پرستاری قلب و عروق
سال:1394 | دوره:4 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

هدف. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رایحه استنشاقی اسطوخودوس بر استرس پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه انجام شد. زمینه. حرفه پرستاری به علت حساسیت بالا به عنوان یکی از حرفه های استرس زا شناخته شده است. پرستاران بخش های مراقبت ویژه استرس بیشتری را نسبت به پرستاران سایر بخش ها متحمل می شوند. این استرس ها می تواند سبب کاهش کیفیت مراقبت، احساس بی کفایتی و افسردگی در پرستاران شود. رایحه درمانی از جمله روش های طب مکمل است، که در آن، اسانس های آرامبخش می توانند باعث کاهش اضطراب و نگرانی شوند.روش کار. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با گروه کنترل بود که بر روی 70 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه انجام شد. استرس پرستاران قبل از مطالعه اندازه گیری شد، سپس، مداخله شامل استشمام رایحه اسطوخدوس از طریق برچسب، در چهار شیفت کاری متوالی، هر شیفت به مدت 20 دقیقه، برای گروه آزمون اجرا شد. بعد از آن، دوباره سطح استرس در هر دو گروه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای و تی زوجی و مستقل، در نرم افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شدند.یافته ها. پس از مداخله، بین میانگین نمره استرس گروه آزمون (20.57 با انحراف معیار 4.20) و گروه کنترل (22.42 با انحراف معیار 5.24) اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت، اما میانگین نمره استرس گروه آزمون، پس از مداخله (20.57 با انحراف معیار 4.20) نسبت به قبل از مداخله (22.32 با انحراف معیار 4.61) به طور معناداری کاهش یافت (p=0.001). در گروه کنترل، بین میانگین نمره استرس، قبل از مداخله گروه آزمون (22.5 با انحراف معیار 5.18) و پس از مداخله گروه آزمون (22.42 با انحراف معیار 5.24) اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد. مقایسه تغییرات قبل- بعد میانگین نمره استرس دو گروه نشان دهنده تفاوت آماری معنی دار بود (p=0.001).نتیجه گیری. یافته های مطالعه حاضر نشان داد رایحه اسطوخودوس می تواند استرس پرستاران بخش های مراقبت ویژه را کاهش دهد. بنابراین، پیشنهاد می شود از رایحه اسطوخودوس جهت کاهش استرس پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه استفاده شود.

هدف. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر اجرای برنامه آموزشی مراقبت پرستاری بر پیامدهای تهویه مکانیکی در نوزادان صورت گرفت. زمینه. تهویه مکانیکی اقدامی تهاجمی و دارای عوارضی از جمله دیسپلازی برونکوپولمونر، خونریزی ریه، انسداد یا خارج شدن لوله تراشه است که تقریبا همگی قابل پیشگیری هستند. جلوگیری از این عوارض علاوه بر پزشک وظیفه پرستار نیز می باشد.روش کار. در این کارآزمایی بالینی (پیامد محور) که به صورت قبل- بعد انجام شد، نمونه پژوهش شامل کلیه نوزادان بستری تحت تهویه مکانیکی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان جامع زنان تهران در یک بازه زمانی 12 ماهه بود. مداخله شامل آموزش پرستاران در قالب یک دوره یک ماهه و با روش ”مربی همراه“، در بالین بود. داده های مربوط به عوارض تهویه مکانیکی در 120 نوزاد، قبل و بعد از مداخله جمع آوری شد. در پایان، بروز پیامدها، قبل و بعد از مداخله مقایسه گردید.یافته ها. بروز دیسپلازی برونکوپولمونر، از 35 درصد به 18 درصد، لوله گذاری مجدد، از 57 درصد به 33 درصد، خونریزی ریوی از 32 درصد به 13 درصد، و پنوموتوراکس، از 55 درصد به 35 درصد کاهش پیدا کرد که این کاهش از نظر آماری معنی دارد بود. طول مدت تهویه مکانیکی و بستری نیز بعد از مداخله به طور معنی داری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت. تفاوت آماری معنی داری بین رتینوپاتی نارسی و مرگ، قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد.نتیجه گیری. اجرای برنامه آموزشی، از طریق مربی همراه، بر پیامدهای نوزاد تحت تهویه مکانیکی موثر است، با توجه به زیاد بودن حجم کاری پرستاران و مشکلات مربوط به شرکت در کلاس های آموزشی خارج از بخش، می توان مراقبت از نوزادان تحت تهویه مکانیکی را از طریق مربی همراه، در بالین نوزاد بهبود بخشید و آموزش ها را به صورت دوره ای و متناوب جهت کلیه پرستاران اجرا کرد.

هدف. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر درک از بیماری بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران با نارسایی قلبی انجام شد. زمینه. نارسایی قلبی به عنوان پیامد نهایی بیشتر اختلالات قلبی محسوب می شود که به عنوان یک وضعیت مزمن کیفیت زندگی بیماران را کاهش می دهد و با مشکلاتی در رفتار خودمراقبتی همراه است. یکی از روش های افزایش رفتارهای خودمراقبتی این بیماران اصلاح درک از بیماری است.روش کار. این پژوهش یک مطالعه تجربی بود که در بیماران با نارسایی قلبی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1393 انجام شد. در این مطالعه، 76 نمونه واجد شرایط به طور تصادفی در یکی از دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله، آموزش مبتنی بر درک از بیماری را در سه جلسه حضوری و به مدت 8 هفته به صورت تلفنی دریافت کردند. مراقبت در گروه کنترل مطابق با روتین بخش انجام شد. رفتارهای خودمراقبتی دو گروه، قبل و هشت هفته بعد از شروع مداخله مقایسه شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و کای دو در نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.یافته ها. اختلاف معنی داری بین متغیر های دموگرافیک دو گروه مشاهده نشد. پس از مداخله، رفتارهای خودمراقبتی گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.0001). در گروه آزمون، میانگین نمره رفتارهای خودمراقبتی قبل از مداخله (35.17 با انحراف معیار 13.94) با پس از مداخله (18.51 با انحراف معیار 7.15) دارای اختلاف معنی دار آماری بود (p<0.0001).نتیجه گیری. نتایج مطالعه نشان داد که آموزش مبتنی بر اصلاح درک از بیماری بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران با نارسایی قلبی تاثیر دارد. توصیه می شود آموزش مبتنی بر اصلاح درک از بیماری، به عنوان روشی موثر جهت ارتقاء رفتارهای خودمراقبتی این بیماران به کار برده شود.

هدف. این مطالعه با هدف تعیین تاثیرصدای سفید بر افسردگی بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی انجام شد. زمینه. بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی پس از بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی با افسردگی مواجه می گردند که بر روند بهبودی این بیماران تاثیر سویی می گذارد.روش کار. این مطالعه نیمه تجربی بر روی 90 بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه قلبی که به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه در دو گروه کنترل و آزمون (45 بیمار در هر گروه) قرار گرفتند، در سال 1393 در مرکز قلب شهید رجایی تهران انجام شد. افسردگی بیماران در دو گروه توسط پرسشنامه DASS نسخه 21 به مدت سه روز متوالی اندازه گیری شد. برای بیماران گروه آزمون، صدای سفید با شدت 50-60 دسی بل به مدت 30 دقیقه در فضای واحد بستری پخش شد. برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویراست 17 و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و مجذور کای تحلیل شدند.یافته ها. میانگین نمره افسردگی گروه کنترل، قبل و بعد از مطالعه به ترتیب 4.12 با انحراف معیار 4.35 و 3.52 با انحراف معیار 3.74 بود که تفاوت آماری معنا داری نداشتند. میانگین نمره افسردگی گروه آزمون، قبل و بعد از مطالعه، به ترتیب 4.81 با انحراف معیار 4.47. 3.93 با انحراف معیار 4.48 بود که از نظر آماری دارای اختلاف معنادار بودند (p=0.02).نتیجه گیری. با توجه به یافته های پژوهش، صدای سفید، منجر به کاهش معنی دار افسردگی در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل شد. این مداخله می تواند به عنوان اقدامی آسان و کم هزینه برای کاهش افسردگی بیماران در بخش مراقبت ویژه قلبی به کار گرفته شود.

هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای برنامه آموزشی خودمراقبتی چند رسانه ای بر کیفیت زندگی مبتلایان به پرفشاری خون انجام شد. زمینه. پرفشاری خون به علت عوارض و مرگ بالا یک مشکل عمده بهداشتی محسوب می شود و به علت کاستی هایی که در توانایی های فرد ایجاد می کند، کیفیت زندگی وی را تحت تاثیر قرار می دهد.روش کار. این مطالعه کارآزمایی بالینی از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل در بیمارستان شهداء محمودآباد وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام گردید. در این پژوهش 70 بیمار دارای شرایط ورود به مطالعه به روش در دسترس انتخاب شدند. جهت جلوگیری از انتقال اطلاعات بین گروه ها توسط بیماران، نمونه های گروه های آزمون و کنترل به طور جداگانه در روزهای زوج و فرد وارد مطالعه شدند. پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 قبل از انجام مداخله و سه ماه پس از مداخله توسط هر دو گروه آزمون و کنترل تکمیل گردید. بیماران گروه کنترل آموزش های معمول بخش را دریافت کردند. بیماران گروه آزمون در سه جلسه آموزش خودمراقبتی 20 دقیقه ای به صورت چهره به چهره شرکت کردند و بسته آموزشی شامل کتابچه و لوح فشرده آموزشی را دریافت کردند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 و با آزمون های آماری کای اسکوئر، تست دقیق فیشر، تی مستقل، و تی زوج مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها. قبل از مداخله، بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر میانگین کیفیت زندگی تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت، اما سه ماه پس از آموزش، تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده شد (p<0.0001). همچنین، در گروه آزمون، قبل از مداخله و 3 ماه پس از آن، تفاوت معنی دار آماری بین نمره کل و ابعاد کیفیت زندگی مشاهده شد (p<0.0001).نتیجه گیری. اجرای برنامه آموزشی خودمراقبتی می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پرفشاری خون شود. پیشنهاد می شود با اجرای این برنامه آموزشی برای بیماران مبتلا به پرفشاری خون توسط مراقبین بهداشتی، به ویژه پرستاران، گامی موثر در جهت ارتقا کیفیت زندگی این بیماران برداشته شود.

 صفورا دری، اصغر خلیفه زاده اصفهانی *، سارا دری صص 48-57 متن چکیده هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه توانبخشی قلبی بر کیفیت زندگی و مدت زمان بازگشت به کار در بیماران با سندرم کرونری حاد انجام شد. زمینه. سندروم کرونری حاد (ACS) یکی از بیماری های قلبی عروقی است که می تواند بر کیفیت زندگی و مدت زمان بازگشت به کار تاثیرگذار باشد.روش کار. در این کارآزمایی بالینی، 50 بیمار با سندرم کرونری حاد که در بخش مراقبت ویژه قلب بستری بودند به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 25 بیمار) قرار گرفتند. برای گروه آزمون، توانبخشی قلبی در فاز 1 و 2 و برای گروه کنترل، مراقبت های معمول انجام شد. سنجش کیفیت زندگی هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه QOLSF-36، قبل از مداخله گروه آزمون و یک ماه پس از پایان مداخله، صورت گرفت. مدت زمان بازگشت به کار، از طریق پرسش از نمونه ها، برآورد و سپس در دو گروه با هم مقایسه شد.یافته ها. نتایج پژوهش نشان داد که بعد از مداخله، میانگین نمره کیفیت زندگی گروه آزمون در همه حیطه ها نسبت به قبل از مداخله افزایش داشت (p<0.0001). در گروه کنترل، بین میانگین نمره کلی کیفیت زندگی، قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد. مقایسه دو گروه نشان داد پس از مداخله، میانگین نمره کیفیت زندگی در همه حیطه ها، به جز حیطه سلامت کلی و عملکرد اجتماعی در گروه آزمون به طور معنا داری بیشتر از گروه کنترل بود. از نظر مدت زمان بازگشت به کار تفاوت آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری. برنامه توانبخشی قلبی می تواند منجر به ارتقا کیفیت زندگی در بیماران با سندرم کرونری حاد شود.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی ضرورت کنترل و پیشگیری از عفونت بیمارستانی است. زمینه. عفونت های بیمارستانی، به ویژه در بخش های مراقبت ویژه، با افزایش مرگ و افزیش هزینه های بستری در بیمارستان همراه است و یکی از مشکلات بهداشتی مهم جوامع محسوب می شود که کنترل موفقیت آمیز آن نیازمند آگاهی از مشکلات بیمارستان ها در این زمینه است.روش کار. پژوهش حاضر مطالعه ای مروری است که در آن، واژگان کلیدی ”عفونت بیمارستانی“ و ”بخش مراقبت ویژه“، به تنهایی یا با هم، و معادل انگلیسی آنها در سایت های Iranmedex، CINAHL، Scopus، Medline، Embase، SID، Pubmed، Magiran، و Irandoc جستجو شد. یافته ها. بر اساس نتایج، علل اصلی عفونت بیمارستانی، پروسیجرهای متعدد و اقدامات تشخیصی درمانی تهاجمی در بخش مراقبت ویژه، ضعف سیستم ایمنی بیمار، طول مدت بستری، عدم سیستم گزارش دهی نظام مراقبت بیمارستانی، گندزدایی و سترون سازی غیراصولی تجهیزات، نامناسب بودن ساختار فیزیکی بخش مراقبت ویژه، عدم همکاری مدیران و واحدها، و عدم آگاهی کادر درمانی به ویژه پزشک و پرستار به دلیل اختلال در فرایند آموزش می باشد.نتیجه گیری. شناسایی علل عفونت بیمارستانی و به کارگیری تمهیداتی در بخش مراقبت ویژه باعث ارتقا ایمنی و افزایش کیفیت خدمات مراقبتی درمانی می شود. پیشگیری از این عفونت ها نیاز به یک برنامه ای جامع و به هم پیوسته کنترل شده دارد.

هدف: این مطالعه با هدف مروری بر کارآیی بیومارکرهای نوین قلبی انجام شد. زمینه. بیماری های قلبی عروقی باری سنگین بر دوش سیستم سلامت می گذارد و سالانه عامل حدود 30 درصد از مرگ ها است. آسیب های برگشت ناپذیر ماهیچه قلب به دنبال انسداد عروق قلبی در زمانی حدود 15 تا 20 دقیقه رخ می دهد، بنابراین، تشخیص سریع این مشکل برای متخصصان سلامت و بیماران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امروزه با شناخته شدن بیومارکرهای جدید می توان از ویژگی های هر یک از آن ها در ارزیابی پیش آگهی کوتاه مدت و طولانی مدت استفاده نمود.روش کار. در این مطالعه، 80 منبع علمی که طی سال های 1980 تا 2014 در زمینه بیومارکرهای قلبی چاپ شده بود مورد استفاده قرار گرفت. برای این منظور، جستجو در بانک های اطلاعاتی Elsevier، Google Scholar، JAMA، Science Direct، Wiley، PubMed، و Iran Medex با کلمات کلیدی بیومارکر قلبی (Cardiac Biomarker)، مارکرهای نوین قلبی (New Cardiac Markers)، بیماری های کرونری (Coronary Diseases)، و بیماری های قلبی عروقی (Cardiovascular Diseases) انجام شد.یافته ها. ویژگی های هر یک از بیومارکرهای معرفی شده می تواند در پیش برد اهداف علم پزشکی و کاهش آسیب به بیماران قلبی عروقی نقش مهمی را ایفا نماید. با وجود کارآیی مناسب این بیومارکرها، هنوز نکات مبهمی برای استفاده روتین از آنها وجود دارد که نشانگر نیاز به پژوهش های گسترده تری در این زمینه می باشد. نتیجه گیری. بیومارکرهای نوین بینش جدیدی را نسبت به شناخت علل بیماری های قلبی عروقی فراهم نموده است و کاربرد آسان و سریع به همراه حساسیت و ارزش پیش بینی بالای آنها تحولی شگرف در تشخیص و درمان بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی ایجاد کرده است.