مهندسی سازه و ساخت
سال:1398 | دوره:6 | شماره:2 (پیاپی 24) |تعداد مقالات:14

میزان حساسیت جریان اسلامپ بتن خود تراکم حاوی متاکائولن به مواد تشکیل دهنده آن و نسبت های طرح اختلاط، لزوم استفاده از مدل هایی با دقت بالا برای تضمین ویژگی های تخمین درست و تعمیم آن را ضرورت بخشیده است. ازاین رو، در این مقاله به بررسی قابلیت روش های اسپلاین رگرسیونی چندمتغیره تطبیقی و مدل درختی در مدلسازی و پیش بینی جریان اسلامپ بتن خودتراکم می-پردازد. برای این منظور، تعداد 117 داده مختلف از مقالات معتبر به چاپ رسیده جمع آوری و در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات مورد استفاده در مدل های پیش نهادی در قالب هشت ورودی شامل سیمان، درشت دانه، ریزدانه، آب، متاکائولن، فوق روان کننده، چسباننده و اندازه بزرگترین دانه شرکت کننده در طرح اختلاط (Dmax) و یک خروجی جریان اسلامپ دسته بندی شد. برای ارزیابی دقت مدل های پیشنهادی، مطالعه ای مقایسه ای در قالب شاخص های آماری RMSE، R، MAE انجام شد. نتایج بدست آمده از مجموعه داده ها در مراحل آموزش و آزمون مدل های پیش نهادی و مقایسه آنها با نتایج آزمایشگاهی پتانسیل بالای دو روش مارس و مدل درخت را در پیش بینی خواص بتن با دقت نشان می دهد. آنالیز حساسیت انجام شده برای مشخص کردن تاثیرگزار ترین پارامتر در جریان اسلامپ بتن خودتراکم نشان داد ریزدانه و متاکائولن موثرترین متغیر ها درمدلسازی و پیش بینی جریان اسلامپ این نوع بتن خودتراکم در قالب روش پیشنهادی مدل درخت در این پژوهش بوده است.

با توجه به گسترش استفاده از دستورالعمل های بهسازی لرزه ای برای ارزیابی سطح عملکرد ساختمان های موجود در سراسر جهان و همچنین اشاره به استفاده از تحلیل های غیرخطی در طراحی سازه های جدید در ویرایش های جدید آیین نامه های طراحی لرزه ای برخی از کشورها، بحث تطبیق این مدارک با یکدیگر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توجه به معرفی چهار روش مختلف تحلیل در دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود (نشریه 360)، سازگاری این روش ها نیز در تعیین سطح عملکرد ساختمان های موجود قابل بررسی است. از این رو در این تحقیق در راستای پاسخ به دو سوال فوق در ساختمان های با سیستم باربر قاب خمشی فولادی، عملکرد لرزه ای سه ساختمان فولادی با پلان مشابه شکل پذیری ویژه و متوسط که با استفاده از آیین نامه های رایج طراحی سازه های فولادی (مبحث دهم مقررات ملی ساختمان) طراحی شده بودند، با استفاده از چهار روش تحلیل پیشنهادی در نشریه 360 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که به طور کلی نشریه 360 نسبت به آیین نامه های مرسوم طراحی سازه های فولادی مانند مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، برای سازه ساختمان های جدید منجر به مقاطع سبک تری می شود. به عبارت دیگر آیین نامه های طراحی لرزه ای نسبت به آیین نامه های بهسازی دارای ضوابط سختگیرانه تری می باشند. این امر می تواند به دلیل کنترل معیار تغییرشکل نسبی جانبی طبقات در آیین نامه های طراحی ساختمان های جدید یا دیگر کنترل های مضاعف لازم باشد که در ساختمان های فولادی با قاب خمشی کنترل کننده طرح هستند.

معمولا در زلزله های متوسط و شدید اگر فاصله میان سازه های مجاور کافی نباشد و خواص دینامیکی سازه ها با هم متفاوت باشد، به دلیل ارتعاش غیر هم فاز سازه ها پدید ضربه رخ می دهد. عوامل مختلفی در چگونگی ضربه بین سازه ها موثر می باشد و محققان در گذشته عوامل گوناگونی همچون فاصله میان دو سازه، نوع ضربه، نحوه انتقال نیرو بین دو سازه، کاهش خسارت ناشی از ضربه و. . . را بررسی کرده اند. نوع شتاب نگاشت نیز از عواملی است که می تواند روی میزان ضربه بین دو سازه تاثیرگذار باشد و یکی از پارامترهای مهم شتاب نگاشت، مدت زمان حرکت قوی زمین است که بررسی تاثیر آن بر چگونگی پاسخ سازه ها از اهمیت فراوان برخوردار است. در این تحقیق به بررسی اثر مدت زمان حرکت قوی زمین بر ضربه بین دو سازه مجاور پرداخته می شود. به این منظور سازه های قاب خمشی فولادی 5، 8 و 12 طبقه ای طراحی گردید که در سه حالت (مدل های 5-8، 5-12 و 8-12طبقه در کنار هم) مورد تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی قرار گرفته اند. در این تحلیل ها از 15 شتاب نگاشت که شامل سه طیف از مدت زمان حرکت قوی زمین متفاوت است، (0 تا 10 ثانیه، 10 تا 30 ثانیه و 30 ثانیه و بالاتر) بهره گرفته شده است. همچنین به منظور دریافت نیروی ضربه در بین سازه ها در تراز کف طبقات از المان الاستیک خطی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در سازه هایی که فاصله یک درصد ارتفاع در آنها رعایت نشده است، با افزایش مدت زمان حرکت قوی زمین، بیشترین نیروی ضربه بین دو سازه نیز با شیب ملایمی افزایش می یابد و این نرخ رشد در سازه هایی که دارای فاصله نیم درصد ارتفاع بوده اند، بیشتر از سازه هایی که بدون فاصله از هم بوده اند، مشاهده شده است.

اندرکنش خاک – سازه اختلاف موجود در پاسخ های سازه را درشرایط واقعی و تئوری با فرض تکیه گاه صلب بیان می کند و به مشخصاتی همچون سختی، جرم و میرایی خاک و سازه بستگی دارد. ساختمانهای دارای قاب خمشی از جمله سیستمهای سازه ای هستند که امروزه از فراوانی نسبتا بالایی برخوردار هستند. در این نوع قابها شکل پذیری توسط عواملی همچون تسلیم خمشی تیرها، ستونها و تسلیم برشی چشمه اتصال ستون حاصل می گردد. در این مقاله، تاثیر مدلسازی اتصالات تیر – ستون و اندرکنش خاک – فونداسیون-سازه بر پاسخ لرزه ای ساختمانهای 10 طبقه با سیستم سازه ای قاب خمشی فولادی متوسط واقع بر خاک نوع IV دارای سرعتهای موج برشی 150 و 80 متر بر ثانیه و خاک نوع II با سرعت موج برشی 560 متر بر ثانیه ارزیابی شده است. اتصالات بکار رفته برای این ساختمانها از نوع اتصالات از پیش تایید شده ی جوشی به کمک ورقهای روسری و زیرسری (WFP) هستند. به منظور بررسی عملکرد این ساختمانها، مدلهای اجزای محدود دو بعدی با فرض لحاظ اثر خاک و اتصالات، لحاظ اثر خاک و عدم لحاظ اثر اتصالات، تکیه گاه صلب و بدون لحاظ اثر اتصالات توسط نرم افزار OpenSees ساخته شده اند. این مدلها تحت تحلیلهای دینامیکی تاریخچه ی زمانی غیرخطی قرار گرفته و حداکثر پاسخ آنها با یکدیگر مقایسه گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در مدلهای واقع بر خاک نوع IV، لحاظ اثر خاک و اتصالات و یا فقط اثر خاک، منجر به افزایش حداکثر تغییرمکان جانبی و حداکثر تغییرمکان نسبی بین طبقه ای نسبت به مدلهای بدون لحاظ آنها و در مدلهای واقع بر خاک نوع II منجر به کاهش برخی از این پاسخها می گردد. در کلیه ی مدلها، لحاظ این دو عامل باعث کاهش حداکثر برش پایه می شود.

مخازن ذخیره سیالات به طور گسترده برای ذخیره مایعات مختلف همانند فرآورده های نفتی در صنایع استفاده می شوند و صدمه دیدن آنها پیامدهای خطرناکی را به همراه خواهد داشت. زلزله های حوزه نزدیک گسل با دارا بودن پالس های شدید سرعت، پتانسیل آسیب زدن به چنین سازه هایی را دارند. این نوع تحریکات زمین می توانند به صورت توابع تحلیلی پالس گونه ارائه شوند. در این تحقیق رفتار لرزه ای مخازن ذخیره سیالات تحت چنین تحریکات پالس گونه بصورت پارامتریک بررسی می شود. برای این منظور ابتدا مخازن با مدل های مکانیکی معادل شبیه سازی شده و سپس آنالیز دینامیکی آنها تحت این نوع تحریکات انجام می شود. مدل تحلیلی پالس انتخاب شده بر پایه توابع موجک بوده که دارای چهار ویژگی دامنه، پریود، شکل و تعداد پالس است. تاثیر هر یک از این متغیرها در انواع پاسخ های دینامیکی و نیز تاثیر نسبت ابعادی مخزن ارزیابی می شود. نتایج حاصله بیانگر این است که پالس هایی با پریود بلند با توجه به بالا بودن زمان تناوب مود نوسانی، جابجایی قائم سطح آزاد سیال و پالس هایی با پریود کوتاه به لحاظ پایین بودن زمان تناوب ضربانی، برش پایه و ممان واژگونی را تحت تاثیر و تشدید قرار می دهند. همچنین با افزایش تعداد پالس، پاسخ ها در حوالی پریود پالس نزدیک به زمان تناوب نوسانی افزایش چشمگیری می یابند. این در حالی است که شکل پالس از نظر متقارن یا پاد متقارن بودن تاثیر محسوسی بر نتایج حاصل ندارد.

مخازن زمینی بتنی، کاربرد گسترده ای در ذخیره آب، فاضلاب، نفت، مواد شیمیاییِ سمی و سایر مایعات دارند. بنابراین با توجه به نوع کاربری آنها، به طور معمول در رده سازه های با اهمیت خیلی زیاد شریان های حیاتی قرار دارند؛ در نتیجه تحلیل دینامیکی مخازن ذخیره مایعات از موضوعات مهم در مهندسی زلزله است. از طرفی بررسی رفتار لرزه ای مخازن و اندرکنش مایع درون آن اهمیت بسزایی دارد. در این مطالعه محیط آب به روش هیدرودینامیک ذرات هموار و سازه مخزن به روش اجزای محدود مدلسازی شدند. روش هیدرودینامیک ذرات هموار که یک روش بدون مش است دارای مزایای فروانی نسبت به دیگر روش های سنتیِ بر پایه شبکه بندی می باشد. به منظور صحت سنجی، درستی مدل سازی با نتایج آزمایشگاهی و عددی موجود مقایسه شد، دلایل و پارامترهای موثر در انتخاب رکوردها بیان، و سپس مخزن مدلسازی شده تحت تاثیر رکورد زلزله های با محتوای فرکانسی مختلف به صورت تاریخچه زمانی تحلیل گردید. پارامترهای ارتفاع تلاطم، شتاب در بالای دیواره مخزن، برش پایه، نیرو در عرض واحد و جابه جایی دیواره برای مقایسه بدست آورده شدند و در انتها تاثیر محتوای فرکانسی با در نظر گرفتن تاثیر اندرکنش آب-سازه بر مخزن بررسی گردید. نتایج نشان داد که رکورد با محتوای فرکانسی کمتر منجر به تلاطم با ارتفاع بیشتر می شود؛ در حالی که رکورد با محتوای فرکانسی متوسط علیرغم ارتفاع تلاطم کمتر باعث به وجود آمدن پاسخ های بزرگتر سازه مخزن می گردد. همچنین مشاهده شد که فرکانس های غالب تلاطم با کاهش محتوای فرکانسی زلزله، افزایش پیدا می کند.

دوام بتنهای مسلح در محیطهای خورنده در سالهای اخیر با استفاده از افزودنیهای مختلف افزایش یافته است. در این تحقیق نیز نانو ذرات رس به میزان 0/5، 1 و 1/5 درصد وزنی سیمان، جایگزین سیمان در طرح اختلاط شاهد شده اند. بر همین اساس 24 عدد تیر بتن مسلح پس از 28 روز عمل آوری در آب به سه گروه تقسیم بندی شدند که در هر گروه میزان جایگزینی نانو ذرات رس متغیر میباشد. گروه اول شامل 8 عدد تیر که پس از 28 روز عمل آوری در آب تحت آزمایش خمشی قرار گرفتند. گروه دوم و سوم نیز هر کدام شامل 8 عدد تیر بودند که پس از 28 روز عمل آوری در آب به مدت 6 ماه در محلول کلراید و چرخه تر و خشک قرارگرفته و سپس تحت آزمایش خمشی قرار گرفتند، با این تفاوت که تیرهای گروه سوم در مدت 6 ماه قرارگیری در محلول خورنده تحت بارگذاری نیز قرار داشتند. همچنین مقاومت فشاری و جذب آب کلیه طرح اختلاطها در سنین مختلف اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که افزودن نانورس به بتن باعث کاهش قابل توجه مقاومت فشاری شده و همین امر باعث میگردد که ظرفیت خمشی تیرها نیز کاهش یابد. علاوه بر این افزودن نانورس به بتن باعث کاهش جذب آب نیم ساعته و افزایش جذب آب 24 ساعته میشود. ضمناً نتایج نشان داد که قرارگیری تیرها در محلول کلراید و سیکلهای تر و خشک باعث کاهش ظرفیت خمشی تیرها میگردد، اما بارگذاری تیرها تاثیر مخرب محلول کلراید را کاهش میدهد. همچنین تیرهای حاوی نانورس در برابر تهاجم کلرایدها به مراتب عملکرد بهتری داشتند.

در ساختمان های بلند با سیستم لوله ای ستون ها و تیرهای اطراف سازه وظیفه تحمل بارهای جانبی را به عهده دارند. در این سیستم سازه ای در حالت ایده ال کل سازه به صورت یک تیر طره رفتار کرده و ستون های سازه در دو وجه مقابل هم به طور یکنواخت به کشش و فشار باربری می نمایند ولی با توجه به تغییر شکل ایجاد شده در تیرهای محیطی سازه، یکنواختی تنش در ستون های محیطی دچار خلل شده و پدیده لنگی برشی ایجاد می گردد. میزان اثر پدیده لنگی برشی به عواملی مانند انعطاف پذیری تیرهای جانبی، فاصله و ابعاد ستون های جانبی، ارتفاع سازه و دیگر مشخصات سازه بستگی دارد. تعیین اثر پدیده لنگی برشی بر توزیع نیروی جانبی بین المان های سازه ای اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق میزان تاثیر اندرکنش خاک و سازه بر پدیده لنگی برشی، تغییرشکل ها، نحوه توزیع نیروهای جانبی بین ستون های محیطی ساختمان و روند تشکیل مفصل های پلاستیک در سازه های لوله ای بتن آرمه بررسی می شود. همچنین مقایسه ای بین نتایج تحلیل خطی و غیر خطی صورت گرفته و اثرات تشکیل مفصل های پلاستیک با در نظر گرفتن تاثیرات ثانویه P-Delta بر تغییرشکل ها و رفتار کلی سازه بررسی شده است. در این تحقیق با مدل کردن یک ساختمان بتنی 50 طبقه با سیستم لوله ای و تحلیل رفتار لرزه ای سازه تحت اعمال بارهای جانبی ناشی از زلزله در دو حالت با و بدون در نظر گرفتن اثر اندرکنش خاک و سازه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که به طور کلی وجود اندرکنش خاک و سازه باعث کاهش پدیده لنگی برشی و افزایش تغییر شکل می شود همچنین تشکیل مفصل های پلاستیک اثر زیادی بر رفتارکلی و تغییر شکل سازه لوله ای خواهد داشت.

استفاده از الیاف یا مواد بازیافتی در بتن، باعث بهبود مقاومت، شکل پذیری و دوام بتن می شود. بتن دارای خواص ضد حریق بوده لکن بیشترین نگرانی از سازه های بتن آرمه در زمان آتش سوزی مربوط به میلگردها است. لذا یکی از پیشنهادات به منظور کاهش خطرات فوق، استفاده از مصالح جایگزین نظیر فنر فلزی بازیافتی می باشد. در این مقاله به مطالعه ی آزمایشگاهی عملکرد بتن های حاوی فنر فلزی بازیافتی با بکار بردن درصدهای حجمی 2/0، 4/0 و 6/0 تحت دماهای 25، 100، 250، 500، 700 و 900 درجه ی سانتی گراد پرداخته شد. پس از سرد شدن نمونه ها، مقاومت فشاری و کششی بهینه ترین درصد اختلاط فنر در بتن، با بتن حاوی الیاف فولادی و پلی پروپیلن مقایسه شد. نتایج حاکی از آن است که استفاده از مقدار 2/0 درصد فنر در بتن با باعث بهبود مقاومت فشاری و کششی بتن تا حدود 3 برابر نمونه ی شاهد شده، اما هرچه میزان استفاده از آن در بتن افزایش یابد از مقاومت آن نیز کاسته می شود. همچنین مقاومت فشاری بتن با درصد بهینه ی فنر در دماهای مختلف حدود 2 الی 3 برابر بتن حاوی الیاف فولادی و پلی پروپیلن بوده و مقاومت کششی آن نیز تا حدودی نزدیک به مقاومت الیاف فولادی می باشد. همچنین وجود فنر در بتن، عرض ترک های بوجود آمده پس از انجام تست مقاومت کششی را تا 3 برابر کاهش می دهد.

ستون های بتنی با آرماتورهای طولی مارپیچ ایده ی جدیدی در طراحی هستند که در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته اند. این ستون ها قابلیت باربری و شکل پذیری زیادی در مقایسه با ستون های مسلح شده با آرماتورهای طولی مرسوم دارند. کلیه مطالعات در این زمینه به چند کار ازمایشگاهی بر روی پیکربندی های مختلف آرماتور مارپیچ محدود شده اند. در این مقاله برای نخستین بار، ستون های مسلح شده به آرماتور مارپیچ بوسیله ی روش اجزای محدود شبیه سازی شده است و سپس مدل اجزای محدود با استفاده از نتایج ازمایشگاهی، صحت سنجی شده است. به کمک نمونه صحت سنجی شده می توان امکان مطالعه پارامتری گسترده روی رفتار باربری این گونه ستون ها که انجام آن در شرایط ازمایشگاهی بسیار هزینه بر و وقت گیر می باشد را فراهم ساخت. تاکنون برای این تیپ از ستون ها روش عددی برای تخمین ظرفیت باربری ارائه نشده است. در این مطالعه، همچنین برای بار نخست تلاش شده است تا ظرفیت باربری ستون های یاد شده با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی بدست آید. به دلیل کمبود امکانات ازمایشگاهی، از نمونه ی صحت سنجی شده اجزای محدود برای تعیین پارامترهای تاثیر گذار بر ظرفیت باربری و همچنین تولید داده های مورد نیاز به عنوان ورودی برای شبکه عصبی استفاده شد. پس از طراحی شبکه، نتایج حاصل از شبکه عصبی با چند نمونه ازمایشگاهی که در فرایند اموزش از انها استفاده نشده بود، راستی ازمایی گردید. در پایان علاوه بر روش شبکه عصبی، از روش تحلیلی رگرسیون چندگانه که با برازش از میان نتایج حاصل از مدل سازی عددی رابطه ای بین متغیر-های ورودی و ظرفیت باربری نهایی ارائه می دهد، استفاده شد. نتایج حاصل از دو روش با دقت قابل قبولی بر این گواهی می دهند که این روش ها می توانند ظرفیت باربری این تیپ از ستون ها را با دقت قابل قبولی تخمین بزنند که می تواند در آینده به ارائه روابط کاربردی جهت طراحی و استفاده در صنعت ساختمان منجر شود.

در مطالعات انجام شده، اثرات زلزله بر روی خطوط لوله مدفون به دو دسته اثر انتشار امواج (آثار دینامیکی) و اثر تغییر مکان پایدار زمین (آثار استاتیکی) تقسیم بندی می شوند. به عبارتی خطرات لرزه ای به دو دسته خطرات ناشی از انتشار امواج و تغییرمکان دائمی زمین (PGD) تقسیم می شوند. خطر تغییر مکان پایدار زمین (PGD) براساس کرنش ایجاد شده در لوله به علت لغزش، نشست زمین یا روانگرایی ناشی از گسترش جانبی مشخص می شود و خرابی های ناشی از آن معمولاً در ناحیه محدودی از شکست زمین اما به شکل شدیدی اتفاق می افتد. مهمترین پارامتر برای تعیین سطح عملکرد و میزان خرابی خطوط لوله مدفون در هنگام وقوع زلزله، مقدار حداکثر کرنش می باشد. آئین نامه های شریان های حیاتی نیز با بررسی مقدار حداکثر کرنش، به بررسی رفتار لرزه ای خطوط لوله مدفون پرداخته اند. در این مطالعه با استفاده از نرم افزار Abaqus روشی برای محاسبه حداکثر کرنش به وجود آمده در لوله های فولادی مدفون انتقال گاز در خاک بر حسب پارامترهای محتوی انرژی زلزله مانند شدت آریاس و شدت طیفی هاوزنر که با استفاده از شتاب نگاشت ها بدست می آید ارائه شده است. سپس به منظور ارائه یک رابطه واحد برای نمایش ارتباط بین حداکثر کرنش لوله های فولادی و پارامترهای محتوی انرژی زلزله (SI, AI, PGV*te/PGD) از پارامتر T/L ( نسبت پریود امواج برشی خاک به طول لوله) استفاده گردید و مقادیر a و b (ضرایب نمودار های برازش داده شده) در هر بخش بر اساس این پارامتر بیان شده است

در اثر زلزله ی سال 1994 نورتریج تعداد زیادی از ساختمان های فولادی جوشی با سیستم قاب خمشی، در ناحیه ی اتصالات تیر به ستون دچار شکست شدند. این خرابی در اتصالات قاب های خمشی که بر خلاف انتظار مهندسان بود، باعث شد تا نوع نگاه به اتصالات این قا ب ها دچار تغییر شود. به همین دلیل مهندسان بر آن شدند تا اتصالاتی با شکلپذیری بیشتر و جزئیاتی جدید معرفی کنند. اتصال پس کشیده یکی از اتصالات نوین است که توسط محققان پیشنهاد شده است. اتصالات پس کشیده، شامل کابل های پس کشیده با مقاومت بالا برای ایجاد خاصیت خود مرکزی و اتلاف کننده های انرژی برای کنترل تغییرشکل های پلاستیک هستند. در این مطالعه مدلسازی عددی اتصال پس کشیده با استفاده از نرم افزار اجزای محدود آباکوس انجام گرفته و ضمن کنترل صحت مدلسازی با نتایج آزمایشگاهی، 6 نمونه از اتصال مدلسازی شده و تاثیر برخی پارامترها شامل استفاده از فولاد پرمقاومت برای نبشی، استفاده از نبشی با ساق نامساوی، استفاده از سخت کننده برای نبشی و اثر نسبت طول آزمون به ضخامت نبشی (g/t ) بر رفتار اتصال تحت بارگذاری چرخه ای مورد بررسی قرار می گیرد. در محدوده مدل های این مقاله نتایج نشان می دهد که استفاده از فولاد با مقاومت تسلیم بالاتر برای نبشی باعث افزایش جزئی ظرفیت خمشی و توان اتصال در تحمل بار جانبی می شود. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از نبشی با طول ساق نامساوی تاثیری بر رفتار اتصال ندارد. استفاده از سخت کننده برای نبشی، باعث افزایش ظرفیت خمشی، توان اتصال در تحمل بار جانبی، اتلاف انرژی، سختی اولیه و سختی ماندگار اتصال می شود. همچنین کاهش نسبت طول آزمون به ضخامت نبشی (g/t ) از 4 به 6/3، باعث افزایش اتلاف انرژی اتصال می شود، بگونه ای که اتلاف انرژی در اتصال با نسبت (g/t ) کمتر، 17% بیشتر است.

یکی از نقدهای مطرح شده به اتصالات پیشنهادی بعد از زلزله های نورثریچ و کوبه، تخریب تیر بعد از وقوع زلزله، دشواری و مقرون به صرفه نبودن تعویض آن پس از زلزله می باشد. به همین منظور ایده استفاده از اتصالات همراه با میراگر شکافدار (SSD) که موجب استهلاک انرژی و تشکیل مفصل پلاستیک در مکانی غیر از المان های اصلی سازه ای میگردد، مطرح شد. در این مطالعه ابتدا مقایسه ای بین اتصال SSD و اتصال تیر با سطح مقطع کاهش یافته (RBS) تحت بارگذاری چرخه ای انجام شده است. در ادامه پیشنهاداتی به منظور بهبود عملکرد اتصال SSD با قابلیت استفاده در قاب های خمشی ویژه مطرح گردیده است، که این پیشنهادات شامل افزایش ضخامت و تعداد نوارها و همچنین کاهش ارتفاع میراگر بوده است. نتایج مطالعات نشان داد که اتصال SSD از لحاظ عملکردی تفاوت زیادی با اتصال RBS نداشته است و مطابق با ضوابط لرزه ای اتصالات از پیش تایید شده، امکان استفاده از این اتصال در قاب های خمشی ویژه وجود دارد با این تفاوت که نیاز به تعویض آن پس از زلزله نمی باشد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش ضخامت و کاهش ارتفاع میراگر بر خلاف افزایش تعداد نوارهای آن، بر روی عملکرد اتصال SSD تاثیر بیشتری داشته است. نتایج نشان می دهید اتصال SSD علاوه بر سهولت تعویض می تواند عملکردی مشابه اتصالات RBS را از خود بروز دهد.