پرستاری داخلی و جراحی
سال:1393 | دوره:3 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: اگرچه دریافت پیوند کیفیت زندگی بیماران مرحله انتهایی بیماری کلیوی را بهبود می بخشد، اما آنان را با چالش های جدیدی مواجه می نماید. عوامل متعددی در خلال این فرایند به عنوان تسهیل کننده و مانع تطابق می توانند نقش آفرینی کنند. هدف این مطالعه، تبیین تسهیل کننده های تطابق با پیوند کلیه در دریافت کنندگان پیوند بود.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر با رویکرد کیفی که طی سال های 91-1390 انجام گرفت، با 11 دریافت کننده پیوند کلیه از بخش پیوند بیمارستان افضلی پور دانشگاه علوم پزشکی کرمان و با توجه به هدف پژوهش مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته انجام گرفت. روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا اشباع داده ها و زمانی که دیگر کدها و طبقات جدیدی به دست نیامد، ادامه یافت. تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از روش تحلیل محتوای نهفته انجام گرفت.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها، دو درون مایه و هفت طبقه را آشکار ساخت که عبارت از: استفاده از منابع درونی (معنویت مداری، مثبت اندیشی و تصویر ذهنی مثبت از خود) و استفاده از منابع بیرونی (خانواده، همتایان، سیستم مراقبت و سازمان های اجتماعی) بودند.نتیجه گیری: منابع درونی و بیرونی فرد را در رسیدن به تطابق یاری می رسانند. توسعه سیستم های حمایت اجتماعی و آموزش خانواده ها درباره نقش مهم آنان که می تواند تاثیر مثبتی بر فرایند تطابق داشته باشد، باید مدنظر قرار گیرد. فراهم آوردن محیطی که در آن بیماران بتوانند تحت مدیریت و نظارت پرستاران باتجربه، تجاربشان را با یکدیگر به اشتراک بگذارند، موجب آگاهی آنان از راهبردهای تطابق موثر می شود و محیط مناسبی را برای یادگیری فراهم می نماید.

زمینه و هدف: سندرم قبل از قاعدگی (Premenstrual syndrome یا PMS) اختلال شایعی در زنان سنین باروری می باشد. با توجه به عدم شناخت اتیولوژی دقیق این سندرم، درمان های متعددی برای آن پیشنهاد شده است. یکی از روش های درمانی، استفاده از گیاهان دارویی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر زنجبیل بر شدت علایم سندرم قبل از قاعدگی طراحی شد.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی دو سوکور، 70 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1392 که به PMS مبتلا بودند، به صورت تصادفی به گروه های دریافت کننده زنجبیل و دارونما تقسیم شدند. شرکت کنندگان از هفت روز قبل از قاعدگی تا سه روز پس از قاعدگی به مدت سه دوره، روزانه دو کپسول دریافت کردند و شدت علایم خود را ثبت نمودند. ابزار جمع آوری اطلاعات، فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه ثبت روزانه شدت علایم بود. داده ها قبل از مداخله و 1، 2 و 3 ماه پس از مداخله توسط آزمون های آنالیز واریانس اندازه گیری های مکرر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شد. نرم افزار SPSS نسخه 18 جهت تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت و p<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین امتیاز علایم PMS دو گروه قبل از مداخله (110.2±30.77 در گروه زنجبیل و 106.7±44.65 در گروه دارونما) تفاوت معنی داری نداشت(p=0.710) ، اما در میانگین شدت علایم PMS دو گروه 1، 2 و 3 ماه پس از مداخله (به ترتیب 105.7±45.76، 107.2±50.68 و 106.0±48.74 در گروه دارونما و 51.18±32.76، 49.48±33.12 و 47.06±33.41 در گروه زنجبیل) تفاوت های معنی داری مشاهده شد (p<0.001)نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، احتمال دارد زنجبیل در کاهش شدت علایم خلقی، جسمانی و رفتاری سندرم قبل از قاعدگی موثر باشد، البته کاربرد درمانی این دارو نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

زمینه و هدف: از جمله مشکلات عدیده ای که نوزاد نارس بعد از تولد با آن مواجه می باشد، ضعف مهارت های حرکتی دهان و عدم توانایی تغذیه از سینه مادر است. اقدامات مداخله ای ساده مانند تحریک بویایی می تواند در تسریع دستیابی به این مهارت که یکی از چالش های فزاینده در بخش های مراقبت های ویژه نوزادان است، کمک کننده باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی بوی شیر مادر بر زمان انتقال تغذیه نوزاد نارس به تغذیه دهانی انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی بر روی 92 نوزاد نارس با سن حاملگی کمتر از 33 هفته در بخش های مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های ولی عصر (عج) و جامع زنان تهران از اردیبهشت تا شهریور سال 1392 انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس به طور تصادفی از نمونه های دو گروه 46 نفره کنترل و مداخله (دریافت کننده تحریک بوی شیر مادر در زمان های گاواژ) صورت گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از چک لیستی استفاده شد که شامل اطلاعات دموگرافیک و متغیرهای اصلی مورد مطالعه (طول مدت انتقال تغذیه از گاواژ به تغذیه دهانی، وزن گیری، طول مدت بستری و طول مدت اولین تغذیه نوزاد از سینه مادر) بود. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و من ویتنی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین طول دوره انتقال در گروه مداخله 11.20±3.23 و در گروه کنترل 21.65±6.04 روز بود (p<0.001) همچنین، میانگین طول مدت بستری در گروه مداخله 14.65±3.57 و در گروه کنترل 26.20±6.50 روز بود (p<0.001) در مورد گروه مداخله تغذیه از سینه مادر نیز در مدت کمتری صورت گرفت (p<0.001)نتیجه گیری: با توجه به کاهش مدت زمان انتقال از گاواژ به تغذیه دهانی در گروه مداخله، استفاده از این روش ساده و کم هزینه به مادران جهت تسریع دستیابی نوزاد به توانمندی تغذیه ای پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: نقش کنترل مطلوب بیماری دیابت در پیشگیری از عوارض ناشی از این بیماری شناخته شده است. با توجه به اهمیت شناسایی عوامل تاثیرگذار بر کنترل بیماری دیابت، این مطالعه با هدف تعیین وضعیت کنترل متابولیک و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مرکز دیابت شهرستان شاهرود انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر در سال 1392 بر روی 156 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مرکز دیابت شاهرود انجام شد. کنترل متابولیک بر اساس شاخص هموگلوبین C1A تعیین و سپس ارتباط آن با مشخصات فردی و عوامل مرتبط با بیماری بررسی شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.یافته ها: میانگین هموگلوبین 8.14±1.62, A1C به دست آمد و اکثر بیماران از کنترل متابولیک با سطح متوسط (10-7 درصد) برخوردار بودند. بین کنترل متابولیک با وضعیت تاهل، نوع زندگی، تحصیلات، شغل، درآمد، مصرف دخانیات و برنامه ورزشی ارتباط معنی داری وجود داشت (p<0.01) بین زمان تشخیص بیماری (p=0.01)، عوارض همراه (p<0.01) و نوع مصرف دارو (p=0.01) نیز ارتباط معنی داری بود، ولی بین کنترل متابولیک و جنس ارتباط معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به این که بیشتر بیماران از کنترل متابولیک مطلوبی برخوردار نبودند و با توجه به ارتباط عواملی مانند تاهل، نوع زندگی، دخانیات و ورزش با وضعیت کنترل متابولیک بیماران، به نظر می رسد اجرای برنامه های آموزشی برای بیماران و همچنین تاثیر خانواده ها در جهت حمایت از بیماران، امکان دستیابی به سطح مطلوب تری از کنترل متابولیک و در نتیجه کاهش عوارض و مشکلات بیماران مبتلا به دیابت وجود دارد.

زمینه و هدف: مراقبت نوزادان کم وزن در انکوباتور با عوارضی مانند تاخیر در وزن گیری، افزایش طول بستری و متعاقب آن عفونت های بیمارستانی همراه می باشد. یکی از روش های جایگزین مراقبت در انکوباتور، روش طبیعی و غیر تهاجمی مراقبت کانگورویی (Kangaroo mother care) است که در آن نوزاد در تماس پوستی با مادر قرار می گیرد. در این مطالعه تاثیر مراقبت کانگورویی بر وزن گیری، طول مدت بستری و تنظیم درجه حرارت نوزادان با وزن کم هنگام تولد مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی بر روی نوزادان نارس با وزن کمتر از 2500 گرم هنگام تولد (Low birth weight یا LBW)، بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (Neonatal intensive care unit یا NICU) بیمارستان های 22 بهمن و 17 شهریور مشهد در سال 1389 انجام شد. 50 نوزاد با نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه (25 نفر در گروه مداخله و 25 نفر در گروه کنترل) مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه مداخله، یک ساعت تماس پوستی بین مادر و نوزاد در شبانه روز برقرار شد و گروه کنترل نیز طبق برنامه معمول بخش نوزادان مراقبت و تغذیه شدند. درجه حرارت نیز در دو نوبت اندازه گیری گردید. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 16 با آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و آنالیز واریانس اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین تغییرات وزن در گروه تحت مراقبت کانگورویی 15 گرم و در گروه دیگر 4 گرم بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری در دو گروه مشاهده شد (p=0.015) میانگین مدت بستری در گروه تحت مراقبت کانگورویی 7.9 روز و در گروه دیگر 10.6 روز محاسبه شد که این تفاوت در دو گروه معنی دار بود (p=0.030) از نظر تغییرات دما بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: مراقبت کانگورویی در وزن گیری نوزاد نارس اثرات مثبتی دارد و روزهای بستری نوزاد در بیمارستان را کاهش می دهد. بنابراین توصیه می شود که مسوولین درمانی نسبت به آموزش مراقبت کانگورویی به مادران، پرستاران و کارکنان تیم بهداشتی اقدام نمایند.

زمینه و هدف: دیابت عامل خطر مهمی برای بیماری های قلبی به شمار می آید. نوروپاتی قلبی یکی از عوارض دیابت می باشد که احتمال دارد بتواند ادراک درد انفارکتوس را مختل نماید. مطالعه حاضر به منظور بررسی مقایسه ای درد درک شده انفارکتوس میوکارد در افراد مبتلا و غیر مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش تحلیلی- مقطعی، 180 بیمار بستری با تشخیص انفارکتوس میوکارد در دو گروه بیماران مبتلا و غیر مبتلا به دیابت نوع دو به روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس از سه بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1390 انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل فرم پژوهشگر ساخته مشخصات دموگرافیک، سابقه بیماری و شرح حال بیماری فعلی، مقیاس ده درجه ای دیداری درد و آدمک ترسیم شده نشان دهنده محل درد بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و من ویتنی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: 76.4 درصد آزمودنی ها مرد، 50.6 درصد مبتلا به دیابت و 49.4 درصد غیر مبتلا به آن بودند. اگرچه میانگین ﺷﺪت درد در اﻓﺮاد مبتلا به دیابت بیشتر از میانگین ﺷﺪت درد در اﻓﺮاد ﻏﯿﺮ مبتلا بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. در کیفیت درد درک شده دو گروه از نظر نوع، محل شروع درد، انتشار درد، مدت زمان درد و نوع انفارکتوس تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین شدت درد درک شده با مدت ابتلا به دیابت و سابقه سکته قلبی ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش در خصوص ویژگی های شدت و مدت محل بروز انفارکتوس، محل شروع درد و نحوه انتشار بین دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به دیابت نوع دو با میانگین 5 سال سابقه ابتلا به دیابت تفاوتی را نشان نداد؛ بنابراین با توجه به محدودیت این مطالعه مقطعی و اهمیت علامت درد در تشخیص به موقع انفارکتوس قلبی، توصیه می شود مطالعه ای با کنترل بیشتر و سابقه طولانی تر ابتلا به دیابت انجام گیرد.

زمینه و هدف: پرفشاری خون مهم ترین عامل خطرزای بیماری های قلبی- عروقی در سالمندان می باشد. این پژوهش با هدف تاثیر ورزش هوازی کوتاه مدت بر فشار خون سالمندان مبتلا به پرفشاری خون انجام شد.مواد و روش ها: در کارآزمایی بالینی حاضر که در سال 1390 صورت گرفت، 92 سالمند 75-65 ساله عضو کانون جهاندیدگان شهر شیراز بر اساس معیارهای ورود انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی (هر گروه: 46 نفر) مداخله و کنترل تقسیم شدند. مداخله شامل انجام پیاده روی به مدت 4 هفته، هفته ای 3 روز در محیط سرای سالمندی در حضور پژوهشگر بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم ثبت فشار خون و دستگاه فشارسنج بود. به منظور تعیین پایایی فشارسنج جیوه ای از روش پایایی بین آزمونگران استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و تی زوجی در نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین فشار خون سیستول و دیاستول دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله اختلاف معنی داری نداشت. پس از انجام مداخله، میانگین فشار خون سیستول از 149.88±4.163 به (p=0.004) 144.93±5.21 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستول از 94.03±3.16 به 85.9±6.38 میلی متر جیوه (در گروه مداخله) به طور معنی داری کاهش یافت (p=0.030)، ولی در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: ورزش هوازی کوتاه مدت یک مداخله موثر پرستاری برای کاهش فشار خون در سالمندان مبتلا به پرفشاری خون است.

زمینه و هدف: مراقبت پیگیری پس از ترخیص، یکی از مهم ترین راهکارها برای کمک به بیماران مبتلا به نارسایی قلبی جهت پیشگیری از بدتر شدن بیماری شان می باشد. این پژوهش با هدف بررسی مقایسه آموزش به بیمار و پیگیری تلفنی توسط پرستار بر میزان اضطراب بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه کننده به مرکز قلب شهید رجایی تهران انجام شد.مواد و روش ها: در کارآزمایی بالینی حاضر که در سال 1391 صورت گرفت، 189 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه (دو گروه مداخله و یک گروه کنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران گروه کنترل فقط مراقبت های معمول بیمارستانی را دریافت کردند. بیماران گروه اول مداخله حین ترخیص به مدت یک ساعت آموزش حضوری و یک کتابچه آموزشی و بیماران گروه دوم مداخله علاوه بر دریافت یک ساعت آموزش حضوری و کتابچه آموزشی حین ترخیص به مدت 3 ماه توسط پرستار پیگیری تلفنی بعد از ترخیص را دریافت کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه های جمعیت شناختی و اضطراب Beck بود. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری کای دو و آنالیز واریانس یک طرفه در نرم افزار SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین اضطراب قبل و بعد از مداخله به ترتیب در گروه مداخله اول 21.9±11.5 و 11.0±7.6، در گروه مداخله دوم 19.2±9.7 و 19.6±9.2 و در گروه کنترل 18.9±6.9 و 18.7±11.7 گزارش شد. آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که قبل از انجام مداخله اختلاف معنی داری بین میانگین های اضطراب سه گروه مورد مطالعه وجود نداشت(p=0.168) ، ولی بعد از انجام مداخله اختلاف معنی داری بین میانگین های اضطراب هر سه گروه مشاهده شد(p=0.001) نتیجه گیری: بعد از سه ماه پیگیری تلفنی توسط پرستار، میزان اضطراب در بیماران کاهش معنی داری داشت. این نوع از مداخله پیگیری کم هزینه پس از ترخیص می تواند منجر به کاهش اضطراب در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شود.