پرستاری قلب و عروق
سال:1395 | دوره:5 | شماره:2 |تعداد مقالات:7

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تجارب معنوی با امید به زندگی و اضطراب مرگ در بیماران تحت بای پس عروق کرونر انجام شد.زمینه: در مراقبت و درمانبیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر، به جهت این که در شرایط بحرانی قرار می گیرند، توجه به مولفه هایی مانند امیدواری به زندگی، تجربه معنویت و اضطراب مرگ دارای اهمیت زیادی است و لازم است پرستاران به این تجربیات و ارتباط بین آنها توجه داشته باشند.روش کار: در این پژوهش توصیفیارتباطی، تعداد 150 بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر بستری در بیمارستان های شهر کرمان در سال 1394 در یک بازه زمانی 8 ماهه وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، مقیاس اضطراب مرگ تمپلر، مقیاس امید بزرگسالان و مقیاس تجارب معنوی روزانه بود. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی، آنووا، و رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.یافته ها: تجارب معنوی با اضطراب مرگ (P=0.004) و اضطراب مرگ با امید به زندگی (P≤0.0001) ارتباط آماری معنی دار و معکوس وجود داشت. همچنین، بین تجارب معنوی و امید به زندگی ارتباط مثبت و معنی دار وجود داشت (P≤0.0001). نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که دو متغیر سن و امید به زندگی، 61 درصد تغییرات مربوط به تجارب معنوی را پیش گویی می کنند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه اهمیت توجه به تجارب معنوی بیماران را به عنوان متغیر تاثیرگذار بر امید به زندگی و اضطراب مرگ نشان می دهد. بنابراین، برای تقویت تاثیرات مثبت امید به زندگی و کاهش اضطراب مرگ، لازم است در برنامه های مراقبتی پرستاران مواردی همچون حمایت، تسهیل و توجه به تمایلات و نیازهای معنوی بیماران مورد توجه قرار گیرند.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رضایت جنسی بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری انجام شد.زمینه: رابطه جنسی یک رابطه چند بعدی است که تحت تاثیر بسیاری از عوامل روانی، فردی و اجتماعی قرار می گیرد. رضایتمندی از رابطه جنسی می تواند سبب استحکام بنیان خانواده گردد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی بر روی 254 بیمار مبتلا به سندرم حاد کرونری بستری در بخش آنژیوگرافی بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1393 انجام گردید. نمونه گیری به روش در دسترس صورت گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه رضایت جنسی لارسون جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون های آماری کای  اسکوئر، تی مستقل و رگرسیون خطی تحت نرم  افزار SPSSنسخه 13 تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره رضایت جنسی شرکت کنندگان، 101.7 با انحراف معیار 15.3 بود. میانگین نمره رضایت جنسی مردان، 104.53 با انحراف معیار 9.8 و میانگین نمره رضایت جنسی زنان، 98.94 با انحراف معیار 18.9 بود که دارای اختلاف آماری معنی دار بودند (P=0.004). نتایج آزمون آماری رگرسیون خطی نشان داد ارتباط بین رضایت جنسی و جنسیت با در نظر گرفتن سایر متغیرهای مخدوش کننده معنا دار است (P=0.026). سابقه دیابت (P=0.048)، مصرف سیگار (P=0.001)، و فشار خون بالا (P=0.001) از عوامل تاثیرگذار بر این رابطه بودند.نتیجه گیری: نمره رضایت جنسی در مبتلایان به سندرم حاد کرونری در محدوده بالا بود. رضایتمندی در مردان بیش تر از زنان بود. همچنین، سابقه بیماری دیابت، فشار خون بالا و مصرف سیگار بر رضایت جنسی مبتلایان به سندرم حاد کرونری موثر است. پیشنهاد می شود پرستاران نیازهای جنسی زنان مبتلا به سندرم حاد کرونری و افراد با سابقه بیماری زمینه ای را در اولویت های برنامه ریزی های مراقبتی، آموزشی و حمایتی قرار دهند.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی با پزشکان در بخش مراقبت ویژه انجام شد.زمینه: با توجه به مسئولیت ها و گستردگی حیطه علمی پرستاری و لزوم تصمیم گیری های صحیح و حساس در خدمات پرستاری لازم است پرستاران قادر به قضاوت در موقعیت های خطیر بالینی و تصمیم گیری برای حفظ حیات در موقعیت های پیچیده باشند، بنابراین، مشارکت پرستاران بخش های مراقبت ویژه در تصمیم گیری، به علت حساس بودن این بخش ها لازمه این عملکرد است.روش کار: دراین مطالعه توصیفی تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، نمونه پژوهش، پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه مراکز بهداشتی درمانی آموزشی شهر رشت بودند. تعداد 110 پرستار با استفاده به روش سرشماری در پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشارکت در تصمیم گیری بالینی (PDAQ) به روش مصاحبه، گردآوری و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون من ویتنی و کروس کالوالیس) تحلیل شدند.یافته ها: بیشتر پرستاران شرکت کننده در تحقیق، مشارکت بالایی درتصمیم گیری بالینی داشتند. متغیرهای تاهل، علاقه جهت ادامه فعالیت در بخش مراقبت ویژه، داشتن پست مدیریتی، سابقه کار بالا و داشتن سابقه کار در بخش مراقبت ویژه از جمله موارد مرتبط با مشارکت بیشتر پرستاران در تصمیم گیری بالینی بودند.نتیجه گیری: سابقه کار بالا در بخش مراقبت ویژه از جمله موثرترین عوامل بر مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی می باشد. بنابراین، انتظار می رود مدیران پرستاری از پرسنل بخش های مراقبت ویژه برای بخش های غیر ویژه جهت جابجایی استفاده نکنند.

هدف: این تحقیق با هدف تعیین تاثیر آموزش همتا بر کیفیت زندگی مبتلایان به نارسایی قلبی انجام شد.زمینه: نارسایی قلبی یکی از شایع ترین بیماری های مزمن است که با کاهش کیفیت زندگی همراه است. با توجه به نقش مثبت آموزش در ارتقای کیفیت زندگی، یافتن یک روش آموزشی مناسب در بهبود کیفیت زندگی این بیماران حائز اهمیت است.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی یک گروهی، 60 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی به صورت در دسترس و بر اساس معیارهای ورود، در سال 1395 انتخاب شدند. چهار جلسه آموزشی توسط افراد همتا برای گروه همتا در طول یک ماه اجرا شد. ابزار جمع آوری داده ها نسخه فارسی پرسشنامه فرانس و پاورس بود که برای سنجش کیفیت زندگی مبتلایان به نارسایی قلبی، قبل و یک ماه بعد از مداخله، تکمیل گردید. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد.یافته ها:میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی، قبل از مداخله، 134.5 با انحراف معیار 2.4 و یک ماه بعد از مداخله، 163.2 با انحراف معیار 8.7 بود و آزمون تی زوجی نشان دهنده تفاوت معنی دار آماری بین میانگین نمره کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله بود (P<0.0001). این یافته نشان داد آموزش همتا بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی تاثیر دارد و باعث بهبود آن شده است.نتیجه گیری: آموزش همتا باعث بهبود و ارتقای کیفیت زندگی مبتلایان به نارسایی قلبی می شود. بر این اساس، پیشنهاد می شود پرستاران از این روش آموزشی برای بیماران دچار نارسایی قلبی استفاده نمایند.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی تاثیر خروج زودهنگام از تخت بر وضعیت همودینامیک بیماران متعاقب جراحی عروق کرونر انجام شد.زمینه: جراحی بای پس عروق کرونر یکی از مهم ترین و متداول ترین مداخلاتی است که می تواند باعث افزایش کیفیت زندگی و کاهش مرگ در بسیاری از بیماران قلبی گردد. به نظر می رسد خروج زودهنگام این بیماران از تخت موجب کاهش عوارض پس از جراحی شود. نگرانی های عمده پرسنل درمانی درباره تاثیر و خطرات همودینامیک ناشی از این اقدام می تواند از علل توجه ناکافی به تحرک زودتر این بیماران باشد.روش کار: تحقیق حاضر یک کارآزمایی بالینی با تعداد 100 بیمار کاندید بای پس عروق کرونر می باشد. بیماران به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. خروج از تخت در گروه کنترل طبق روال بیمارستان در روز سوم بعد از عمل انجام گرفت و گروه آزمون در روزهای اول، دوم و سوم بعد از جراحی از تخت خارج شدند. سایر برنامه های درمانی دو گروه یکسان بود. شاخص های همودینامیک بیماران اندازه گیری و بین دوگروه مقایسه شدند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 18 با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بین دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و سابقه بیماری های زمینه ای تفاوت معناداری وجود نداشت. در گروه آزمون، فشارخون سیستولی و دیاستولی در روزهای دوم و سوم پس از عمل بالاتر بود. مقایسه درناژ کل روز سوم قبل از خروج درن ها (میانگین درناژ گروه آزمون، 495 میلی لیتر با انحراف معیار 241 و میانگین درناژ گروه کنترل، 556 میلی لیتر با انحراف معیار 285) (P=0.27) و بروز آریتمی (در گروه آزمون، 22 نفر و در گروه کنترل، 23 نفر) (P=0.67) نشان دهنده عدم جود اختلاف معنی دار آماری بین گروه ها بود. هیچ کدام از بیماران حین خروج از تخت عارضه ای نشان ندادند.نتیجه گیری: بیماران گروه آزمون افزایش مختصری در فشار خون سیستولی و دیاستولی داشتند، اما این افزایش از نظر بالینی ناچیز بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که خروج زودهنگام بیماران از تخت پس از بای پس عروق کرونر یک مداخله ایمن و قابل اجرا است و باعث تغییرات حاد همودینامیک و خونریزی نمی شود.

هدف: این مقاله به منظور بررسی اثرات زالودرمانی بر اختلالات انعقادی و بیماری های قلبی عروقی و نقش پرستار در مراقبت از بیماران تحت این درمان انجام شد.زمینه: زالودرمانی یکی از روش های درمانی مرسوم در طب سنتی در بسیاری از کشورهای دنیا می باشد که امروزه به آن توجه زیادی شده است. استفاده از این روش درمانی به طور قابل توجهی رو به افزایش است، اما تلاش قابل توجهی برای توضیح علت تاثیر این روش درمانی و مکانیسم های عمل آن صورت نگرفته است.روش کار: در این مقاله مروری با مراجعه به پایگاه داده ها و موتورهای جستجو نظیر Google Scholarو PubMed و SID، کلمات کلیدی زالودرمانی (leech therapy/ medicinal leech)، مکانیسم اثر (mechanism of action)، بیماری قلبی عروقی (cardiovascular disease)، هموستاز (homeostasis)، و ضدانعقاد (anticoagulant)به صورت منفرد یا ترکیبی به هر دو زبان انگلیسی و فارسی در متون سال های 1989 تا 2016 میلادی جستجو شدند. علاوه بر این، از کتب فارسی در دسترس نیز استفاده شد. در نهایت، از متونی که مرتبط با هدف مطالعه بودند بهره گرفته شد.یافته ها: زالودرمانی دارای ریشه بسیار قدیمی در طب سنتی ایران است که علاوه بر استفاده در اختلالات مختلف،در درمان پرفشاری خون، آنژین صدری و انفارکتوس میوکارد استفاده شده است و دارای اثرات ضدانعقادی است. مقالات و متون بر نقش پرستاران در امر مراقبت از بیماران تحت درمان تاکید دارند.نتیجه گیری: به نظر می رسد زالودرمانی صرف نظر از عوارضی که در برخی از منابع ذکر شده است می تواند به عنوان یکی از روش های طب مکمل در امر درمان و پژوهش های مرتبط با اختلالات قلبی عروقی و انعقادی مورد توجه بیشتر قرار گیرد.

هدف: این مطالعه با هدف مرور پژوهش های انجام شده درباره مزایا و معایب دو رویه آنژیوگرافی عروق کرونر از طریق شریان رادیال و فمورال انجام شد. همچنین، با توجه به جدیدتر بودن رویه رادیال و عدم کافی بودن تجربیات در این زمینه، به مراقبت های لازم جهت کم کردن عوارض احتمالی پرداخته می شود.زمینه: بیماری های قلبی عروقی در دهه های گذشته سیری صعودی را طی کرده است. برای تشخیص بیماری عروق کرونر روش های تشخیصی متفاوتی وجود دارد، اما آنژیوگرافی عروق کرونر همچنان به عنوان بهترین روش تشخیصی و معیار تصمیم گیری درمانی در این بیماران مطرح است. آنژیوگرافی عروق کرونر با دو رویکرد رادیال و فمورال انجام پذیر است که هر کدام مزایا و معایب خود را دارد.روش کار: در این مطالعه مروری، اطلاعات مورد نیاز با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی و منابع داده ای، همچون Googlescholar، PubMed، Magiran، AHA Journal و Elsevier با استفاده از کلیدواژه های فارسی ”آنژیوگرافی عروق کرونر“، ”رویه رادیال“، ”رویه فمورال“، ”آنژیوگرافی عروق کرونر و عوارض“، و ”رویه رادیال و مراقبت های پرستاری“ و معادل انگلیسی آن ها به دست آمدند. در مجموع، 25 مقاله برای تهیه این گزارش مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها: تاریخچه آنژیوگرافی از طریق شریان رادیال، مقایسه مزایا و معایب دو رویه رادیال و فمورال، مراقبت های پرستاری در رویه آنژیوگرافی رادیال و مقایسه رضایت بیماران در دو رویه آنژیوگرافی رادیال و فمورال از یافته های این مطالعه مروری بودند.نتیجه گیری: در صورتی که آمادگی ها و مراقبت های قبل، حین و بعد از آنژیوگرافی به درستی صورت پذیرد و همچنین، کارکنان و پزشکان دوره های لازم را بگذرانند، با توجه به اینکه آنژیوگرافی از طریق شریان رادیال عوارض کمتر و آسایش بیشتری را برای بیماران ایجاد می کند، می تواند جایگزین مناسبی برای آنژیوگرافی از طریق شریان فمورال باشد.