در این پژوهش یک مدل از انژکتورهای فشاری-پیچشی طراحی و ساخته شده است. مشخصه های عملکردی انژکتور مورد مطالعه قرار گرفته است. این پژوهش به مطالعه تاثیر فشار و لزجت بر مشخصه های عملکردی انژکتور می پردازد. این موارد شامل دبی، ضریب تخلیه، طول شکست، زاویه مخروط، توزیع فضایی پاشش و میانگین قطر قطرات مورد مطالعه قرار گرفتند و تغییرات آنها بصورت تابعی از عدد رینولدز و وبر انژکتور بیان شده است. از مازوت و آب که دارای اختلاف ویسکوزیته زیادی هستند به عنوان سیال عامل استفاده شده است. انجام تمامی آزمایش ها در شرایط استاندارد اتمسفریک می باشد. تصویربرداری از میدان پاشش با استفاده از روش عکس برداری سریع و از روش نوردهی پس زمینه استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش فشار باعث افزایش دبی می شود. همچنین نتایج نشان می دهد که با افزایش رینولدز، زاویه مخروطی در ابتدا افزایش می یابد و پس از آنکه جریان کاملا توسعه یافته شد زاویه پاشش ثابت باقی می ماند. برای مازوت از رینولدز 265 به بعد و برای آب از 104×7. 5 به بعد زاویه پاشش ثابت است. همچنین نتایج نشان میدهد که طول شکست رفتار مشابه داشته و با افزایش وبر در ابتدا طول شکست کاهش یافته و بعد ثابت باقی می ماند. ابتدا با افزایش وبر برای مازوت تا 50 و برای آب تا 170 کاهش می یابد و با توسعه کامل جریان طول شکست ثابت می ماند. نتایج نشان می دهند ضریب تخلیه تنها به شکل هندسی انژکتور وابسته نبوده و به نوع سیال و رینولدز وابسته است. ضریب تخلیه با افزایش رینولدز برای مازوت تا 200 و برای آب تا 104× 5 افزایش یافته و سپس ثابت باقی می ماند. اندازه گیری توزیع فضایی عملکرد انژکتور را در جهت ایجاد اسپری به صورت یک مخروط توخالی تصدیق می کند.