مدیریت آفات کشاورزی
سال:1393 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

طی نمونه برداری از خاک های شمال غرب ایران با هدف یافتن نماتدهای بیمارگر حشرات، در بین جدایه های مختلف جمع آوری شده جدایه TS25 بر اساس بررسی های ریخت شناختی، ریخت سنجی، آزمون دگرآمیزی و ترادف ناحیه ITS-rDNA به عنوان گونه Steinernema carpocapsae Weiser شناسایی گردید. مقایسه ویژگی های ریختی و ریخت شناختی جدایه مورد نظر با جدایه All و نیز تجزیه و تحلیل داده های مولکولی نشان دهنده وجود برخی تفاوت ها بین جدایه مورد بررسی با گونه تیپ بود. در جدایه مورد مطالعه تمام ویژگی های مربوط به لارو آلوده کننده به جز نسبت b و d از نظر میانگین و دامنه با داده های گونه فوق مطابق بود. در نرها، NR از نظر میانگین و دامنه، از جدایه DD 136 تفاوت داشت. بین دیگر صفات مورد مطالعه اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. تجزیه و تحلیل نسب شناختی مبتنی بر داده های مولکولی و ترسیم درخت نیایی، جدایه مورد بررسی را در یک گروه مونوفایلتیک با جدایه All گونه S. carpocapsae قرار داد.

کنه Hypoaspis aculeifer Raumilben گونه ای پلی فاژ می باشد که در کنترل حشرات، کنه ها، نماتدها و قارچ ها در اکوسیستم خاک نقش مهمی دارد و به عنوان یک عامل کنترل بیولوژیک در شرایط گلخانه و مزرعه استفاده می شود. فعالیت H. aculeifer تابع دمای محیط است، به همین لحاظ در تحقیق حاضر اثر درجه حرارت ثابت روی دموگرافی این کنه در تغذیه از کنه Rhizoglyphus echinopus Fumouze and Robin مورد مطالعه قرار گرفت. این مطالعه در 8 دمای ثابت (16، 17.5، 20، 22.5، 25، 27.5، 30 و 32.5 درجه سلسیوس) و رطوبت نسبی 60±5 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نرخ خالص تولید مثل (R0) کنه شکارگر در دماهای 16، 20، 22.5، 27.5 و 30 درجه سلسیوس به ترتیب 0.91، 14.67، 21.87، 24.87 و 32.38 ماده / ماده / نسل بود. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) با افزایش دما افزایش یافت و از -0.002 در 16oC به 0.252 در 30oC رسید. نرخ متناهی افزایش جمعیت (l) در کمترین مقدار برابر با 0.997 بر روز در دمای 16 درجه سلسیوس و در بیشترین مقدار 1.286 بر روز در دمای 30 درجه سلسیوس بود. آستانه دمایی پایین کنه H. aculeifer با استفاده از مدل خطی ایکموتو و تاکای برای مراحل رشدی قبل از بلوغ و ثابت دمایی برای ماده، به ترتیب 10.8 درجه سلسیوس و 169.3 روز - درجه و برای نر 11.2 درجه سلسیوس و ثابت دمای 163.9 روز - درجه تعیین شد. دماهای بهینه، آستانه پایین و آستانه بالای نمو با مدل های برگزیده غیرخطی (آنالیتیس 1 / اللهیاری، آنالیتیس-2، آنالیتیس-1، آنالیتیس-3) برآورد شدند.

برای ارزیابی خواص حشره کشی و ضد تغذیه ای عصاره اتانولی درختچه استبرق Calotropis procera Aiton روی شپشه های آرد Tribolium spp. و پروانه برگخوار کنارThiacidas postica Walker آزمایش های اثرات کشندگی به روش های دیسک غذایی و ساندویچی انجام شد. آزمایش ها در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار از عصاره و 5 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره اتانولی سبب مرگ و میر 100 درصد شفیره ها در غلظت های 90 و 120 میکرولیتر در دیسک شدند. در بقیه تیمارها حشرات بالغ ظاهر شده نسبت به شاهد نیز اختلاف معنی دار از نظر وزن و رشد داشتند. مرگ و میر لاروهای نئونات برگخوار کنار در تمام غلظت ها اختلاف معنی دار با شاهد نشان داد. تاثیر تغذیه لاروهای سن سوم و پنجم از برگ های با غلظت 30 و 60 میکرولیتر بر سانتی مترمربع، اختلاف معنی دار با بقیه نشان داد. نتایج نشان داد که مقدار غذای استفاده شده در غلظت های 30 و 60 میکرولیتر بر سانتی مترمربع بیشتر از سایر غلظت ها بود و در نتیجه در غلظت های کم خاصیت حشره کشی و در غلظت های بالا یک رفتار ضد تغذیه ای بوجود آمد. عصاره اتانولی استبرق در تمام تیمارها به جز غلظت 30 میکرولیتر بر دیسک از نظر نرخ رشد نسبی و نرخ مصرف نسبی غذا، تفاوت معنی داری با شاهد داشته اند. همچنین در غلظت 60 و 120 میکرولیتر بر دیسک به ترتیب بیشترین تاثیر را روی شاخص های بازدهی تبدیل غذای بلعیده شده و بازدارندگی تغذیه داشت.

Habrobracon hebetor Say از پارازیتوئیدهای خارجی مهم لاروهای بالپولکدار مختلف می باشد. در این مطالعه، اثرات کشندگی و زیرکشندگی حشره کش دیازینون بر روی زنبور پارازیتوئید H. hebetor پرورش یافته بر رویAnagasta kuehniella Zeller  تحت شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. حشرات کامل در معرض باقیمانده حشره کش به کار رفته بر روی صفحات شیشه ای در شرایط دمایی 26±1 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 60±5 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار گرفتند. بر مبنای مطالعات دز-واکنش، مقدار LC50 دیازینون 6.38 میکروگرم ماده موثر بر میلی لیتر به دست آمد. در این مطالعه جهت بررسی اثرات زیرکشندگی دیازینون، زنبورهای بالغ در معرض غلظت LC30 دیازینون قرار گرفتند و شاخص های دموگرافیک زنبورهای زنده مانده مطالعه گردید. نتایج نشان داد که غلظت LC30 دیازینون اثر سوئی بر روی شاخص های زیستی و جمعیت پایدار زنبور H. hebetor (مانند نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ متناهی افزایش جمعیت، مدت زمان دوبرابر شدن جمعیت، متوسط مدت زمان یک نسل، تعداد تخم گذاشته شده، درصد تفریخ تخم) دارد. نسبت جنسی نتاج زنبور پارازیتوئید اثر معنی داری را بین شاهد و تیمار حشره کش نشان نداد. نتایج نشان می دهد که دیازینون دارای اثر سوئی بر روی شاخص های دموگرافیک زنبور پارازیتوئید بوده و انجام آزمایش های نیمه مزرعه ای و مزرعه ای ضروری به نظر می رسد.

در بررسی تغییرات جمعیت مگس های سیرفید مزارع کلزا طی سال های 92-1391 از مزارع کرمانشاه نمونه برداری شد. در جمع آوری نمونه ها از تله مالایز استفاده شد و پرورش لاروهای جمع آوری شده روی کلنی های شته مومی کلم انجام گرفت. در نمونه برداری از شته مومی کلم، در هر نوبت تعداد سرشاخه های آلوده و میزان آلودگی در 10 بوته، هر بوته پنج سرشاخه به طور تصادفی تا زمان برداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی ها در مزارع سمپاشی شده و سمپاشی نشده انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد به طور کلی در مزارع مورد بررسی 11 گونه مگس سیرفید شکارگر وجود داشت. گونه Eupeodes corollae Fabricus با بیش از 67 درصد نمونه های شکار شده به عنوان گونه غالب این مزارع شناخته شد. بررسی دو ساله تغییرات جمعیت و مشاهده مراحل مختلف زیستی این شکارگرها نشان داد این حشرات از ابتدای فروردین تا پایان تیر دو نسل در مزارع کلزا داشتند. نتایج تغییرات جمعیت شته میزبان نشان داد این آفت یک اوج جمعیت داشت. اوج جمعیت شته بعد از اولین اوج جمعیت مگس های بالغ بود. در این مرحله مگس های سیرفید شکارگر بیشتر به صورت تخم و لاروهای سنین پایین در کلنی شته ها مشاهده شدند. در مزرعه سمپاشی شده جمعیت مگس های سیرفید و شته مومی کلم بعد از سمپاشی به شدت کاهش یافته، و پس از مدتی مجددا افزایش یافت ولی این افزایش جمعیت به اندازه مزرعه سمپاشی نشده نبود.

کنه دو لکه ای با نام علمی Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) از گونه های بسیار مهم و پلی فاژ در بسیاری از نقاط دنیا بوده و به عنوان یک آفت جدی روی اغلب گیاهان زینتی از جمله گل رز مطرح است. در این تحقیق پارامترهای تولیدمثلی این آفت روی 10 رقم گل رز Rosa sp. شامل Valentine، Pink، Yellow، Roulette، Tea، Marusya، Cool water، Dolcevita، Bella vita و Orange در اتاقک رشد و در شرایط دمای 24±1 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 65±5 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نرخ ناخالص و نرخ خالص باروری بین ارقام مختلف گل رز به طور معنی داری متفاوت بود. بیشترین نرخ ناخالص و خالص باروری روی رقم Pink (به ترتیب 113.86±11.50 و 84.64±8.10) تخم به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار نرخ ناخالص و خالص زادآوری روی رقم Pink (به ترتیب 94.89±9.57 و 70.54±7.50) تخم مشاهده شد. تفاوت معنی داری از نظر تعداد تخم های گذاشته شده توسط هر ماده در هر روز و میانگین تخم های بارور گذاشته شده توسط هر ماده در هر روز روی ارقام مختلف گل رز وجود داشت و بیشترین مقدار این پارامترها روی رقم Orange و کمترین آنها روی رقمCool water  مشاهده شد. بیشترین مقدار امید به زندگی در زمان ظهور کنه های بالغ روی رقم Pink و کمترین مقدار آن روی رقم Bella vita بود. بر اساس نتایج حاصل میتوان نتیجه گیری کرد که رقم Pink در میان ارقام مورد مطالعه مطلوب ترین میزبان برای تولیدمثل کنه دولکه ای می باشد.