پرستاری داخلی و جراحی
سال:1393 | دوره:3 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: توانبخشی قسمت مهمی از برنامه مراقبتی بیماران مبتلا به سرطان می باشد و متخصصان توانبخشی بر توجه به نیازهای معنوی این مددجویان تاکید دارند. نیازهای معنوی تحت تاثیر فرهنگ می باشد که باید در ارایه مراقبت معنوی ضمن توانبخشی به آن ها توجه نمود. این مطالعه با هدف طراحی مدلی مطابق با واقعیت های موجود در کشور و فرهنگ مردم ایران جهت ارایه مراقبت معنوی در توانبخشی بیماران مبتلا به سرطان انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کیفی و با رویکرد تئوری زمینه ای در سال 1391 انجام شد. روش اصلی جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار یافته با 28 نفر شامل 18 بیمار مبتلا به سرطان بستری در یکی از بیمارستان های تهران و خانواده هایشان، 6 پرستار انکولوژی، 1 پزشک، 2 روانشناس و 1 روحانی بود. طی دو مرحله ابتدا با استفاده از روش تئوری زمینه ای، تجارب مشارکت کنندگان تبیین گردید. سپس با استفاده از یافته های حاصل از این مرحله و مرور بر متون، مدل مناسب به روش 3 مرحله ای واکر و اوانت شامل مشخص کردن مفاهیم کلیدی، مرور بر متون و سازمان دهی مفاهیم و بیانیه ها در داخل یک کل طراحی گردید.یافته ها: طبقه مرکزی در این مطالعه «نیاز به حمایت» بود که بر اساس آن تئوری زمینه ای «تلاش برای کسب حمایت» و در ادامه «مدل مراقبت توانبخشی معنوی حمایت محور» ارایه گردید. اجزای مدل در دو بخش حمایت از بیمار به طور مستقیم (اجرای فرایند سیستماتیک مراقبت معنوی) و غیر مستقیم (توانمندسازی پرستاران، تشکیل تیم توانبخشی مراقبت معنوی، شایسته سازی معنوی پرستاران و حمایت از خانواده) ارایه می گردد.نتیجه گیری: طبق این مدل، شناسایی و رفع نیازهای معنوی بیماران طی یک رویکرد سیستماتیک، توسعه آگاهی و حساسیت پرستاران نسبت به نیازهای معنوی بیماران، شایسته سازی معنوی و توانمند سازی پرستاران، ارتقای عملکرد تیمی و حمایت از خانواده جهت فراهم آوردن مراقبت معنوی بیماران طی توانبخشی ضروری هستند.

زمینه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی (Premenstrual syndrome یا PMS) اختلال شایعی می باشد که با توجه به عدم شناخت اتیولوژی دقیق این سندرم درمان های متعددی برای آن پیشنهاد شده است. یکی از روش های درمانی، استفاده از گیاهان دارویی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سدامین (عصاره ریشه سنبل الطیب) بر شدت علایم خلقی و رفتاری سندرم پیش از قاعدگی انجام شد.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی دو سوکور، 100 دانشجوی دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن در سال 1392 که به PMS مبتلا بودند به صورت تصادفی به گروه های دریافت کننده سنبل الطیب و دارونما تقسیم شدند. شرکت کنندگان از هفت روز قبل از قاعدگی به مدت سه دوره روزانه دو عدد قرص دریافت و شدت علایم خود را ثبت نمودند. ابزار جمع آوری اطلاعات، فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه ثبت روزانه شدت علایم بود. داده ها قبل از مداخله و 1، 2 و 3 ماه پس از مداخله با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی و آنالیز واریانس اندازه های تکراری در نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 مقایسه گردید و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: بین میانگین شدت علایم سندرم پیش از قاعدگی در ارتباط با علایم خلقی (p<0.001) و رفتاری (p<0.001) گروه مداخله قبل و بعد از دریافت سدامین از نظر آماری تفاوت معنی داری مشاهده شد، در حالی که این تفاوت در گروه کنترل از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین آنالیز واریانس اندازه های تکراری نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین میانگین علایم خلقی و رفتاری قبل از مداخله، 1، 2 و 3 ماه بعد از مداخله در گروه دریافت کنندگان سنبل الطیب وجود داشت (p<0.001) اما این تفاوت در گروه کنترل معنی دار نبود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه، عصاره ریشه سنبل الطیب شاید در کاهش شدت علایم خلقی و رفتاری سندرم پیش از قاعدگی موثر باشد.

زمینه و هدف: کفایت دیالیز به عنوان یک عامل پیش بینی کننده مرگ بیماران تحت دیالیز شناخته شده است. با توجه به افزایش نارسایی کلیه و تغییرات قند خون در افراد مبتلا به دیابت تحت دیالیز، تحقیق حاضر با هدف تعیین کفایت دیالیز در افراد مبتلا و غیر مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان 22 بهمن گناباد در سال 1391 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی برروی بیماران مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان 22 بهمن در سال 1391 انجام شد.33 بیمار به روش سرشماری در دو گروه مبتلا به دیابت (16 نفر) و غیر مبتلا به دیابت (17 نفر) انتخاب شدند و در 3 مرحله قبل، حین و بعد دیالیز، نمونه خون از آنان گرفته شد. متغیرها ی سن، جنس، نوع صافی و طول مدت دیالیز، با استفاده ازفرم اطلاعاتی جمع آوری گردید. :K) KT/V کلیرانس اوره، Tمدت زمان دیالیز، V: توزیع حجم اوره) بیش از 1/2 و (Urea reduction ratio) URR بیش از 65 درصد به عنوان کفایت مطلوب در نظر گرفته شد داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و آزمون های آماری کای دو، تست دقیق فیشر و آنالیز واریانس اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: صد درصد بیماران دیالیزی مبتلا به دیابت و 41.2 درصد بیماران غیر مبتلا به دیابت، معیار URR کمتر از 65 داشتند. 64.7 درصد از گروه غیر مبتلا به دیابت و31.3 درصد از گروه مبتلا به دیابت، شاخص KT/V بیش از 1/2 داشتند. نتایج تست دقیق فیشر تفاوت معنی داری را در میزان کفایت دیالیز دو گروه بر اساس معیار URR نشان داد.(p=0.007) دو گروه از نظر طول مدت دیالیز، دفعات دیالیز در هفته، نوع صافی و دور پمپ اختلاف معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: بر اساس شاخص URR کفایت دیالیز در بیماران مبتلا به دیابت نسبت به بیماران غیر مبتلا، پایین تر بود. از این رو نیاز به انجام اقداماتی در راستای افزایش کفایت دیالیز این گروه احساس می شود.

زمینه و هدف: دیابت شایع ترین بیماری غدد درون ریز است. در پیگیری تلفنی با بیماران، در فواصل زمانی خاص با آن ها تماس گرفته و به آنان آموزش داده می شود. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان تاثیر اجرای برنامه پیگیری تلفنی توسط پرستار بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهر کرمان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 50 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در شهر کرمان به صورت در دسترس، در دو گروه کنترل و مداخله (به صورت تصادفی) در سال 1390 انجام گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی (Short form health survey) SF36 قبل و بعد از مداخله استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون های کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه، تی مستقل و تی زوجی انجام گردید.یافته ها: بعد از انجام مداخله، بین مجموع نمرات حیطه های کیفیت زندگی (نمره کلی) در دو گروه کنترل (51.12±7.02) و مداخله (67.59±7.45) تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (p=0.005) در حیطه های مختلف کیفیت زندگی به جز عملکرد جسمی و در عملکرد جسمی نیز در حیطه های محدودیت نقش (p=0.001)شادابی(p=0.002) ، سلامت روانی(p=0.003) ، عملکرد اجتماعی (p=0.03) و سلامت عمومی (p=0.003)بین گروه کنترل و مداخله بعد از مداخله تفاوت معنی دار آماری مشاهده شد. در مورد ویژگی های فردی نیز بین کیفیت زندگی با سن(p=0.04) ، تحصیلات (p=0.03) و جنس (p=0.04) ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این بررسی، برنامه پیگیری تلفنی توانسته است کیفیت زندگی مددجویان مورد بررسی را بهتر کند. بنابراین استفاده از این روش در مراقبت از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو توصیه می گردد.

زمینه و هدف:بارداری یک دوره حساس و مهم در زندگی زنان است و با افزایش نیازهای تغذیه ای در آنان همراه می باشد. دریافت کافی مواد غذایی در این دوران بر وضعیت سلامت مادر و کودک تاثیر به سزایی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت تغذیه زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان ایرانشهر انجام شد.مواد وروش ها:این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به روش مقطعی در سال 1390 در شهرستان ایرانشهر انجام شد. 5 مرکز بهداشتی- درمانی به روش خوشه ای انتخاب شدند. سپس 352 زن باردار مراجعه کننده به این مراکز به روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. قد و وزن افراد مورد مطالعه اندازه گیری شد و برای هر یک از آن ها، فرم اطلاعاتی شامل مشخصات دموگرافیک و دو پرسش نامه مدون شامل یادآمد خوراک 24 ساعته و بسامد خوراک (Food frequency questionnaire یا FFQ) با مصاحبه حضوری تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18، آزمون های تی برای مقایسه میانگین با مقدار ثابت و آزمون های غیر پارامتریک از جمله من ویتنی،کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.یافته ها:به جز اسید فولیک(p<0.001) ،ویتامین های (p=0.001) A و (p<0.001) E میانگین انرژی پروتئین و سایر مواد مغذی دریافتی در اکثر زنان باردار مطابق با مقادیر توصیه شده (Recommended dietary allowances یا RDA) بود. الگوی مصرف گروه های غذایی نشان داد که مصرف نان و غلات (p<0.001)،گروه شیر و لبنیات، میوه ها و سبزی ها (p=0.001)به ویژه در زنان کم وزن به طور معنی داری کمتر از میزان توصیه شده بود. همچنین مصرف شیرینی ها (p=0.001) و چربی ها (p<0.001) نیز در زنان کم وزن کمتر و در زنان باردار دارای اضافه وزن و چاق در مقایسه با سایر نمونه های مورد بررسی بیشتر بود.نتیجه گیری:نامناسب بودن الگوی غذایی زنان باردار و عدم رعایت تنوع در برنامه غذایی اکثر آنان، منجر به دریافت ناکافی برخی از ریزمغذی هاشده بود. از این رو با توجه به اهمیت وضعیت تغذیه در دوران بارداری، پیشنهاد می شود به موازات اجرای برنامه های خدمات درمانی و بهداشتی به افراد تحت پوشش، آموزش های تغذیه ای نیز ارایه گردد.

زمینه و هدف: رعایت رژیم غذایی از ارکان مهم در مراقبت و پیشگیری از بروز دیابت نوع دو در افراد مستعد می باشد. در مداخلات آموزشی انجام شده در ایران، اعضای خانواده بیماران مبتلا به دیابت نوع دو کمتر در برنامه آموزشی شرکت داده می شوند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر آموزش بر اساس مدل مراقبت مشارکتی بر رفتار تغذیه ای خانواده بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور بود که در سال 1392 در مرکز آموزش دیابت تبریز انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از اعضای درجه اول خانواده بیماران (یک نفر از خانواده هر بیمار) مبتلا به دیابت نوع دو بود که به صورت تصادفی ساده به دو گروه مداخله (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. برای سنجش رفتار تغذیه ای از پرسش نامه تعدیل شده سبک زندگی استفاده شد. ابتدا پیش آزمون از دو گروه اخذ و سپس آموزش مشارکتی برای گروه مداخله (شامل مراحل انگیزش، آماده سازی، درگیرسازی و ارزشیابی بود) به مدت 7 جلسه 1 ساعته برگزار شد. سه ماه پس از اتمام برنامه مشارکتی، پس آزمون از دو گروه اخذ گردید. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو و تی مستقل در نرم افزار آماری SPSS نسخه 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: دو گروه آزمون و کنترل از نظر سن، جنس، سطح تحصیلات، شغل، وضعیت تاهل و وضعیت اقتصادی تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر نداشتند. گروه آزمون بعد از مداخله آموزشی در قسمت های مربوط به مصرف فست فود (p=0.001)، مصرف میوه (p=0.005) و سبزی(p=0.004) ، کنسروها(p=0.003) ، شیرینی (p=0.001)، روغن نباتی جامد(p=0.007) ، سوسیس و کالباس (p=0.005)، روش معمول پخت غذا (p=0.003) و خوردن شام سنگین و دیروقت (p=0.007)عملکرد بهتری را نسبت به گروه کنترل گزارش نمودند.نتیجه گیری: آموزش بر اساس مدل مراقبت مشارکتی سبب اصلاح سبک زندگی اعضای خانواده بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در بسیاری از شاخص ها و رفتارهای تغذیه ای شده است. با توجه به نتایج پژوهش توصیه می شود از الگوی مراقبت مشارکتی جهت آموزش تغذیه ای اعضای خانواده بیماران مبتلا به دیابت نوع دو استفاده گردد.

زمینه و هدف: درد و بی ثباتی یکی از شایع ترین مشکلات بیماران مبتلا به کمردرد مزمن می باشد. با وجود این که تحقیقات بسیاری در زمینه تاثیرات تمرین در آب بر درمان افراد مبتلا به کمردرد انجام شده، اما به اثرات تمرینات تعادلی در این محیط بر شدت درد مبتلایان به کمردرد مزمن کمتر پرداخته شده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات ثبات دهنده در آب بر درد و تعادل مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1391 بر روی مراجعه کنندگان مرد کلینیک بیمارستان قائم شهرستان مشهد که به کمردرد مزمن غیر اختصاصی مبتلا بودند، انجام شد. 24 مرد مبتلا با نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت 6 هفته (هفته ای 4 جلسه) برنامه تمرینی ثباتی در آب را زیر نظر محقق انجام دادند و گروه کنترل در این مدت هیچ تمرینی دریافت نکردند. میزان درد و تعادل در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب به وسیله پرسش نامه استاندارد شدت درد Quebec و دستگاه تعادل سنج بایودکس اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون آنالیز واریانس دو طرفه در سطح معنی داری (p<0.05) استفاده شد.یافته ها: میانگین نمرات درد در گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری داشت p=0.001به طوری که درد در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت p=0.001 همچنین در مورد متغیر تعادل در شاخص های قدامی- خلفی p=0.036 داخلی- خارجی p=0.006و شاخص کلی (p=0.005) بهبودی معنی داری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید.نتیجه گیری: تمرینات ثبات دهنده در آب باعث کاهش شدت درد و بهبود تعادل می شود.

زمینه و هدف: قرار دادن کاتتر وریدی یکی از رایج ترین روش های تهاجمی است که توسط پرستاران انجام می شود. پیشگیری و تسکین درد در کودکان از اهمیت فراوانی برخوردار است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر کرم املا (EMLA) بر شدت درد رگ گیری کودکان 12-6 ساله بستری انجام گرفت.مواد و روش ها: کارآزمایی بالینی حاضر بر روی کودکان بستری در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1392 انجام شد. 80 کودک بستری با روش تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (در هر گروه 40 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه مداخله کرم املا 60-45 دقیقه قبل از رگ گیری در موضع مالیده و پانسمان شد و برای گروه کنترل نیز به روش معمول رگ گیری انجام شد. شدت درد با استفاده از دو ابزار مقیاس رفتاری و مقیاس دیداری به ترتیب حین رگ گیری و 5 دقیقه بعد از رگ گیری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، من ویتنی و تست دقیق فیشر در نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: شدت درد حین رگ گیری در دو گروه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری داشت (p<0.001)؛ به طوری که میانگین شدت درد بر اساس مقیاس عددی (گروه مداخله: 3.45±1.69و گروه کنترل:8.65±1.5 ) و مقیاس رفتاری (گروه مداخله: 2.75±1.4 و گروه کنترل:7.75±1.6 ) در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: استفاده از کرم املا باعث کاهش درد رگ گیری در کودکان می شود و با کاربرد آن می توان درد ناشی از تزریق را قابل تحمل نمود.