مجله پرستاری و مامایی
سال:1401 | دوره:20 | شماره:10 (پیاپی 159) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: تداخلات دارویی می توانند باعث وقوع پاسخ های نامطلوب، از عدم کارایی درمان تا عوارض درمانی جدی، در بیمار گردند. به دلیل پیچیدگی دارودرمانی و استفاده همزمان از چند دارو و گروه های مختلف دارویی بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه در معرض تداخلات دارویی بیشتری هستند. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی تداخلات دارویی دربیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه پرونده 300 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بررسی شد. تداخلات دارویی با استفاده از نرم افزار Lexi-comp و کتاب Book Drug Iteration Facts تعیین شدند. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل گردید. یافته ها: از 300 پرونده بررسی شده 138 نفر (3/46 %) مرد و 160 نفر(7/53 %) زن بودند. 231 بیمار (77درصد) دارای تداخل متوسط، 94 بیمار (3/31 %) دارای تداخل خفیف و67 بیمار (3/22 درصد) دارای تداخل شدید بودند. 186 بیمار دارای تداخل فارماکوکینتیک و 201 بیمار دارای تداخل فارماکودینامیک بودند. بیشترین تداخل بین دو داروی هپارین + آسپرین با 58 مورد گزارش شد. نتیجه گیری: با آگاهی دادن پرسنل درمانی از عوارض بالقوه تداخلات دارویی و نیز از علم تداخل، و همچنین جایگزین کردن داروهای تداخل کننده با داروهای دیگر در حد ممکن، توجه به داروهایی که مکررا باعث تداخل با داروهای دیگر می شوند، و استفاده ازنرم افزارهای تداخل یاب، می توان به شکل موثری از بروز تداخلات دارویی و عوارض آن در بخش مراقبت های ویژه جلوگیری کرد.

زمینه و هدف: جراحی به عنوان یکی از روش های متداول درمان بیماری های قلبی می تواند با مشکلات متعددی همراه باشد. اضطراب یکی از این مشکلات است که با تاثیر بر وضعیت همودینامیک بیمار می تواند برای بیمار قبل از جراحی خطرآفرین باشد. این پژوهش باهدف تعیین تاثیر آموزش و آشناسازی به روش تور مجازی قبل از عمل توسط پرستار، بر میزان اضطراب بیماران انجام شد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی به روش پیش آزمون پس آزمون است که در آن 60 بیمار از بخش جراحی قلب انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در روز پذیرش تمام بیماران دو پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و اضطراب آشکار و پنهان اشپیلبرگر را تکمیل کردند. سپس بیماران گروه مداخله روز قبل از عمل ویدیویی 9 دقیقه ای در مورد مراقبت ها، اتصالات و وضعیت بیماران در بخش ویژه بعد از عمل مشاهده کرده و به سوالاتشان پاسخ داده شد. گروه کنترل فقط آموزش های معمول بخش را دریافت کردند. پس از انجام مداخلات آموزشی و پاسخ به سوالات، دوباره پرسشنامه ها توسط بیماران تکمیل شد. داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش و آشناسازی به روش تور مجازی در میزان اضطراب گروه مداخله موثر بوده و موجب کاهش معنادار در میزان اضطراب آشکار (005/0P =)، پنهان (006/0 P =) و اضطراب کل (002/0 P =) بیماران شده است. بحث و نتیجه گیری: آشناسازی به روش تور مجازی می تواند منجر به کاهش اضطراب بیماران قبل از عمل قلب باز شود. پیشنهاد می شود از این روش با در نظر گرفتن فضایی جداگانه و آرام برای انجام مداخلات آموزشی در بخش های جراحی قلب استفاده شود و مطالعات بیشتری روی تاثیر این روش بر وضعیت همودینامیک بیماران انجام شود.

زمینه و هدف: آموزش پرستاران و ضرورت به روز شدن روند عملیات احیای قلبی-ریوی بخصوص در کودکان از اهمیت بالایی برخورداراست. بر این اساس این مطالعه باهدف تعیین اثربخشی آموزش احیای قلبی-ریوی کودکان به دو روش اپلیکیشن کاربردی گوشی هوشمند و شبیه سازی بر مهارت پرستاران صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که بر روی 90 نفر از پرستاران شاغل در دو بیمارستان وابسته به سازمان تامین اجتماعی تهران در سال 1399 انجام گرفته است. پرستاران به صورت تصادفی در گروه شبیه سازی شده و اپلیکیشن کاربردی گوشی هوشمند قرار گرفتند. در این مطالعه یک اپلیکیشن کاربردی توسط تیم تحقیق طراحی شد تا محتوای آموزشی بر روی گوشی شرکت کنندگان در مطالعه نصب شود و اجرای مطالعه به دو روش انجام گیرد. از چک لیست احیای قلبی-ریوی انجمن قلب آمریکا سال 2015 برای تعیین مهارت پرستاران قبل از مداخله و چهار هفته بعد از مداخله استفاده گردید. سپس با استفاده از نسخه SPSS18 آزمون های کای دو، تی مستقل، تی زوجی و آنالیز کوواریانس استفاده شد. یافته ها: قبل از مداخله بین دو گروه ازنظر میانگین نمره مهارت احیای قلبی-ریوی اختلاف معناداری وجود نداشت، اما چهار هفته بعد از آموزش این اختلاف معنی دار بود (014/0=(P. افزایش نمره مهارت احیای قلبی-ریوی کودکان به صورت درون گروهی نیز در پرستاران گروه اپلیکیشن کاربردی گوشی هوشمند به صورت معنی داری از گروه شبیه سازی بیشتر بود (008/0=P). نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده موثرتر بودن اجرای اپلیکیشن کاربردی گوشی هوشمند بر مهارت پرستاران در اجرای احیای قلبی-ریوی کودکان است. لذا، این روش به عنوان راهکاری کم هزینه تر و قابل دسترس تر برای ارتقای عملکرد پرستاران در رابطه با احیای قلبی-ریوی کودکان توصیه می گردد.

زمینه و هدف: مادران در دوران بارداری دستخوش تغییرات جسمی و روانی قابل توجهی می شوند که باعث تجربیات خوشایند و ناخوشایندی می شود به خصوص اگر اولین تجربه بارداری آنان باشد. لذا، مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر مشاوره گروهی بر تجربه بارداری زنان شکم اول مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر ارومیه در سال 98-1397 انجام گرفت. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی بود. هشتاد مادر نخست باردار که دارای معیارهای ورود و خروج مطالعه بودند، به صورت در دسترس از مراکز بهداشتی_ درمانی ارومیه به صورت تصادفی در سه سطح اجتماعی برخوردار، کم برخوردار و حاشیه نشین شهر انتخاب شده و در دو گروه کنترل (40 نفر) و مداخله (40 نفر) قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه های دموگرافیک-طبی، سلامت عمومی)28-GHQ)، تجربه بارداری (PES) توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. هر دو گروه مراقبت های روتین مرکز بهداشت را دریافت کردند. به گروه مداخله علاوه بر مراقبت های روتین، 6 جلسه مشاوره گروهی دوساعته طی شش هفته ارایه شد. درنهایت پس از گذشت دو هفته از اتمام مداخله، پس آزمون تکمیل گردید. نتایج با استفاده از نرم افزار 21-SPSS و آزمون های شاپیروویلکس برای بررسی نرمال بودن داده ها، تی مستقل، تی زوجی، کای دو و آنالیز کوواریانس با سطح معنی داری کمتر از 05/0 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: دو گروه به لحاظ متغیرهای زمینه ای همسان بودند. بر اساس یافته های توصیفی میانگین نمره تجربه کل بارداری، قبل از مداخله در گروه مداخله 83/15 و در گروه کنترل 28/17 می بود که ازلحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت (05/0 P >). بااین حال، بعد از مداخله در گروه مداخله 8/41 و در گروه کنترل 95/17 می بود که تفاوت معنی داری داشتند (05/0 P <). میانگین نمره تجربه خوشایند بارداری قبل از مداخله در گروه مداخله 73/27 و گروه کنترل 47/31، که ازلحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت (05/0 P >) ولی بعد از مداخله در گروه مداخله 95/41 و در گروه کنترل 92/32 بود که تفاوت معنی داری داشتند (05/0P <). میانگین نمره تجربه ناخوشایند بارداری در قبل از مداخله در گروه مداخله 90/11 و در گروه کنترل 2/14 بود که ازلحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند (05/0 P >)، ولی بعد از مداخله در گروه مداخله 16/0 و در گروه کنترل 98/14 بود که ازلحاظ آماری تفاوت معنی داری داشتند (05/0P<). بحث و نتیجه گیری: مشاوره گروهی باعث کاهش ناراحتی ها و افزایش تجربیات خوشایند دوران بارداری می شود. بنابراین پیشنهاد می شود در مراکز بهداشتی_درمانی، مشاوره گروهی برای خوشایند سازی دوران بارداری توسط مشاورین مامایی همراه با مراقبت های روتین انجام پذیرد.

زمینه و هدف: امروزه به دلیل پیشرفت های حاصله در تشخیص زودرس و درمان بدخیمی ها شمار بازماندگان سرطان معده در حال افزایش است، که این بازماندگان تغییرات عمده ای را در زندگی تجربه می کنند. سازگاری با این تغییرات نیازمند مداخلات مناسبی است که کیفیت زندگی آنان را بهبود بخشد، لذا این مطالعه باهدف تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی از راه دور از طریق اپلکیشن واتساپ بر کیفیت زندگی بازماندگان سرطان معده در ارومیه سال 1400-1399 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 54 نفر از بازماندگان سرطان معده به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران سرطان معده (QLQ-STO22) قبل و بعد از مداخله جمع آوری شدند. در گروه آزمون آموزش برنامه خودمراقبتی از راه دور و با استفاده از اپلیکیشن واتساپ طی 8 جلسه داده شد. بیماران گروه کنترل فقط آموزش های روتین را دریافت کردند. داده ها با روش های آماری توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 تجزیه وتحلیل شدند. برای کلیه ی آزمون های آماری سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه مطالعه به لحاظ متغیرهای دموگرافیک همگن بودند و تفاوت معنی داری در مورد آن نداشتند (05/0 p). بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه ی کنونی نشان داد که آموزش خودمراقبتی از راه دور از طریق اپلکیشن واتساپ باعث ارتقاء کیفیت زندگی بازماندگان سرطان خواهد شد، بنابراین با توجه به دسترسی راحت به روش آموزش از طریق شبکه های اجتماعی بدون محدودیت مکانی و زمانی، به کارگیری این روش آموزشی توسط مراقبین بهداشتی پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: در شرایط بحرانی مانند پاندمی کووید 19، احتمال بروز اختلالات روان پزشکی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه در افراد پرخطر، به ویژه در کادر درمانی خط مقدم افزایش می یابد که باعث اختلال در سلامت روان و عملکرد آن ها می گردد. بنابراین این مطالعه باهدف مقایسه سلامت روان بین کادر بهداشتی درمانی در ارتباط مستقیم و بدون ارتباط مستقیم با کووید-19 در بخش های بیمارستانی شهرستان ارومیه در سال 1399 انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر توصیفی از نوع مقطعی-تحلیلی است که در آن تعداد 126 نفر از کادر درمانی شاغل در بیمارستان طالقانی با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه اندازه گیری نشانه های متقاطع سطح 1 خود رتبه بندی DSM-5 ویژه بزرگ سالان (بالاتر از 18 سال) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های ANOVA، تی تست و آزمون همبستگی پیرسون توسط نرم افزار آماری SPSS 25 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که بیشترین نمره مربوط به مقیاس های افسردگی (19/2 ±,69/22) و اختلال خواب (78/1±, 06/22) و کمترین نمره مربوط به مقیاس های حافظه (03/0±,40/1) و افکار خودکشی (01/0±,31/2) بود. در بین متغیرهای دموگرافیک بر اساس آنالیز همبستگی پیرسون، بین مقیاس افسردگی با جنسیت ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (04/0P=). همچنین بین مقیاس های افسردگی، پرخاشگری، اضطراب، روان تنی، کیفیت خواب، وسواس، خودکشی و حافظه ارتباط معنی داری با گروه کادر بهداشتی درمانی مستقیم و غیرمستقیم درگیر با کووید 19 وجود داشت (05/0P<). بحث و نتیجه گیری: سلامت روان در کادر درمانی در همه گیری بیماری کووید-19 در سطح نامطلوبی قرار داشت. پیشنهاد می شود برای ارتقاء سلامت روانی کادر درمانی خصوصا پرستاران که به طور مستقیم در کیفیت مراقبت و بهبود سطح سلامت جامعه موثر هستند، برنامه ریزی های مناسب از قبیل مشاوره های روان درمانی، برگزاری برنامه های مفرح و روحیه بخش، اعطای موارد انگیزشی در زمینه های مختلف انجام شود.

زمینه و هدف: شیوع اختلال استرسی پس از زایمان در زنان دو برابر بیشتر از مردان است که ممکن است تحت تاثیر تجربیات زایمان، اختلالات هورمونی، رویدادهای استرس زای زندگی باشند. این مطالعه باهدف مقایسه ی همبستگی اختلال استرسی پس از زایمان در زایمان واژینال و سزارین با حمایت اجتماعی و خصوصیات باروری مادران انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع مقطعی بود که مجموعا تعداد 720 زن نخست زا و چند زا در سال 1399 که 8-6 هفته از زایمان آن ها سپری شده بود، به روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های اطلاعات فردی و باروری، مقیاس علایم اختلال استرس پس از ترومای زایمان و سطح حمایت اجتماعی مادران که از طریق مصاحبه ساختارمند حضوری تکمیل گردیدند. یافته ها: مادران در هردو گروه از حمایت اجتماعی بالای 80% برخوردار بودند. در هر دو گروه بین اختلال استرسی پس از زایمان و حمایت اجتماعی ارتباط منفی و معنی داری دیده شد (P<0. 0001). در گروه با زایمان طبیعی بین استرس با سابقه بستری در بیمارستان (P<0. 01) و وضعیت بارداری ازنظر همسر (P=0. 012) ارتباط معنی دار دیده شد. نتیجه گیری: اگرچه اکثر مادران دو گروه از حمایت اجتماعی مناسبی برخوردار بودند، اما در هر دو گروه بین اختلال استرسی پس از زایمان و حمایت اجتماعی ارتباط منفی و معنی داری دیده شد، هرچند که ارتباط استرس با حمایت اجتماعی در گروه با زایمان طبیعی نسبت به گروه سزارینی قویتر بود. این مطالعه زمینه درک بهتری از اختلال استرسی پس از زایمان جهت تشخیص و مداخله ی زودهنگام را می دهد.

زمینه و هدف: آلودگی به شپش به عنوان یک انگ اجتماعی ازجمله معضلات بهداشتی در دانش آموزان بوده است. لذا این پژوهش باهدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل اعتقاد بهداشتی بر ارتقاء رفتارهای پیشگیری کننده از شپش سر در دانش آموزان دختر ابتدایی در سال 1400-1399 انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی بود. جامعه موردبررسی 140 نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی پایه پنجم شهرری (70 نفر در هر یک از دو گروه مداخله و کنترل) بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسش نامه محقق ساخته ای بود که روایی و پایایی آن توسط مشکی و همکاران تایید شده است. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های آمار استنباطی کولموگروف اسمیرنوف و آزمون های آماری توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تجزیه وتحلیل نشان دادند که قبل از مداخله بین متغیرهای جمعیتی و زمینه ای در بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت ((p>0/05. دو ماه بعد از مداخله، در میانگین نمرات متغیر آگاهی و سازه های حساسیت درک شده، شدت درک شده، منافع درک شده، موانع درک شده، خودکارآمدی، و رفتار در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنادار مشاهده گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، تاثیر الگوی اعتقاد بهداشتی را در ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده در خصوص شپش سر را آشکار کرد. نتایج این تحقیق می تواند برای آموزشگران حوزه سلامت که در طراحی برنامه های آموزشی مرتبط با بیماری ها تلاش می کنند، مفید و سودمند باشد.