مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

آرشیو

سال

دوره(شماره)

مشاهده شمارگان

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
نویسندگان: 

KHAKSAR SEPIDEH | Samiee Arash

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2022
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (16)
  • صفحات: 

    107-117
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    64
  • دانلود: 

    0
چکیده: 

Background and Aim: Glioblastoma multiform is one of the most common primary malignant brain tumors in adults. Recent studies have shown that micronutrients, such as selenium, have the potential to have positive effects in the treatment of glioblastoma and can be a promising candidate combined with surgical and radiochemical therapies. The aim of this study was to evaluate the anti-cancer effects of selenium on brain tumor damages. Methods: Rats were randomly divided into three main groups: control and selenium-received groups at doses of 0. 5 and 1. 5 mg/kg. A 1 × 106 rat Glioma C6 cells were transplanted in the right caudate nucleus of the rat brain. Five days after surgery, the treatment groups received selenium intraperitoneally for five days. Motor activity, animal weight, tumor volume, survival rate, and histopathological changes were assessed. Results: Selenium 0. 5 mg/kg reduced tumor volume, improved locomotor activity, and attenuated weight loss of the animals. Also, histological analysis showed a significant reduction in tumor volume and invasion of tumor cells to the surrounding tissues of tumor in rats treated by selenium 0. 5 mg/kg. Conclusion: According to the present results, it can be stated that selenium has sufficient potential to inhibit brain tumor damages.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 64

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    1-9
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    116
  • دانلود: 

    41
چکیده: 

زمینه و هدف: بیماری های قلبی عروقی از دلایل اصلی مرگ و میر در سالمندان می باشند. سیگنالینگ بیوژنز میتوکندری نقش مهمی در تعادل انرژی قلبی عروق دارد. هدف این پژوهش بررسی اثر تمرین مقاومتی با شدت زیاد و متوسط بر بیان ژن برخی از مولکول های سیگنالینگ میتوکندری شامل TFAM، PGC-1α, ، AMPK، و سیتوکروم ث قلب موش های صحرایی سالمند بود. روش ها: 25 سر موش صحرایی نر سالمند 23 ماهه نژاد ویستار دارای میانگین وزنی 437 گرم به صورت تصادفی به سه گروه، تمرین مقاومتی با شدت متوسط (9 سر)، شدت زیاد (8 سر) و کنترل (8 سر) تقسیم شدند. تمرینات مقاومتی 5 روز در هفته برای 8 هفته و شامل بالا رفتن از نردبان با شدت زیاد (80% حداکثر ظرفیت حمل ارادی) و شدت متوسط (60% حداکثر ظرفیت حمل ارادی) اجرا شد. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، میزان بیان ژن ها در قلب به روش "واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی در زمان واقعی" اندازه گیری شد. برای مقایسه گروه ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0/05 > p استفاده شد. یافته ها: بیان PGC-1α, در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری یافت (0/05 >p). بیان سیتوکروم ث در گروه تمرین مقاومتی با شدت متوسط نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری یافت (0/05> p). در میزان بیان دیگر فاکتورها بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/05 >p). نتیجه گیری: تمرینات مقاومتی با شدت زیاد و متوسط موجب افزایش بیان PGC-1α, ، و تمرین مقاومتی با شدت متوسط موجب افزایش بیان سیتوکروم ث در سلول های قلبی موش های سالمند می گردد. این اثرات می تواند در بهبود تعادل انرژی سلول های قلبی در سالمندان مفید باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 116

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 41 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    10-17
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    125
  • دانلود: 

    35
چکیده: 

زمینه و هدف: عملکردهای شناختی و متابولیسم سولفید هیدروژن (H2S) با افزایش مصرف رژیم غذایی پرچرب (HFD) مختل می شوند. بنابراین هدف این مطالعه بررسی اثرات سدیم هیدروسولفید (NaHS) (به عنوان دهنده H2S) بر تغییرات حافظه و یادگیری فضایی موش صحرایی نر تحت مصرف HFD می باشد. روش ها: به دنبال 11 هفته مصرف رژیم HFD و عادی با و بدون تیمار با NaHS (با دوز 3 و 5 میلی گرم بر کیلوگرم) در موش های صحرایی نر، ماز بارنز برای ارزیابی حافظه و یادگیری فضایی استفاده شد. در ماز بارنز حیوان در فضایی روشن روی سطح دایره شکل با سوراخ های گرد تعبیه شده در پیرامون آن قرار می گیرد. در زیر یکی از سوراخ ها جعبه ای تاریک با نام جعبه یا سوراخ هدف قراردارد. یافته ها: نتایج نشان داد که در رابطه با مسافت طی شده، تعداد خطاها و زمان سپری شده تا پیداکردن سوراخ هدف در طی روزهای آموزش تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف وجود نداشت. اما در روز تست، تعداد خطاها در گروه دریافت کننده HFD و گروه کنترل دریافت کننده دوز 5 میلی گرم NaHS در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. همچنین تعداد خطاها در حیوانات گروه HFD به همراه دوز 5 میلی گرم NaHS در مقایسه با گروه HFD به تنهایی کاهش پیدا کرد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از تست بارنز نشان داد که HFD اثر معنی داری بر مرحله اکتساب تست بارنز ندارد اما موجب اختلال در بازیابی حافظه می شود. علاوه بر این، تجویز NaHS اختلال حافظه ناشی از مصرف HFD را معکوس می کند. در حیوانات کنترل، تجویز دوز 5 میلی گرم NaHS تعداد خطاها در روز تست را افزایش داد، که ممکن است نشان دهنده وجود اختلال حافظه باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 125

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 35 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 2
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    18-27
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    66
  • دانلود: 

    21
چکیده: 

زمینه و هدف: گزارش های متعددی وجود دارد که استرس باعث کاهش حافظه می شود. ازسوی دیگر، تحقیقات نشان داده عصاره اویارسلام، موجب بهبود حافظه و تقویت بازیابی اطلاعات می شود. در مطالعه حاضر، اثرات بهبودی احتمالی عصاره هیدروالکلی ریزوم اویارسلام بر اختلال بازیابی حافظه ناشی از استرس بررسی شد. روش ها: موش های کوچک آزمایشگاهی نر بالغ به دو گروه استرس و بدون استرس تقسیم شدند و هر یک از این گروه ها نیز به دو زیرگروه کنترل دریافت کننده سالین و تحت درمان با عصاره اویارسلام تقسیم شدند. ابتدا موش ها به مدت 7 یا 21 روز مواد را به صورت گاواژ دریافت کردند. یک روز پس از آخرین گاواژ حیوانات به وسیله دستگاه سنجش حافظه اجتنابی غیرفعال آموزش دیدند و 24 ساعت پس از آموزش، تحت استرس حاد قرار گرفتند و بلافاصله از آن ها، آزمون حافظه گرفته شد. تاخیر در ورود به اتاق تاریک و مدت زمان سپری شده در اتاق تاریک دستگاه به عنوان معیاری برای سنجش بازیابی حافظه اجتنابی غیرفعال ثبت شد. یافته ها: استرس پیش از آزمون به طور قابل توجهی تاخیر در ورود به اتاق تاریک را کاهش و مدت زمان سپری شده در اتاق تاریک را افزایش داد. گاواژ پیش از آموزش عصاره باعث معکوس شدن تاخیر در ورود شد و همچنین به صورت واضح، مدت زمان سپری شده در اتاق تاریک را کاهش داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد عصاره هیدروالکلی ریزوم اویارسلام، توانایی بازیابی اطلاعات از حافظه بلندمدت را بهبود می بخشد و اثر تخریبی استرس حاد را بر بازیابی حافظه، وابسته به زمان مصرف کاهش می دهد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 66

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 21 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    28-42
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    165
  • دانلود: 

    38
چکیده: 

طی سال های اخیر، مطالعات بسیاری نقش ضروری آنزیم پرولیل ایزومراز Pin1 در محافظت در برابر نورودژنراسیون وابسته به سن در بیماری آلزایمر مطرح کرده اند. این آنزیم در تغییر ساختار فضایی دو پروتیین کلیدی شامل پروتیین پیش ساز آمیلویید (APP) و پروتیین تایو از شکلی با اختلال عملکردی (سیس) به شکلی دارای عملکرد صحیح (ترانس) دخیل است. پردازش غیرآمیلوییدوژنیک APP، بازیابی عملکرد تایو در پایداری میکروتوبول ها و تحریک دفسفریلاسیون تایو از نتایج اصلی عملکرد فیزیولوژیک این آنزیم است. در بیماری آلزایمر، با فقدان عملکرد Pin1 سرعت ایزومریزاسیون کاهش یافته که پیشبرد مسیر آمیلوییدوژنیک و القای تشکیل کلاف های نوروفیبریلاری (NFTs) را در پی دارد. هنوز راجع به مکانیسم های دقیق ملکولی اختلال تنظیم Pin1 در آلزایمر، اطلاعات دقیقی بدست نیامده است. با وجود این، یافته ها نشان می دهند که احتمالا Pin1 یک هدف جدید در درمان بیماری آلزایمر در مراحل اولیه باشد و مطالعه تنظیم بیان آن در نورون ها می تواند در دستیابی به این هدف کمک کننده باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 165

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 38 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 5
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    43-51
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    80
  • دانلود: 

    18
چکیده: 

زمینه و هدف: هایپرتروفی بطن چپ ناشی از فشار خون بالا فاکتور خطر مستقل نارسایی قلبی و مرگ ناگهانی است. پیشرفت هایپرتروفی عضله قلب با فعال شدن مسیرهای آپوپتوتیک در این سلول ها همراه است. تروپی سترون آنتاگونیست گیرنده 3-HT5 است که مطالعات اخیر اثرات محافظت قلبی آن را نشان داده اند. هرچند مکانیسم های مسیول این اثرات ناشناخته اند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تروپی سترون بر میزان نسخه برداری فاکتور ناتریورتیک BNP بعنوان مارکر هایپرتروفی و بیان ژن های پرو-آپوپتوتیک BAX و BAD در قلب هایپرتروف شده موش صحرایی است. روش ها: 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به گروه های زیر تقسیم شدند: 1-گروه کنترل شامل حیوانات دست نخورده 2-گروه هایپرتروفی بدون درمان 3-گروه هایپرتروفی دریافت کننده تروپی سترون با دوز روزانه 3 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 21 روز 4-گروه تروپی سترون که بدون مداخله جراحی صرفا دارو را به مدت 21 روز دریافت نمودند. مدل هایپرتروفی بطن چپ توسط جراحی و تنگی آیورت شکمی القا شد. بیان ژن های هدف توسط تکنیک Real-time PCR اندازه گیری شد. یافته ها: در گروه هایپرتروفی بدون درمان سطح BNP mRNA در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (0/001 > p). در گروه تروپی سترون + هایپرتروفی سطح BNP mRNA در مقایسه با گروه بدون درمان بطور معنی داری کاهش یافت (0/05 > p). سطح BAD mRNA در بافت عضله قلب گروه هایپرتروفی افزایش یافت (0/001 > p). تیمار با تروپی سترون سطح BAD mRNA را نسبت به گروه هایپرتروفی به طور معنی داری کاهش داد (0/001 > p). تغییرات بیان BAX در هیچ یک از گروه های آزمایش از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: تروپی سترون می تواند از پیشرفت هایپرتروفی القایی فشار خون بالا به نارسایی قلبی حداقل تا حدی با کاهش بیان BAD جلوگیری کند.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 80

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 18 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    52-60
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    91
  • دانلود: 

    28
چکیده: 

زمینه و هدف: رفتار تغذیه ای از طریق مسیرهای پیچیده بواسطه سیگنال های مرکزی و محیطی تنظیم می شود. این مطالعه به منظور بررسی تداخل عمل بین سیستم های گلوتاماترژیک و دوپامینرژیک در جوجه ها انجام شد. روش ها: در این تحقیق 264 قطعه جوجه یک روزه راس 308 استفاده شد. جوجه ها در هر آزمایش در چهار گروه شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار دسته بندی شدند (11جوجه در هر گروه). در آزمایش اول، تزریق داخل بطنی مغزی سرم فیزیولوژی، 6-هیدروکسی دوپامین (OHDA-6، نوروتوکسین، 5/2 نانومول)، کاینیک اسید (آگونیست گیرنده یونوتروپیک، 300 نانومول) و تزریق توام 6-هیدروکسی دوپامین و کاینیک اسید انجام شد. آزمایش دوم و سوم مشابه آزمایش اول بود اما تزریق SCH23390 (آنتاگونیست گیرنده D1، 5 نانومول) و AMI-193 (آنتاگونیست گیرنده D2، 5 نانومول) بجای 6-هیدروکسی دوپامین انجام شد. در آزمایش چهارم، سرم فیزیولوژی، 6-هیدروکسی دوپامین (2/5 نانومول)، trans-(±, )-ACPD منوهیدرات (آگونیست گیرنده متابوتروپیک، 300 نانومول) و تزریق توامtrans-(±, )-ACPD منوهیدرات و کاینیک اسید انجام شد. آزمایش پنجم و ششم مشابه آزمایش چهارم بود اما تزریق SCH23390 و AMI-193 بجای 6-هیدروکسی دوپامین انجام شد. سپس مقدار غذای تجمعی در زمان های 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری شد. یافته ها: کاینیک اسید موجب کاهش معنی دار مصرف غذا شد ((0/05≤,p). 6-هیدروکسی دوپامین و SCH23390 موجب کاهش اثرات هیپوفاژی ناشی از کاینیک اسید و trans-(±, )-ACPD منوهیدرات شد (0/05≤,p). نتیجه گیری: اثر متقابل سیستم های دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک بر اخذ غذا در جوجه ها از طریق گیرنده های یونوتروپیک و متابوتروپیک گلوتامات و گیرنده های D1 دوپامینی میانجی گری می شود.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 91

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 28 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    61-72
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    63
  • دانلود: 

    15
چکیده: 

زمینه و هدف: یکی از عوامل تاثیرگذار در فرآیند توجه میزان پاداش محرک مورد توجه است. از این رو، این پژوهش به بررسی تاثیر مقادیر مختلف پاداش بر ویژگی های حرکت ساکادیک چشم به عنوان شاخصی برای توجه به محرک می پردازیم. روش ها: از دو میمون ماکاک نر بالغ در یک تکلیف رفتاری مبتنی بر ساکاد استفاده شد. پس از خیره شدن میمون به وسط نمایشگر، یک محرک بینایی در سمت راست یا چپ نمایشگر نمایش داده شده و میمون باید به محرک بینایی نمایش داده شده ساکاد بزند و میزان پاداش دریافتی براساس رنگ محرک می تواند کم، متوسط یا زیاد باشد. شاخص های ساکاد شامل: زمان پاسخ، بیشینه سرعت و دقت ساکاد در سه دسته مجموع ساکاد ها، ساکاد های سریع و ساکاد های کند در مقادیر مختلف پاداش با یکدیگر مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها از آنالیز واریانس سه راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته ها: زمان پاسخ در محرک های با پاداش بیشتر در مقایسه با محرک با پاداش کمتر در دو دسته مجموع ساکادها و ساکادهای کند کاهش یافت (0/001 > p). افزایش پاداش باعث افزایش معنادار (0/001 > p) سرعت ساکاد در یکی از حیوانات شد و در سرعت ساکاد دیگری تاثیر معناداری نداشت. میزان دقت ساکاد با افزایش میزان پاداش در هردو حیوان افزایش یافت اما بهبود دقت فقط در یک میمون معنادار بود (0/05 > p). نتیجه گیری: افزایش میزان پاداش منتسب به یک محرک باعث کاهش زمان پاسخ به محرک و افزایش دقت ساکاد و بیشینه سرعت شد. البته اثر پاداش بر بیشینه سرعت در دو حیوان یکسان نبود که می تواند ناشی از تفاوت بین فردی باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 63

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 15 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    73-84
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    73
  • دانلود: 

    31
چکیده: 

زمینه و هدف: آسیب نخاعی یک اختلال حسی و حرکتی ناتوان کننده است. شایع ترین نوع اختلال حسی بعد از آسیب نخاعی، درد نوروپاتیک است که سبب کاهش کیفیت زندگی می شود. تا به امروز روش های درمانی بکاررفته جهت درمان آسیب های نخاعی کاملا موثر نبوده است. بنابراین محققان همواره به دنبال یافتن داروهای جدید و کارآمد علیه ضایعه نخاعی بوده اند. پیش ازاین اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی متفورمین در سایر اختلالات سیستم عصبی مرکزی و محیطی به اثبات رسیده است. در مطالعه حاضر نقش احتمالی اثرات محافظت نورونی و آنتی اکسیدانی تزریق داخل نخاعی متفورمین بر درد نوروپاتی و عملکرد حرکتی بعد از آسیب نخاعی در موش صحرایی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش ها: تعداد 35 سر رت در پنج گروه تحت عنوان شم (بدون آسیب نخاعی)، آسیب نخاعی-دریافت کننده حامل دارو (آسیب) و سه گروه تحت درمان با متفورمین (متفورمین) با دوزهای یک، دو، و چهار میلی مولار قرار گرفتند. تست های رفتاری صفحه داغ، استون، وون فری، BBB و تغییرات وزن در روز های 7، 14، 21 و 28 پس از جراحی انجام شد. تغییرات سرمی کاتالاز، گلوتاتیون، سطح نیتریت سرم و همچنین شمارش نورون های حسی و حرکتی نخاع نیز در پایان دوره ی 28 روزه اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق داخل نخاعی متفورمین موجب کاهش درد حرارتی، سرمایی و مکانیکی، بهبود عملکرد حرکتی و همچنین افزایش متناسب وزن در موش های صحرایی مبتلا به آسیب نخاعی می شود. متفورمین همچنین سبب افزایش درصد کاتالاز و گلوتاتیون نسبت به گروه آسیب، کاهش سطح نیتریت سرم و افزایش تعداد نورون های حسی و حرکتی نسبت به گروه آسیب گردید. نتیجه گیری: اثرات محافظت نورونی و آنتی اکسیدانی تزریق داخل نخاعی متفورمین می تواند سبب کاهش درد و بهبود حرکت به دنبال آسیب نخاعی شود.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 73

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 31 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 4
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    85-95
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    110
  • دانلود: 

    42
چکیده: 

زمینه و هدف: ضربه مغزی یکی از مشکلات جدی نظام سلامت جهانی می باشد. در طب ایرانی فلبوتومی (فصد) به عنوان یک درمان موثر برای ضربه مغزی معرفی شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر فصد ورید صافن بر التهاب عصبی ناشی از ضربه مغزی انجام گرفته است. روش ها: موش های صحرایی نر نژاد ویستار را به صورت تصادفی به سه گروه 12 تایی شم، ضربه مغزی و فصد تقسیم کردیم. ضربه مغزی توسط مدل کنترل شده کورتیکال اعمال شد. ده دقیقه بعد از ترومای مغزی از ورید صافن موش های گروه فصد خونگیری انجام شد. سپس در بازه های زمانی 6 و 24 ساعته معاینه نورولوژیک در حیوانات انجام گردید، همچنین 6 ساعت بعد از خونگیری پس از جدا کردن مغز حیوانات و هموژنیزه کردن آن مقدار بیومارکرهای استرس اکسیداتیو و التهابی در بافت مغز مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: فلبوتومی درمانی می تواند وضعیت نورولوژیک حیوانات را بعد از ضربه مغزی بهبود بخشد. بعلاوه فلبوتومی توانست به طور معنی داری سیتوکاین های پیش التهابی اینترلوکین 1-بتا، اینترلوکین-17، فاکتور نکروز تومور آلفا و استرس اکسیداتیو (مالون دی آلدهید) را کاهش دهد و همچنین افزایش معنی داری در فاکتور آنتی اکسیدانت (سوپر اکسید دیسموتاز) در مقایسه با گروه ضربه مغزی ایجاد کند، البته بر روی میزان گلوتاتیون پراکسیداز و نیتریک اکساید تغییر معنی داری ایجاد نکرد. نتیجه گیری: فلبوتومی ورید صافن در موش های ضربه مغزی شده می تواند احتمالا ازطریق کاهش سطح بیومارکرهای التهابی و رادیکال های آزاد و همچنین با بالا بردن سطح آنتی اکسیدان های درون بافت مغز سبب بهبود عملکرد نورولوژیک حیوان ها متعاقب ترومای مغزی شود.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 110

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 42 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 5
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    96-106
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    145
  • دانلود: 

    70
چکیده: 

اعتیاد به مواد مخدر یکی از مشکلات اجتماعی و پزشکی در سراسر جهان است. بیش از %50 معتادان، استفاده از مواد را در دوره نوجوانی بین سنین 15 تا 19 سالگی آغاز می کنند. نوجوانی مرحله ای از زندگی بین کودکی و بزرگسالی است. در موش های صحرایی، روزهای 42-28 بعد از تولد به عنوان فاز ابتدایی و میانی نوجوانی (معادل17-12 سالگی در انسان ها) و روزهای 55-43 بعد از تولد، فاز انتهایی نوجوانی یا ابتدای بزرگسالی (معادل 25-18 سالگی در انسان ها) درنظر گرفته می شود. نوجوانی یک دوره حساس و حیاتی برای تکامل و بلوغ مغز است. بسیاری از محققین نشان داده اند که تغییرات اپی ژنتیکی ویژه ای از طریق متیلاسیون DNA، استیلاسیون هیستون و انواع RNAهای غیرکدکننده می توانند از طریق والدین به فرزندان انتقال یابند. شواهد قانع کننده ای در زمینه اثر سوءمصرف داروهای اوپیوییدی، کوکایین، نیکوتین، کانابینویید و الکل والدین بر زاده ها وجود دارد. در این مقاله، اثرات سوء مصرف داروها در دوره نوجوانی والدین را بر رفتار و جنبه های شناختی زاده ها بررسی می کنیم.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 145

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 70 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 6
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    0
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    107-111
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    88
  • دانلود: 

    37
چکیده: 

زمینه و هدف: گلیوبلاستوما مولتی فرم، یکی از شایع ترین نوع تومور بدخیم مغزی اولیه در بزرگسالان می باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که ریزمغذی ها، مانند سلنیوم، این توانمندی را دارند که اثرات مثبتی در درمان گلیوبلاستوما داشته باشند و یک کاندید امیدوارکننده همراه با درمان های جراحی و رادیو شیمی درمانی باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات ضد سرطانی سلنیوم بر آسیب های تومور مغزی است. روش ها: در این مطالعه، موش ها به طور تصادفی به سه گروه اصلی کنترل و دریافت کننده سلنیوم در دوزهای 0/5 و 1/5 میلی گرم/کیلوگرم تقسیم شدند. 106 × 1 سلول های گلیومای C6 موش صحرایی در هسته دم دار راست مغز موش پیوند زده شد. پنج روز بعد از جراحی، گروه های درمان سلنیوم را به صورت درون صفاقی به مدت پنج روز دریافت کردند. فعالیت حرکتی، وزن حیوان، حجم تومور، طول عمر و تغییرات هیستوپاتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: سلنیوم در دوز 0/5 میلی گرم/کیلوگرم، موجب کاهش حجم تومور، بهبود فعالیت حرکتی و تعدیل کاهش وزن حیوانات شد. همچنین، تجزیه و تحلیل بافت شناسی، یک کاهش قابل توجهی در حجم تومور و تهاجم سلول های تومور به بافت های اطراف تومور در موش های تحت درمان با دوز 0/5 میلی گرم/کیلوگرم سلنیوم را نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر، می توان بیان کرد که سلنیوم پتانسیل کافی برای مهار آسیب های تومور مغزی را دارد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 88

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 37 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 4
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    118-127
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    148
  • دانلود: 

    47
چکیده: 

زمینه و هدف: منتول یک منوترپن و جزء اصلی اسانس گیاهان خانواده نعناع می باشد. اثرات آرامبخشی و ضداضطرابی این ترکیب پیشتر گزارش شده است اما مکانیسم دخیل در اثر ضداضطرابی آن هنوز مشخص نشده است. در این مطالعه، اثرات تجویز سیستمیک منتول در تست فضای باز و ماز بعلاوه ای شکل مرتفع، همچنین مکانیسم احتمالی تاثیر ضداضطرابی آن در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته است. روش ها: در مرحله اول این مطالعه، موش های سوری در 8 گروه مجزا دوزهای 5، 10، 20، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم از منتول، دیازپام و بوسپیرون را سی دقیقه پیش از تست های رفتاری بررسی اضطراب دریافت نمودند. بر مبنای نتایج، 50 میلیگرم بر کیلوگرم بعنوان دوز موثر منتول تعیین گردید. در مرحله دوم، برای تعیین مکانیسم دخیل در اثر ضداضطرابی منتول از تجویز داروهای فلومازنیل به عنوان آنتاگونیست گیرنده های بنزودیازپینی و وی 100635 به عنوان آنتاگونیست گیرنده های سروتونینی استفاده شد. یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد که منتول به ویژه در دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت معنی داری تعداد خطوط طی شده، رفتار نظافت کردن و ایستادن روی پاهای عقب را درتست فضای باز کاهش و میزان ورود به بازوی باز و زمان حضور در بازوی باز را در تست ماز بعلاوه ای شکل مرتفع افزایش می دهد (0/05

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 148

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 47 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
نویسندگان: 

کاظمی فهیمه

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    128-139
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    103
  • دانلود: 

    44
چکیده: 

زمینه و هدف: آدیپوکاین اپلین در متابولیسم انرژی و پاتوژنز دیابت نقش دارد. اپلین می تواند فعالیت ضد دیابت نوع 2 داشته باشد و به عنوان عاملی حساس به انسولین در کاهش مقاومت به انسولین موثر باشد. همچنین، مرور تاثیر انواع فعالیت ورزشی بر اپلین می تواند به بسیاری از پرسش ها در زمینه اپلین ناشی از فعالیت ورزشی پاسخ دهد، و نقش درمانی فعالیت ورزشی را بر اپلین و بیماری دیابت مشخص کند. بنابراین، در مقاله مروری حاضر، تاثیر فعالیت ورزشی مزمن و حاد بر اپلین در دیابت نوع 2، و مکانیسم های تاثیر فعالیت ورزشی بر اپلین و حساسیت به انسولین ارایه شده است. یافته ها: مطالعات کمی به ارزیابی تاثیر فعالیت ورزشی حاد بر اپلین در دیابت نوع 2 پرداخته اند، و اکثر مطالعات در زمینه تاثیر فعالیت ورزشی مزمن آن هم از نوع هوازی بوده که نتایج متناقضی (افزایش و کاهش اپلین) گزارش شده است. همچنین، به نظر می رسد فعالیت ورزشی، مستقل از تغییرات وزن بدن با بهبود حساسیت به انسولین می تواند بر اپلین بافت چربی و گردش خون تاثیر داشته باشد و بنابراین مقاومت به انسولین را در دیابت نوع 2 کاهش دهد. لذا، اپلین و فعالیت ورزشی به عنوان عوامل حساس به انسولین می توانند با مکانیسم های مشابهی باعث افزایش متابولیسم انرژی و بهبود حساسیت به انسولین شوند. نتیجه گیری: اپلین ناشی از فعالیت ورزشی می تواند راه کار و هدف درمانی امیدوارکننده ای برای دیابت نوع 2 باشد. با وجود این، به مطالعات بیشتری نیاز است تا چگونگی تاثیر انواع فعالیت ورزشی بر اپلین و نیز ارتباط دقیق اپلین ناشی از فعالیت ورزشی با پاتوژنز دیابت نوع 2 و مکانیسم های مربوطه مشخص شود.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 103

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 44 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 2
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    140-151
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    101
  • دانلود: 

    24
چکیده: 

زمینه و هدف: انتقال قشری استیل کولین در عملکردهایی عالی شناختی مغز از جمله توجه نقش دارد و نقص درانتقال کولینرژیک قشری با نقایص شناختی از جمله آلزایمر همراه است. شواهد نوروفیزیولوژیکی، فارماکولوژیکی و آناتومیکی پیشنهاد می کنند که یکی از گزینه های محتمل برای کنترل پویای ورودی های بینایی به قشر، سیناپس تالاموس به قشردر ناحیه بینایی اولیه و با وساطت گیرنده های استیل کولین می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آگونیست گیرنده های نیکوتینیک استیل کولین بر حساسیت ادراکی به محرک های بینایی در قشر بینایی اولیه میمون ماکاک بود. روش ها: آزمایشات بر روی یک قلاده میمون نر رزوس (Macaca mulatta) با وزن تقریبی 10-8 کیلوگرم صورت گرفت. ابتدا حیوان پس از گذراندن مراحل جراحی جهت کاشت ایمپلنت های تثبیت کننده سر و اتاقک تیتانیومی بر روی جمجمه، به مدت سه ماه در تکالیف رفتاری تثبیت چشم و تشخیص محرک های بینایی آموزش های لازم را دید. پس از پیدا کردن محل دقیق تزریق با توجه به آزمایشات الکتروفیزیولوژیک، تزریق نیکوتین در قشر بینایی اولیه توسط سیستم تزریق میکرواینجکترود صورت گرفت. یافته ها: یافته های این بررسی نشان می دهد که تزریق نیکوتین بر روی آستانه ادراک محرک های بینایی به صورت معنی داری 0/05> p تاثیر گذاشته و آن را افزایش داده است. نتیجه گیری: گیرنده های نیکوتینیک استیل کولین در قشر بینایی اولیه در کنترل حساسیت ادراکی محرک های بینایی نقش دارند و درک نقش عملکردی این گیرنده ها در قشر بینایی اولیه که محل ورودی های حسی از تالاموس می باشد برای درک ادراک حسی در افراد نرمال و البته اختلالات ادراکی از جمله نقص توجه ضروری است.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 101

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 24 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 1
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    152-166
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    237
  • دانلود: 

    86
چکیده: 

بیماری هاری توسط ویروس نوروتروپیک هاری از جنس لیساویروس و از خانواده رابدو ویریده ایجاد می شود. علیرغم وجود علایم بارز و مشخص رفتاری همچون اضطراب، رفتارهای خشونت آمیز، توهم، افسردگی و ترس از آب، هاری با ضایعات بافتی فاحشی در مغز همراه نیست. ساختار ویروس هاری از پنج پروتیین با نام های N، L، P، M و G تشکیل شده است. گلیکوپروتیین G بخشی از خارهای سطح خارجی ویروس را ایجاد می کند که با اتصال و هم جوشی به غشای سلول موجب ورود ویروس به داخل سلول می شوند. بخشی از انتهای کربوکسیل گلیکوپروتیین G که PBM (PDZ binding motif) خوانده می شود با فعال کردن آبشارهای سیگنالینگ داخل سلولی باعث تغییر عملکرد سلول میزبان و بیماریزایی ویروس هاری می گردد. گلیکوپروتیین ویروس هاری هر دو نوع شکل پذیری سیناپسی کوتاه مدت و بلند مدت را تسهیل می کند، عملکرد حافظه فضایی وابسته به هیپوکمپ را افزایش می دهد و رفتار اضطرابی در موش های آلوده را موجب می شود. در این مقاله، نحوه تاثیر ویروس هاری بر عملکرد سیناپسی، استفاده از آن جهت ردیابی شبکه های عصبی و دارورسانی به سیستم عصبی مرکزی را مرور خواهیم کرد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 237

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 86 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 7
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    165-183
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    177
  • دانلود: 

    71
چکیده: 

زوال عقل یا دمانس (Dementia) اصطلاحی است که برای مجموعه ای از بیماری ها استفاده می شود که وجه مشترک آن ها بروز اختلالات شناختی، علایم رفتاری و مشکلات حافظه است و معمولا در سنین بالا رخ می دهد از این رو به عنوان یکی از مشکلات رایج در پیری شناخته می شود. مهمترین انواع زوال عقل شامل زوال ناشی از بیماری آلزایمر، زوال مغز عروقی، زوال ناشی از بیماری اجسام لوی و زوال عقل فرونتوتمپورال است. علی رغم پیشرفت فناوری پزشکی در سال های اخیر، به دلیل چند وجهی بودن بیماری زوال عقل و علل آن، شناخت کاملی از روند آسیب شناسی این بیماری ها وجود ندارد. یکی از این وجوه، بررسی آسیب وارده به ماده سفید مغز است که توجهات را به خود جلب کرده است. الیگودندروسیت ها به عنوان سلول های اصلی میلینه کننده اعصاب در سیستم عصبی مرکزی، از اصلی ترین سلول های ماده سفید مغزی هستند که بنا بر نتایج حاصل از پژوهش های متعدد، در انواع زوال عقل به طرق مختلف مانند آسیب اکسیداتیو یا رسوب پروتیین های جهش یافته، آسیب دیده و به تشدید این اختلالات کمک نماید. از سویی تقسیم و تمایز پیش سازهای الیگودندروسیتی و ممانعت از مرگ این سلول ها تا حدی از بروز زوال عقل جلوگیری کرده است. از این رو بررسی ساختار و عملکرد آن طی بروز انواع زوال مغزی می تواند چشم اندازی جدید را پیش روی متخصصین امر در جهت بررسی های بیشتر باز نماید.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 177

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 71 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 18
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    184-200
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    97
  • دانلود: 

    29
چکیده: 

زمینه و هدف: سکته مغزی دومین عامل مرگ و میر و ناتوانی جسمی در جهان می باشد. سلول درمانی به دلیل توانایی در ترمیم و جایگزینی نورون های آسیب دیده می تواند به عنوان گزینه مناسبی در نظر گرفته شود. سلول های بنیادی جنینی موش (mESCs) به دلیل آزادسازی فاکتورهای رشد و نروتروفیک به عنوان کاندید بالقوه برای تحقیق حاضر در نظر گرفته شد. روش ها: موش ها به سه گروه اصلی شاهد، کنترل و گیرنده پیوند سلول های بنیادی جنینی موش (mESCs) تقسیم بندی شدند. درگروه mESCs، القای ایسکمی مغزی به روش انسداد شریان مغزی میانی (MCAO)، چهار روز پس از تزریق نیم میلیون سلول به استریاتوم مغز موش به روش جراحی استریوتاکسی صورت گرفت. موش ها به زیرگروه هایی جهت بررسی نواقص نورولوژیک، حجم انفارکتوس، میزان استحکام سد خونی-مغزی، ادم، بررسی فعالیت آنزیم سوپر اکسید دسموتاز (SOD) و بیان ژن های گیرنده یونوتروپیک گلوتامات GRIN1 و نیتریک اکسید سنتاز NOS1 تقسیم بندی شدند. یافته ها: در گروه mESCs، کاهش معناداری در نواقص نورولوژیک، حجم انفارکتوس، آسیب سد خونی-مغزی و ادم نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. همچنین بیان ژن هایGRIN1 و NOS1 کاهش معناداری را در گروه mESCs نسبت به گروه کنترل نشان داد. همچنین افزایش معنادار بیان آنزیم SOD در گروه mESCs نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داده است که پیوندmESCs موجب کاهش آسیب های ایسکمی گردید که احتمالا بخشی از این اثربه واسطه کاهش بیان ژن های مرتبط با التهاب و تحریک پذیری نورونی و افزایش آنزیم آنتی اکسیدانی است.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 97

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 29 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 2
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    201-210
تعامل: 
  • استنادات: 

    1
  • بازدید: 

    69
  • دانلود: 

    21
چکیده: 

زمینه و هدف: التهاب خفیف مزمن یک وضعیت رایج در چاقی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عصاره سیر کهنه و تمرین هوازی بر بیان ژن مسیر سیگنالینگ التهابی TLR4/NFƙ, B در چربی احشایی موش های صحرایی نر چاق بود. روش کار: تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ داولی به مدت نه هفته تحت رژیم غذایی پرچرب (32 سر) و استاندارد (8 سر) قرار گرفتند. پس از القای چاقی در موش های گروه رژیم غذایی پرچرب، موش های این گروه به چهار زیرگروه: کنترل چاق (OC)، مکمل دهی با عصاره سیر کهنه (AGE)، تمرین هوازی (AT) و مکمل دهی با عصاره سیر کهنه + تمرین هوازی (AGE + AT) تقسیم شدند (هر گروه 8 سر). موش های رژیم غذایی استاندارد (C) نیز به رژیم غذایی خود ادامه دادند و مداخلات به مدت هشت هفته ادامه یافت. عصاره سیر کهنه یک مرتبه در روز، با دوز 600 میلی گرم بر کیلوگرم از طریق گاواژ به موش ها خورانده می شد. تمرین هوازی نیز شامل پنج روز دویدن در هفته روی تردمیل بود. بیان ژن های TLR4 و NFƙ, B از طریق Real-time PCR و به منظور بررسی تغییرات پروفایل لیپیدی، پلاسما مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: تمامی مداخلات منجر به کاهش معنی دار بیان ژن TLR4 و NFƙ, B چربی احشایی و همچنین بهبود پروفایل لیپیدی موش های چاق شدند (0/001 =p). کاهش TLR4 در گروه AGE + AT در مقایسه با سایر مداخلات بیشتر بود (0/001 =p). از طرف دیگر، AGEو AGE + AT در مقایسه با AT سبب کاهش بیشتر بیان ژن NFƙ, B شدند (0/001 =p). AGE + AT نیز در مقایسه با سایر مداخلات پروفایل لیپیدی را بیشتر بهبود بخشید (0/001 =p). نتیجه گیری: ترکیب مداخلات در کاهش بیان ژن TLR4 و NFƙ, B چربی احشایی و همچنین بهبود پروفایل لیپیدی موثرتر است.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 69

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 21 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 1 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    211-219
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    91
  • دانلود: 

    33
چکیده: 

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) از شایع ترین اختلالات غدد درون ریز در زنان است که یکی از علل آن افزایش تستسترون می باشد. آنزیم آروماتاز موجب کاهش تستسترون می گردد. در مطالعه حاضر اثر داروی پرامی پکسول به عنوان آگونیست دوپامین در سه دوز و دو زمان متفاوت بر بیان ژن آروماتاز تخمدان در موش صحرایی ویستار بررسی گردید. روش کار: 30 سر موش به دو گروه مطالعه 15تایی شامل 3 سر در زیرگروه های حلال، پلی کیستیک (تزریق 2 میلی گرم استرادیول والرات)، دریافت کننده های دارو (1، 2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم، هر کدام سه موش) تقسیم شد. گروه اول 15 روز و گروه دوم 30 روز پس از القاء PCOS، دارو را به مدت 14 روز دریافت نمودند. سپس بیان ژن آروماتاز اندازه گیری و با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی آنالیز گردید. یافته ها: نتایج نشان دهنده افزایش بیان ژن آروماتاز در زیرگروه های دریافت کننده دارو)0/05(p <، 0/01p <، 0/001(p < در هر یک از دو گروه مطالعه بود. بین دو گروه مطالعه، زیرگروه های دریافت کننده دارو (2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم) اختلاف معنی دار (0/01(p <، 0/05(p <) داشتند. نتیجه گیری: داروی پرامی پکسول در دوزهای 1، 2، 4 میلی گرم بر کیلوگرم موجب افزایش بیان ژن آروماتاز تخمدان در PCOS گردید و این اثر افزایشی وابسته به دوز و زمان دریافت دارو بود به طوری که تزریق دوز 4 میلی گرم بر کیلوگرم، 15 روز پس از القاء PCOS موجب بیشترین افزایش بیان ژن آروماتاز گردید و می تواند برای بهبود PCOS پیشنهاد گردد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 91

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 33 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    220-228
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    84
  • دانلود: 

    23
چکیده: 

زمینه و هدف: دوپامین و نورآدرنالین نقش مهمی در کنترل اخذ غذا دارند. از طرفی نورومدین S اخذ غذا را اکاهش می دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات سینرژیستی دوپامین و نورآدرنالین با نورومدینS بر اخذ غذا در جوجه های پنج روزه صورت گرفت. روش کار: تعداد 132 جوجه 5 روزه بطور تصادفی در سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر آزمایش شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار بود (11 جوجه در هر گروه). پرندگان پس از 3 ساعت محرومیت از غذا با تزریق داخل مغزی بطنی محلول کنترل و محلول دارویی را دریافت کردند. در آزمایش اول، محلول کنترل، نورومدین S (0/25 نانومول، ال-دوپا (125 نانومول) و نورومدین S + ال-دوپا تزریق شد. در آزمایش دوم محلول کنترل، نورومدینS (0/25 نانومول)، دوپامین (10 نانومول) و نورومدین S + دوپامین تزریق شد. در آزمایش سوم محلول کنترل، نورومدین S (0/25 نانومول)، نورآدرنالین 37/5 نانومول و نورومدین S + نورآدرنالین تزریق شد. یافته ها: با وجود اینکه تزریق نورومدین S با دوز 0/25 (دوز تحت اثر)، ال دوپا با دوز 125 (دوز تحت اثر)، دوپامین با دوز 10 (دوز تحت اثر) و نورآدرنالین با دوز 37/5 (دوز تحت اثر) به صورت مجزا تاثیری بر اخذ غذا نداشت (0/05 p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، احتمالا یک اثر سینرژیستی بین نورومدین S با دوپامین و نورآدرنالین در کنترل اخذ غذا وجود دارد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 84

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 23 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    229-239
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    147
  • دانلود: 

    58
چکیده: 

زمینه و هدف: سیستم نورآدرنرژیک در بروز رفتارهای مرتبط با استرس و اضطراب دخیل است. مسیرهای عصبی استرس و سیستم نورآدرنرژیک در هیپوکمپ اثرگذاری دوطرفه بر یکدیگر دارند. لذا، در این مطالعه به بررسی اثر فعال سازی سیستم نورآدرنرژیک بر اضطراب و یادگیری در شرایط استرس پرداخته می شود. روش کار: به موش های نر بالغ با وزن230-180 نژاد ویستار، استرس مقیدکننده به صورت حاد (3 روز) یا مزمن (21 روز) داده شد. یوهمبین با دوز 2 میلی گرم/کیلوگرم (تجویز داخل صفاقی) جهت فعالسازی سیستم نورآدرنرژیک تزریق گردید. پس از 24 ساعت از آخرین جلسه استرس، یادگیری اجتماعی و سپس اضطراب و رفتار جستجوگرانه و تشخیص شی جدید در حیوانات بررسی گردید. یافته ها: میزان همجواری با موش آشنا (غریبه 1) نسبت به کنترل در اثر استرس حاد (0/01 >p) و مزمن (0/001 >p) کاهش و با موش غریبه (غریبه 2) افزایش یافت. زمان حضور در بازوی باز ماز بعلاوه مرتفع در اثر استرس حاد و مزمن و تجویز یوهمبین نسبت به کنترل کاهش (0/001 >p) و در بازوی بسته (0/001 >p) افزایش پیدا کرد. میزان بی حرکتی در آزمون زمینه باز در اثر استرس حاد (0/01 >p) و مزمن (0/001 >p) افزایش یافت، درحالی که بدنبال تجویز یوهمبین در گروه استرس مزمن کاهش (0/001 >p) یافت. زمان گذرانده شده با شی آشنا در اثر استرس مزمن افزایش (0/001 >p) و در شرایط استرس حاد و تجویز یوهمبین کاهش (0/001 >p) یافت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که افزایش فعالیت سیستم نورآدرنرژیک باعث تعدیل اثرات استرس مزمن می گردد، که حاکی ازهمکاری احتمالی سیستم گلوکوکورتیکوییدی و آدرنرژیک می باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 147

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 58 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 3
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    240-250
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    70
  • دانلود: 

    22
چکیده: 

زمینه و هدف: لایه اندوتلیوم در حفظ هموستاز عروقی نقش مهمی دارد. فعال شدن و اختلال عملکرد سلول های اندوتلیال از اولین تغییرات قابل تشخیص در آتروسکلروز به عنوان یکی از عوارض ماکروواسکولار دیابت می باشد. در این بررسی با توجه عملکرد فیزیولوژیکی گیرنده های جفت شده با جی پروتیین در سیستم عروقی، تغییرات بیان ژن دو گیرنده ADGRF5, ADGRL4 در شرایط هایپرگلیسمی و استفاده از داروی آتورواستاتین مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: سلول های اندوتلیال از شرایط نرمال به محیط هایپرگلیسمی منتقل شدند و به مدت 24، 48 و 72 ساعت در این شرایط نگهداری شدند. در شرایط هایپرگلیسمی سلول ها به مدت 24 ساعت تحت تیمار با داروی آتورواستاتین (5 و 10 میکرومولار) قرار گرفتند. بیان ژن های هدف در شرایط هایپرگلیسمی و تحت تیمار آتورواستاتین اندازه گیری شد. تست خراش سلولی در حضور داروی آتورواستاتین انجام شد. یافته ها: بیان ژن گیرنده های ADGRF5, ADGRL4 در محیط هایپرگلیسمی در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به طور معنی دار 0/01 ≤, p کاهش نشان داد. کاهش سطح حدود 7 تا 9/5 برابری و حدود 7 تا 28 برابری به ترتیب برای ژن های مذکور مشاهده شد. تیمار با داروی آتورواستاتین در شرایط هایپرگلیسمی افزایش معنی دار بیان ژن ها را 0/01 ≤, p به دنبال داشت. لیگاندهای VEGFA, DLL4 کاهش شدید بیان نسبت به شرایط هایپرگلیسمی نشان دادند. افزایش توان حرکت سلولی و تغییرات ظاهری سلول ها در زمان استفاده از آتورواستاتین مشاهده شد. نتیجه گیری: تغییرات بیان گیرنده های ADGRF5, ADGRL4در شرایط هایپرگلیسمی می تواند نقش این گیرنده ها را در روند رگ زایی در اختلالات عروقی مورد توجه قرار دهد، که برای مطالعات آینده مرتبط با اختلالات عروقی مربوط به عوارض دیابت می تواند مفید باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 70

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 22 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 14
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    251-263
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    122
  • دانلود: 

    44
چکیده: 

5-هیدروکسی تریپتامین یا سروتونین، یک آمین بیوژنیک است که بیشتر به علت عملکردش به عنوان یک انتقال دهنده عصبی شناخته می شود. یکی از مهم ترین اثرات سروتونین، نقش آن در تنظیم اخذ غذا است. درک بیشتر مکانیسم های سروتونرژیک موثر بر مصرف غذا علاوه بر بهبود تولیدات دامی، می تواند منجر به درمان های دارویی موثر مبتنی بر سروتونین برای کمک به تعدیل اشتها در انسان گردد. هدف از انجام این مطالعه مروری، بررسی پژوهش های صورت گرفته پیرامون نقش سیستم سروتونرژیک فارغ از تداخل اثر آن با سایر سیستم ها، در فرآیند اخذ غذا است. در مطالعه حاضر بر حسب دستورالعمل PRISMA، مقالات مرتبط با موضوع با استفاده از جستجوی نظام مند کلیدواژه های استاندارد در پایگاه های اطلاعاتی معتبر نظیرWeb of Science، Scopus، Science Direct، PubMed، Springer، Google Scholar و Elsevier در بازه زمانی سال های 1990-2022 شناسایی شدند و جهت دستیابی به مطالعات بیشتر از فهرست منابع این مقالات استفاده شد. در نهایت 40 مقاله که تمام شرایط ورود به مرحله تحلیلی را دارا بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس یافته های حاصل از این مطالعات مشخص شد که سروتونین در پرندگان و پستانداران موجب کاهش اخذ غذا می گردد. ترکیبات مهارکننده بازجذب سروتونین نیز دریافت خوراک را کاهش داده و آگونیست ها و آنتاگونیست های گیرنده های سروتونینی اثرات متفاوتی بر فرآیند اشتها اعمال می دارند. همچنین به نظر می رسد گیرنده های 5-HT1A، 5-HT1B و 5-HT2C بیشترین نقش را در پروسه اخذ غذا ایفا می کنند. با توجه به تنوع گیرنده های سروتونینی و پراکنش این سیستم در نواحی مختلف مرکزی و محیطی به منظور آگاهی دقیق از نقش آن در تنظیم اخذ غذا، انجام تحقیقات بیشتر در این حیطه الزامی به نظر می رسد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 122

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 44 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 4
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    264-273
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    93
  • دانلود: 

    43
چکیده: 

زمینه و هدف: گیاه ناخنک (خانواده بقولات) دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی، ضداضطراب، ضدالتهاب و ضدتشنج قوی می باشد. باتوجه به موارد ذکر شده، هدف از مطالعه کنونی بررسی اثر ضد افسردگی عصاره اتانولی میوه گیاه ناخنک در مدل های موش سوری بود. روش ها: در این مطالعه سمیت حاد عصاره اتانولی گیاه ناخنک با روش لورک ارزیابی شد. موش های نر بالغ NMRI با نرمال سالین، فلوکستین (20 میلی گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی)، یا عصاره اتانولی گیاه ناخنک (50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) تحت درمان قرار گرفته و سپس آزمون های شنای اجباری و معلق ماندن دم روی آن ها اجرا شد. فعالیت حرکتی موش ها نیز در آزمون زمینه باز ارزیابی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متوسط دوز کشنده عصاره گیاه ناخنک بیش از 5000 میلی گرم بر کیلوگرم می باشد. تجویز داخل صفاقی این عصاره (به جز دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم در آزمون شنای اجباری) باعث کاهش زمان بی حرکتی در تمام گروه های آزمون شنای اجباری و معلق ماندن دم می شود. همچنین این عصاره سبب افزایش مدت زمان شناکردن بدون تغییر معنی داری در زمان صعودکردن در آزمون شنای اجباری شد. فعالیت حرکتی موش ها در آزمون زمینه باز تحت تاثیر عصاره اتانولی ناخنک قرار نگرفت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که گیاه ناخنک ترکیب غیرسمی بوده و دارای فعالیت ضدافسردگی شبیه فلوکستین می باشد؛ بنابراین این گیاه دارای پتانسیل درمانی در افسردگی است. هرچند مطالعات بیشتر جهت تعیین مکانیسم دقیق اثر ضدافسردگی و عدم وجود اثرات سوء در تجویز مزمن ضروری به نظر می رسند.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 93

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 43 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 6
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1401
  • دوره: 

    6
  • شماره: 

    - (پیاپی 16)
  • صفحات: 

    274-286
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    105
  • دانلود: 

    53
چکیده: 

ریپل ها امواجی با دامنه نسبتاً بزرگ با فرکانس بالا (150 تا 250 هرتز) هستند که از امواج ویژه هیپوکمپی محسوب می شوند. این امواج در هنگام هوشیاری همراه با بی حرکتی، انجام برنامه ریزی حرکتی، در طی رفتارهای پایانی (در روانشناسی به مرحله نهایی زنجیره­, ای از رفتارها گفته می شود که در جهت ارضای یک میل صورت می گیرد و به کاهش انگیزه درونی مشخصی می­, انجامد) مانند خوردن و آشامیدن و تمیزکردن خود و هم­, چنین در زمان خواب با موج آهسته به صورت موضعی در ناحیه CA1 هیپوکمپ ایجاد می گردند. مطالعات مختلفی نشان داده اند که ریپل های هیپوکمپی در تثبیت و پایداری حافظه، بازیابی حافظه و همچنین در برنامه­, ریزی حرکتی نقش دارند. در این مقاله ما به مکانیسم ایجاد ریپل ها و نقش آن ها در موارد ذکر شده می پردازیم.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 105

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 53 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 7
telegram sharing button
whatsapp sharing button
linkedin sharing button
twitter sharing button
email sharing button
email sharing button
email sharing button
sharethis sharing button