بیمارستان
سال:1401 | دوره:21 | شماره:2 (مسلسل 81) |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: رضایت مندی از حقوق و مزایای دریافتی و چگونگی توزیع آن از مهم ترین ابعاد مدیریت منابع انسانی است. هدف پژوهش حاضر تعیین سطح رضایتمندی کارکنان بیمارستان از طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد در سال 1400 بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعی بود که در سال 1400 بر روی 280 نفر از کارکنان مراکز آموزشی درمانی تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. داده ها به وسیله پرسشنامه گردآوری شدند و با آزمون های ناپارامتریک و همبستگی اسپیرمن در نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج: میانگین رضایتمندی کل در کارکنان 55/0 ±,95/2 بود (از 5 نمره). از میان مقوله های مختلف حیطه رضایت مندی، بیشترین میانگین رضایت مربوط به شرایط فیزیکی محیط کاری (64/0 ±,3/3) و کمترین آن مربوط به نظام پرداخت (86/0 ±,56/2) بود. میانگین عملکرد کل کارکنان 82/8 ±,72/63 از 100 نمره برآورد شد. در این راستا، میانگین امتیاز حضور کارکنان 97/6 ±,22/74، میانگین امتیاز نوع شغل 78/15 ±,97/30 و میانگین ضریب کیفی عملکرد 12/11 ±,98/85 برآورد شد. بر اساس آزمون همبستگی اسپیرمن بین میانگین رضایت کل و امتیاز حضور (r=0. 19)، امتیاز نوع شغل (r=0. 32) و ضریب کیفی عملکرد (r=0. 21) همبستگی معناداری وجود داشت (p-value<0. 05). نتیجه گیری: میانگین رضایت کارکنان از طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد در سطح متوسط برآورد شد. به نظر می رسد لازم است سیاست گذاران بخش سلامت جهت بهبود پرداخت و ارتقا انگیزه کارکنان درمانی تلاش و برنامه ریزی نمایند.

زمینه و هدف: بروز انواع خطاها و اشتباهات هزینه های زیادی را بر بیمارستان و جامعه تحمیل می نماید. سوت زنی و گزارش خطا، نقش مهمی در جلوگیری و کاهش خطاها دارد اما میزان گزارش دهی خطا در بیمارستان ها پایین است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر عوامل فردی منتخب بر سوت زنی کارکنان بیمارستان انجام گردید. مواد و روش ها: پژوهش به صورت مطالعه توصیفی همبستگی انجام گردید. تعداد 229 نفر از کارکنان پرستاری و پاراکلینیک یک بیمارستان در شهر تهران به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه ای استاندارد با 69 گویه از پرسشنامه های معتبر عوامل منتخب شامل تعهد سازمانی، منبع کنترل، قضاوت اخلاقی، نوع دوستی، نگرش فرد به سوت زنی و قصد سوت زنی گردآوری و روایی و پایایی آن تایید گردید. روش تحلیل داده ها تحلیل عاملی تاییدی و نرم افزارهای مورداستفاده SPSS و Amos بود. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد متغیرهای تعهد سازمانی، نوع دوستی و نگرش فرد به سوت زنی بر قصد سوت زنی تاثیر دارند و قضاوت اخلاقی و منبع کنترل بر قصد سوت زنی تاثیری ندارند. همچنین متغیرهای فردی مانند سن، جنسیت و سابقه کار تاثیر معناداری بر قصد سوت زنی نداشتند. نتیجه گیری: تقویت تعهد سازمانی، نوع دوستی کارکنان و نگرش مثبت فرد به سوت زنی، نقش مهمی در ارتقاء گزارش دهی خطاها دارد. شیوه مدیریت بیمارستان می توانند باعث تقویت و یا تضعیف این عوامل شود. سبک مدیریت مشارکتی، توانمندسازی شغلی، حمایت و ایجاد محیط امن برای گزارش دهی، ارتقاء اصول اخلاقی و حرفه ای کارکنان، انجام اقدامات اصلاحی برای پیشگیری از وقوع مجدد خطاها و ملموس نمودن نتایج گزارش ها از اقدامات موثر در ارتقاء سوت زنی می باشد.

زمینه و هدف: امروزه مراقبت های بیمارستانی، با تکیه بر سامانه پرونده سلامت، بیش از پیش موردتوجه قرارگرفته اند. با توجه به وجود تنوع داده در این سامانه ها، طراحی مدل مفهومی و منطقی استاندارد توسط ارایه دهندگان خدمات، نقش مهمی در موفقیت آن ها خواهد داشت. لذا این پژوهش باهدف طراحی مدل منطقی داده سامانه مدیریت اطلاعات بیمارستانی ورزشکاران بر اساس استانداردهای بین المللی انجام شد. مواد و روش ها: طراحی مدل منطقی سامانه اطلاعات بیمارستانی ورزشکاران کشور ایران بر اساس موجودیت ها و مولفه های اصلی سیستم پس از مقایسه کشورهای منتخب، بررسی اولیه نیازمندی های ذینفعان، مجموعه داده اعتبارسنجی شده توسط خبرگان و اعتبار سنجی مدل مفهومی انجام شد و دیاگرام ها ترسیم شد. جلسه با حضور خبرگان برای اعتبارسنجی مدل منطقی پیشنهادی برگزار شد. اصلاحات پیشنهادی در جلسه مورد بحث قرار گرفت و انجام شد، توافق جمعی در مورد مدل منطقی ارایه شده حاصل و اعتبار مدل به تایید رسید. نتایج: فعالیت های ورود، تغییر کلمه عبور، رزرو نوبت معاینه، ثبت اطلاعات ورزشکار، ثبت معاینه، ثبت نتایج آزمایش، فعالیت ثبت اطلاعات واکسیناسیون، ثبت یادآور سلامت، ثبت اطلاعات سلامت به عنوان دیاگرام های اصلی این سامانه تعیین گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد بر اساس یافته ها، دسترسی فرد به اطلاعات پزشکی ورزشی، نکته کلیدی است و فرد می تواند در یک درمان بیمارمحور، نیازهای سلامت مرتبط با خود را مشاهده و دریافت نماید.

مقدمه و هدف: یکی از چالش هایی که امروزه سازمان ها با آن روبرو هستند، مسیله حفظ کارکنان است. در این میان پرداختن به علل بازنشستگی زودهنگام در بین کارکنان بخش سلامت از اهمیت دوچندانی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی علل بازنشستگی پیش از موعد در بازنشستگان دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش توصیفی حاضر بر روی کلیه افراد با بازنشستگی پیش از موعد در دانشگاه علوم پزشکی یزد بین سال های 1395 تا 1398 انجام شد. گردآوری اطلاعات از طریق بررسی پرونده پرسنلی، سامانه بازنشستگی و مصاحبه با افراد انجام شد. توصیف داده ها با استفاده از آماره های توصیفی و نرم افزار SPSS ویرایش 21 انجام گرفت. نتایج: میانگین سال های از دست رفته خدمتی 7/3 سال بود. در مجموع بیش از 528 سال خدمتی از دست رفته وجود داشت. اکثریت بازنشستگان در پست های خدماتی و بهیاری (1/47 درصد) و در مراکز بیمارستانی (45 درصد) و بهداشتی (9/42 درصد) شاغل بودند. بررسی علل بازنشستگی زودهنگام نشان می دهد بیشترین علل بازنشستگی مربوط به خسته کننده بودن محیط کار (7/55 درصد)، مشکلات جسمی و بیماری های زمینه ای (7/40 درصد) و کمبود حمایت از سوی مسیولین (3/24 درصد) بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، حمایت چندجانبه در سازمان، ارتقاء پاداش ها و مزایای اقتصادی، ایجاد روحیه در افراد سازمان، رعایت اصول بهداشتی روانی، کاهش اضطراب و ایجاد امید و افزایش میزان مشارکت کارکنان در فرآیند تصمیم گیری می تواند بر کاهش بازنشستگی پیش از موعد موثر باشد.

مقدمه: گردشگری سلامت شکل جدیدی از صنعت گردشگری است که با هدف حفظ بهبودی و به دست آوردن مجدد سلامتی جسمی و روانی انجام می گیرد و در سال های اخیر به طور فزاینده ای رشد پیدا کرده است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر بازاریابی گردشگری سلامت در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران صورت گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر تحلیلی_توصیفی بوده و در مقطعی از سال 1400 انجام شد. جامعه پژوهش شامل تمامی روسا، مدیران، مترون ها، مسئولین کیفیت و مسئولین واحد بیماران بین الملل بیمارستان های دولتی و خصوصی تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران به تعداد 270 نفر بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته با دو بخش ویژگی های جمعیت شناختی و عامل های مربوط به بازاریابی گردشگری سلامت بود که روایی و پایایی آن مورد تائید قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد همه عامل های مورد بررسی تأثیر مثبت و معناداری بر روی بازاریابی گردشگری سلامت داشتند (05/0>P-value). در این میان عامل های افراد، شواهد فیزیکی و محصول بیشترین تأثیر و عامل ترفیع کمترین اثر را در بازاریابی گردشگری سلامت داشته است. نتایج بررسی عامل ها در بین بیمارستان های خصوصی و دولتی تابع دانشگاه علوم پزشکی ایران حاکی از تفاوت معنادار بین مؤلفه های قیمت، کانال توزیع (مکان)، ترفیع و افراد در دو نوع مرکز بود (05/0>P-value). درحالی که بین سایر مؤلفه ها (محصول، شواهد فیزیکی و فرایند) تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0

زمینه و هدف: نیروی انسانی تعیین کننده کیفیت عملکرد سازمان های بهداشتی درمانی و از مهم ترین مزیت های رقابتی آن ها به شمار می آید و وجود تعهد در آن ها برای انجام وظایفشان بسیار حایز اهمیت است؛ بنابراین شناخت عواملی که بر تعهد سازمانی تاثیرگذار می باشند ضروری است. این مطالعه با هدف تحلیل همبستگی بین روابط شفافیت، اعتماد و تعهد سازمانی از دیدگاه کارکنان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی در میان 640 نفر از کارکنان بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران با پرسشنامه شفافیت و اعتماد سازمانی راولینز (2008) و تعهد سازمانی آلن و می یر (1997) به انجام رسید. داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 26 و AMOS تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: ابعاد شفافیت سازمانی (شفافیت کلی، مشارکت، اطلاعات بنیادین و پاسخگویی) بر ابعاد تعهد سازمانی (تعهد عاطفی، عقلایی و هنجاری) دارای اثر غیرمستقیم و مثبت و بعد اختفا و پنهان کاری بر ابعاد تعهد سازمانی دارای اثر غیرمستقیم و منفی بود. اثر غیرمستقیم ابعاد شفافیت بر ابعاد تعهد سازمانی معنی دار بود که این امر بیانگر نقش واسطه ای اعتماد سازمانی در میان شفافیت و تعهد سازمانی است. نتیجه گیری: مدیران می توانند با ایجاد نگرش و درک صحیح از شفافیت، آگاهی از اولویت ها، اطلاعات قابل انتشار بیمارستان ها را شناسایی کرده و زمینه را برای اقدامات شفافیت ساز فراهم آورند. افزایش شفافیت سازمانی روحیه همکاری را گسترش داده و منجر به ارتقاء اعتماد کارکنان و در نهایت افزایش تعهد سازمانی آن ها می گردد.

مقدمه: مدیریت هزینه ها مهم ترین عامل موثر بر عملکرد اقتصادی بیمارستان است. مدیریت خوب هزینه ها در کوتاه مدت باعث ثبات و تعادل تراز عملیاتی بیمارستان شده و بیمارستان را از نظر نقدینگی ایمن می کند. همچنین مدیریت خوب هزینه ها در بلندمدت باعث می شود که بیمارستان از نظر مالی باثبات باشد. با توجه به موارد ذکر شده و افزایش روزافزون هزینه های بیمارستانی مطالعه حاضر با هدف شناخت و بررسی عوامل، پیشران ها و موانع بهبود مدیریت هزینه انجام شده است. مواد و روش ها: این مرور نظام مند در سال 2020 انجام شده است. داده ها با جستجوی کلیدواژه ها در پایگاه های داده ای Google scholar, PubMed, Scopus, Web of Science, Science direct, Magiran, SID و Irandoc از 2007 تا 2020 جمع آوری شده است. دسته بندی نتایج مطالعات با بحث و بررسی پژوهشگران انجام گرفت. نتایج: همه مولفه های شناسایی شده و استخراج شده از مقالات برای بهبود مدیریت هزینه های بیمارستانی در چهار بعد (عوامل افزایش دهنده، پیش نیازها، موانع و راهکارها) تقسیم بندی شدند. نتیجه گیری: مرور نتایج هر یک از مطالعات بیانگر اهمیت هر یک از مولفه ها در مدیریت، بهبود و کنترل هزینه های بیمارستانی بود. در این خصوص سیاست گذاران در سطح تصمیم گیری و مدیران در سطح اجرایی باید به مولفه ها و ابعاد تاثیرگذار بر کنترل و بهبود هزینه های بیمارستانی با توجه به ساختار، فرآیند و پیامدهای مورد انتظار، توجه کرده و سپس در خصوص اجرایی شدن آن ها تصمیم لازم را بگیرند.

زمینه و هدف: اضطراب حالت ناخوشایندی است که در اکثریت افراد قبل از اعمال جراحی بروز می کند و می تواند باعث خونریزی و عوارض بعد از عمل جراحی شود و بر القای بیهوشی و بازگشت از آن نیز تاثیر بگذارد و امروزه با توجه به عوارض داروها، درمان های غیر دارویی و غیرتهاجمی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دو عامل طب فشاری و اذکار مستحبی بر میزان اضطراب بیماران قبل از اعمال جراحی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش کار آزمایی بالینی دوسوکور بود که بر روی 150 بیمار کاندید عمل جراحی انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد و نمونه های پژوهش طور تصادفی برای یکی از سه گروه طب فشاری، اذکار مستحبی و کنترل انتخاب شدند. جهت اعمال طب فشاری نقطه چشم سوم (Yintang) به مدت 10 دقیقه تحت فشار قرار گرفت و در گروه اذکار مستحبی بیماران چندین مرتبه سوره حمد و ذکر لاحول و لاقوه الابالله را با استفاده از منبع صوتی و هدفون گوش دادند. در گروه شاهد نیز اعمال فشار به مدت 10 دقیقه در نقطه دروغین صورت گرفت. با استفاده از پرسشنامه VAS قبل، بلافاصله بعد و 30 دقیقه پس از انجام مداخلات، میزان اضطراب سنجیده شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، استنباطی و از طریق نرم افزار 19 SPSS انجام شد. نتایج: میانگین نمره اضطراب در گروه اذکار مستحبی در سه زمان با یکدیگر اختلاف معناداری داشت (001/0>p) و در این گروه میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله به طور معناداری کمتر از بلافاصله و 30 دقیقه بعد از مداخله بود (001/0>p)، اما میانگین اضطراب در گروه طب فشاری (06/0=p) و گروه کنترل (10/0=p) در سه زمان با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: اذکار مستحبی می تواند موجب کاهش میزان اضطراب قبل از اعمال جراحی شوند و می توان به عنوان یک روش غیر دارویی، مطمئن و ارزان جهت کاهش اضطراب قبل از اعمال جراحی استفاده شود.