طب مکمل
سال:1400 | دوره:11 | شماره:3 (پیاپی 40) |تعداد مقالات:8

سفید کردن دندانها یکی از راهکارهای افزایش زیبایی است که موجب میشود چهره فرد زیباتر جلوه کند و به دنبال آن اعتما د به نفس فرد بیشتر شود. دندانهای زرد موجب ایجاد ناراحتی در بسیاری از افراد می شود؛ از این رو بسیاری از افراد برای سفید کردن دندانهای خود به دندانپزشکی مراجعه می کنند....

هدف: مراقبت از کودک مبتلا به سرطان تنش های بسیاری به همراه دارد. به نحوی که سبب پیدایش مشکلات هیجانی و عاطفی عمیق نظیر استرس، اضطراب و افسردگی در مراقبین خانوادگی وی می شود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی گروه درمانی معنوی بر افسردگی، اضطراب و استرس مراقبین کودکان مبتلا به سرطان صورت گرفت. روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل بود که پس از اخذ رضایت نامه کتبی بر روی 24 نفر از مراقبین کودکان مبتلا به سرطان، در انجمن حمایت از کودکان مبتلا به سرطان اردبیل انجام شد. گروه آزمایش در 8 جلسه گروه درمانی معنوی شرکت داده شد. افسردگی، اضطراب و استرس شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله با استفاده از مقیاس استاندارد افسردگی / اضطراب / استرس بررسی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکویر، کولموگروف اسمیرنوف، تی مستقل و تی زوجی، من ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین±, انحراف معیار سنی مراقبین خانوادگی در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 8/56±, 39/08 و 9/76±, 38/09 بود. نتایج مطالعه نشان داد افسردگی (0/001=P)، استرس (0/001=P) و اضطراب (0/001=P) مراقبین خانوادگی کودکان مبتلا به سرطان در گروه آزمایش بعد از دریافت مداخلات معنویت درمانی به شیوه گروهی، در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد اجرای برنامه گروه درمانی معنوی بر استرس، اضطراب و افسردگی مراقبین خانوادگی اثر داشت. بنابراین تدوین و توسعه چنین برنامه هایی می تواند گامی موثر در جهت تخفیف مشکلات روانی مراقبین کودکان مبتلا به سرطان و متعاقب آن، حفظ و ارتقای کیفیت مراقبت ارایه شده توسط آن ها به عضو بیمار خانواده باشد.

هدف: تحقیقات جدید نشان دهنده نقش مثبت گیاه افسنتین بر درمان بیماری های کبدی است. از این رو شاید بتوان با بررسی چگونگی استفاده از این گیاه در مکتب طب ایرانی به منظور درمان بیماری های کبدی به راهکارهای جدیدی در درمان این بیماری ها دست یافت روش ها: در این مطالعه کیفی با مراجعه به کتابخانه های تخصصی طب سنتی در سطح کشور و با استفاده از منابع مختلف دیجیتالی ابتدا گیاه افسنتین در ترمینولوژی مکتب طب ایرانی مورد بررسی قرار گرفت و پس از آگاهی نسبت به اسامی مختلف این گیاه هریک از نام ها در کتب مختلف طبی خصوصا سه کتاب مشهور الحاوی، قانون و ذخیره خوارزمشاهی جست وجو شد و نسخه های مختلف پزشکی مربوط به افسنتین از این کتب استخراج و کاربردهای مختلف این گیاه در بیماری ها و خصوصا بیماری های کبدی کد گذاری و از آن ها یادداشت برداری شد و پس از ورود به نرم افزار اکسل دیتا ها به صورت جداولی منظم درآمد و در ادامه با مراجعه به سایت های مختلفی، چون ایران مدکس، ایران داک، مگ ایران، گوگل اسکالر و پابمد مقالات مربوط به کاربرد های دارویی گیاه افسنتین در بیماری های کبدی استخراج شد و با یاد داشت برداری از این مقالات و دیتاهای به دست آمده از کتب طبی گذشته تجزیه و تحلیل و بررسی انجام شد. یافته ها: اطبای ایرانی گونه های مختلفی از بیماری های کبدی را در آثار خود شرح داده اند که در این بین استفاده از گیاه افسنتین در 179 نسخه از کتب سه گانه الحاوی، قانون و ذخیره برای در بیماری های آماس کبد، یرقان، سده کبد، آسیت، استسقا، سوء مزاج سرد کبد وسوء مزاج گرم کبد به صورت مفرده و ترکیبی مورد استفاده قرار گرفته است. از این میان بیشترین استفاده گیاه افسنتین مربوط به بیماری های آماس کبد با فراوانی 23 درصد، یرقان 20 درصد، آسیت 19 درصد، سده کبد 13 درصد بوده است. بیشترین شکل استفاده از این گیاه به صورت خوراکی (80 درصد) و در مرحله بعد موضعی (20 درصد) بوده است. در نسخه های ترکیبی استفاده از گیاهانی مثل سنبل (30/2 درصد)، مصطکی (24/6 درصد)، انیسون(17/3 درصد) ریوند چینی (17/3 درصد)، گل سرخ (16/2 درصد)، زعفران (15/1 درصد)، لک مغسول (14/5 درصد) غاریقون (14 درصد)، عصاره غافث (14 درصد) در کنار افسنتین بیشتر به منظور تشدید اثر درمانی افسنتین و یا رفع عوارض این گیاه بر بدن استفاده شده است. همچنین بررسی مقالات طب مدرن نیز شناخت کافی مولفان این کتب را نسبت به بیماری های کبدی روشن کرد. به طوری که بر مبنای مقایسه انجام شده بیماری های اولیه کبد، همانند هپاتیت و بیماری کبد الکلی و غیر الکلی هم ردیف بیماری های ابتدایی و شروع کننده امراض کبد یعنی سوء مزاجات قرار می گیرند و استسقای زقی معادل سیروز کبدی همراه با آسیت است و با توجه به استفاده فراوان این گیاه در کتب طب ایرانی و تطابق یافته های آن ها با طب مدرن بررسی های بیشتر درباره تاثیر این گیاه بر بیماری های کبدی لازم است. نتیجه گیری: با توجه به استفاده فراوان اطبای مشهور ایرانی از این گیاه و تطابق یافته ای ایشان با طب مدرن در زمینه درمان بیماری های کبدی، به نظر می رسد بررسی بیشتر تاثیر این گیاه بر بیماری های کبدی در طب ایرانی اگر به صورت گسترده تر باشد و نتایج این بررسی با استانداردها و موازین طب مدرن سنجیده شود، بتوان به راهکارهای جدیدی در درمان بیماری های کبدی دست یافت.

هدف: عملکرد ورزشی ورزشکاران در مسابقات استقامتی به توانایی حفظ و تولید بازده بالای انرژی در واحد زمان بستگی دارد. عوامل زیادی، از جمله تمرین و تغذیه در بهبود عملکرد نقش بسزایی ایفا می کنند. به دلیل نامشخص بودن تاثیر مکمل آویشن بر عملکرد ورزشی استقامتی علی رغم بالا بودن خاصیت آنتی اکسیدانی آن، این پژوهش با هدف تهیه یک مکمل نیروبخش از عصاره آویشن و بررسی تاثیر آن بر بیان ژن PGC-1α,بر روی موش های صحرایی نر انجام شد. روش ها: در این مطالعه تجربی 40 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی در 5 گروه 8تایی کنترل، شم، تمرین هوازی، عصاره آویشن، تمرین هوازی + عصاره آویشن تقسیم بندی شدند. منظور از مکمل گیری آویشن، حل کردن عصاره آویشن با دز 400 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در آب مصرفی روزانه موش های صحرایی بود. در ابتدا موش های صحرایی به مدت 10 دقیقه در روز و با سرعت 10 متر در دقیقه و با شیب 10 درصد تمرین خود را آغاز می کنند. سرعت و مدت تمرین به تدریج در طول 2 هفته بعد افزایش یافت تا اینکه مدت و شدت تمرین به ترتیب به 1 ساعت در روز و 27 متر در دقیقه رسید. در بررسی میزان بیان ژن های PGC-1α,از روش real time PCR استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری در مقادیر بیان ژن PGC-1α,عضله نعلی رت های بالغ در مرحله پس آزمون در گروهی که هم زمان، هم مکمل گیری آویشن داشتند و هم تمرین هوازی با گروه کنترل و شم وجود دارد (SD=0/0306، M=1/01)، (P=0/05، f=4/238). با این حال هیچ گونه تفاوت معنی داری ما بین مقادیر بیان ژن PGC-1α,در گروهی که فقط تمرین هوازی داشتند و گروهی که فقط مکمل گیری با عصاره آویشن داشتند با گروه کنترل و شم مشاهده نشد (SD=0/0306، M=1/01)، (P=0/05، f= 0/00001). نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق و بررسی ادبیات تحقیق، به نظر می رسد مکمل گیری با عصاره آویشن در کنار تمرینات هوازی موجب افزایش بیان ژن PGC-1α,می شود.

هدف: رحم یکی از اعضای مهم در بدن بانوان است که وظیفه تصفیه خون و نگهداری جنین را به عهده دارد. شناخت مزاج رحم در طب ایرانی جهت پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری های مرتبط با رحم اهمیت دارد. بسیاری از اختلالات ژنیکولوژیک از جمله نازایی، الیگومنوره و آمنوره، هایپرمنوره، واژینیت، سرویسیت، بی اختیاری ادرار و درد لگن با اختلالات مزاجی رحم مرتبط اند، به طوری که درمان صحیح این اختلالات وابسته به تشخیص صحیح مزاج رحم و درمان اختلالات مزاجی آن است. شاخص های مطرح شده برای مزاج های رحم در منابع طب ایرانی به صورت کیفی بوده و روش سنجش این علایم به طور دقیق مطرح نشده است. این مطالعه به طراحی پروتکل تشخیصی استاندارد برای تعیین مزاج و سوءمزاج های رحم، جهت سهولت در امر تشخیص و درمان پرداخته است. روش ها: این مطالعه کیفی از نوع تحلیل مفهوم به روش هیبرید و شامل 3 فاز تیوریک، کار در عرصه و آنالیز است. در فاز تیوریک بررسی منابع طب ایرانی و در فاز کار در عرصه مصاحبه با بیماران و متخصصان جهت استخراج مفاهیم مرتبط با مزاج و سوءمزاج های رحم انجام شد. یافته ها: پس از آنالیز فاز 1 و 2 روش هیبرید، کرایتریای ماژور و مینور برای تشخیص مزاج رحم مطرح شد. سپس جلسات متعدد با حضور متخصصین طب سنتی برای طراحی پروتکل برگزار شد و پروتکل تشخیصی استاندارد برای مزاج و سوءمزاج گرم و سرد رحم ارایه شد. نتیجه گیری: پروتکل ارایه شده گامی مهم در جهت همسو کردن روش های تشخیص و درمان متخصصین طب ایرانی است و می تواند در اهداف تحقیقاتی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

هدف: تمرین مقاومتی و مکمل آویشن شیرازی اثرات سودمندی بر فرایندهای التهابی دارد. از این رو در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی همراه با مصرف مکمل آویشن شیرازی بر سطوح پلاسمایی INF-γ, و TNF-alpha در مردان دارای کبد چرب غیرالکلی پرداخته شد. روش ها: پژوهش کارآزمایی بالینی حاضر به روش نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. آزمودنی ها به روش نمونه های در دسترس به 4 گروه (دارونما، تمرین مقاومتی، مکمل آویشن شیرازی و تمرین مقاومتی همراه با مصرف مکمل آویشن شیرازی) تقسیم شدند. پیش از شروع پژوهش از آزمودنی ها رضایت نامه کتبی آگاهانه گرفته شد. برنامه تمرینی شامل 8 هفته و هر هفته 3 جلسه فعالیت مقاومتی بود (شدت تمرین برابر 50-80 درصد یک تکرار بیشینه بود). برای گروه های 3 و 4 روزی 3 بار و نیم ساعت قبل از غذا، کپسول نرم 20 میلی گرمی گاسترولیت باریج آویشن شیرازی تجویز شد. نمونه گیری خونی جهت ارزیابی سطوح INF-γ,و TNF-alpha قبل و بعد از برنامه تمرینی انجام شد. از نرم افزار SPSS و آزمون آماری تحلیل واریانس یکسویه در سطح معنی داری 05/0 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: با توجه به یافته های به دست آمده از پژوهش حاضر، به نظر می رسد تمرین مقاومتی (5/67±,9/20)، مصرف مکمل آویشن شیرازی (4/80±,8/36) و نیز ترکیب این دو عامل (4/02±,7/80) بر سطوح INF-γ,اثر معنا داری ندارد (0/05≤, P). همچنین تمرین مقاومتی (1/69±,4/56)، مصرف مکمل آویشن شیرازی (2/43±,4/25) و نیز ترکیب این دو عامل (2/22±,5/21) بر سطوح TNF-alpha اثر معنا داری نداشت (0/05≤, P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش احتمالا می توان نتیجه گیری کرد که تمرین مقاومتی، مصرف مکمل آویشن شیرازی و نیز ترکیب این دو عامل قادر به بهبود شاخص های التهابی مرتبط با کبد چرب در افراد مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی نیست. با این حال تایید این فرضیه نیازمند پژوهش های بیشتر است.

هدف: بادکش (DC) به طور گسترده ای برای کمک به بهبود عملکرد ورزشی استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بادکش گرم بر قدرت، توان بی هوازی، عملکرد ذهنی و وضعیت خلق و خو در ورزشکاران بود. روش ها: در یک طرح شبه تجربی متقاطع تصادفی شده متوازن، 12 ورزشکار مرد در دو جلسه جداگانه به آزمایشگاه مراجعه کردند. آن ها پس از اخذ رضایت نامه کتبی، به طور تصادفی 2 شرایط جداگانه (10 دقیقه DC یا عدم مداخله) را در 2 جلسه با فاصله یک هفته تجربه کردند. پس از هر مداخله، قدرت عضلانی (دینامومتر پشت و پا)، توان (آزمون وینگیت 30 ثانیه)، وضعیت خلق و خو (پرسش نامه POMS) و عملکرد ذهنی آن ها (آزمون برج لندن) اندازه گیری شد. داده ها با آزمون تی زوجی در سطح معناداری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در مقایسه با کنترل، بادکش به طور قابل توجهی میانگین توان را افزایش داد (t11=-2/625، P=0/024)، اما تاثیر معنی داری بر قدرت عضلانی (t11=1/106، P=0/293) و حداکثر توان (t11=-1/389، P=0/192) نداشت. اعمال بادکش تاثیر معنی داری بر تنش، افسردگی، خشم، سرزندگی، سردرگمی، آرامش یا شادکامی افراد نداشت (P<0/05). در مقابل، کاهش معنی دار در خستگی ذهنی (t11=2/209، P=0/049) و بهبودی معنی دار عملکرد شناختی (P=0/025، t11=-2/602) پس از اعمال بادکش مشاهده شد. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که بادکش می تواند موجب بهبود میانگین توان بی هوازی و عملکرد ذهنی و کاهش خستگی ورزشکاران شود.

هدف: خوداظهاری استفاده از طب مکمل و ادغام یافته در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس، خطر عوارض احتمالی و تداخلات دارویی این درمان ها را به حداقل می رساند. این مطالعه با هدف بررسی میزان اظهار استفاده از طب مکمل و ادغام یافته در بین بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس شهر شیراز در سال 1399 انجام گرفت. روش ها: این پژوهش یک مطالعه تحلیلی مقطعی است که در بهار سال 1399 انجام شد که در آن 577 بیمار ام اس از مرکز ثبت بیماران ام اس فارس پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه شفاهی به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه پرسش نامه استاندارد شده جمع آوری شدند و با استفاده از نرم افزار آماری Stata نسخه 12 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد در میزان گزارش استفاده از طب مکمل و ادغام یافته توسط بیماران بر اساس جنس، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال، سطح تحصیلات و عوارض و محدودیت ایجاد شده توسط بیماری تفاوت معناداری وجود داشت (P≤, 0/05). در کل 97 درصد شرکت کنندگان حداقل از یک مورد از زیر گروه های طب مکمل و ادغام یافته استفاده کرده بودند. با وجود این تنها دو سوم استفاده کنندگان از طب مکمل و ادغام یافته این استفاده را با پزشک خود در میان گذاشته بودند. از میان تمام گروه های طب مکمل و ادغام یافته، داروهای گیاهی و مکمل های غذایی بیشترین میزان استفاده را داشتند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده 97 درصد بیماران مبتلا به ام اس شهر شیراز از طب مکمل و ادغام یافته استفاده می کردند. الگوی خوداظهاری این مطالعه مشابه مطالعات قبلی انجام شده در این زمینه بوده است. احتمالا الگوی خوداظهاری گزارش شده در این مطالعه بتواند در تقویت رابطه پزشک با بیمار مبتلا به ام اس و نیز تقویت سیاست گذاری مبتنی بر شواهد و مدیریت بهتر بیماری ام اس نقش داشته باشد.