مقدمه: تهوع و استفراغ، از شایع ترین عوارض دوران بارداری است. جهت به حداقل رساندن مصرف داروهای شیمیایی در زنان باردار و پیشگیری از اثرات جانبی آنها، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر قرص زنجبیل با اندانسترون در درمان تهوع و استفراغ بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1397 بر روی 110 زن باردار دارای تهوع و استفراغ در هفته های 15-10 بارداری که به درمانگاه های بهداشت خانواده بندر ماهشهر مراجعه نمودند، انجام شد. زنان به طور تصادفی در دو گروه 55 نفره زنجبیل و اندانسترون قرار گرفتند. گروه زنجبیل، 9 قرص 500 میلی گرمی، تشکیل شده از پودر خشک زنجبیل را به مدت 3 روز و گروه اندانسترون، 9 قرص 4 میلی گرمی اندانسترون را به مدت 3 روز استفاده کردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه شاخص رودز بود که قبل از ورود به مداخله و نیز هر روز 2 بار در جریان مطالعه، شدت و دفعات تهوع و استفراغ مورد ارزیابی قرار می گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های من ویتنی، ویلکاکسون، تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره کل شاخص رودز در گروه زنجبیل از 7/3±, 61/12 به 23/6±, 43/5 و در گروه اندانسترون از 73/4±, 5/14 به 86/3±, 89/3 کاهش یافت (001/0>p)، در نتیجه زنجبیل به اندازه اندانسترون در کاهش دفعات و شدت تهوع و استفراغ بارداری موثر بود. نتیجه گیری: زنجبیل و اندانسترون هر دو در درمان تهوع و استفراغ بارداری موثر هستند و تاثیر زنجبیل و اندانسترون با اختلاف بسیار اندک یکسان می باشد.