پرستاری قلب و عروق
سال:1393 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:7

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی بود. زمینه: انفارکتوس قلبی از اصلی ترین علل مرگ و میر در سرتاسر جهان به شمار می رود. با توجه به شیوع انفارکتوس قلبی و مرگ و میر ناشی از آن و تاثیر آن بر کیفیت زندگی افراد، انجام اقدامات برای کاهش عوارض این بیماری امری حیاتی به نظر می رسد. روش کار: در این کارآزمائی بالینی تصادفی شده، 30 فرد مبتلا به انفارکتوس قلبی که به بیمارستان طالقانی تهران مراجعه کرده بودند از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین شامل هشت هفته تمرین ترکیبی به صورت سه جلسه در هفته بود که در مرکز بازتوانی قلبی بیمارستان طالقانی انجام شد. به منظور بررسی کیفیت زندگی بیماران، قبل و بعد از برنامه تمرینی، هر دو گروه پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. سطح معناداری در همه آزمون ها کمتر از 0.50 در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد کیفیت زندگی گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معناداری پیدا کرده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد هشت هفته تمرین ترکیبی باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی می شود. بر این اساس، توصیه می شود در برنامه مراقبتی این بیماران در زمان ترخیص، تمرین ترکیبی گنجانده شود.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر طب فشاری بر درد و خستگی افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن انجام شد. زمینه: افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن سطح بالایی از درد و خستگی را تجربه می کنند. طب فشاری روشی آسان، ارزان و غیرتهاجمی است که ممکن است بتواند موجب کاهش درد و خستگی در افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن گردد.روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور بود که در آن، 72 فرد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن با دارا بودن معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابتدا ضمن گردآوری اطلاعات فردی، درد و خستگی بیماران به ترتیب با مقیاس آنالوگ دیداری (VAS) و مقیاس شدت خستگی (FSS) در هر دو گروه اندازه گیری شد. سپس در گروه آزمون، طب فشاری در نقاط KI3، CV6 و GV20 به مدت سه دقیقه در هر دو طرف بدن نمونه ها، آموزش داده می شد و توسط پژوهشگر صورت می گرفت. در مرحله بعد، این مداخله توسط خود بیماران به مدت چهار هفته انجام شد. در گروه کنترل، همین روند انجام شد، با این تفاوت که به جای فشار، لمس نقاط مورد نظر مطرح بود. درد و خستگی نمونه های دو گروه، چهار هفته پس از آخرین مداخله در هر دو گروه سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: بیماران از نظر اطلاعات دموگرافیک همگن بودند. قبل از مداخله، تفاوت معنا داری در درد (p<0.0001) و خستگی (p=0.285) بین دو گروه آزمون و کنترل وجود نداشت، اما پس از اجرای مداخله، درد در گروه آزمون (p=0.006) و خستگی در گروه آزمون (p<0.0001) (P≤0.001) در مقایسه با گروه کنترل به طور معنا داری کاهش پیدا کرد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که طب فشاری می تواند در بهبود درد و خستگی افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن موثر باشد. با توجه به اهمیت کاهش درد و خستگی در افراد مبتلا به نارسایی قلبی مزمن پیشنهاد می شود در مراقبت از این افراد از مداخله طب فشاری استفاده شود.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر موسیقی بی کلام بر خواب بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی انجام شد. زمینه: کیفیت پایین خواب به عنوان وضعیتی استرس زا می تواند سبب تشدید ایسکمی و انفارکتوس قلبی شود. موسیقی بی کلام به عنوان روشی ارزان، دارای عوارض کم و غیرتهاجمی، با یک ریتم آرام، یکنواخت و تکرار شونده می تواند اثر القایی در ایجاد خواب یا آرام سازی داشته باشد. روش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی بود که در آن، 72 بیمار دچار سندروم کرونری حاد بستری در بخش های مراقبت ویژه قلبی بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه 36 نفری آزمون (دریافت کننده موسیقی بی کلام) و کنترل تقسیم شدند. کیفیت خواب در ابتدای بستری و سه روز بعد از آن و کمیت خواب در هر سه روز با استفاده از شاخص های کیفیت خواب پیتزبرگ و کمیت خواب sleep log در هر دو گروه اندازه گیری شدند. مداخله به صورت پخش موسیقی بی کلام با هدفون در سه شب اول بستری به مدت 45 دقیقه در شروع خواب انجام شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی (کای دو، دقیق فیشر، تی مستقل) انجام شد. یافته ها: بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر میانگین تغییرات نمره کیفیت خواب قبل و بعد از مداخله و کمیت خواب در سه شب اول بستری، اختلاف آماری معنادار وجود داشت (p<0.0001). نتیجه گیری: روش موسیقی بی کلام می تواند در بهبود کیفیت و کمیت خواب بیماران موثر باشد. بنابراین، پرستاران می توانند از این روش غیردارویی در مراقبت های معمول خود جهت بهبود خواب بیماران استفاده نمایند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود و مورد انتظار تامین آسایش بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه جراحی قلب انجام شد. زمینه: یکی از وجوه مهم پرستاری در حیطه عملکردی، حفظ آسایش بیمار است که باید در تمام جنبه های مراقبتی در نظر گرفته شود و از اولویت های مراقبتی پرستار باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی مقایسه ای بود که در آن، 292 بیمار تحت عمل جراحی قلب در تهران مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از فرم دموگرافیک و پرسشنامه آسایش کالکابا ایده گرفته شد که شامل دو قسمت وضعیت موجود و مورد انتظار آسایش بود. داده ها بعد از روایی و پایایی پرسشنامه، در روز دوم بعد از عمل جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: نمونه های شرکت کننده در پژوهش حاضر معتقد بودند که بهترین وضعیت تامین آسایش موجود، در حیطه روانی معنوی (63.57 درصد) و سپس فرهنگی اجتماعی (62.71 درصد) می باشد و ضعیف ترین وضعیت تامین آسایش موجود، در حیطه فیزیکی (36.64 درصد) بوده است. بیماران، تامین آسایش در حیطه های محیطی را در حد متوسط (54.78 درصد) گزارش کردند. بیشترین انتظار بیماران در تامین آسایش، به ترتیب در حیطه روانی معنوی (92.02 درصد)، محیطی (91.14 درصد)، و فیزیکی (90.96 درصد) بود، و کمترین انتظار را درحیطه فرهنگی اجتماعی (88.16 درصد) داشتند. وضعیت موجود آسایش با جنس، سن، سطح تحصیلات، شغل، محل سکونت، میزان درآمد، تعداد اعضای خانواده، انجام ورزش، سابقه عمل قلب، بیماری فشار خون و چربی خون افراد مورد مطالعه ارتباط معنی دار آماری داشت.نتیجه گیری: بیماران، کمترین آسایش را در حیطه فیزیکی داشتند و در حفظ آسایش در حیطه روانی معنوی بیشترین انتظار را داشتند. توصیه می شود، پرستاران بخش های ویژه جراحی قلب در ارائه مراقبت فیزیکی و روانی معنوی توجه بیشتری داشته باشند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: این مطالعه به بررسی نقش ویتامین D و مشکلات ناشی از کمبود آن بر سیستم قلب و عروق می پردازد.زمینه: بیماری های قلبی عروقی از شایع ترین علل ناتوانی و مرگ در جهان به شمار می روند و هر ساله بر تعداد مبتلایان به این دسته از بیماری ها افزوده می شود.روش کار: این مطالعه مروری با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی مانند Google Scholar، Elsevier، Pub Med، PMC، و Springer با محدودیت زمانی در فاصله سال های 2007 تا 2015 صورت گرفته است.یافته ها: پاسخ گیرنده های ویتامین D در کلیه بافت ها از جمله سیستم قلب و عروق (در حضور مقدار کافی آن) سبب پیشگیری از رشد و تکثیر بی رویه سلولی در سلول های میوکارد و عضلات صاف جدار عروق می شود و این کار به وسیله کنترل ژن های مخصوص توسط 25-1 دی هیدروکسی ویتامین D (شکل فعال ویتامین D) صورت می گیرد. این ژن ها تکثیر و تمایز سلول ها را کنترل می کنند که در نتیجه آن از هایپرتروفی بافت قلب و ضخامت عروق جلوگیری می شود. مطالعات نشان داده اند که کمبود ویتامین D سبب ایجاد عوارض نامطلوب در سیستم قلب و عروق می گردد، اما تاثیر استفاده از آن در درمان این بیماری ها هنوز به طور کامل مشخص نشده است.بحث: با توجه به یافته های فوق باید سطح مناسب از این ماده تامین گردد و باید قبل از بروز عوارض به جایگزینی صحیح آن اقدام نمود.

هدف: این مطالعه به مرور مطالعات مختلف انجام شده در زمینه استفاده از سلول های بنیادی در درمان اختلالات شریانی می پردازد.زمینه: اختلالات شریانی 8 تا 12 میلیون آمریکایی را مبتلا کرده است و همراه با مرگ و میر و بیماری زایی بالایی می باشد. ایسکمی وخیم اندام، مرحله نهایی اختلالات شریانی محیطی می باشد. بخش اصلی درمان در ایسکمی های شدید، بازسازی سطح داخلی عروق (اندووسکولر) با هدف بهبود جریان خون به اندام مبتلا می باشد. با این وجود 20 تا 30 درصد بیماران برای بازسازی سطح داخلی عروق مناسب نیستند و ممکن است درمان با سلول های بنیادی برایشان مفید باشد.روش بررسی: در این مقاله مروری، پس از جست وجو در بانک های اطلاعاتی و منابع الکترونیکی، جدیدترین مطالعاتی که در زمینه استفاده از سلول های بنیادی انجام شده بود و ارتباط بیشتری با موضوع داشت مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: درمان با سلول های بنیادی در اختلالات شریانی، به ویژه برای بیمارانی که کاندید درمان جراحی نیستند مفید می باشد. همچنین، ثابت شده است که این روش برای بیماران با بیماری برگر نسبت به بیماران دچار اختلالات شریانی محیطی مناسب تر است و روش تزریق داخل عضلانی این سلول ها نسبت به تزریق داخل شریانی موثرتر می باشد. نشان داده شده است که استفاده از سلول های بنیادی مشتق شده از مغز استخوان نسبت به سلول های مشتق شده از خون محیطی موثرتر و کم هزینه تر است. این روش عارضه جانبی قابل توجهی ندارد و به خوبی توسط بیمار تحمل می شود.نتیجه گیری: درمان با سلول های بنیادی یک استراتژی درمانی موثر و امیدبخش، به ویژه برای بیمارانی می باشد که کاندید درمان جراحی بازسازی سطح داخلی عروق نیستند.