بیمارستان
سال:1401 | دوره:21 | شماره:3 (مسلسل 82) |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: داشتن ضعف و بی حالی و احساس نیاز به خدمات اورژانس بیمارستانی یکی از مهم ترین علل مراجعه بیماران به اورژانس بیمارستان ها می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین میزان ابتلا و مرگ ومیر بیماری ها با ضعف و بی حالی مراجعه کنندگان انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت مشاهده ای و آینده نگر در بخش اورژانس بیمارستان های رسول اکرم و فیروزگر انجام گرفت. بیماران توسط تیم ارزیابی کننده در واحد تریاژ اورژانس توسط ابزار معتبر بین المللی تریاژ "شاخص شدت اورژانس (ESI) " به 5 گروه تقسیم شدند. بیماران به مدت 2 ماه پس از زمان ترخیص پیگیری شدند و وضعیت بیمار از لحاظ بیماری، سلامت یا مرگ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در بین سطوح 1 و 2 (بیمار با شرایط سطح حدت بالا) و 3 (نیاز بیمار به دو یا بیشتر از تسهیلات اورژانس در صورت عدم اختلال در علایم حیاتی)، سطح 3 بیشترین فراوانی مراجعه را داشت (9/61 درصد). 7/90 درصد بیماری زمینه ای داشتند و 1/66 درصد از بیماران در زمان مراجعه دارو مصرف می کردند. در همان مراجعه اول 11 درصد از بیماران فوت کرده اند. در پیگیری اولیه 7/23 درصد افراد همچنان بیمار بودند، 7/40 درصد بهبودی پیدا کرده بودند و 8/17 درصد آنان فوت کرده بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد در پیگیری نهایی 3/9 درصد افراد همچنان بیمار بودند؛ میزان بیماران بهبود یافته در پیگیری نهایی 1/44 درصد بود و درصد فراوانی فوتی ها در پیگیری نهایی 6/24 درصد بود. درصد مرگ ومیر بالا نشان از این دارد که نگرانی بیماران نه به خاطر داشتن ضعف و بی حالی، به خاطر بیماری زمینه ای خطرناک بوده است که آن ها را مجاب به مراجعه به بیمارستان کرده است.

زمینه و هدف: از آنجایی که کادر بهداشتی و درمانی در دوران شیوع پاندمی کووید 19 به طور مداوم در معرض وضعیت های بحرانی و تنش زا هستند، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سلامت معنوی با تاب آوری در پرسنل بیمارستان های پذیرش کننده مبتلایان به ویروس کرونا تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال 1399 انجام گرفت. جامعه پژوهش در این مطالعه کارکنان درمان شامل پزشک، پرستار، پیراپزشک، بهیار و نیروهای خدماتی بود که در مبارزه با بیماری کووید 19 مشارکت داشته اند. به منظور سنجش میزان تاب آوری از پرسشنامه کانر و دیویدسون و برای سنجش سلامت معنوی، از پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون استفاده شد. تعداد 145 پرسشنامه وارد مطالعه شد. از آزمون های آماری میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و تی مستقل استفاده شد. نتایج: میانگین نمره تاب آوری در بین افراد مورد پژوهش 3/64 می باشد. نتایج نشان دهنده آن بود که تاب آوری در حیطه تاثیرات معنوی با میانگین 07/3 بالاترین و در حیطه تحمل اثرات منفی و قوی بودن در برابر تنش با میانگین 33/2 پایین ترین میانگین را کسب کردند. سلامت معنوی 9/55 درصد از واحدهای مورد پژوهش در سطح متوسط بود و هیچ کدام سلامت معنوی در سطح پایین نداشتند. تاب آوری و همه حیطه های آن با سلامت معنوی و حیطه هایش همبستگی معنی دار آماری مثبت داشتند. نتیجه گیری: توجه مدیران به سلامت معنوی کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی می تواند استرس ها و فشارهای ناشی از کار در شرایط بحرانی را کاهش داده و در جهت بهره وری بیشتر نیروی انسانی گامی موثر باشد.

زمینه و هدف: رفتار شهروندی برند یکی از مفاهیم جدید در حوزه برندسازی با تاکید بر نقش کارکنان است. این مطالعه قصد دارد تا مدلی برای توسعه رفتار شهروندی برند، به نحوی که با فضای بومی گردشگری پزشکی ایران سازگار باشد ارایه کند. مواد و روش ها: راهبرد پژوهش حاضرکیفی، مبتنی بر روش داده بنیاد نظام مند است. داده های مورد نیاز از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 16 نفر از افراد صاحب نظر در رابطه با گردشگری پزشکی و خبرگان دانشگاهی با روش نمونه گیری قضاوتی، گلوله برفی و در دسترس و با رعایت قاعده اشباع گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل اشتراوس و کوربین و در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. نتایج: نتایج بیانگر این است که شرایط علی عوامل مربوط به کارکنان، سازمان و گردشگر پزشکی و عوامل مداخله گر ساختار سازمانی، عملکرد مدیریت، ویژگی های صنعت درمان، عوامل محیطی، سابقه شغلی و کیفیت زندگی شخصی در بستر سرمایه اجتماعی سازمان، عدالت سازمانی، کیفیت زندگی کاری، جو رقابتی محیط کار، مسیولیت اجتماعی سازمان پدیده محوری را شکل می دهند و با راهبردهای پشتیبانی منابع انسانی و برنامه ریزی جامع بازاریابی و برندسازی اجرایی شده و به تاثیر برگردشگر پزشکی، سازمان، کارکنان و نتایج فراسازمانی می انجامد. نتیجه گیری: مدل حاصل از این پژوهش بیانگر تاثیرگذاری عوامل متعدد در شکل گیری رفتار شهروندی برند کارکنان حوزه درمان می باشد که در صورت مورد توجه واقع شدن از سوی مدیران منجر به رضایت و جذب گردشگران و کسب مزیت رقابتی خواهد شد.

زمینه و هدف: مطالعه حاضر به بررسی مولفه های اصلی که باید برای پیاده سازی نظام ارجاع در شهرستان بجنورد مد نظر قرار بگیرد، پرداخته است. روش ها: در این مطالعه ترکیبی (کمی-کیفی) روش جمع آوری مولفه های اصلی به صورت مصاحبه با خبرگان بود که در نهایت اهمیت تمام مولفه های استخراج شده به صورت یک پرسشنامه محقق ساخته مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین برای بررسی دسته بندی مولفه ها در مجموعه های اصلی، از روش تحلیل عاملی اکتشافی با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج: مولفه های پرکاربرد توسط خبرگان شامل "توانمندسازی (دانشی، مهارتی، روانشناختی) منابع انسانی دخیل در نظام ارجاع "، " توجه به انگیزش منابع انسانی دخیل در نظام ارجاع" و "تدوین فرایندهای مناسب نظام ارجاع و بازمهندسی فرایندها به فراخور شرایط" بودند. همچنین در نهایت تمام مولفه ها در سه گروه از الزامات اصلی در نظام ارجاع شهرستان بجنورد به سه دسته تقسیم بندی شدند که شامل الزامات سازمانی و مدیریتی، نیروی انسانی و فناوری اطلاعات بودند. نتیجه گیری: به طور خلاصه مولفه های فراوانی می توانند در ارتقا نظام ارجاع کمک کنند که این مولفه ها می توانند در مجموعه الزامات سازمانی و مدیریتی، نیروی انسانی و فناوری دسته بندی شوند. برنامه ریزی دقیق جهت دستیابی به مولفه های تعریف شده در نظام ارجاع می تواند به بهبود نظام سلامت منتهی شود.

زمینه و هدف: آمارهای جهانی نشان می دهد که گردشگری سلامت تا پیش از شیوع کرونا رشد قابل توجهی داشت اما با آغاز همه گیری و بسته شدن مرزهای کشورها به روی مهاجران، این روند با افت قابل توجهی مواجه شده که در همین راستا پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع و تنگناهای گردشگری پزشکی سلامت در شرایط شیوع کووید 19 و ارایه راهکارهای علمی در جهت توسعه آن، در دو مرحله تحلیل مضمون و پیمایشی انجام گرفته است. مواد و روش ها: این پژوهش از لحاظ هدف، اکتشافی و از لحاظ نوع، توصیفی است که به روش میدانی اجرا گردید. جامعه ی آماری در دو مرحله؛ مرحله اول 20 نفر از پزشکان باسابقه بیش از 15 سال استان اردبیل، به شیوه نمونه گیری گلوله برفی و مرحله دوم 200 نفر از کارکنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی استان که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات در مرحله اول از روش تحلیل مضمون در 6 مرحله و در مرحله دوم از آزمون تحلیل عاملی تاییدی مرتبه ی اول و دوم استفاده شده است. نتایج: یافته های تحقیق نشان می دهد 9 تم اصلی و 29 تم فرعی به عنوان موانع و تنگناهای گردشگری پزشکی سلامت شناسایی شدند و 23 راهکار علمی نیز برای کاهش موانع و تنگناهای گردشگری پزشکی سلامت در شرایط شیوع کووید 19 ارایه گردیده است. نتیجه گیری: شاخص های برازش تطبیقی مطلوب بوده و مقدار RMSEA برابر 047/0 به دست آمده که نشان می دهد مدل از برازش مطلوب و مناسبی برخوردار است.

مقدمه و هدف: با توجه به مشکلات شغل پرستاری یافتن بهترین روش جهت بهبود تاب آوری پرستاران اهمیت زیادی دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی و ماندگاری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و برنامه زمانی پارادوکسی بر تاب آوری پرستاران بخش اورژانس بود. مواد و روش ها: برای انجام تحقیق شبه تجربی حاضر که با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و مرحله ی پیگیری انجام شد از بین پرستاران شاغل در بخش های اورژانس 5 بیمارستان شهر اصفهان در شش ماهه دوم سال 1399 تعداد 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه 15 نفری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان برنامه زمانی پارادوکسی و کنترل تقسیم شدند. افراد گروه آزمایش درمان پذیرش و تعهد در 8 جلسه و گروه درمان برنامه زمانی پارادوکسی در 6 جلسه 90 دقیقه ای شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخله ای صورت نگرفت. شرکت کنندگان در سه مرحله مقیاس تاب آوری توسط کانر و دیودیسون (2003) را تکمیل کردند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS-26 تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد بین نمره تاب آوری در سه مرحله اندازه گیری پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین مشخص شد بین نمرات دو گروه آزمایش با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد اما بین نمرات دو گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج توصیه می شود مسیولین جهت بهبود تاب آوری پرستاران از این دو نوع برنامه درمانی زیر نظر متخصص استفاده کنند.

زمینه و هدف: انتظار می رود دانش آموختگان مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، شایستگی های لازم را جهت ایفای پست های مختلف مدیریتی و اداری داشته باشند. این مطالعه با هدف طراحی و تدوین چهارچوب ارزشیابی دانشجویان بر اساس استانداردهای آموزشی در دوره کارآموزی، انجام پذیرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر در چهار فاز انجام شده است: در فاز اول به منظور شناسایی مشکل و نیازسنجی، به بررسی کوریکولوم و سرفصل های موجود و همچنین مطالعات انجام شده در این زمینه پرداخته شده است. در فاز دوم، از دیدگاه ذینفعان به منظور تکمیل و اصلاح چهارچوب اولیه استفاده شده است. در فاز سوم، کاربرگ های ثبت فعالیت های یادگیری کارآموزی برای دانشجویان تهیه و چک لیستی از اهداف آموزشی و یادگیری، مهارت های فردی و مدیریتی و مهارت های توسعه صلاحیت های حرفه ای تدوین شده است؛ و در نهایت از پانل تخصصی برای تعیین نوع آزمون های تکوینی و پایانی استفاده شده است. نتایج: مشکلات و چالش های کارآموزی ها در 4 حیطه قابل بررسی می باشد: برنامه ریزی نامناسب دوره، دانشکده، گروه-اساتید و بیمارستان. در طراحی ابزار ارزشیابی نیز، 9 معیار مدنظر قرار گرفته است؛ و از آزمون های طراحی شده در چهارچوب تدوینی به عنوان آزمون های تکوینی و از آزمون های استدلالی به عنوان آزمون های پایانی استفاده شده است. نتیجه گیری: چهارچوب تدوین شده می تواند به عنوان ابزاری معتبر و جامع برای ارزیابی صلاحیت و توانمندی های عملی دانشجویان مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی در طول دوره کارآموزی مورد استفاده قرار گیرد.

مدیریت یکی از ارکان مهم در جهت دستیابی به اهداف نظام سلامت است که همانند سایر حوزه ها نیازمند افرادی متخصص است. ایجاد یک ساختار کارآمد برای شناسایی، به کارگیری، آموزش، ارتقا، نظارت و ارزشیابی عملکرد مدیران می تواند به تخصصی شدن مدیریت در این حوزه کمک نماید و تا حدود زیادی از روندهای انتخاب غیرتخصصی و اعمال سلیقه شخصی جلوگیری کند. مدیران حوزه سلامت به فراخور سطح مدیریتی که در آن ایفای نقش می کنند باید شایستگی ها و ویژگی های مناسب آن سطح را داشته باشند و این مهم از طریق نظام مند شدن فرایندها حاصل می شود. کشورهای پیشرو در حوزه سلامت دارای ساختارهای می باشند که افرادی متخصص در حوزه مدیریت به صورت سیستمی در جایگاه مدیریت قرار گرفته و به سطوح بالاتر ارتقا می یابند. هر جامعه ای می تواند از تجارب کشورهای پیشرو استفاده کرده و متناسب با بستر اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود، ساختار مناسب نظام سلامت خود را طراحی نماید تا به اهداف نظام سلامت دست یابد.