مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا
سال:1401 | دوره:31 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: عملکرد جنسی سالم به تندرستی همراه با کیفیت بالای زندگی منجر می شود. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای رویکرد های بتر و پلیسیت در درمان اختلالات شایع عملکرد جنسی در زنان مراجعه کننده به مراکز منتخب درمانی اصفهان در سال 1400 بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی روی 60 زن با اختلالات شایع عملکرد جنسی (30 نفر در گروه بتر و 30 نفر در گروه پلیسیت) که واجد معیارهای ورورد به پژوهش بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه عملکرد جنسی (FSFI) بود. اعضای دو گروه در جلسات آموزش و مشاوره فردی به صورت چهره به چهره شرکت کردند. پرسش نامه ها بعد از گذشت 1 ماه و 6 ماه پس از مداخله جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 12 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: بین سطح کلی عملکرد جنسی قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (0. 05< P)، اما 1 ماه و 6 ماه پس از مداخله، در گروه بتر به طور معناداری بهتر از گروه پلیسیت بود (0. 05>P). در گروه بتر میانگین نمرات میل، تحریک روانی، ارگاسم و رضایت مندی 1 ماه و 6 ماه پس از مداخله به طور معناداری بیشتر از قبل مداخله و میانگین نمره درد جنسی به طور معناداری کمتر بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد آموزش و مشاوره در قالب مدل بتر نتایج بهتری نسبت به مشاوره پلیسیت و همچنین تاثیر بهتری بر عملکرد جنسی دارد.

سابقه و هدف: تعهد سازمانی کارکنان یکی از متغیر های مهم در اثربخشی سازمان هاست. یکی از عوامل موثر در تعهد سازمانی پرستاران، فرهنگ سازمانی مراکز بهداشتی و درمانی است. این مطالعه با هدف بررسی همبستگی فرهنگ سازمانی و تعهد سازمانی پرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی و از نوع همبستگی، جامعه آماری شامل تمام کارکنان پرستاری مراکز آموزشی و درمانی همدان بود و حجم نمونه 257 پرستار تعیین شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه استاندارد فرهنگ سازمانی و پرسش نامه استاندارد تعهد سازمانی جمع آوری و با استفاده از شاخص های مرکزی، پراکندگی و ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین متغیرها و میزان تاثیر آن ها بررسی شد. در این مطالعه از نرم افزار SPSS نسخه 22 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده و سطح معنی داری کمتر 0. 05 در نظر گرفته شد. یافته ها: ارتباط فرهنگ سازمانی با تعهد سازمانی (56/0, r= 0. 001P<) و ابعاد آن شامل تعهد عاطفی (5/0, r= 0. 001P<)، تعهد مستمر (4/0, r= 0. 001P<) و تعهد هنجاری (38/0, r= 0. 001P<) معنی دار بود. تعهد سازمانی نیز با ابعاد فرهنگ سازمانی شامل بعد درگیر شدن در کار (48/0, r= 0. 001P<)، انطباق پذیری (52/0, r= 0. 001P<)، سازگاری (5/0, r=0. 001P<) و رسالت (5/0, r= 0. 001P<) ارتباط معناداری داشت. نتیجه گیری: بین فرهنگ سازمانی و ابعاد تعهد سازمانی پرستاران بالینی همبستگی وجود دارد. لذاتوصیه می شود مدیران به منظور ارتقای فرهنگ سازمانی و تعهد سازمانی در مراکز درمانی تصمیماتی بگیرند.

سابقه و هدف: دیسترس اخلاقی عاملی آسیب زا در پرستار و مراقبت پرستاری است. شجاعت اخلاقی به پرستاران برای انجام مراقبت پرستاری کمک می کند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین دیسترس اخلاقی و شجاعت اخلاقی پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی همدان در طول پاندمی کووید 19 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی، با مشارکت 204 پرستار شاغل در بیمارستان های منتخب آموزشی و با روش تصادفی ندی انجام شد. داده ها به روش خودگزارشی و با چک لیست دموگرافیک، پرسش نامه دیسترس اخلاقی Corley و شجاعت اخلاقی Sekerka جمع آوری شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تی مستقل، آنووا و تحلیل رگرسیون استفاده شد و تجزیه وتحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 و در سطح معنی داری 0. 050P≤,انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بیشتر پرستاران مرد (55. 40 درصد) با میانگین سنی 9. 53±, 41. 96 سال، شاغل در بخش اورژانس (43. 20 درصد)، دارای سابقه کار 5 تا 10 سال (51. 38 درصد) و قراردادی (57. 45 درصد) بودند. بین دیسترس اخلاقی با جنس، محل خدمت و سابقه کار و همچنین بین شجاعت اخلاقی با سن ارتباط معنی داری وجود داشت (0. 050P≤, )، اما بین دیسترس اخلاقی با نوع استخدام و نیز بین شجاعت اخلاقی با نوع استخدام، سابقه کار، جنسیت و محل خدمت ارتباطی وجود نداشت (0. 050≥, p). بین دیسترس اخلاقی و شجاعت اخلاقی ارتباط منفی معنی دار وجود داشت (0. 863-R=، 0. 050P≤, ). نتایج حاصل از مدل رگرسیون تطبیق داده شده نشان داد با هر واحد افزایش نمره دیسترس اخلاقی، نمره شجاعت اخلاقی 0. 33 نمره کاهش می یابد که این ارتباط از نظر آماری معنادار بود (33/β, =-، 0. 001P<). میانگین نمره کل دیسترس اخلاقی 3. 32±, 57. 61 و میانگین نمره کل شجاعت اخلاقی 92. 46±, 36. 2 بود. نتیجه گیری: ازآنجاکه بین دیسترس اخلاقی و شجاعت اخلاقی ارتباط معنی دار منفی وجود دارد، لذا برگزاری کارگاه های انگیزش اخلاقی به منظور کاهش دیسترس اخلاقی و افزایش شجاعت اخلاقی پرستاران پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع رو به فزونی اختلال ملال پیش از قاعدگی و با عنایت به لزوم استفاده از اثربخش ترین درمان در بهبود علایم این سندرم، این پژوهش با هدف اثربخشی هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر درد مبتلایان به اختلال ملال پیش از قاعدگی انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام زنان 25 تا 40 ساله بودند که طی یک سال گذشته حداقل 3 بار به علت دردهای ناشی از قاعدگی به متخصص زنان مراجعه کرده و با تشخیص اختلال ملال پیش از قاعدگی به مرکز مشاوره روان شناختی اکسیر ارجاع داده شده بودند. از بین این افراد، 24 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل پرسش نامه درد بود. مداخله هیپنوتراپی شناختی رفتاری در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 و با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج کوواریانس نشان داد هیپنوتراپی شناختی رفتاری به طور معنی داری باعث بهبود شدت درد و خرده مقیاس های جسمی-حسی، احساسی-هیجانی و شناختی-ارزیابانه زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی شده است (0. 05

سابقه و هدف: بستری نوزاد نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان یک بحران روحی برای خانواده محسوب می شود. خاطره نویسی اثرات مثبتی در بهبود سلامت روانی دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر خاطره نویسی بر تحمل پریشانی و سلامت معنوی مادران دارای نوزاد بستری بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با حضور 40 نفر از مادران دارای نوزاد بستری به روش نمونه گیری آسان در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید بهشتی اصفهان در دو گروه مداخله و کنترل در سال 1400 انجام شد. مادران گروه آزمون در مدت بستری نوزاد در بیمارستان، به مدت 6 روز، هر روز نیم ساعت خاطرات روزانه نوزاد خود را در دفترچه ثبت می کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های اطلاعات فردی، تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و پرسش نامه معنوی پولوتزین و الیسون بود که مادران دو گروه تکمیل کردند. در سطح توصیفی از شاخص های میانگین، انحراف معیار و جداول توزیع فراوانی و در سطح استنباطی از آزمون های کای دو، دقیق فیشر، تی مستقل و من ویتنی استفاده شد. یافته ها: نمره تحمل پریشانی و سلامت معنوی مادران گروه آزمون قبل از مداخله به ترتیب 5. 57±, 45. 03 و 63. 16±, 39. 18 بود که بعد از مداخله به ترتیب به 12. 32±, 56. 95 و 30. 07±, 68. 60 تغییر یافت. نمره تحمل پریشانی و سلامت معنوی پس از انجام مداخله در گروه آزمون به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (0. 001>p). نتیجه گیری: خاطره نویسی در مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان منجر به کاهش میزان پریشانی و سلامت معنوی مادران می شود.

سابقه و هدف: پاندمی کووید 19 تهدیدی جدی برای سلامت جسم و روان افراد به ویژه پرستاران است که مسیولیت مراقبت از بیماران مبتلا به کووید 19 را بر عهده دارند. هوش هیجانی مهم ترین عامل برای عملکرد فرد است و اثرات منفی استرس را در میان پرستاران کاهش می دهد. این مطالعه با هدف تعیین نقش هوش هیجانی بر کیفیت مراقبت پرستاری در پرستاران شاغل در بخش های مراقبتی از بیماران مبتلا به کووید 19 انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش تحلیلی-مقطعی، 120 نفر از کارکنان پرستاری بخش های مراقبت از بیماران مبتلا به کووید 19 شاغل در بیمارستان جهرم در سال 1400 با استفاده از روش سرشماری به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از پرسش نامه های هوش هیجانی بار-ان، کیفیت مراقبت پرستاری کوالپک و فرم اطلاعات دموگرافیک ارزیابی شدند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 21 و آزمون های آماری توصیفی و آمار استنباطی تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: کیفیت مراقبت پرستاری 50 درصد از پرستاران در سطح متوسط و تقریبا نیمی دیگر از آن ها در سطح خوب (49. 2 درصد) بوده است. با توجه به نمره میانگین (91. 09±, 315. 37) هوش هیجانی در پرستاران بالا در نظر گرفته شد. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد بین هوش هیجانی و کیفیت مراقبت پرستاری ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد (0. 52=r، 0. 0001P<). نتیجه گیری: ارتقا و بهبود هوش هیجانی به حفظ سلامت روان کارکنان در کنترل این بیماری و بهبود کیفیت مراقبت پرستاری کمک می کند.

سابقه و هدف: امروزه تقاضای دریافت خدمات سرپایی رو به افزایش است. بیماران در رابطه با سلامتی دچار اضطراب می شوند که آثار مخربی بر روند درمان دارد و کنترل آن، اعتماد به خدمات سلامت را ایجاد می کند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مشاوره پرستاری بر اضطراب سلامت و ارتباط آن با اعتماد به خدمات پرستاری در بخش سرپایی انجام شد. مواد و روش ها: این یک مطالعه نیمه تجربی است. 60 شرکت کننده واجد شرایط از بخش سرپایی یک کلینیک خصوصی در سال 1400 به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری داده شامل پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، اضطراب سلامت سالکوسکیس و اعتماد به خدمات پرستاری رادوین بود. شرکت کنندگان به پرسش نامه های دموگرافیک و اضطراب سلامت پاسخ دادند. بعد از معاینه، گروه مداخله مشاوره پرستاری دریافت کرد، اما گروه کنترل آموزش های روتین پزشک را دریافت کرد. یک هفته بعد، شرکت کنندگان مجددا به پرسش نامه اضطراب سلامت و اعتماد به خدمات پرستاری پاسخ دادند. تحلیل داده ها با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. یافته ها: میانگین نمره اضطراب سلامت قبل از مداخله در دو گروه اختلاف معناداری نداشت (0. 20=P). بعد از آموزش در گروه مداخله کمتر از کنترل بود (0. 001>p). این میانگین قبل و بعد از آموزش در گروه مداخله تفاوت معنادار داشت (0. 001>P). بین دریافت مشاوره پرستاری با اعتماد به خدمات پرستاری رابطه مثبت معناداری وجود داشت (0. 001>P) (0. 145-=C. V). نتیجه گیری: ارایه مشاوره پرستاری اضطراب سلامت بیماران را کاهش و اعتماد به خدمات پرستاری را افزایش می دهد. پیشنهاد می شود در حوزه خدمات سرپایی به این نقش پرستاران توجه شود.

سابقه و هدف: یادگیری با گزارش دهی خطاها افزایش می یابد و منجر به تغییراتی در فرایندهای بیمارستانی و بهبود نتایج سلامت می شود. این مطالعه به بررسی موانع گزارش دهی خطاهای پزشکی از دیدگاه پرستاران سه بیمارستان منتخب شهر اهواز می پردازد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری شامل تمامی پرستاران شاغل در بیمارستان آموزشی درمانی گلستان، بیمارستان امیرالمومنین و بیمارستان آریا بودند. حجم نمونه کل با کمک جدول مورگان 256 پرستار محاسبه شد که به تفکیک از سه بیمارستان به ترتیب 136، 79 و 41 پرستار انتخاب شدند. داده ها با کمک پرسش نامه موانع گزارش دهی خطاهای پزشکی آندرسون جمع آوری شد. داده های کمی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد عوامل قانونی (0. 476±, 2. 14) مهم ترین عامل موثر در عدم گزارش خطاهای پزشکی هستند. ترس از مواخذه و بازخواست (85. 9 درصد)، حجم زیاد کار (92. 5 درصد)، در معرض اتهام بودن فرد (93. 8 درصد) و ایجاد کار اضافی برای فرد (87. 4 درصد) به ترتیب مهم ترین عوامل قانونی، فرهنگی و سازمانی، مقررات نظارتی و مالی بودند. پرستاران بیمارستان های دولتی گلستان و امیرالمومنین، عوامل قانونی و پرستاران بیمارستان خصوصی آریا، عوامل مالی را مهم ترین عوامل موثر در عدم گزارش خطاهای پزشکی بیان کردند. نتایج نشان داد بین عوامل گزارش دهی خطاهای پزشکی و متغیرهای سن، سابقه کاری و میزان اضافه کاری رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: ارتباط موثر و حمایت کافی مدیران از پرستاران در کنار وجود سیستم ثبت گزارش خطای کارآمد و استفاده موثر از گزارش های به دست آمده در افزایش گزارش خطاهای پزشکی موثر است.