مقدمه: باوجود اینکه پرتوهای یون ساز برای جمعیت جهانی مفید هستند، اما خطرات ناشی از اثرات تصادفی و قطعی، محافظت از بیماران در برابر آسیب های احتمالی را ضروری می سازد. این مطالعه با هدف بررسی میزان دز معادل پرتو ی ایکس در مراکز رادیولوژی، در شهر زاهدان سال 1396 انجام گرفته است. روش ها: این مطالعه ی توصیفی مقطعی در بخش های رادیولوژی و دندان پزشکی و سالن های انتظار این بخش ها انجام شد. روش نمونه گیری سرشماری است. در مطالعه ی حاضر شش مرکز رادیولوژی، چهار بیمارستان دولتی و سیزده مطب دندان پزشکی بررسی شدند. میزان پرتو ی ایکس دستگاه پرتوسنج محیطی «MKS-05 ―, TERRA» بر حسب μ, Sv/h سنجیده شد و داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیشترین و کمترین میانگین دز دریافتی به ترتیب مربوط به اپراتور دستگاه ها در بیمارستان های دولتی(µ, sv/hr06/0 ±,36/0) و کارکنان بخش دندان پزشکی (µ, sv/hr01/0 ±,06/0) بود که پایین تر از حد مجاز است. میزان مواجهه ی کارکنان برخی از بخش های رادیولوژی بیمارستان ها μ, Sv/h 55/0 و بالاتر از حد مجاز به دست آمد. بیشترین میزان پرتو ی دریافتی توسط اپراتور دستگاه ها در رادیوگرافی دندان، قفسه ی سینه و لمبوساکرال ارزیابی گردید. نتیجه گیری: با توجه به اینکه میزان دز مواجهه برای برخی از کارکنان بخش رادیولوژی که به طور غیرمستقیم و مداوم با پرتو در تماس هستند بیش از حد مجاز توصیه شده است، انجام اقدامات حفاظتی از قبیل رعایت فاصله مناسب کارکنان از اتاق رادیوگرافی، بازبینی و حفاظ گذاری مناسب و پایش دز مواجهه برای این گروه از کارکنان ضروری است.