مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان
سال:1402 | دوره:25 | شماره:1 (پی در پی 85) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف تمرین ورزشی و آویشن دارای اثرات مثبتی بر سلامتی و تعدیل عوامل خطرزای قلبی-عروقی هستند. عوامل مترشحه از بافت چربی از قبیل ANGPTL8 و مولکول های چسبان نقش مهمی در اعمال اثرات پاتولوژیک چاقی دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر هشت هفته تمرین ورزشی مقاومتی-استقامتی به همراه مصرف مکمل آویشن بر سطح ANGPTL8، ICAM-1 و VCAM-1 مردان دارای اضافه وزن و چاق غیرفعال انجام شد. روش بررسی در این کارآزمایی بالینی 40 مرد غیرفعال دارای اضافه وزن و چاق (میانگین شاخص توده بدنی 1. 75±, 28. 41 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی در 4 گروه 10 نفری قرار گرفتند. گروه ها شامل دارونما، آویشن، تمرین و تمرین + آویشن بودند. تمرین ورزشی اجرا شده از نوع ترکیبی و مشتمل بر فعالیت ورزشی مقاومتی-استقامتی بود که طی هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. مصرف مکمل آویشن روزانه به میزان 500 میلی گرم در نظر گرفته شد. خونگیری در دو مرحله قبل و بعد از اتمام دوره هشت هفته ای مداخله اجرا گردید و سطح سطح ANGPTL8، ICAM-1 و VCAM-1 به روش الایزا اندازه گیری گردید. یافته ها کاهش آماری معنی داری در سطح سرمی ANGPTL8 گروه های تمرین و تمرین+آویشن در مقایسه با گروه های دارونما و آویشن مشاهده شد (P<0. 05). کاهش سطح سرمی ICAM-1 تنها در گروه تمرین+آویشن در مقایسه با گروه دارونما از نظر آماری معنی دار بود (P<0. 05). کاهش آماری معنی دار سطح سرمی VCAM-1 در گروه های تمرین و تمرین+آویشن در مقایسه با گروه های دارونما و آویشن مشاهده شد (P<0. 05). نتیجه گیری مصرف آویشن به همراه تمرین ترکیبی در کاهش سطح ANGPTL8، VCAM-1 و ICAM-1 می تواند اثر سینرژیک داشته باشد.

زمینه و هدف یافته های مطالعات پیشین، درک چگونگی اثر عملکردهای اجرایی بر رفتار خوردن را افزایش داده است. با توجه به شواهد قابل توجه در زمینه اختلال کارکردهای اجرایی افراد چاق و اثر دو سویه شناخت و چاقی، گنجاندن مولفه های آموزشی در مداخلات افراد چاق به منظور تقویت عملکردهای اجرایی بسیار حایز اهمیت است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی هیپنوتراپی شناختی بر عملکردهای اجرایی زنان مبتلا به چاقی انجام شد. روش بررسی در این کارآزمایی بالینی 30 زن چاق به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. میانگین سنی گروه مداخله و کنترل به ترتیب 40. 80±, 6. 02 و 38. 47±, 7. 50 سال، شاخص توده بدنی به ترتیب 33. 45±, 3. 50 و 33. 12±, 3. 47 کیلوگرم بر مترمربع و نمره هیپنوتیزم پذیری به ترتیب 39. 67±, 5. 98 و 37. 40±, 7. 09 تعیین شدند. گروه مداخله در 12 جلسه 2 ساعته هیپنوتراپی شناختی شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس استعداد هیپنوتیزم پذیری استنفورد (1962)، چک لیست تجارب زندگی، علایق و ارزش ها (1998) و پرسشنامه توانایی های شناختی (1392) بود. یافته ها در گروه مداخله، هیپنوتراپی شناختی اثر معنی داری در بهبود عملکردهای اجرایی (P≤, 0. 01, F=7. 02)، کنترل مهاری و توجه انتخابی (P≤, 0. 05, F=2. 83)، تصمیم گیری (P≤, 0. 05, F=4. 13)، برنامه ریزی (P≤, 0. 05, F=3. 32) و توجه پایدار (P≤, 0. 05, F=2. 83) داشت. نتیجه گیری با توجه به ارتباط بین توانایی های شناختی، رفتارهای خوردن و چاقی و نیز اثر مثبت هیپنوتراپی شناختی در بهبود عملکردهای اجرایی، می توان از آن در ارتقا عملکردهای شناختی افراد مبتلا به چاقی بهره گرفت.

زمینه و هدف صرع لوب گیجگاهی با تحلیل رفتن نورون های هیپوکمپ و جوانه زدن فیبرهای خزه ای ناحیه دندانه ای همراه است. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گل محمدی بر تغییرات بافتی هیپوکمپ موش صحرایی در مدل صرع القاء شده با اسید کاینیک انجام شد. روش بررسی این مطالعه تجربی روی 28 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار در محدوده وزنی 185 تا 225 گرم انجام شد. موش های صحرایی به 4 گروه 7 تایی شامل گروه های شم، شم تحت تیمار با عصاره هیدروالکلی گل محمدی، صرعی (اسید کاینیک) و صرعی پیش تیمار شده با عصاره هیدروالکلی گل محمدی تقسیم شدند. برای صرعی نمودن حیوانات از تزریق داخل هیپوکمپی و یک طرفه اسید کاینیک به میزان 0. 8 میکروگرم به ازای هر موش استفاده شد. موش های صحرایی، گل محمدی را به میزان 500 میلی گرم بر کیلوگرم از راه داخل صفاقی، روزانه و به مدت یک هفته تا زمان جراحی دریافت کردند. پنج هفته بعد از جراحی، روش های رنگ آمیزی تیونین و تیم در مورد برش های هیپوکمپ انجام شد. یافته ها القای صرع با اسید کاینیک با یک رفتار تشنجی بارز همراه بود و پیش تیمار با عصاره هیدروالکلی گل محمدی موجب کاهش معنی دار شدت حملات تشنجی گردید (P<0. 05). تراکم نورون ها در ناحیه CA3 هیپوکمپ در گروه اسید کاینیک کاهش معنی دار در مقایسه با گروه شم نشان داد (P<0. 05). پیش تیمار با عصاره هیدروالکلی گل محمدی موجب افزایش معنی دار نورون های این ناحیه در مقایسه با گروه اسیدکاینیک گردید (P<0. 05). از نظر شدت جوانه زدن فیبرهای خزه ای در موش های صرعی، یک افزایش معنی دار نسبت به گروه شم مشاهده شد (P<0. 05) و پیش تیمار با عصاره هیدروالکلی گل محمدی موجب کاهش معنی دار آن گردید (P<0. 05). نتیجه گیری پیش تیمار با عصاره هیدروالکلی گل محمدی موجب بهبود رفتار تشنجی و حفاظت نورون های ناحیه CA3 هیپوکمپ و کاهش شدت جوانه زدن در ناحیه دندانه ای هیپوکمپ در مدل تجربی صرع لوب گیجگاهی القا شده با اسید کاینیک گردید.

زمینه و هدف آلکالین فسفاتاز و پروتیین های BMP و GATA از جمله فاکتور های اثرگذار در فرآیند اسپرم زایی هستند. این مطالعه به منظور تعیین اثر بیان آلکالین فسفاتاز، GATA و BMP بر سلول های بنیادی اسپرم ساز، سلول های جنینی و شبه سلول های بنیادی جنینی (ES-like) در موش های نژاد C57BL انجام شد. روش بررسی در این مطالعه تجربی پس از جداسازی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی از 3 سر موش 4 هفته ای نژاد C57BL، سلول های بنیادی جنینی و سلول های ES-like تهیه شدند. سپس تست رنگ آمیزی آلکالین فسفاتاز بر روی سلول های بنیادی اسپرم ساز، سلول های جنینی و شبه سلول های بنیادی جنینی انجام شد. در ادامه با استفاده از Fluidigm PCR بیان ژن های BMP و GATA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس از آن شبکه ارتباطی پروتیین-پروتیین آنها با استفاده از پایگاه های داده، جداسازی و رسم گردید. یافته ها بیان مثبت آلکالین فسفاتاز در سلول های بنیادی و بیان منفی آن در سلول های سرتولی بیضه نشان از وجود این آنزیم در سلول های پرتوان داشت. ژن BMP و ژن GATA در سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (به ترتیب 3. 6 و 2. 7)، جنینی (به ترتیب 2. 3 و 4. 4) و ES-like (به ترتیب 5. 8 و 2. 5) بیان ژن مثبت داشتند که این مقادیر از نظر آماری معنی دار نبودند. بررسی های بیوانفورماتیکی نشان از نقش تنظیم کنندگی این ژن ها و اثر مستقیم آنها بر آلکالین فسفاتاز داشت. نتیجه گیری ژن های BMP و GATA و آنزیم آلکالین فسفاتاز جزو فاکتورهای کنترل کننده سلول های بنیادی جنینی و اسپرماتوگونی بوده و در حفظ پرتوانی آنها و همچنین در هدایت آنها به سمت سلول های تمایز یافته نقش دارند.

زمینه و هدف تری اکسید مولیبدن (MoO3) یکی از نانوذراتی است که در صنعت به عنوان آنتی باکتریال استفاده می گردد. کلیه نیز یکی از اندام های مهم بدن در دفع مواد زاید و تنظیم بسیاری از فاکتورهای خونی است که تحت تاثیر عوامل مختلف قرار می گیرد. به دلیل مصرف گسترده MoO3 برای ضدعفونی وسایل مربوط به اتاق عمل و اهمیت جسمک های کلیوی در تصفیه پلاسمای خون، این مطالعه به منظور تعیین اثر نانوذرات تری اکسید مولیبدن بر کلیه موش صحرایی انجام شد. روش بررسی در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار (با وزن 250 تا 300 گرم) به صورت تصادفی به 5 گروه 6 تایی شامل کنترل، شم (دریافت کننده سرم فیزیولوژی) و سه گروه تجربی (دریافت کننده تری اکسید مولیبدن در دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن داخل صفاقی) تقسیم شدند. تزریقات به صورت داخل صفاقی و به مدت 35 روز انجام شد. پس از دوره تیمار، حیوانات بیهوش و خونگیری از قلب به عمل آمد. سپس نمونه های کلیه سمت راست خارج شدند و پس از تثبیت و آماده سازی بافتی، با روش استریولوژی برای تعیین تغییرات حجم قشر، حجم ناحیه مرکزی، فضای ادراری و اجسام کلیوی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها افزایش معنی دار حجم فضای ادراری در گروه های مصرف کننده MoO3 و کاهش حجم ناحیه مرکزی در گروه با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه های کنترل و شم مشاهده شد (P<0. 05). حجم قشر کلیه در گروه دریافت کننده نانو ذره با دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم افزایش معنی داری نسبت به گروه های کنترل و شم داشت (P<0. 05). MoO3 موجب کاهش وزن حیوانات، افزایش اوره و کاهش حجم کلیه گردید (P<0. 05). نتیجه گیری نانوذرات تری اکسید مولیبدن می تواند سبب تغییرات موفولوژیک کلیه موش های صحرایی گردد.

زمینه و هدف شناخت سازوکارهای پیام رسانی سلولی درگیر در فرایند هایپرتروفی عضلانی یکی از چالش های علمی به حساب می آید. mTOR (Mammalian target of rapamycin) یا «هدف پستانداران راپامایسین» یکی از عوامل تنظیم کننده در این فرایند است که از طریق فسفریله شدن سنتز پروتیین در عضله اسکلتی را افزایش می دهد. این مطالعه به منظور تعیین اثر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر پروتیین فسفریله mTOR در عضلات چهارسررانی موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد. روش بررسی این مطالعه تجربی روی 16 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته و میانگین وزن 190. 93±, 4. 97 گرم انجام شد. حیوانات به صورت تصادفی به دو گروه 8 تایی کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین، شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر روی نوارگردان انجام دادند. به طوری که 5 جلسه در هفته، افزایش بار در طول شش هفته از 6 تکرار اینتروال 30 متر در دقیقه 30 ثانیه ای در جلسات اول به یازده تکرار اینتروال 35 متر در دقیقه 30 ثانیه ای در پایان هفته ششم با فواصل استراحتی میان تناوب ها با سرعت 13 متر بر دقیقه به مدت 60 ثانیه انجام شد. گروه کنترل هیچگونه تمرینی نداشتند. موش ها بیهوش شدند و سپس عضله چهارسررانی بخش بیرونی استخراج گردید. سطح پروتیین فسفریله mTOR در عضله چهار سر رانی با روش ایمنوهیستوشیمی سنجیده شد. یافته ها تمرین تناوبی با شدت بالا موجب افزایش آماری معنی دار میزان پروتیین mTOR فسفریله در عضلات چهارسر رانی گروه تجربی نسبت به گروه کنترل گردید (P<0. 05). نتیجه گیری فعالیت اینتروال می تواند از طریق mTOR بر روی هایپرتروفی عضلانی اثر مثبتی داشته باشد.

زمینه و هدف درد مزمن کشاله ران یکی از شایع ترین آسیب های اندام تحتانی در ورزش های توپی است. این مطالعه به منظور مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات منتخب کمری-لگنی-رانی حین مانور پرش برشی تک پا در فوتبالیست های مبتلا و غیرمبتلا به درد مزمن کشاله ران انجام شد. روش بررسی این مطالعه مورد-شاهدی روی 32 فوتبالیست مرد در دو گروه مبتلا به درد مزمن کشاله ران (16 نفر) و سالم (16 نفر) انجام شد. از صفحه نیرو برای تعیین زمان برخورد و جداشدن پنجه استفاده شد. نیروهای عکس العمل زمین و میانگین سه تکرار فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ناحیه کمری-لگنی-رانی به صورت دو طرفه حین مانور پرش برشی تک پا ثبت گردید. یافته ها فعالیت عضلات راست شکمی و نزدیک کننده طویل در سمت پای غالب و عضله مولتی فیدوس در سمت مقابل لحظه تماس اولیه و فعالیت عضلانی عضلات راست شکمی و نزدیک کننده طویل در سمت پای غالب و عضلات مولتی فیدوس و سرینی میانی سمت مقابل در اوج نیرو عکس العمل عمودی گروه مبتلا به درد مزمن کشاله ران به طور معنی داری بالاتر بود (P<0. 05). در زمان جدا شدن پنجه نیز فعالیت عضلانی عضلات مورب داخلی، نزدیک کننده طویل و سرینی میانی در سمت پای غالب و مورب داخلی، مولتی فیدوس و سرینی میانی در سمت پای مقابل به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود (P<0. 05). نتیجه گیری درد موجب تغییر فعالیت الکتریکی گروه های عضلانی مختلف در فازهای مختلف مانور پرش برشی تک پا می گردد. به دنبال این تغییرات، پایداری پویا افزایش یافته که می تواند ورزشکاران را در معرض آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد قرار دهد و منجر به بروز آسیب های مزمن، افزایش پیامدهای اقتصادی و محرومیت از فعالیت های ورزشی گردد.

زمینه و هدف اندازه گیری الاستانس بطنی با استفاده از اکوکاردیوگرافی در ارزیابی عملکرد قلبی کمک کننده است. به دنبال پیشرفت تکنولوژیک دستگاه های اکوکاردیوگرافی ارزیابی عملکرد قلبی جنین ارتقا پیدا نموده است. الاستانس بطنی نشانگر عملکرد بطنی بوده و الاستانس شریانی معیاری از پس بار بطنی است. جفت شدن بطنی-شریانی نیز واکنش متقابل بطنی-شریانی را نشان می دهد. این مطالعه برای به دست آوردن تخمینی از مقادیر الاستانس پایان سیستولی بطنی، الاستانس شریانی و جفت شدن بطنی-شریانی با استفاده از روش غیرتهاجمی اکوکاردیوگرافی انجام شد. روش بررسی این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 67 جنین با سن بارداری 19 تا 24 هفته (38 جنین دختر و 29 جنین پسر) و 43 نوزاد با سن 10 تا 60 روز (25 دختر و 18 پسر) مراجعه کننده به کلینیک اکوکاردیوگرافی قلب مرکز طبی کودکان در یک بازه زمانی 14 ماهه طی سال های 1397 لغایت 1398 انجام شد. مادران و نوزادان بیماری زمینه ای نداشتند. نوزادان بیماری ساختاری قلب و جنین ها بیماری ساختاری نداشتند. مواردی شامل نداشتن ریتم سینوسی، view نامناسب و کیفیت نامطلوب سیگنال pulsed Doppler حاصله برای اندازه گیری متغیرها در مطالعه وارد نشدند. الاستانس پایان سیستولی بطن (Ea)، الاستانس شریانی (Ees) و جفت شدن بطنی-شریانی (Ea/Ees) به روش اکوکاردیوگرافی در جنین ها با مقادیر محاسبه شده در نوزادان مقایسه گردید. با در نظر گرفتن درصدی تخمین در مقادیر PEP (Pre-ejection period)، مقادیر ET (Ejection time) و فشار خون جنین، تخمینی از مقدار متوسط نرمال الاستانس بطنی و شریانی و همچنین جفت شدن بطنی-شریانی در جنین و نوزاد سالم به دست آمد. یافته ها میانگین الاستانس شریانی جنین ها و نوزادان به ترتیب 84. 4±, 20. 04 و 12. 6±, 2. 88 میلی متر جیوه بر میلی لیتر تعیین شد (P<0. 05). میانگین الاستانس بطنی جنین ها و نوزادان به ترتیب 88. 5±, 20. 49 و 15. 07±, 2. 89 میلی متر جیوه بر میلی لیتر حاصل شد (P<0. 05). میانگین جفت شدن بطنی-شریانی جنین ها و نوزادان به ترتیب 0. 96±, 0. 14 و 0. 84±, 0. 13 میلی متر جیوه بر میلی لیتر به دست آمد (P<0. 05). نتیجه گیری میزان الاستانس شریانی، بطنی و جفت شدگی بطنی-شریانی در جنین ها به طور قابل توجهی بیشتر از نوزادان بود و با افزایش سن کاهش یافت.

زمینه و هدف بیماری COVID-19 یک سندرم حاد تنفسی است که به دلیل عفونت زایی بالا به سرعت در جهان گسترش یافت. واکسیناسیون COVID-19 برای کنترل بیماری کرونا به طور گسترده انجام می گردد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین واکسیناسیون COVID-19 با ویژگی های جمعیت شناختی بیماران مبتلا به کرونا انجام شد. روش بررسی این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 1124 بیمار با تشخیص قطعی COVID-19 در شهرستان مینودشت از استان گلستان طی مرداد ماه سال 1400 انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و چک لیست بررسی ویژگی های بیماران بود. یافته ها 51. 8% مبتلایان به COVID-19 مرد، 26 درصد در گروه سنی 35 تا 45 سال و 76. 5% از بیماران متاهل بودند. واکسیناسیون COVID-19 در 26. 6% از بیماران انجام شده بود. بیماران واکسینه شده (27. 1%) در مقایسه با بیماران واکسینه نشده (72. 9%) کمتر از ماسک استفاده کرده بودند (P<0. 05). 8. 2% از بیماران مبتلا به کرونا در بیمارستان بستری شدند. میانگین روزهای بستری در بیماران واکسینه شده (7. 8±, 6. 4) به طور غیرمعنی داری کمتر از بیماران واکسینه نشده (8. 3±, 5. 9) بود. با افزایش سن و بیشتر بودن بیماری زمینه ای، میزان واکسیناسیون افزایش داشت (P<0. 05). در افراد استفاده کننده از ماسک و دارا بودن سطح تحصیلات پایین تر، واکسیناسیون کاهش داشت (P<0. 05). نتیجه گیری انجام واکسیناسیون COVID-19 در مبتلایان به ویروس کرونا، تاثیری بر کاهش روزهای بستری در بیمارستان نداشت.

زمینه و هدف پاندمی COVID-19 سلامت جسمانی و روانشناختی بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار داده است. این مطالعه به منظور تعیین نقش پیش بینی کنندگی ترس از COVID-19 و خستگی قرنطینه با افسردگی بیماران قلبی مادرزادی طی پاندمی ویروس کرونا انجام شد. روش بررسی این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 105 فرد (6 مرد و 99 زن) مبتلا به بیماری مادرزادی قلب مراجعه کننده به بیمارستان های شهیدرجایی و مرکز قلب تهران در سال 1400 به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. داده ها با استفاده از مقیاس افسردگی، مقیاس ترس از COVID-19 و پرسشنامه خستگی قرنطینه جمع آوری شدند. یافته ها مبتلایان به بیماری مادرزادی قلبی دارای 28. 6% افسردگی خفیف و 7. 6% افسردگی شدید بودند. خستگی قرنطینه در 43. 8% از بیماران خفیف ارزیابی شد. ارتباط مثبت و معنی داری بین ترس از کرونا (P=0. 001, r=0. 195) و خستگی قرنطینه (P=0. 001, r=0. 617) با افسردگی یافت شد. نتیجه گیری ترس از بیماری COVID-19 با افسردگی ناشی از ویروس کرونا و خستگی قرنطینه ارتباط دارد.

زمینه و هدف زایمان واژینال یک فرآیند فیزیولوژیکی طبیعی است که می تواند یک تجربه مهم و بحرانی برای زنان باشد. یکی از عوامل مهم دخیل در اجتناب از زایمان واژینال، نداشتن خودکارآمدی زایمان است. از طرفی، خودکارآمدی بر همه جنبه های رفتار و فعالیت های هیجانی از قبیل الگوهای فکری تاثیر می گذارد که یکی از آنها می تواند دلبستگی باشد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط خودکارآمدی زایمان با دلبستگی مادر به جنین در زنان باردار نخست زا انجام شد. روش بررسی این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 323 زن باردار نخست زای مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر زاهدان طی سال های 1399 لغایت 1400 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه خودکارآمدی زایمان Lowe و دلبستگی مادر به جنین Cranely بود. یافته ها بین میزان دلبستگی مادر به جنین و خودکارآمدی زایمان رابطه خطی مستقیم معنی دار وجود داشت و میزان دلبستگی مادر به جنین، خودکارآمدی زایمان را پیش بینی می کرد (P=0. 003, r=0. 16). به طوری که 2. 7% درصد واریانس خودکارآمدی زایمان را پیش بینی نمود. نتیجه گیری کمک به مادران برای پذیرش نقش مادری و ارتقاء دلبستگی مادر به جنین می تواند راهکاری سودمند در افزایش خودکارآمدی زایمان باشد و از آنجایی که زنان با خودکارآمدی زایمان بالا توانایی بیشتری برای انجام زایمان واژینال دارند؛ موجب افزایش تمایل مادران به زایمان واژینال می گردد.

زمینه و هدف گیرنده های شبه تال در سلول های اپیتلیال لوله رحمی در واکنش های ایمنی با اسپرم و پاتوژن ها نقش دارند. این مطالعه به منظور مقایسه عملکرد و پاسخ گیرنده های شبه تال TLR3, 4, 5در شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک در حضور اسپرم در شرایط in vitro انجام شد. روش بررسی در این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی سلول های OE-E6/E7 همراه با نمونه اسپرم تازه به دست آمده از افراد نورموزواسپرمی (N=10) و لیگاندهای اختصاصی گیرنده های شبه تال TLR3, 4, 5 در سه گروه اسپرم، لیگاندهای اختصاصی و اسپرم + لیگاندهای اختصاصی کشت داده شدند. رده سلولی بدون افزودن اسپرم و لیگاند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. غلظت سایتوکاین های IL-6 و IL-8 ترشح شده از سلول های OE-E6/E7 در هر چهار گروه با کمک الایزا تعیین گردید. یافته ها مواجهه اسپرم و لیگاندهای اختصاصی با گیرنده های شبه تالTLR3, 4, 5 در سلول های اپیتلیال لوله رحمی منجر به افزایش آماری معنی داری در سطح سایتوکاین های IL-6 و IL-8 گردید. بین دو گروه لیگاند و لیگاند+اسپرم تفاوت آماری معنی داری در میزان تولید این سایتوکاین ها از سلول های OE-E6 / E7 مشاهده نشد. نتیجه گیری سلول های اپیتلیال لوله رحمی در مواجهه با اسپرم از طریق گیرنده های شبه تال پاسخ می دهند که این پاسخ به صورت افزایش ترشح سایتوکاین ها دیده می شود. از آنجا که مواجهه همزمان آنها با اسپرم و لیگاندهای اختصاصی گیرنده های شبه تال باعث افزایش تجمعی در ترشح سایتوکاین ها نمی شود؛ بنابراین احتمالا مسیر TLRs توسط فاکتورهای دیگری دچار تنظیم منفی می شود. برای روشن شدن این موضوع نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه وجود دارد.

درک هیپوپلازی سینوس ماگزیلاری و انواع سینوازال مرتبط برای موفقیت تشخیصی و درمانی جراحی سینوس و ایمپلنت دندان فک بالا بسیار مهم است. این مقاله به منظور گزارش یک مورد نادر از هیپوپلازی یک طرفه سینوس ماگزیلاری که همراه با جابجایی تحتانی کف اوربیت و بدون درگیری Uncinated Process بود؛ ارایه گردید. خانمی 31 ساله برای انجام رینوپلاستی به بخش جراحی فک، صورت و دهان دانشکده دندانپزشکی بابل مراجعه نمود و هیچ علایمی نداشت. همچنین سابقه بیماری زمینه ای، مادرزادی یا تروما در دوران کودکی و سایر بیماری های استخوانی و ناهنجاری نداشت. توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی (Cone Beam Computed Tomography: CBCT) انجام شده، هیپوپلازی سینوس ماگزیلاری سمت چپ، پایین آمدن کف اوربیت و افزایش ضخامت مخاط سینوس را نشان داد. همچنین در فتوگرافی بیمار پایین آمدن کف اوربیت مشاهده شد. تشخیص سینوس هیپوپلاستیک بر اساس تظاهرات بالینی و نمای کرونال CBCT و CT داده شد. از عوارض سینوس هیپوپلاستیک می توان به سردرد مزمن، درد صورت و مشکلات صدا اشاره کرد و گاهی ممکن است بدون علامت باشد. در صورت عدم آگاهی جراح از هیپوپلاستیک بودن سینوس، عوارض جراحی پیچیده تر خواهد شد و حتی از نظر ظاهری ممکن است بعد از جراحی، پایین بودن کف اوربیت بیشتر نمایان شده و بیمار به اشتباه تصور کند که از عوارض جراحی است. بر طبق مطالعه حاضر، CBCT اطلاعات تشخیصی ارزشمندی را در خصوص تنوع آناتومیک و جزییات سینوس هایپوپلاستیک در اختیار می گذارد که به جراح کمک می کند؛ در کنار آگاهی بخشی به بیمار، دید بهتری برای ارایه مناسب ترین طرح درمان برای بیمار در اختیار داشته باشد.

مبتلایان به هرمافرودیت کسانی هستند که به دلیل مشکلات متعددی همچون اختلالات کروموزومی، غددجنسی و یا هورمونی طی دوران جنینی، بعد از تولد دچار اختلال آناتومیک و فیزیولوژیک در ناحیه تناسلی می شوند. به طوری که در نوزاد پسر یا دختر اندام تناسلی مردانه و جنسی زنانه با هم و یا در شکل دیگر از این اختلال نوزاد پسر دارای اندام جنسی دخترانه و یا برعکس، به صورت مبهم به وجود می آید. منابع از بانک های اطلاعاتی ایران داک، نورمگز، SID و سیویلیکا جهاد دانشگاهی با کلیدواژه های هرومافرودیت، خنثی، سیاست کیفری، اختلال هویت جنسی، ابهام جنسی، سیاست جنایی، تکرار جرم، تعدد جرم، قاعده فقهی خنثی و عوامل رافع مسیولیت به خاطر ارتباط موضوعی و مفهومی با هدف مطالعه جمع آوری شدند. محدوده زمانی 1980 لغایت 2022 در نظر گرفته شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل مقالات کیفری، فقهی و پزشکی مرتبط با هرومافرودیت و مباحث کیفری مربوط با پرسش های طرح شده در مقاله بود تا در جهت تکمیل اطلاعات برای تبیین صحیح چالش های موجود در قانون مجازات اسلامی و پاسخ به آنها استفاده گردد. در نهایت 57 منبع وارد مطالعه گردید. با توجه به ماهیت این اختلالات و عدم شناخت کافی فرد مبتلا، خانواده و جامعه از هرمافرودیت و محجور ماندن شرایط مبتلایان به هرمافرودیت در قوانین مختلف، در این مقاله مروری سعی شده است تا جایگاه هرمافرودیت در علم پزشکی، فقه اسلامی و فقه امامیه مورد بحث قرار گیرد. مهم ترین بخش این مقاله به مواد قانون مجازات اسلامی در خصوص ارتکاب جرایم حدود، قصاص، دیات، تعزیرات و نیز ادای شهادت از سوی این افراد اختصاص دارد. مهم ترین چالش پیش روی در اجرای قانون مجازات برای مبتلایان به هرمافرودیت، فقدان جرم انگاری افتراقی در تدوین قوانین کیفری، در تعیین مجازات های مناسب به مانند گرفتن ضمانت اجراهای غیر سالب آزادی و نیز در مرحله رسیدگی فقدان آیین رسیدگی افتراقی متناسب با شرایط مبتلایان به هرمافرودیت است. به طوری که برای انجام آن نیاز به آموزش قضات و ضابطینی مانند پلیس و مامورین زندان ها در برخورد با این افراد و مناسب سازی فضای بازداشتگاه و زندان است تا در فرآیند اجرای عدالت کیفری با نظر به شرایط خاص روحی و جسمانی مبتلایان به هرمافرودیت از بزه دیده یا بزه کار شدن مضاعف آنها جلوگیری شود. به همین منظور الزام به تحقیق نسبت به شناخت بیشتر مبتلایان به هرمافرودیت و تغییر نگرش همراه با انجام اقدامات عملی در سطح اجتماعی در سیاست جنایی تقنینی، قضایی و اجرایی را می توان از مهم ترین نتایج این مطالعه دانست که این هدف با روش توصیفی و منابع کتابخانه ای در این نوشتار مورد تبیین و بررسی قرار گرفته است.