددهی،  =Eسه سال متوالی کوددهی و =F چهار سال متوالی کوددهی بود. تیمارهای کودی قبل از کاشت اعمال شدند. نتایج به دست آمده نشان داد با افزایش سطوح و دفعات مصرف لجن فاضلاب، میزان غلظت قابل جذب عناصر میکرو در خاک و همچنین میزان غلظت این عناصر در گیاه نعناع افزایش یافت و بیش ترین آنها در تیمار 40 تن لجن فاضلاب در هکتار که سه سال و بیش تر مصرف گردیده مشاهده شد. اثرات متقابل سال های مصرف و تیمارهای کودی نیز بر میزان قابل جذب عناصر کم مصرف به جز منگنز در خاک و ریشه گیاه دارای اختلاف معنی داری بود در صورتی که در برگ گیاه فقط بر میزان منگنز اثر معنی داری داشت و بر میزان غلظت سایر عناصر کم مصرف فاقد اختلاف معنی دار بود.

هدف از این تحقیق طراحی و ساخت یک دستگاه خودکار است، به طوری که بتواند میوه را از مکان مشخصی، با حداقل آسیب به بافت میوه، به مکان دیگر انتقال داده و در جعبه ای مخصوص قرار دهد. این دستگاه از یک مکانیزم یک درجه آزادی بازو که یک گریپر بر روی آن نصب گردیده و یک مکانیزم دو درجه آزادی سینی تشکیل شده است. مکانیزم بازو وظیفه جابه جا کردن گریپر در یک مسیر مشخص کمانی شکل را بر عهده دارد و برای این منظور از یک مکانیزم چهارمیله ای صفحه ای که توسط یک موتور الکتریکی به حرکت وادار می شود استفاده شده است. گریپر نیز وظیفه برداشتن و رها کردن میوه را در نقاط ابتدایی و انتهایی مسیر حرکت بر عهده دارد که حرکت و زمان بندی مناسب آن توسط یک بادامک اجرا می شود. مکانیزم صفحه ای (سینی) به گونه ای طراحی می شود که حرکتی با دو درجه آزادی ایجاد کرده و بتواند حفره جعبه ها را در محل رها شدن میوه توسط گریپر قرار دهد. دو سکوی متحرک با دو حرکت مستقل در راستاهایی عمود بر یکدیگر این حرکت را امکان پذیر می سازند. در نهایت، سامانه کنترل الکترونیکی برای کنترل حرکت بخش های مختلف دستگاه، صدور فرامین لازم و اجرای زمان بندی حرکتی مناسب طراحی و ساخته شد. آزمایش هایی به منظور مشاهده عملکرد گریپر، بازو وسینی در کنار یکدیگر انجام گرفت. در این آزمایش ها از میوه سیب با شکل های کشیده، مخروطی و کروی استفاده شد. در این بررسی ها مشخص شد که عملکرد دستگاه در مورد سیب های کشیده نسبت به دیگر شکل ها موثرتر است.

نیتروژن از جمله عناصر اصلی مورد نیاز گیاهان و موثر در حاصل خیزی خاک است. میزان نیتروژن قابل دسترس خاک در اکوسیستم های کشاورزی در نتیجه جذب نیترات و آمونیوم توسط گیاهان و میکروب های خاک، اتلاف از طریق آبشویی، نیترات زدایی و تصعید تغییر می کند. میزان مصرف کود تاثیر زیادی بر حرکت نیتروژن و سرنوشت آن در خاک دارد. به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کود اوره برحرکت و توزیع سه فرم نیتروژن (نیترات، آمونیوم و نیتروژن کل) خاک، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های یک بار خرد شده با سه تکرار در مرکز تحقیقات صفی آباد دزفول انجام گرفت. تیمارها شامل سه سطح کودی 150، 225 و 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود که در دو مرحله یعنی پس از کشت و مرحله 6 تا 8 برگی ذرت به روش کودآبیاری در اختیار گیاه قرار گرفت. نمونه های خاک 8 تا 10 روز قبل و پس از هر کودآبیاری از عمق های 30-0، 60-30، 90-60 و 120-90 سانتی متر برداشت شد. و غلظت نیترات و آمونیوم آن ها به روش تقطیر بخار آب و غلظت نیتروژن کل با استفاده از دستگاه کجلدال اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف کود، باعث افزایش غلظت نیترات و نیتروژن کل خاک شد به طوری که بیش ترین افزایش در تیمار 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. سنگینی بافت خاک، جرم مخصوص ظاهری بالا و آبیاری بهینه حرکت نیترات به لایه های زیرین خاک را محدود نمود و بیش ترین غلظت نیترات در لایه 30-0 سانتی متری خاک مشاهده شد. غلظت آمونیوم در خاک به وسیله میزان کود تحت تاثیر قرار نگرفت و تغییرات آن در طول نیمرخ خاک نامنظم بود.

سموم پس از کاربرد می توانند به وسیله آبشویی به آب های زیرزمینی و از طریق روان آب های تولیدی به آب های سطحی برسند و رسوبات رودخانه ها مقصد نهایی این مواد می باشند. هدف از این تحقیق تعیین پتانسیل جذب رسوبات رودخانه کارون برای آفت کش لیندین و همچنین بررسی نقش برخی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی رسوبات در میزان جذب لیندین بود. نمونه برداری از آب و رسوبات رودخانه در دو فصل پر آبی و کم آبی از پ پنجم اهواز تا خرمشهر انجام شد. نتایج نشان داد شوری آب و رسوبات رودخانه کارون از اهواز به سمت خرمشهر روند افزایشی مشهودی را داشت. رسوبات دارخوین دارای بیش ترین درصد ماده آلی (2.45) و درصد رس (30.8) و پل پنجم اهواز دارای کم ترین درصدماده آلی و رس به ترتیب 0.49 و 2.1 را دارا هستند. ضریب جذب معادله فروندلیچ (kf) لیندین در رسوبات دارخوین بیش ترین (195.5 میلی گرم بر کیلو گرم) و در ایستگاه پل پنجم اهواز کم ترین میزان (81.5 میلی گرم بر کیلو گرم) بود. همچنین بیش ترین و کم ترین ضریب حداکثر جذب معادله لانگ مویر (b) در رسوبات به ترتیب مربوط به دارخوین (340 میلی گرم بر کیلوگرم) و پل پنجم اهواز (140 میلی گرم بر کیلوگرم) شد. در ضمن ارتباط معنی داری بین میزان جذب لیندین با درصد مواد آلی و رس رسوبات به دست آمد.

به منظور بررسی تاثیر شوری آب آبیاری، نیتروژن و محلول پاشی با کلرور کلسیم بر شاخص های رشد و عملکرد گیاه فلفل آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار و در هر تکرار سه عدد گلدان در سال 1389 به صورت گلخانه ای در مرکز تحقیقات کشاورزی زنجان اجرا شد. در این مطالعه چهار سطح شوری (0.7، 1.5، 3و 6 دسی زمنس بر متر) از منبع کلرورسدیم، چهار سطح نیتروژن (صفر، 75، 150، 300 میلی گرم در کیلو گرم) از منبع اوره و دو سطح محلول پاشی (عدم محلول پاشی و محلول پاشی با غلظت دو گرم در لیتر از منبع کلرور کلسیم) مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که شوری بر عملکرد، تعداد میوه، طول و قطر میوه، وزن خشک ریشه، ارتفاع بوته و وزن خشک برگ و میوه تاثیر معنی داری داشت و با افزایش سطوح شوری این فاکتورها کاهش یافتند. با افزایش سطوح نیتروژن، عملکرد و شاخص های رشد گیاه افزایش یافتند اگر چه نیتروژن بر طول و قطر میوه تاثیر معنی داری نداشت. محلول پاشی با کلرورکلسیم بر عملکرد و شاخص های رشد گیاه معنی داری نداشت. اثر متقابل شوری و نیتروژن بر میزان عملکرد فلفل تاثیر معنی داری در سطح یک درصد ایجاد کرد، به طوری که در شوری های 0.7 و 1.5 دسی زیمنس بر متر با افزایش سطوح نیتروژن مصرفی عملکرد افزایش یافت، ولی در شوری 3 دسی زیمنس بر متر با افزایش سطوح نیتروژن مصرفی تا سطح 150 میلی گرم در کیلو گرم، عملکرد افزایش و با مصرف بیش تر آن کاهش یافت. در شوری 6 دسی زیمنس بر متر نه تنها عملکرد با مصرف نیتروژن افزایش نیافت؛ بلکه این صفت نسبت به تیمار شاهد کاهش قابل توجهی داشت.

به منظور تعیین کارایی و سطوح مناسب مصرف کودهای زیستی کمپوست زباله شهری و ورمی کمپوست بر دسترسی گیاه کلزا به عناصر غذایی، رشد و عملکرد آن تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار اجرا شد. تیمارها عبارتند از آبیاری در سه سطح: بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید و سطوح مختلف کمپوست و ورمی کمپوست در پنج سطح شامل: عدم کاربرد کود زیستی (شاهد)، کاربر دو  و چهار درصد کمپوست زباله شهری و کاربرد دو و چهار درصد ورمی کمپوست بودند. نتایج نشان داد که اثر سطوح آبیاری و کود زیستی بر جذب عناصر، رشد و عملکرد گیاه معنی دار بود، همچنین اثر متقابل آبیاری در کود زیستی نیز برای تمامی صفات به جز نیتروژن و روی معنی دار شد. نتایج مقایسه میانگین نیز نشان داد که تنش ملایم و شدید باعث درصد نیتروژن، فسفر، آهن، و عملکرد دانه کلزا و افزایش درصد پتاسیم و سدیم در اندام هوایی نسبت به بدون تنش گردید. تیمار چهار درصد ورمی کمپوست در شرایط بدون تنش، تنش ملایم و شدید سبب افزایش زیتوده، عملکرد و جذب عناصر غذایی به جز عنصر روی نسبت به سایر تیمارها شد. در کل می توان نتیجه گرفت که کودهای زیستی و بویژه ورمی کمپوست نقش مثبتی در رشد و عملکرد گیاه در شرایط تنش خشکی دارند.

در این تحقیق مشخصه های عملکردی یک موتور اشتعال جرقه ای با استفاده از سوخت های ترکیبی بیواتانول بنزین مورد بررسی قرار گرفت. بیواتانول با نسبت های 0، 10، 20، 30، 40 و 50 درصد حجمی با بنزین مخلوط گردید و در شش سرعت موتور (2000، 2500، 3000، 3500، 4000 و 4500 دور در دقیقه) با سه تکرار به صورت آزمایش های فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی آزمایش و مشخصه های عملکردی موتور برای سوخت های ترکیبی نسبت به بنزین مقایسه شد. نتایج تست موتور نشان داد اضافه کردن اتانول به بنزین، گشتاور، توان ترمزی و بازده حرارتی را به طور معنی داری افزایش می دهد. بعلاوه مصرف سوخت ویژه ترمزی در سوخت E10 کاهش و در E50 افزایش یافت. همچنین مشخص شد که افزودن 10% بیواتانول به بنزین بهترین نتیجه را روی گشتاور، توان ترمزی و مصرف سوخت ویژه ترمزی در تمام سرعت ها دارد.