گیاه و زیست فناوری ایران
سال:1402 | دوره:18 | شماره:3 |تعداد مقالات:6

قانون حفاظت، بهسازی و بهره برداری از خاک های کشور در سال 1398 تصویب شد. این قانون شامل 44 ماده و 127 تبصره است و به حفاظت از تنوع زیستی، بهبود کیفیت خاک و ارتقای سلامت محیط زیست می پردازد. بر اساس این قانون، سازمان حفاظت محیط زیست می تواند به آلوده کننده اخطار دهد تا ظرف مهلت معینی اقدامات لازم را برای حذف و رفع منشأ آلودگی، بازسازی خاک و جبران خسارت وارده انجام دهد. در صورتی که اشخاص ذینفع نسبت به اخطار یا دستور سازمان معترض باشند، می توانند برای یکبار از سازمان درخواست تمدید مهلت مذکور را نمایند. سازمان حفاظت محیط زیست مسئول شناسایی واحدهای آلاینده خاک بوده و مستنداتی مانند آزمایش های آلودگی خاک، گزارش هایی از نمایندگان واحدهای صنعتی و گزارش های سازمان حفاظت محیط زیست درباره وضعیت خاک و میزان آلودگی آن، به عنوان شواهد در دادگاه قابل قبول هستند. تعیین مهلت حذف و رفع منشأ آلودگی به دلیل عوامل پیچیده و متغیری که در فرایند تخلیه آلاینده و تأثیر آن بر روی خاک و محیط زیست وجود دارد، بسیار دشوار است. نوع آلاینده، ترکیب شیمیایی و فیزیکی آن، مقدار آلاینده، نوع و ویژگی های خاک، شرایط آب و هوایی، و تفاوت های محیطی و جغرافیایی برای تعیین مهلت مشخص بسیار مهم هستند. برای هر نوع آلاینده، تحلیل های خاصی برای تعیین مهلت مناسب برای حذف و رفع منشأ آلودگی باید انجام شود. به همین دلیل، هیچ مهلت مشخص و کمیت زمانی در منابع بررسی شده وجود ندارد و دادن زمان مشخص به دلیل تعدد فاکتورها غیرممکن است. در نهایت، حذف و رفع منشأ آلودگی باید در کمترین زمان منطقی و عملی صورت پذیرد و در غیر اینصورت جریمه های سنگین برای آلوده کننده در نظر گرفته می شود.

استفاده مکرر و بیش از حد ازآنتی بیوتیک ها در صنعت دامپزشکی موجب مقاومت باکتری های بیماریزا نسبت به انواع آنتی-بیوتیک های رایج گردیده است. با توجه به این مسئله، محققان به دنبال روش های جدیدی برای جایگزین کردن آنتی بیوتیک ها می باشند که می توان به پپتید های ضدمیکروبی (AMP) اشاره کرد. لذا؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی بیوانفورماتیکی اثر افزودن his taq بر فعالیت ضدباکتریایی پپتید بتا دفنسین گیاهی و همسانه سازی ژن کدکننده آن در وکتور بیانیpAMJ1653 در باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس است. ساختار سوم پپتید بتادفنسین همراه با his-taq از طریق I-TASSER پیش بینی شد و توسط نرم افزارهای SAVE 6 و prosA صحت سنجی گردید. در نهایت داکینگ مولکولی از طریق نرم افزار Cluspro بین بتا دفنسین با و بدون توالی his-taq با آنتی ژن LPTD باکتری اشرشیاکلای انجام شد. در بخش آزمایشگاهی، ژن بتادفنسین همراه با توالی his-taq و سیگنال ترشحی در وکتور تکثیری pGEM-DFF و میزبان تکثیری DH5α مورد استفاده قرار گرفت. پس از استخراج پلاسمید و هضم آنزیمی توسط آنزیم های Sap1 و Sal1ژن بتادفنسین گیاهی به داخل وکتور بیانیpAMJ1653 همسانه سازی گردید و با استفاده از روش الکتروپویشن به داخل باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس سویه 1543 انتقال یافت. کلونی های مثبت حاوی وکتور نوترکیب با روش کلونی PCR بررسی و در نهایت هضم آنزیمی صورت گرفت. در بخش بیوانفورماتیک، ساختار سوم ساختار با صحت قابل قبولی پیش بینی شد. نتایج داکینگ نشان داد پپتید بتادفنسین با و بدون his-taq به آنتی ژن LPTDدر موقعیت مناسب در تماس است. در بخش آزمایشگاهی نشان داده شد که ژن کد کننده بتا دفنسین گیاهی با موفقیت در وکتور بیانی pAMJ1653 همسانه سازی شد.

این مطالعه به منظور بررسی کارایی سیستمهای آنتی اکسیدانی آنزیمی و غیرآنزیمی ژنوتیپهای موتانت پنبه تحت شرایط شوری آب آبیاری در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان صورت گرفت. آزمایش به صورت کرت‏های خرد شده بر پایه‏ی طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آب آبیاری با شوری‏های 4 (شاهد)، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان کرت‏های اصلی و دو سه ژنوتیپ شایان، موتانت ال-ام-1673 و ال ام-1303 به عنوان کرت‏های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر تیمار شوری آب آبیاری، بر صفات اندازه‏گیری شده از قبیل شاخص کلروفیل SPAD، پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید، محتوای پرولین، اسید آسکوربیک، فنول، فلاونوئید، آنتوسیانین، پروتئین محلول و فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون ردوکتاز معنی‏دار گردید و اثر ژنوتیپ و همچنین اثر متقابل شوری و ژنوتیپ بر صفات شاخص کلروفیل SPAD، مالون دی آلدئید، اسید آسکوربیک و فعالیت آنزیم کاتالاز معنی‏دار شد. نتایج نشان داد شوری میزان پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدئید را در ارقام پنبه افزایش داد و به دنبال آن میزان آنتی اکسیدانتهای آنزیمی و غیرآنزیمی نیز افزایش یافت. افزایش تولید پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدئید در شوری 12 دسی زیمنس بر متر شاخص کلروفیل را به خصوص در ارقام حساس کاهش داد. همچنین نتایج نشان داد در شرایط آبیاری با آب شور با شوری 12 دسی زیمنس بر ‏متر بیشترین میزان آنتی اکسیدانتهای غیر آنزیمی از قبیل پرولین (89 میلی‏گرم برگرم)، آسکوربیک اسید (58/9 میلی گرم بر گرم)، فنول (11/76 میلی گرم بر گرم)، فلاونوئید (57/3 میلی گرم بر گرم) و آنتوسیانین ( 396 میکرومول بر گرم). همچنین بالاترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز به مقدار 3719 نانومول بر گرم در دقیقه متعلق به رقم ال ام 1303 و در سطح شوری 12 دسی زیمنس بر متر بود.

فلفل دلمه ای منبع غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی مانند ترکیبات فنولی، ویتامین C و کارتنوئیدهاست. عوامل محیطی مانند تغذیه بر رشد، عملکرد میوه و کیفیت میوه فلفل تأثیر می گذارند. این مطالعه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار تیمار کودی اجرا شد. تیمارهای کودی شامل کود شیمیایی NPK (20-20-20) به میزان 6 گرم به ازای هر 6 متر مربع، کود زیستی ارغوان به میزان 72 میلی لیتر به ازای هر 6 متر مربع، تیمار مصرف تلفیقی کود شیمیایی NPK و کود زیستی ارغوان به میزان نصف مصرفی هر دو کود و تیمار شاهد بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که تلفیق کود زیستی ارغوان و کود شیمیایی NPK بطور معنی دار بالاترین مقادیر میانگین صفات رشد رویشی مانند ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک ریشه، رطوبت نسبی آب برگ، میزان شاخص کلروفیل برگ، میزان کلروفیل کل برگ و میزان کارتنوئید برگ و وزن تک میوه و عملکرد میوه را نسبت به تیمار شاهد داشتند و در بسیاری صفات مانند قطر ساقه، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک ریشه، وزن تک میوه، طول و قطر میوه، عملکرد میوه، شاخص کروفیل، میزان کارتنوئید با تیمار کود شیمیایی برابری می کرد. با استفاده از تلفیق کود زیستی ارغوان و شیمیایی NPK شاخص های فیزیومورفولوژیکی گیاه فلفل دلمه ای افزایش یافت. همچنین با مصرف کود زیستی ارغوان می توان مصرف کود شیمیایی را کاهش داد که حرکتی در راستای کشاورزی پایدار، رهاسازی مواد غذایی بلوکه شده در خاک و کاهش آلودگی های زیست محیطی است.

این آزمایش به منظور مطالعه اثر پیش تیمار بذر توسط سالسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی و شوری بر جوانه زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه بادرشبو در سال 1400 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد انجام شد. این مطالعه به صورت دو آزمایش مجزا با پیش تیمار مشترک سالیسیلیک اسید و تیمارهای جداگانه تنش خشکی و شوری انجام شد. هر دو آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش اول شامل اسیدسالسیلیک در 3 سطح (0، 1/0 و 5/0 میلی مولار) و خشکی در 4 سطح (0، 1/0-، 3/0-و 5/0-مگاپاسکال) بود. تیمارهای آزمایش دوم نیز شامل اسید سالیسیلیک در 3 سطح (0، 1/0 و 5/0 میلی مولار) و شوری در 4 سطح (0، 2/0-، 4/0-و 8/0-مگاپاسکال) بود. در پایان 12 روز شمارش، صفات جوانه‏زنی و رشدی گیاهچه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو آزمایش اثرات فاکتورها بر روی صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و بنیه بذر معنی دار بود. در بین سطوح سالسیلیک اسید، پیش تیمار با غلظت 5/0 میلی مولار بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و بنیه ی بذر را دارا بود. در تیمار عدم خشکی پیش تیمار با سالسیلیک اسید منجر به افزایش

به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر صفات رویشی، فیزیولوژیک و میزان اسانس گیاه نعناع فلفلی (Mentha piperita L. ) در شرایط تنش شوری، آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه ای واقع در شمال ایران انجام شد، تیمارها شامل محلول پاشی اسید سالیسیلیک (صفر، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) و تنش شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر کلرید سدیم) بود که تنش شوری در مرحله شش برگی هفته ای دو بار به صورت آبیاری و محلول پاشی اسید سالیسیلیک نیز در سه مرحله از مرحله چهار برگی به فاصله زمانی 10 روز یکبار اعمال شد. نتایج نشان داد، افزایش تنش شوری کلیه صفات مورد ارزیابی به جز پرولین را کاهش داد و محلول پاشی اسید سالیسیلیک تاثیر مثبتی در بهبود این صفات تحت شرایط تنش داشت، بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، ارتفاع گیاه، محتوای کلروفیل کل و درصد اسانس در تیمار اسید سالیسیلیک 100 میلی گرم در لیتر و سطح شوری شاهد و بیشترین طول ریشه در تیمار اسید سالیسیلیک 100 میلی گرم در لیتر و سطح شوری 50 میلی گرم در لیتر به دست آمد. همچنین بیشترین محتوای فنل و فلاونوئید در تیمار اسید سالیسیلیک 50 میلی گرم در لیتر و سطح شوری 50 میلی گرم در لیتر بود و در تیمار اسید سالیسیلیک 100 میلی گرم در لیتر و سطح شوری 150 میلی گرم در لیتر نیز بیشترین محتوای پرولین مشاهده شد. لذا با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر می توان محلول پاشی اسید سالیسیلیک با غلظت 100 میلی گرم در لیتر را جهت کاهش اثرات منفی تنش شوری در گیاه نعناع فلفلی توصیه نمود.