مهندسی سازه و ساخت
سال:1401 | دوره:9 | شماره:4 |تعداد مقالات:12

استفاده از میراگرهای منحنی شکل وابسته به جابجایی بعنوان فیوز یا عضو قابل تعویض در محل اتصال تیر به ستون قاب فولادی، یکی از جدیدترین روش ها برای بهبود عملکرد لرزه ای قاب های خمشی فولادی نیمه صلب می باشد. در این تحقیق، عملکرد میراگر منحنی شکل فولادی با مقاومت تسلیم پایین در قاب های خمشی فولادی نیمه صلب. بررسی شده است. این میراگرهای فولادی بصورت غیرفعال بوده و در محل اتصال تیر به ستون قاب نصب می شوند. پارامترهای مختلف این تحقیق شامل عرض میراگر (75، 100 و 125 میلی متر)، ضخامت میراگر (10، 15، 20، 25 و 30 میلی متر) و نوع فولاد میراگر منحنی (SN400YB و LY160) می باشد. ارزیابی مدل های قاب های خمشی فولادی نیمه صلب با استفاده از روش اجزای محدود توسط نرم افزار ABAQUS انجام شده است. برای اعتبارسنجی، یک قاب خمشی فولادی نیمه صلب مجهز به میراگر منحنی فولادی تحت اثر بارگذاری چرخه ای مدلسازی شد که بصورت آزمایشگاهی تست و در تحقیقات آزمایشگاهی گذشته گزارش شده بود. مقایسه ی نتایج مدلسازی با آزمایشگاهی، تطابق خوبی را نشان دادند. نتایج کلی نشان دادند که استفاده از فولاد با مقاومت حد پایین در میراگر منحنی شکل فولادی با تاکید بر اثر ضخامت میراگر، باعث می شود که پارامتر شکل پذیری و جذب انرژی کل در مقایسه با فولاد دارای تنش تسلیم بالا افزایش یابد. همچنین با تشکیل مفصل پلاستیک در ناحیه میراگر منحنی شکل فولادی از شکل گیری آن در محل اتصال تیر به ستون جلوگیری می شود.

امروزه در طراحی اتصالات خمشی سازه های فولادی استفاده از روش های نوآورانه ای همچون روش کاهش مقطع در میان طراحان رواج فراوانی یافته است. روش کاهش مقطع با تضعیف تعمدی تیر در قسمتی نزدیک به محل اتصال تیر و ستون باعث کاهش کرنش های پلاستیک اتصال و تشکیل مفصل پلاستیک در تیر می شود. در این تحقیق، تاثیر کاهش مقطع بال تیر (RBS) در مقاومت اتصال از طریق دور کردن مفصل پلاستیک از بر ستون و همچنین عملکرد بهینه ی اشکال مختلف کاهش مقطع در بال تیر از طریق شاخص های مختلف نظیر منحنی هیسترزیس، نمودار بارافزون، استهلاک انرژی توسط اتصال و. . . مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق، مدل-سازی و تحلیل غیرخطی 10 نمونه ی کاهش مقطع بال تیر بعلاوه یک نمونه بدون کاهش مقطع تیر با استفاده از نرم افزاراجزا محدودی آباکوس تحت بارگذاری چرخه ای صورت گرفته است. نتایج نشان داد، تمام مدل های دارای کاهش مقاطع، توانایی انتقال محل تشکیل کرنش های پلاستیک یا همان مفصل پلاستیک را به داخل تیر و دورتر از بر ستون دارند. در میان همه ی روش های کاهش مقاطع، روش کاهش مقطع بال تیر با سوراخ های نابرابر و بزرگ شونده رو به داخل تیر عملکرد بهتری را نسبت به سایر نمونه ها از خود نشان داده است. میزان استهلاک انرژی در نمونه ی حاوی این روش کاهش مقطع نسبت به نمونه ی مرجع بدون کاهش 68 درصد افزایش داشته است که اختلاف قابل توجهی نسبت به سایر نمونه ها داشته است. ظرفیت خمشی نمونه ی دارای کاهش مقطع بال تیر با سوراخ های نابرابر و بزرگ شونده رو به داخل تیر، عملکرد چرخه ای مناسب تری را نشان داده است، مقادیر ظرفیت خمشی در نمونه ی مذکور نسبت به نمونه ی مرجع بدون کاهش 33 درصد کاهش یافته است. این موضوع باعث پلاستیک شدگی زودتر و اتلاف انرژی بیشتر نسبت به سایر نمونه ها می شود.

استفاده از ستون های دایره ای شکل در سازه های فولادی به دلیل مقاومت خمشی بالا حول هر یک از محورهای اصلی متعامد، انعطاف پذیری بالا و قابلیت اتلاف انرژی و حساسیت کم به کمانش موضعی، کاربرد وسیعی دارند. این مقاطع توخالی اغلب به صورت نورد شده و یا ساخته شده با ورق مورد استفاده قرار می گیرند. مهم ترین ضعف این مقاطع مربوط به حالتی است که از این مقاطع به عنوان بخشی از قابهای خمشی در مناطق با لرزه خیزی زیاد استفاده شود. در این حالت علیرغم الزام آیین نامه ها به اجرای ورق پیوستگی در امتداد بالهای تیر، به علت شکل بسته ستونهای دایره ای نسبت به سایر مقاطع و عدم دسترسی به درون آنها برای جوشکاری، اجرای ورق های پیوستگی ممکن نبوده و یا با دشواری های فراوانی همراه می باشد. در این مقاله، یک نوع اتصال دیافراگم خارجی بین تیر I شکل و ستون دایره ای توخالی معرفی و در یک مطالعه آزمایشگاهی، رفتار و مقاومت آن در حالات مختلف جوشی و پیچی، تحت اثر بارگذاری چرخه ای مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد اتصال مذکور عملکرد مناسبی در تامین صلبیت اتصال داشته و از مقاومت و شکل پذیری مناسبی برخوردار می باشد و می تواند در ساختمانهای فولادی با ستون های دایره ای مورد استفاده قرار گیرد. همچنین اتصال دیافراگم خارجی تیر I شکل به ستون دایره ای با استفاده از اتصالات پیچی مضاعف ضمن دارا بودن مقاومت مطلوب دارای بیشترین مقدار سختی موثر، شکل پذیری و قابلیت اتلاف انرژی می باشد ضمن اینکه به دلیل استفاده از پیچ و مهره اجرای آن آسانتر بوده و قابلیت تعویض سریع، پس از آسیب های ناشی از زلزله را دارد. نتایج این بررسی نشان داد استفاده از جوش در این نوع اتصال، در حالت ستون دایره ای توخالی، چندان مطلوب نیست.

سازه های کامپوزیتی می توانند هزینه های ساخت را کاهش و عمر مفید سازه های بزرگ را افزایش دهند. از این رو، ستون های دایره ای دوجداره فولادی پرشده با بتن (CFDST) کارایی سازه های کامپوزیتی را می توانند افزایش دهند. از آنجایی که قطر و ضخامت لوله خارجی بیشترین تاثیر و نقش بسزایی در تعیین ظرفیت باربری ستون های CFDST دارد، در این پژوهش 4 مقدار مختلف از نسبت قطر به ضخامت برای لوله خارجی شامل 86، 8/85، 6/45 و 44 برای ساخت 16 نمونه بکار گرفته شد. دو نوع بتن برای پر کردن نمونه های CFDST شامل C10 و C20 استفاده شد. رابطه ای جامع برای تخمین ظرفیت باربری ستون های CFDST با استفاده از روش های هوشمند مصنوعی ارایه شد. نتایج نشان داد که ستون های CFDST با مقدار Do/to کمتر، دارای ظرفیت باربری بیشتری می باشند. همچنین، با افزایش Do/to مشاهده می شود که شکل پذیری کاهش می یابد. به عنوان یک مقایسه میان بتن-های پر شده در نمونه های CFDST که از رده های C10 و C20 بوده است، منحنی های تنش-کرنش نشان دادند که با افزایش مقاومت فشاری بتن، ظرفیت باربری و شکل پذیری نیز افزایش می یابد. در این تحقیق، با افزایش مقاومت فشاری ظرفیت باربری برای ستون های CFDST حدودا 6% افزایش یافت. در بخش مدلسازی، شاخص آماری ضریب تعیین برای شبکه عصبی مصنوعی (ANN)، ماشین های بردار پشتیبان (SVM) و مدل درخت تصمیم گیری (M5-MT) در مرحله آزمایش به ترتیب 95/0، 96/0 و 97/0 تعیین گردید. لذا، روش M5-MT در مرحله آزمایش نیز، از عملکرد بهتری نسبت به سایر روش های پیشنهادی تخمین ظرفیت باربری ستون های CFDST داشته است. مقایسه روابط تجربی و مدل های هوشمند پیشنهادی ANN، SVM و M5-MT در تخمین ظرفیت باربری ستون-های CFDST بر اساس مقادیر نرمال شده نیروی محوری نهایی نشان می دهد که رابطه ارایه شده از M5-MT با مقدار میانگین 01/1 و انحراف معیار 19/0 عملکرد بهتری در مدل سازی ظرفیت باربری ستون های CFDST نسبت به دیگر روش های هوشمند و روابط تجربی داشته است.

رفتار قابهای فولادی تا حد زیادی متاثر از رفتار اتصالات آنها میباشد. با توجه به اهمیت موضوع، در تحقیق حاضر یک روش کارآمد برای شناسایی آسیب در اتصالات قابهای فولادی ارایه شده است. برای مدلسازی اتصالات قاب فولادی از فنر دورانی در دو انتهای اعضای سازه ای استفاده شده است. با توجه به حساسیت پارامترهای مودال سازه به تغییرات ایجاد شده در سختی سازه، لذا شکل مود اول قابهای مورد مطالعه برای شناسایی آسیب در اتصالات قابهای فولادی استفاده شده است. روش پیشنهادی بصورت یک مسیله معکوس می باشد که برای حل آن یک مسیله بهینه یابی رابطه سازی گردید که توابع هدف بر اساس معیار اطمینان مودی و معیار اطمینان بردار انعطاف پذیری خواهند بود. برای حل این مسیله از الگوریتم گرگ خاکستری بهره برده شده است. مدلسازی المان محدود قابهای مورد مطالعه شامل مدلسازی تیرها، ستونها و فنرهای دورانی اتصالات تیر به ستون و همچنین رابطه سازی مسیله بهینه یابی در نرم افزار متلب صورت گرفته است. در نهایت برای نمایش عملکرد روش پیشنهادی سه قاب فولادی هفت طبقه، دوازده و پانزده طبقه مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان دهنده کارایی روش پیشنهادی در شناسایی آسیب در اتصالات قابهای فولادی با وجود استفاده از داده های مود اول سازه های مورد مطالعه است.

تاثیر استفاده از بادبند کمانش تاب در ساختمانهای فولادی به منظور دسترسی به سطح عملکرد خدمات رسانی بی وقفه بررسی شده است. ابتدا صحت سنجی با استفاده از نرم افزار اجزای محدود آباکوس صورت گرفته است. در گام بعدی، به مطالعه پارامتریک آن پرداخته و حساسیت سنجی بادبند کمانش تاب انجام شده است. سپس مدلسازی در فضای دوبعدی بادبند و آنالیز لرزه ای (تاریخچه-زمانی) قاب های دارای بادبند تحت رکوردهای مختلف شتاب نگاشت انجام شده است. خروجی های گرفته شده بر اساس نتایجی بود که در قابهای بادبندی دارای اهمیت بود و این نتایج و خروجی ها و انتخاب پارامترها نیز بر اساس مطالعات پژوهش های گذشته زمینه قابهای دارای بادبندانتخاب شده است. پارامترهای این پژوهش دهانه، ابعاد عضو-شعاع، شکل هندسی عضو، نوع بادبند، اثرات تعداد طبقات و طول دهانه در قاب دارای بادبند BRB انتخاب شده است. نتایج بر اساس نمودارهای پوش آور و تاریخچه-زمانی و دریفت نسبی طبقات استخراج شده از مدل های عددی ارایه شده است. نتایج نشان داد که پارامتری که بیشترین تاثیر در شاخص سختی و شکل پذیری را دارد پارامتر سطح مقطع و پارامتری که بیشترین تاثیر در شاخص مقاومت را دارد پارامتر هندسه مقطع می باشد. با تغییر هندسه مقطع ازدایره به مربع بادبند BRBF، درصد نسبی کاهش سختی 2 درصد، درصد نسبی کاهش مقاومت 16 درصد و درصد نسبی کاهش شکل پذیری 10 درصد حاصل گردید. با تغییر نوع بادبند از CBF به BRBF، درصد نسبی افزایش سختی ما بین 30 تا 62 درصد، درصد نسبی افزایش مقاومت بین 63 تا 69 درصد و درصد نسبی افزایش شکل پذیری بین 12 تا 30 درصد حاصل گردید. میزان دریفت بام تحت زلزله های مختلف، در قاب BRB 4، 8 و 12 طبقه در محدوده 19/1 تا 51/1 برابر حاصل شده است. شاخص های سختی و مقاومت نهایی و شکل پذیری با افزایش دهانه کاهش، با افزایش سطح مقطع افزایش و با افزایش ارتفاع کاهش یافته است.

معمولا شیروانی های سنگی در مقایسه با شیروانی های خاکی به دلیل ماهیت سنگی آن ها، مقاومت بیشتری داشته و به همین دلیل در برابر بارهای وارده، پایداری بیشتری دارند. اما این مساله به معنی عدم نیاز به تحلیل پایداری این نوع از شیروانی ها نیست، بدلیل اینکه بسیاری از پروژه های عمرانی در مجاورت شیب های سنگی ساخته می شوند که در صورت گسیختگی آن، خسارات جانی و مالی شدیدی به همراه خواهد شد. در تحقیق حاضر، به تحلیل پایداری شیروانی های سنگی با استفاده از معیار خرابی هوک و براون پرداخته شده و برای این تحلیل پایداری، از روش مرز بالای تحلیل حدی استفاده شده است. در بسیاری از تحقیقات گذشته در پایداری توده سنگ ها به روش مرز بالا، معیار خرابی هوک و براون خطی سازی شده است که این کار منجر به کاهش دقت نتایج بدست آمده می شود. نوآوری تحقیق حاضر نسبت به پژوهش های قبلی این است که در آن، با استفاده از روش معادل سازی چند خطی معیار غیرخطی هوک و براون، روابط جدیدی برای تعیین ضریب اطمینان شیروانی های سنگی ارایه شده که منجر به افزایش دقت نتایج شده است. از نتایج این تحقیق می توان پارامترهایی که تاثیر مستقیم یا معکوس بر پایداری شیب های سنگی دارند را شناسایی کرد و همچنین میزان تاثیر هر یک از این پارامترهای اثرگذار را تعیین کرد. طبق نتایج بدست آمده، بیشتر شدن مقاومت فشاری تک محوری سنگ بکر، شاخص مقاومت زمین شناسی و ثابت mi هوک و براون منجر به افزایش ضریب اطمینان پایداری و بیشتر شدن فاکتور دست خوردگی و وزن مخصوص توده سنگ، افزایش ارتفاع شیروانی و افزایش زاویه شیروانی نسبت به افق منجر به کاهش ضریب اطمینان پایداری می شود. همچنین نمودارهای ساده ای در این مقاله ارایه شده اند تا بتوان با استفاده از آنها، مقدار عدد پایداری و ضریب اطمینان مربوطه را برای پروژه های عملی بدست آورد.

بتن قلیا فعال سرباره ای به عنوان نوع جدیدی از بتن که در آن از سیمان پرتلند معمولی استفاده نشده است، بدلیل مزایای مختلفی از قبیل کاهش میزان CO2 تولید شده و استفاده از محصول فرعی و بازیافتی صنعت فولاد و مشخصات مکانیکی قابل مقایسه با بتن معمولی، در دهه اخیر مورد استقبال پژوهشگران مختلفی قرار گرفته است. از طرفی به دلیل ماهیت سرشار از ترک بتن بررسی خصوصیات شکست آن ضروری به نظر می رسد. دو پارامتر مدول سیلیکات و غلظت قلیا از مهمترین فاکتور های تاثیر گذار بر مشخصات مکانیکی وشکست این نوع از بتن ها هستند که در این مطالعه آزمایشگاهی تاثیر آنها مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار، 16 طرح مختلف از بتن قلیا فعال سرباره ای در 4 رده مدول سیلیکات و 4 رده غلظت قلیا و سه طرح بتن معمولی جهت مقایسه انتخاب گردید. جهت بدست آوردن مشخصات شکست بروش کار-شکست، مجموعا 95 عدد تیر خمشی سه نقطه ای ترکدار آماده و بعد از نگهداری در دمای محیط در سن 28 روزه مورد آزمایش قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده و بازاء جمیع مقادیر غلظت قلیا، افزایش در مدول سیلیکات منجر به افزایش انرژی مخصوص شکست و کاهش طول مشخصه ترک گردیده و با افزایش غلظت قلیا از4. 5 تا 6. 5% و در کلیه مقادیر مدول سیلیکات، انرژی مخصوص شکست افزایش و طول مشخصه ترک کاهش یافت که نشان دهنده افزایش تردی بتن است. البته با افزایش غلظت قلیا از 6. 5 به 7. 5% روند معکوسی در پارامترهای شکست مشاهده می گردد. نتایج نشان می دهد که در مقادیر مشابه مقاومت فشاری، انرژی شکست بتن قلیا فعال سرباره ای از بتن معمولی بیشتر و طول مشخصه ترک در آن کمتر بوده است.

بررسی پاسخ های تونل های زیرزمینی در برابر بارهای دینامیکی، خصوصا بار انفجاری در عمق های مختلف نسبت به سطح خاک، به خاطر اهمیت حیاتی این سازه ها و لزوم پایداری بیشتر آن ها نسبت به سازه های سطحی، ضروری است. این امر به تحلیل پایداری این نوع سازه ها، تحت تاثیر بارهای انفجاری، با استفاده از دینامیک سازه نیاز دارد. در این تحقیق به تحلیل پاسخ دینامیکی مدل عددی مقاطع پرکاربرد تونل ها شامل دایروی، نعل اسبی و مستطیلی تحت تاثیر سناریو انفجار پرتابه در عمق خاک با خرج های 500، 250 و 1000 کیلوگرم TNT به وسیله نرم افزار اجزای محدود انسیس ال اس داینا (ANSYS LS-DYNA R18. 1. 0) خواهیم پرداخت. در مدل سازی با فرض قرارگیری تونل ها در عمق 50 متری از سطح زمین، نفوذ و انفجار پرتابه تا 30 متری در عمق خاک اتفاق می افتد. در ادامه به بررسی سرعت ذرات در نقطه ای مشخص از تاج تونل، حداکثر تنش ایجاد شده در مدت زمان بارگذاری انفجاری و میزان جذب انرژی انفجاری توسط مقاطع تونل ها مورد بررسی پرداخته و به مقایسه هریک خواهیم پرداخت. نتایج نشان می دهد تنش فون میزس در تونل با مقطع مستطیلی به دلیل تمرکز تنش در کناره ها از سایر تونل ها بیشتر است. همچنین تونل با مقطع دایروی با بالاترین جذب انرژی حاصل انفجار عملکرد مناسبی در مقایسه با مقاطع مستطیلی و نعل اسبی از خود نشان داد.

پایه توربین های بادی فراساحلی در اعماق مختلف دریا سازه های متنوعی دارند. در اعماق بین 30 تا 50 متری، استفاده از زیرسازه جکت به عنوان یک راه حل اقتصادی برای توربینهای بادی فراساحلی توصیه شده است. در طی عمر سرویس سازه، زیرسازه توربینهای بادی دور از ساحل در معرض آسیبهایی هستند که می تواند عمر سرویس آنها را کاهش دهد. این مشکل در نواحی حساس نظیر عرشه، اتصالات یا ناحیه پاشش که بیشتر در معرض آسیب هستند شدیدتر می شود. روش انرژی کرنشی مودال، یکی از روش های غیر مخرب و کاربردی است که در آن با استفاده از تغییر در خصوصیات دینامیکی سازه به شناسایی مکان و تعیین شدت آسیب در سازه پرداخته می شود. در سالیان اخیر، اصلاحاتی بر نسخه اولیه این روش صورت گرفته که یکی از آنها، در نظر گرفتن فرکانسهای طبیعی در تعیین شدت آسیب است. در این مقاله با استفاده از روش انرژی کرنشی مودال بهبود یافته و با در نظر گرفتن فرکانسهای طبیعی در تعیین مکان آسیب، به شناسایی مکان و تعیین شدت آسیب در اعضای واقع در عرشه و ناحیه پاشش آب در زیرسازه تریپاد توربین بادی فراساحلی پرداخته شده است. نتایج نشان داد که روش بهبود یافته دقت بالاتری در مکان یابی آسیب نسبت به روش اولیه (شاخص استابس) دارد. همچنین، آسیبهای تکی و چندگانه، با شدت کم و زیاد، توسط این روش با دقت مناسبی پیش بینی گردید. همچنین بکارگیری الگوریتم ژنتیک در تعیین شدت آسیب، باعث شد شدت آسیبها در اعضاء با دقت بسیار خوبی به دست آیند.

در این مقاله، رفتار ارتعاشات آزاد ورقهای بیضوی نازک مدرج تابعی با شرایط مرزی ساده و گیردار بر مبنای تیوری کلاسیک صفحات لایه ای بررسی می گردد. برخلاف مطالعات پیشین، هندسه ورق به صورت بیضوی و در حالت کلی تری، به شکل سوپر بیضوی در نظر گرفته می شود. همچنین، فرض می گردد که ورق مورد بررسی، تحت اعمال پیش بار داخل صفحه ای مرزی باشد و بر روی بستر کشسان از نوع وینکلر قرار گرفته باشد. فرض می شود که خواص مکانیکی ورق مدرج تابعی در راستای ضخامت به صورت پیوسته و براساس قانون توانی کسر حجمی مواد سازنده تغییر کند. با بکارگیری رویکرد حساب تغییرات، معادلات حاکم بر حرکت استخراج می گردند، برای حل معادلات حاصله، از روش ریتز استفاده می شود. علاوه بر مدلسازی تحلیلی، به منظور انجام مقایسه، مسیله به روش عددی و با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود آباکوس نیز مدلسازی و تحلیل می گردد. صحت و دقت رهیافت تحلیلی حاضر از طریق مقایسه نتایج تحلیلی حاضر با نتایج موجود در ادبیات موضوع و همچنین نتایج عددی حاضر تایید می گردد. در ادامه، با انجام مطالعه پارامتری، اثرات برخی پارامترهای مهم همچون شرایط مرزی، نیروهای درون صفحه ای، هندسه ورق و توان کسر حجمی بر روی رفتار ارتعاشی ورق مطالعه و بحث می گردد. نتایج ارایه شده در این پژوهش می تواند در طراحی و کاربرد ورقهای بیضوی از جنس مدرج تابعی حایز اهمیت فراوان باشد.

اغلب تصمیم برای انتخاب یک فناوری مناسب در مدیریت دفن پسماندهای شهری یکی از مشکلات اساسی در تحلیل تصمیم گیری چندمعیاره است. ارزیابی و اولویت بندی ریسک ها در پروژه های مختلف روش منطقی برای تعیین اندازه کمی و کیفی خطرات و بررسی پیامدهای بالقوه ناشی از حوادث احتمالی برروی افراد، مواد، تجهیزات و محیط پیرامون است. در حقیقت از این طریق میزان کارآمدی مدل های تصمیم گیری چند معیاره مشخص شده و داده های باارزشی برای تصمیم گیری در زمینه مدیریت ریسک، شناسایی ریسک، کنترل، بهبود و اصلاح سیستم های کنترلی و برنامه ریزی برای واکنش به آن ها فراهم می شود. علاوه بر این وابستگی های درونی و بازخوردهای قابل توجهی بین ابعاد و معیارهای مختلف وجود دارد. لذا انجام مطالعات ارزیابی ریسک محیط زیستی در جهت شناخت عوامل مخرب و اثرات ناشی از آن ها بر محیط، و ارایه راهکار برای کنترل و مدیریت صحیح ضروری است. در مطالعه حاضر، با بهره گیری از تکنیک های دلفی (Delphi)، فرآیند تحلیل شبکه (ANP) و با بهره گیری از تکنیک TOPSIS اقدام به شناسایی مهم ترین ریسک های پروژه های مکان های دفن در فازهای ساختمانی و بهره برداری نموده است. نتایج به دست آمده نشانگر آن است که در فازهای ساختمانی و بهره برداری، بیشترین احتمال وقوع ریسک مربوط به بخش محیط زیستی و کمترین میزان احتمال ریسک مربوط به بخش اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی است که در همین راستا با استفاده از روش پاپیونی راهکارهایی جهت کاهش یا حذف نتایج و وقایع نامطلوب ارایه گردیده است. همچنین، نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی در ارزیابی ریسک در پروژه های مکان های دفن پسماند شهری موثر است. نتایج این تحقیق مفاهیم جدید و معنی داری را در طراحی و مهندسی محل های دفن پسماند شهری ارایه می کند.