جاده
سال:1402 | دوره:1 (21) | شماره:114 |تعداد مقالات:22

بهترین روش مدیریت کارآمددر حوزه زیرساخت های حمل و نقل، پیش بینی دقیق شرایط و عملکرد روسازی در آینده است. با کاهش دادن خطاها در تخمین خرابی روسازی، می توان با ارزیابی به موقع و برنامه ریزی دقیق، به میزان چشمگیری از نظر اقتصادی صرفه جویی کرد. هدف این مطالعه تحقیقاتی، ایجاد و توسعه روش محاسبه شاخص وضعیت روسازی (PCI) بر اساس داده های خرابی روسازی گردآوری شده در پایگاه داده برنامه عملکرد بلندمدت روسازی (LTPP) است. قالب های پیش ساخته نرم افزار اکسل جهت انتقال داده های خرابی از پایگاه داده ها و محاسبه مستقیم PCI ها برای واحدهای آزمایشی توسعه یافت استفاده شده است. منحنی اصلی عملکرد روسازی بر اساس PCI ها نیز به عنوان بخشی از این اقدام تحقیقاتی آنالیز و ارزیابی شده است. تحلیل نتایج داده های LTPP برای چند مطالعه موردی نشان داد که روش این تحقیق منطقی است و پارامتر های آماری نشان داد که دقت این مدل در سطح خوب تا عالی است. از مدل های PCI توسعه یافته فوق می توان در داده های ورودی InfoPaveTM استفاده کرد، بدین صورت که استفاده کنندگان می توانند با نتایج این پژوهش PCI های مقاطع جاده ای موردنظر شان را محاسبه نمایند. همچنین، توسعه مدل عملکرد مبتنی بر PCI نیز می تواند در نسخه های آینده InfoPaveTM اضافه گردد. با اینکه پژوهش حاضرمقاطع مربوط به روسازی آسفالتی را بررسی کرده است، ولی روش آن را می توان به قطعه راه های آزمایشی با روسازی بتنی نیز تعمیم داد. نتایج نشان داد که مدل توسعه داده شده ارتباط نزدیکی با مقادیر مشاهده شده دارد و از آن می توان برای پیش بینی عملکرد شبکه روسازی استفاده نمود.

بررسی عوامل موثر بر ایجاد فروچاله ها و تاثیر نوع خاک بر شکل گیری آن در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت. فرونشست ها می توانند موجب تخریب سیستم های آبیاری و خاک های حاصلخیز کشاورزی، خسارت به چاه ها در منطقه های فرونشست روستایی و شهری، تغییر هیدرولوژی منطقه و ایجاد سیلاب شوند و به طور معمول خسارت های ناشی از فرو نشست ها و شکاف های زمین ترمیم ناپذیر پرهزینه و مخرب می باشند. پس از شناخت مکانیزم فروچاله ها و تامین داده ها و اطلاعات کافی از محل، شرایط لازم جهت تجزیه و تحلیل داده ها فراهم می آید در این شرایط داده های جمع آوری شده اساس کار را برای تفسیر و شناخت شرایط و اشکال مختلف کار است که در وقوع فروچاله ها موثر هستند را فراهم می آورد. این بررسی براساس جمع آوری اطلاعات از طریق منابع اسنادی، کتابخانه ای، تجربی و روش تحلیل محتوا صورت گرفته است. بصورت کلی نتایج حاکی از آن است که برای کنترل این پدیده باید الگوی مصرف آب عوض شود. فاضلاب ها تصفیه شده و مجددا به مصرف کشاورزی برسد. کشاورزی در بعضی نقاط متوقف شود. از کشت محصولات پرآب بر، در مناطق کم آب جلوگیری بعمل آید تمام چاه های غیرمجاز بسته و پلمپ شود و برداشت آب زیرزمینی در مناطقی ممنوع شود و برنامه نگهداشت ذخیره آب در دستور قرارگیرد.

این پژوهش به منظور تعیین میزان و نحوه تاثیر انواع پارامترهای ترافیکی، جغرافیایی و محیطی بر انتشار آلاینده های خطرناک و سمی انجام شده است. در این مطالعه موردی به منظور نیل به هدف مذکور ضمن برقراری یک تصاعد حسابی در دامنه ورودی ها، هر یک از پارامترهای ورودی به صورت نقطه ای در اختیار مدل تخمین انتشار IVE قرار گرفته است. در ادامه و جهت تعیین میزان حساسیت انتشار آلاینده های خطرناک از اگزوز خودروهای سواری نسبت به عوامل ورودی، از مدل رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که تاثیرگذارترین عامل بر افزایش انتشار آلاینده های بوتادین، استالدهید و فرمالدهید با ضرایب تعیین 0/71، 0/68 و 0/66 میانگین سن ناوگان خودروهای سواری است. این در حالی است که بر اساس یافته های این فعالیت پژوهشی، مهم ترین و اثرگذارترین عامل افزایش انتشار آلاینده های آمونیاک و بنزن به ترتیب با ضرایب تعیین 0/90 و 1/00، شیب جاده و مقدار بنزن موجود در سوخت است. با بررسی روند تغییرات میزان انتشار آلاینده ها تحت تاثیر مقادیر مختلف پارامترهای ترافیکی، جغرافیایی و محیطی می توان مقادیر بهینه هر یک از این عوامل را به منظور حداقل سازی میزان انتشار ارزیابی نمود. با توجه به نتایج به دست آمده، نوسازی ناوگان خودروهای سواری، بهبود کیفیت سوخت و احداث جاده هایی با شیب ملایم می تواند به عنوان راهکاری مناسب در جهت کاهش انتشار آلاینده های سمی در شهر تهران در نظر گرفته شود.

در سال های اخیر با توجه به کاهش طول عمر خدمت دهی روسازی راه ها و افزایش چشمگیر هزینه های تعمیر و نگهداری، برای برآورده کردن نیازها از جمله حمل ونقل بدون تاخیر در حوزه محصولات تجاری و صنعتی، کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری و همچنین ایمنی و کیفیت مناسب سواری، راه ها و روسازی آن ها مستلزم عملکرد بهتر و مقاوم تر در برابر خرابی های گوناگون از قبیل شیارشدگی، ترک خوردگی، عریان شدگی و. . . می باشند. هرکدام از این خرابی ها با مکانیزم های مختلفی در روسازی ایجاد گردیده و عواملی از قبیل خصوصیات مخلوط آسفالتی، قیر، شرایط آب و هوایی و بارگذاری ترافیک باعث تشدید و توسعه این خرابی ها می گردد. در طی سالیان اخیر محققان و پژوهشگران روش ها و راهکارهای مختلفی برای بهبود عملکرد روسازی ها در برابر خرابی شیارشدگی ارایه کرده اند. در این تحقیق به بررسی و مقایسه رویکردهای مختلف جهت بهبود عملکرد روسازی آسفالتی در برابر خرابی شیار شدگی از قبیل اصلاح دانه بندی و بهبود قفل و بست سنگدانه ای، استفاده از مواد افزودنی و اصلاح کننده ها، به کارگیری سیستم های روسازی نیمه انعطاف پذیر و استفاده از تراشه های آسفالت بازیافتی پرداخته شد و مزیت و معایب هر روش نیز به تفصیل بیان گردید. در مجموع نتایج این بررسی و مقایسه نشان داد که استفاده از افزودنی ها و اصلاح کننده های مختلف و تراشه های آسفالت بازیافتی تحت شرایط ویژه و کنترل شده می تواند باعث بهبود عملکرد روسازی در برابر خرابی شیارشدگی گردند.

با توجه به تقاضای روزافزون حمل و نقل ریلی، یکی از مشکلات اصلی سیستم حمل و نقل ریلی در اکثر شبکه های راه آهن دنیا، کمبود ظرفیت مسیرهای ریلی است که به پارامترهای زیرساخت، ناوگان و بهره برداری وابسته است. ظرفیت واقعی یک خط، عبارت است از حداکثر قطارهایی که در مدت 24 ساعت می توانند از یک محور عبور نمایند و به عواملی نظیر زمان سیر قطارها در بلاک، میزان تاخیر تلاقی و کیفیت بهره برداری از خط بستگی دارد. در این مقاله، محورهای مشهد-تهران و محور دورود-اندیمشک که دارای محدودیت هایی جهت سیر روان قطارها بوده اند، مورد مطالعه قرار گرفته اند. پس از بررسی های انجام شده، مشخص گردید که می توان با بهبودها و تکنیک های فنی و زیربنایی مانند دو خطه نمودن، اصلاح قوس ها، افزایش سکوها و خطوط قبول و اعزام قطارهای مسافری، افزایش طول مفید خطوط ایستگاه ها و ارتقای سیستم سیگنالینگ به منظور کاهش زمان قبول و اعزام قطارها، ظرفیت خط را افزایش داد. از نتایج مشاهده شده حاصل از اجرای این اقدامات می توان به مواردی از جمله ترافیک روان تر نسبت به قبل، افزایش جابجایی مسافر، افزایش سرعت بازرگانی و حمل بار، کاهش مصرف سوخت و کاهش ساعات کار مامورین اشاره نمود.

در مقاله حاضر، تاثیر تغییرات درجه نفوذ و دما بر روی مشخصات عملکردی قیرها مورد بررسی تجربی قرار گرفت. در این راستا اطمینان حاصل شد که قیرها از یک ماده اولیه و یک فرایند اکسیداسیون ثابت و در زمان های مختلف از راکتور برداشت شده باشند تا نوع ماده اولیه تاثیری بر روی نتایج آزمون نداشته باشد. آزمایش ها بر روی قیر با درجه نفوذهای مختلف 35، 40، 50، 55 و 60 (دهم میلیمتر) انجام گرفتند. تاثیر تغییرات درجه نفوذ و دما بر روی پارامترهای مختلف کیفی قیر از جمله مشخصات قیر در دماهای بالا و متوسط، پس از پیرشدگی اولیه و پیرشدگی طولانی مدت با استفاده از آزمایش های بررسی رفتار ریولوژی به وسیله ریومتر برشی دینامیکی، پیرشدگی اولیه با آون لایه نازک متحرک و پیرشدگی ثانویه با محفظه تحت فشار مورد بررسی قرار گرفت و نمودارهای مقایسه ای مربوطه رسم گردید. نتایج نشان می دهند که مقاومت شیارافتادگی یا تغییر شکل ماندگار قیر در هر دو حالت قیر اولیه و قیر پسماند فرایند پیرشدگی لایه نازک، با افزایش دما در یک قیر با درجه نفوذ ثابت و همچنین افزایش درجه نفوذ در یک دمای ثابت، کاهش می یابد و تغییرات شاخص ترک خوردگی ناشی از خستگی در قیر پسماند حاصل از فرایند پیرشدگی لایه نازک و فرایند پیرشدگی تحت فشار با افزایش دما در یک قیر با درجه نفوذ ثابت و همچنین افزایش درجه نفوذ در یک دمای ثابت، کاهش می یابد.

امروزه اجرای خط مشی های سازمان راهداری حمل ونقل جاده ای کشور باهدف حرکت به سمت شناسایی رفع نقاط پرحادثه در جاده های مواصلاتی و ایجاد نقطه امن در جابه جایی کالا و مسافر و جلوگیری از اتلاف منابع انجام می شود. خط مشی یعنی مسیری برای حرکت و منظور از اجرای خط مشی، فعالیت هایی است که به طور مستقیم آن را به انجام می رساند. اقدامات متعددی منجر به کاهش شکست در اجرای خط مشی سازمان می شود. در این پژوهش به شناسایی و رتبه بندی این عوامل پرداخته شده است. این پژوهش کاربردی و از حیث راهبرد، پیمایشی است. جامعه تحقیق را 12 نفر از مدیران سازمان تشکیل داده اند که از طریق نمونه گیری غیرتصادفی و هدفمند انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه و پرسش نامه است و جهت تحلیل داده ها از تکنیک FMEA و رویکرد تلفیقی AHP و TOPSIS فازی استفاده شده است. بر اساس یافته ها اقدامات موثر در کاهش شکست اجرای خط مشی های سازمان راهداری عبارتند از: برون سپاری، توجه به نیازها و شرایط هر منطقه در مرحله تدوین خط مشی ها، آموزش اثربخش مجریان خط مشی ها، ایجاد انگیزه در بین مجریان خط مشی ها. باتوجه به یافته های تحقیق لازم است که سازمان بیش ازپیش با برنامه ریزی دقیق و تغییر رویکرد مدیران نسبت به ایجاد و تقویت ساختار واحدها توجه نماید.

تقاضای سفر در شهر تهران، هماهنگ با حرکت مردم به سمت محل کار، در هنگام صبح از مناطق مختلف به سمت مرکز شهر و در هنگام عصر از مرکز به مناطق دیگر زیاد می شود. به همین جهت در شبکه معابر شهری می توان بزرگراه هایی را پیدا کرد که در هنگام صبح در یک جهت و در هنگام عصر در جهت دیگر شلوغ هستند. با اختصاص یک باند از جهت خلوت به جهت شلوغ در ساعات مختلف روز می توان ترتیبی داد که از حجم و شلوغی بزرگراه ها کاسته شود. در این تحقیق با پیاده سازی قسمتی از بزرگراه همت در نرم افزار شبیه ساز ایمسان بررسی شده است که این روش تا چه حد باعث بهبود وضع ترافیک می شود. اطلاعات ورودی به نرم افزار نظیر احجام عبوری، ابعاد وسایل، سرعت وسایل، تعداد خطوط عبوری و عرض خطوط به صورت میدانی از محل به دست آمد و پارامترهای خروجی شامل تاخیر، سرعت، زمان سفر، مسافت پیموده شده و میزان مصرف سوخت از خروجی نرم افزار استخراج گردید. برای این کار وضع فعلی محدوده مورد تحقیق و سناریوی پیشنهادی یعنی اختصاص یک باند از جهت خلوت به جهت شلوغ در نرم افزار شبیه ساز پیاده سازی گردید و نتایج حاصل از اجرای شبیه سازی آنها مقایسه شده است. بر این اساس مشخص گردید که در اوج صبح تبدیل مسیر رفت به 5 خط از 4 خط و تبدیل مسیر برگشت از 4 خط به 3 خط و عکس این کار در هنگام عصر سبب بهبود شاخص های عملکردی شامل تاخیر، سرعت، زمان سفر، چگالی و مصرف سوخت می شود.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی و بررسی عوامل دخیل در کیفیت و ایمنی جاده ها است تا بتوان از طریق محاسبه میزان تاثیر هر یک از عوامل، نسبت به رتبه بندی و مقایسه کیفی جاده ها اقدام نمود. رتبه بندی جاده ها، امکان برنامه ریزی برای توسعه، کاهش تصادفات، شناسایی نقاط ضعف، قوت و میزان انحراف از مشخصات استانداردهای جاده ها را فراهم می آورد. در این پژوهش برای شناسایی شاخص های مرتبط با شرایط واقعی کنترل ساخت و ساز جاده ها در ایران بر اساس استانداردهای ملی موجود و نیز استفاده از تجربیات متخصصین در این زمینه، با استفاده از روش دلفی، تعداد 9 مولفه به عنوان مهمترین عوامل موثر بر کیفیت و ایمنی جاده ها شناسایی و استخراج گردید. سپس اطلاعات مربوط به هر یک از آن 9 مولفه در محورهای اصلی جاده های منتهی به شهر زنجان به روش فازی جمع آوری و توسط مدل تصمیم گیری چند معیاره به روش تاپسیس، رتبه بندی جاده ها انجام و بهترین گزینه انتخاب شد. در مرحله بعد، ارتباط کیفیت جاده ها با آمار تصادفات رانندگی بررسی گردید و نتیجه نشان می دهد که با افزایش کیفیت جاده ها به مراتب از شدت و تعداد تصادفات کاسته می شود.

در این مقاله تقاضای جابجایی مسافر از طریق هواپیما در ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. با استفاده از مدلی برای تقاضای مسافر، اثرگذاری متغیرهای جغرافیایی، اقتصادی-اجتماعی و رقابتی بر میزان تقاضا بررسی شده است. برای این منظور اطلاعات نشست و برخواست های هوایی طی سال های 1390 تا 1399 از شرکت فرودگاه کرمان جمع آوری شده است. برای پیش بینی تقاضا ابتدا از یک مدل اقتصادسنجی بهره گرفته شده است. در این مدل معنی داری تمام متغیرهای مورد استفاده در این مقاله بررسی می شود. سپس با حذف متغیرهایی که دارای معنی داری ناچیزی هستند، یک مجموعه اطلاعات جدید ایجاد می شود. در ادامه این اطلاعات توسط الگوریتم خوشه بندی K-Means پردازش شده و سپس به عنوان داده های آموزشی برای یادگیری شبکه عصبی استفاده می شوند. شبکه عصبی مورد استفاده، شبکه یادگیری عمیق LSTM است که به منظور پیش بینی تقاضای مسافران برای سال های آینده استفاده شده است. در نهایت با داشتن متغیرهای اقتصادی و اجتماعی شامل تولید ناخالص داخلی، درآمد، جمعیت، تورم، نرخ ارز، قیمت بنزین و قیمت نفت برای سال های آینده درصد تغییرات تعداد مسافران را برای هر سال نسبت به سال قبل پیش بینی شده است. نتایج خروجی شبکه عصبی تغییرات تقاضای سفرهای هوایی را بر اساس متغیرهای تولید ناخالص ملی، متوسط درآمد مردم کرمان، نرخ تورم قیمت بنزین و قیمت نفت برای هر زمان به دست می آورد که در میان این متغیرها تولید ناخالص ملی بیشترین تاثیر را بر تقاضای سفرهای هوایی دارد. دقت به دست آمده در این روش 83% است که دقت بسیار خوبی برای تقاضای سفرهای هوایی است.

یکی از اساسی ترین مسایل در راه سازی، رساندن میزان دانسیته و مقاومت لایه های مصالح سنگی به میزان مطلوب است؛ چراکه این لایه ها نباید در اثر تنش های وارده ناشی از عبور بار تغییر شکل دهند و باید توانایی تحمل و انتقال بار از لایه های بالاتر به پایین تر را داشته باشند. برای این منظور باید لایه های مختلف روسازی را تا حد قابل قبولی به وسیله غلتک ها متراکم نمود. از طرف دیگر عملکرد قشر سنگدانه ای روسازی که به شدت موثر بر عملکرد کل روسازی است، تحت تاثیر میزان تراکم آن هاست. ازاین رو، بررسی عوامل موثر بر میزان تراکم قشر سنگدانه ای روسازی ازجمله اساس بسیار حایز اهمیت است؛ بدین جهت، این پژوهش با بررسی تاثیر مشخصات مصالح لایه اساس بر میزان تراکم آن به کمک روش سطح پاسخ انجام شده است. بدین منظور خصوصیات مصالح سنگی موثر بر تراکم شامل پارامترهای درصد رطوبت، دانسیته خشک، درصد رطوبت بهینه، ضخامت لایه ی اساس، بیشینه دمای محیط، کمینه دمای محیط، دامنه خمیری، تمیزی مصالح و ضریب یکنواختی دانه بندی مصالح از شیت های آزمایشگاهی مربوط به پروژه های دهاقان، کوهپایه و شهرکرد استخراج شد و با نرم افزار Design Expertموردبررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن است که میزان تراکم لایه اساس با دانسیته خشک آزمایشگاهی، ضخامت لایه، حداکثر دما، دامنه خمیری و تمیزی رابطه عکس و با حداقل دما، ضریب یکنواختی رابطه مستقیم دارد. همچنین، نتایج نشان می دهد که افزایش درصد رطوبت تا حدی باعث افزایش میزان تراکم می شود. علاوه بر این، با کمک این نرم افزار رابطه میان پارامترهای مختلف با میزان تراکم تعیین شد.

نیروی انسانی به عنوان مهم ترین سرمایه های هر کشور به حساب می آید به همین منظور استفاده موثر و بهینه یا به عبارت بهتر بهره وری موثر از این سرمایه یکی از اهداف و برنامه های اصلی کشورها در سطح کلان می باشد. با توجه به اهمیت این موضوع و ازآنجاکه سرمایه انسانی به عنوان یکی از مهم ترین انواع سرمایه می تواند نقش چشمگیری در رشد و توسعه اقتصادی بخش حمل ونقل جاده ای داشته باشد، در این مطالعه نقش نیروی انسانی بزرگ سال در بهره وری بخش حمل ونقل جاده ای کشور موردبررسی قرارگرفته است. بدین منظور با جمع آوری داده های سالانه و با بهره گیری از الگوی اقتصادسنجی خود رگرسیون با وقفه گسترده و الگوی تصحیح خطا به کمک نرم افزار EVIEWS10، به تخمین مدل و تفسیر نتایج پرداخته شد. نتایج نشان می دهد که هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت تجربه کاری افراد شاغل بالای 50 سال در بخش حمل ونقل جاده ای باری و همچنین آموزش افراد شاغل بالای 50 سال در بخش حمل ونقل جاده ای باری در بهره وری بخش حمل ونقل جاده ای باری تاثیر مثبتی دارد. دست آخر با توجه به ضریب تصحیح خطا در مدل ECM می توان بیان کرد که سرعت تعدیل به سمت مقدار تعادلی و بلندمدت مناسب بوده، به طوری که در هر دوره حدود227/0 خطای عدم تعادل تعدیل گردیده و مقدار کوتاه مدت به سمت مقدار تعادلی و بلندمدت خود به صورت نمایی میل می کند.

افزایش حوادث رانندگی یکی از مهمترین خطرات تهدید کننده زندگی انسانها در جهان می باشد. تصادفات وسایل نقلیه سنگین نیز در سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده است. زیرا وسایل نقلیه سنگین نقش مهمی در اقتصاد کشورها و مخصوصا در کشور ایران دارند. تحقیقات اخیر نشان می دهد تصادفات وسایل نقلیه سنگین رو به افزایش است، بنابراین بررسی دلایل آن امری ضروری به نظر می رسد. در بسیاری از تحقیقات، خستگی، خواب آلودگی، اضطراب و خشم از عوامل مهم در تصادفات وسایل نقلیه سنگین می باشند. در کشور ایران نبود امکانات رفاهی جاده ای و نبود استراحتگاه های مناسب، فاصله مکانی و زمانی نامناسب توقف گاه ها از دلایل بسیار مهم در مشکلات رفتاری رانندگان به شمار می روند. به همین دلیل هدف این تحقیق بررسی فاصله زمانی و مکانی بین استراحتگاه های وسایل نقلیه سنگین و تصادفات در مسیرهای بین شهری (مطالعه موردی: جاده قدیم زنجان-میانه و آزادراه زنجان-تبریز) می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه رانندگان وسایل نقیله سنگین در این آزاد راه می باشد که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه نامحدود 170 نفر برآورد شد. اطلاعات حاصل از آن با استفاده از روش های آماری توصیفی تلخیص و طبقه بندی و برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش های آماری استنباطی کلموگروف-اسمیرنوف و آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده گردید. نتایج حاصل بیانگر آن است که فاصله زمانی و مکانی و همچنین امکانات استراحتگاه ها تاثیر معنی داری در کاهش تصادفات جاده ای دارد. همچنین مدلی براساس فاصله مکانی و زمانی استراحتگاه ها برازش گردید.

بافت مرکزی شهر یاسوج به دلایلی چون تراکم جمعیت، تراکم مراکز تجاری، افزایش وسایل نقلیه، عدم برنامه ریزی مناسب شهری و. . . دارای ترافیک سنگینی است. روش این مطالعه از نوع تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان حاضر در محدوده مرکزی شهر یاسوج می باشد. نمونه گیری به صورت تصادفی و از میان شهروندانی که با وسایل نقلیه مختلف به محدوده مرکزی شهر وارد شده بودند صورت گرفت، با استفاده از کوکران تعداد 151 پرسشنامه تکمیل شده توسط و تعداد50 پرسشنامه تکمیل شده بین مدیران و کارشناسان ترافیک در سطح ادارات تابعه شهریاسوج به دست آمد. یافته ها حاکی از آن است که اکثر کارشناسان (80 درصد) مراکز تجاری و خدماتی را بعنوان مهمترین عامل موثر درترافیک می دانند. براساس نظرخواهی ازشهروندان ساکن درشهر یاسوج درمورد مهمترین عوامل ترافیک درمرکز این شهر، بیانگر آن است که عدم رعایت قوانین ومقررات، کمبود پارکینگ، ضعف مدیریت ونظارت روی ترافیک، تجمع مراکز اداری-خدماتی و تجارتی، نامناسب بودن زیرساخت های شبکه ارتباطی ازعوامل مهم ایجاد و تشدید ترافیک می باشد. شبکه ارتباطی شهر یاسوج برخلاف شهرهای قدیمی از بافت شطرنجی برخوردار است که حاکی از نوپا بودن شهر دارد از طرفی عرض خیابانها وکوچه های منتهی به آن کم عرض و فاقد انسجام خاصی است. نتایج تحقیقات و بررسی ها نشان می دهد که عوامل تجاری-خدماتی و اداری موجود در مرکز شهر بیشتر از سایر عوامل در ایجاد ترافیک مرکز شهر موثر است.

روسازی بتن نفوذ پذیر می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای سایر روسازی ها در ترافیک سبک شهری کاربرد داشته باشد. با هدف توسعه استفاده از این نوع روسازی شناخت ویژگی های آن ضروری و دارای اهمیت است. از آنجا که میزان نفوذپذیری روسازی بتن نفوذ پذیر مهمترین ویژگی عملکردی این نوع روسازی است، شناخت بیشتر این ویژگی و نحوه تاثیرپذیری آن از پارامترهای طرح اختلاط هدف این مطالعه است. به این منظور ترکیب های مناسبی از نمونه های بتن نفوذ پذیر با دانه بندی و نسبت های آب به سیمان متفاوت به تعداد 36 نمونه ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفته است. نسبت آب به سیمان جهت ساخت نمونه های آزمایشی در محدوده 28/0 تا 34/0 در ترکیب با سنگدانه های با حداکثر اندازه اسمی 5/9 میلی متر، 5/12 میلی متر و 5/19 میلی متر انتخاب شده است. به منظور انتخاب مدل مناسب پیش بینی تغییرات نفوذپذیری مقایسه بین تکنیک های شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون خطی صورت گرفته است. با استفاده از داده های به دست آمده از فعالیت آزمایشگاهی و بررسی برازش مدل ها، مدل بهینه پیشنهاد شده است. مقایسه مدل ها نشان داد که رگرسیون خطی در پیش بینی تغییرات نفوذپذیری بتن نفوذ پذیر نتایج نزدیک تری را تولید کرده است. وجود ضرایب 54. 5 و 52. 5 و 41. 5 برای اندازه سنگدانه ها نسبت به ضرایب ثابت حدود نصف اعداد ذکر شده نشان دهنده تاثیر بیشتر این عامل بر نفوذپذیری است.

سیلاب در مقایسه با تمام بلایای طبیعی دیگر در سراسر جهان، اغلب ویرانگر بوده و بیشترین تعداد تلفات و بیشترین خسارت اقتصادی را رقم می زند. یکی از ابزارهای مهم توسعه استفاده از فناوریهای مختلف در مدیریت بحران برای حفاظت از زیرساختهاست. استفاده از فناوریها در مدیریت بحرانها(خصوصا طبیعی) در شبکه های حمل و نقل در هر سه بخش پیشگیری، هنگام وقوع و پس از وقوع، مطرح است. این سیستم ها به صورت نرم افزاری و سخت افزاری یا به تفکیک اقدامات مهندسی یا مدیریتی در مراحل مختلف قابل طبقه بندی است. این تجهیزات کمک می کنند تا وضعیت زیرساخت های حمل و نقل تحت نظر باشد تا پیش از وقوع سانحه، از بروز این مشکلات جلوگیری شود. یکی دیگر از کاربردهای فناوریهای مرتبط، اطلاع رسانی صحیح به کاربران و کمک به مدیریت صحیح ترافیک است که در نتیجه آن می توان از بروز تراکم ترافیک یا تشکیل گلوگاه و یا سردرگمی کاربران پیشگیری نمود. در این مقاله انواع استراتژی ها، مفاهیم و ابتکارات جدید شامل حفاظت در برابر سیل، راه حل های سازگار با محیط زیست، اقدامات سازه ای، اقدامات غیرسازه ای، اقدامات نرم افزاری، اقدامات سخت افزاری، مدیریت یکپارچه، مقابله با سیل، مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه برای بکار گیری هر فناوری و یا روش و یا برنامه برای مدیریت یک سانحه از جمله سیلاب، با تحلیل درخت مساله راهکارهای مبتنی بر معیارهایی شامل: نیاز، اولویت، هزینه، امکان سنجی و منابع در دسترس، انتخاب اقدام مدیریتی و مهندسی متناسب انجام می پذیرد.

صنعت چهار یک موضوع تحقیقاتی جدید است که سال های اخیر مورد توجه جهانی قرار گرفته است. با توجه به تاثیر فناوری های صنعت چهار/ دیجیتال در حمل و نقل دریایی و افزایش انتشار مقالات مربوطه، هدف اصلی این پژوهش شناخت فناوری های صنعت چهار و کاربرد آن در حمل و نقل دریایی با استفاده از تجزیه و تحلیل شبکه هم واژگانی است. در این راستا تولیدات علمی این حوزه پژوهشی ترکیبی در دوره زمانی سال های 2000 الی 2021 از بانک اطلاعاتی وب آو ساینس استخراج و با استفاده از نرم افزار ووس ویویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که دانش صنعت چهار در حوزه حمل و نقل دریایی، علمی جدید و نوظهور است که بطور میانگین در سالهای 2016 شکل گرفته است. علاوه بر این، در خصوص فناوری های صنعت چهار زمینه دریایی، فناوری های داده های کلان و هوش مصنوعی بیشترین توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده اند. این درحالی است که پژوهش های محدودی به فناوری تولید افزوده اختصاص داده شده اند.

هدف پژوهش حاضر، طراحی شبکه تداعی های برند از بیمه های پوشش دهنده مخاطرات و ریسک های حمل و نقل با استفاده از تکنیک نقشه مفهوم برند می باشد. شناسایی شیوه ارزشگذاری و شکل گیری مفاهیم مرتبط با مفهوم برند در ذهن مشتریان، راهنمایی برای دستیابی به این هدف است. جامعه آماری پژوهش، مشتریان این دو برند بیمه در شهر تهران هستند و برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. پژوهش حاضر، آمیخته اکتشافی یا ترکیبی است. ابزار گردآوری داده ها در مرحله اول مصاحبه تا رسیدن به حد کفایت نظری بوده است و از روش تحلیل محتوا استفاده شد. جمع آوری اطلاعات در مرحله دوم به روش خود ارزیابی بوده است و با استفاده از روش نقشه مفهومی برند تحلیل شده است. در نتیجه این مطالعه، نقشه نهایی مفهوم برند بیمه حمل و نقل ایران با تعداد ده تداعی اصلی شامل: کشور ایران، خطر، پول، دولتی بودن، آتش سوزی، مرگ، نمایندگی، سیستم سنتی، قدمت و حادثه و همچنین نقشه نهایی مفهوم برند بیمه حمل و نقل پاسارگاد نیز با تعداد ده تداعی اصلی شامل: دیعه، خطر، پول، هزینه، رانندگی، بیمه برتر، بانک پاسارگاد، جدید بودن، خصوصی بودن و نگرانی ترسیم شدند.

تصادف در محل قوس های افقی اغلب شامل یکی از حالات خارج شدن وسیله از راه و برخورد با موانع حاشیه راه، از دست دادن کنترل و غلتیدن به بیرون، برخورد شاخ به شاخ و یا پهلو به پهلو است. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل تصادفات در قوس های افقی در راه های دو خطه برون شهری در محور یاسوج به بابامیدان می باشد. این تحقیق از نظر نوع و هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، تحلیلی-توصیفی است. در این تحقیق محورهای یاسوج به بابامیدان در مقطع زمانی سال 1400 مورد بررسی قرار گرفته است. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای، متنی و میدانی بوده و همچنین با استفاده از مصاحبه های اکتشافی با افراد متخصص، خبره و همچنین مهندسین، مشاوران و همچنبن تنظیم و تهیه پرسشنامه بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داده که عوامل خارج شدن وسیله از راه و برخورد با موانع حاشیه توان تبیین واریانس تصادفات در قوس های افقی را به میزان 47 درصد، عامل از دست دادن کنترل و غلتیدن به بیرون به میزان 23 درصد و برخورد شاخ به شاخ و یا پهلو به پهلو به میزان 19 درصد و نهایتا طراحی ناسازگار با انتظارات راننده در مورد شدت درجه قوس توان تبیین واریانس تصادفات در قوس های افقی را به میزان 25 درصد دارا هستند.

امروزه روش های متعددی برای پایدارسازی گودهای ساختمانی و پایداری شیروانی ها در جاده ها وجود دارد. استفاده از انکرهای مارپیچ چند صفحه ای در پایدارسازی شیروانی ها، یکی از روش هایی است که در سال های اخیر از اقبال عمومی بالایی برخوردار بوده است. گسترش استفاده از انکرهای مارپیچ سبب مطالعه های متعدد آزمایشگاهی، عددی و میدانی در این زمینه شده است. مطالعه حاضر با استفاده از نرم افزار FLAC3D به ارزیابی عددی سه بعدی ظرفیت باربری انکرهای مارپیچ چندصفحه می پردازد. بدین منظور ابتدا یک آزمون صحت سنجی برای تایید روش مدل سازی انجام می شود. سپس با انجام یک مطالعه پارامتری گسترده، به مطالعه تاثیر پارامترهای مختلف بر ظرفیت باربری انکرهای مارپیچ پرداخته می شود. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که ظرفیت باربری انکرهای مارپیچ با افزایش تراکم خاک و قطر صفحات افزایش می یابد. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد افزایش چسبندگی خاک تاثیر چندانی بر ظرفیت باربری انکرهای مارپیچ ندارد. همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که سهم باربری صفحات در صورتی که فاصله صفحات از پنج برابر قطر آنها بیشتر باشد، تقریبا یکسان است. در این حالت مکانیزم گسیختگی صفحه منفرد غالب است. اما در صورتی که فاصله صفحات از پنج برابر قطر آنها کمتر شود، سهم باربر صفحه اول (نزدیکترین صفحه به دیواره گود) افزایش و سهم باربری سایر صفحات کاهش می یابد. در این حالت، مکانیزم گسیختگی برشی استوانه ای غالب است. بنابراین از نتایج مطالعه حاضر می توان فاصله بحرانی بین صفحات را پنج برابر قطر صفحات دانست.

تغییر رفتار ریولوژیکی و مکانیکی قیر خالص یکی از مهم ترین دلایل مصرف افزودنی های اصلاح کننده خواص قیر است. پلی فسفریک اسید در مقایسه با سایر افزودنی ها در صنعت راهسازی، افزودنی جدیدی می باشد. این افزودنی به منظور بهبود خواص ریولوژیکی قیر مانند شیارشدگی، خستگی و ترک خوردگی دمای پایین مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله به بررسی اثرات ریولوژیکی پلی فسفریک اسید بر قیرها و مخلوط های آسفالتی پرداخته شده است. آزمایش های گوناگونی در زمینه اصلاح قیر و مخلوط آسفالتی با پلیمر پلی فسفریک اسید صورت گرفته است. نتایج نشان داد، افزودن PPA میتواند عملکرد دمای بالا را بهبود بخشد و حساسیت دمایی قیر های اصلاح شده را کاهش دهد، اما تاثیر جزیی بر عملکرد دمای پایین دارد. با توجه به نتایج قیر های اصلاح شده با پلی فسفریک اسید مقاومت خستگی بهتری در مقابل قیرهای اصلاح شده با SBS دارند. اصلاح قیر با PPA، منجر به افزایش درجه نرمی، کاهش درجه نفوذ و نیز کاهش حساسیت دمایی می شود. ترکیب PPA/SBR به دلیل بیشترین استحکام و همچنین کوچکترین عمق شیار، بهترین مقاومت شیارشدگی را در مخلوط آسفالتی دارد.

نانو مواد ظرفیت امیدوارکننده ای را در بهبود رفتار روسازی نشان داده است. از آنجایی که آسفالت مخلوط داغ یک ماده ویسکوالاستیک است، چندین مشکل در طول عمر آنها رخ داده است. علاوه بر این، سرباره فولاد به دلیل خواص فیزیکی برجسته برای افزایش خواص مخلوط مورد استفاده قرار گرفت. این تحقیق اثر نانورس و لاستیک استایرن بوتادین 1(SBR) بر رفتار عملکرد قیر و عملکرد دمای بالا و متوسط مخلوط های SMA حاوی سنگدانه های سرباره فولادی را مورد ارزیابی قرار داد. در این مقاله از قیرهای با درجه نفوذ AC-60/70 و AC-85/100 به عنوان قیر پایه استفاده شد. علاوه بر این، SBR (0٪, ، 2٪, ، 4٪, ، 6٪, ، 8٪,و 10٪,وزن چسب)، و نانورس (0٪, ، 1٪, ، 2٪, ، 3٪, ، 4٪,و 5٪,وزنی از binder) به عنوان یک اصلاح کننده مخلوط استفاده شد. برای ارزیابی رفتار عملکرد قیر، آزمون های فیزیکی پایه، ویسکوزیته چرخشی، اجرا شد. علاوه بر این، آزمون های مدول ارتجاعی، مقاومت کششی غیرمستقیم، خزش دینامیکی، مسیر چرخ و خستگی پرتو چهار نقطه 2(FPBF) برای بررسی عملکرد نمونه های مخلوط انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها، تحلیل واریانس دو عاملی3 (ANOVA) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد استفاده از4 NC مقاومت چسبنده ها را در دمای پایین کاهش می دهد، در حالی که SBR مقاومت قیر در دمای پایین را بهبود می بخشد. نتایج آزمایش مخلوط نشان می دهد که استفاده از NC/SBR مقاومت در برابر تغییر شکل دایمی، 5 MR، 6 ITS، انرژی شکست و خواص دمای متوسط نمونه ها را افزایش می دهد.