افزایش همگرایی اقتصادی و گسترش روابط تجاری زمینه جابه جایی عوامل تولیدی بین کشورها را با هدف کسب درآمد بیشتر فراهم نموده است. بر اساس نظریه ماندل و نیز طبق نظریه های سنتی تجارت، موجودی نابرابر و متفاوت عوامل تولیدی در کشورها باعث برقراری تجارت کالا و جابجایی عوامل تولیدی می گردد. در تحقیق حاضر به بررسی اثر آزادسازی تجاری بر جابه جایی بین المللی نیروی کار ماهر و غیرماهر در ایران طی چهار سناریوی کاهش 5 درصدی، 10 درصدی، 25 درصدی و 50 درصدی تعرفه ها با استفاده از پروژه تحلیل تجارت جهانی پرداخته شده است. نتایج تحقیق حاکی از افزایش خالص (ورودی) مهاجرت در نتیجه آزادسازی تجاری کالاهای صنعتی و کلیه کالاهای وارداتی است که به منزله وجود رابطه مکملی بین آن ها است. در حالت آزادسازی تجاری کالاهای کشاورزی و افزایش واردات آن، جریان خالص (ورودی) مهاجرت برای نیروی کار ماهر افزایش و برای نیروی کار غیرماهر کاهش می یابد. با توجه به اثری که تجارت خارجی بر مهاجرت نیروی کار می گذارد، برای کالاهای واسطه و سرمایه ای آزادسازی و تسهیل و برای کالاهای مصرفی کنترل واردات پیشنهاد می گردد.