همودیالیز فرآیندی تنش زا است و رویدادهای زندگی در چرخه درمان بیماران موثر است. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین باور های فراشناخت، امید به زندگی و کیفیت زندگی با افسردگی بیمارستانی بیماران تحت همودیالیز شهر کرج بود. مواد و روش: روش تحقیق همبستگی بود. 106 نفر از بیماران کلیوی تحت همودیالیز ساکن شهر کرج در سال 1395 به روش نمونه گیری آسان نتخاب و به ابزار پژوهش شامل پرسشنامه باورهای فراشناختی(MCQ-30)، امید به زندگی اشنایدر، کیفیت زندگی بیماران کلیوی و پرسشنامه افسردگی بیمارستانی پاسخ دادند. تحلیل داده ها با SPSS و آزمون آماری رگرسیون همزمان انجام شد. یافته ها: باورهای فراشناخت غیر قابل کنترل، اطمینان شناختی پایین، باورهای منفی کلی در مورد افکار بصورت مثبت و باورهای فراشناختی مثبت و خودآگاهی شناختی بصورت منفی توان پیش بینی معنادار افسردگی بیمارستانی را داشت(01/0› P). از بین مولفه های امید به زندگی تنها انگیزش بصورت منفی توان پیش بینی معنی دار افسردگی بیمارستانی را داشت(05/0› P). بین مولفه های کیفیت زندگی، مولفه ی اقتصادی و اجتماعی بصورت منفی توان پیش بینی معنی دار افسردگی بیمارستانی و سایر مولفه ها(سلامتی وعملکرد، وضعیت روانی و معنوی و خانوادگی)بصورت مثبت توان پیش بینی معنی داری افسردگی بیمارستانی را داشته اند(05/0› P). بحث و نتیجه گیری: افسردگی بیمارستانی مولفه های جسمی و روانشناختی بیماران همودیالیز را تحت تأثیر قرار می دهد. لذا پیشنهاد می گردد وضعیت افسردگی آنها به طور متناوب بررسی و بر مبنای آن اقدامات دارویی و غیر دارویی انجام گیرد.