در این مقاله مدل خطی عام را در تحلیل داده هایی که در آنها متغیرهای کمکی و متغیر پاسخ گم شدگی دارند، در نظر می گیریم. برای تعیین نیکویی برازش مدل خطی عام در حضور داده های گم شده، آزمون جدیدی را بر اساس آزمون رمزی(1969) می سازیم. نشان می دهیم که تحت فرض صفر، آماره های آزمون در برخی از حالات از توزیع فیشر تبعیت می کند و در برخی از حالات به توزیع شبه فیشر میل می کند. علاوه بر این، عملکرد آمارههای آزمون های مختلف را بر اساس چند مساله شبیه سازی مقایسه می کنیم. همچنین از این آمارهها برای بررسی کفایت مدل خطی عام در تحلیل داده های واقعی استفاده می کنیم.