آرشیو توانبخشی (توانبخشی)
سال:1402 | دوره:24 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

هدف از جمله عواملی که بر فعالیت های کاردرمانان در کمک به مراجعان برای انتخاب فعالیت های هدفمند و تعریف عملکرد کاری بهینه تأثیر دارد بافتار فرهنگی جامعه است. این ساختار فرهنگی در کشورهای اسلامی تا حدود زیادی متأثر از اعتقادات مذهبی حاکم بر جامعه است. کمتر تأثیر فرهنگ اسلامی بر عملکرد کاری مراجعان مورد مطالعه قرار گرفته است. این مطالعه به مرور مقالات مربوط به ارتباط بافتار فرهنگ اسلامی و عملکرد کاری مراجعان در کشور های اسلامی با استفاده از روش تحلیل محتوای آشکار پرداخته است. بنابراین هدف از این مطالعه تبیین تأثیرات فرهنگ اسلامی بر عملکرد کاری مراجعان کاردرمانی در کشورهای اسلامی است. روش بررسی 46 مطالعه با استفاده از کلید واژه های occupational therapy، Muslims و Islamic culture تا قبل از سال 2022 انتخاب اولیه شدند و مقالاتی که بی ارتباط با کاردرمانی بودند و در مورد اسلام و فرهنگ اسلامی نبودند، حذف شدند. در نهایت 20 مطالعه انتخاب و تجزیه و تحلیل کیفی شدند. یافته ها تجزیه و تحلیل مطالعات استخراجی به پیدایش مضمون ها و طبقات مختلفی منجر شده است که مضمون نکات مثبت دارای طبقات اهمیت ساختار متحد خانواده ها، اهمیت مذهب در کمک به مراجعان، اهمیت نماز به عنوان یک فعالیت هدفمند و مضمون چالش ها دارای طبقات درمان های سنتی بدون شواهد بالینی، اهمیت رعایت اصل محرم بودن در ارتباطات بین فردی، اعتقادات خاص در علیت بیماری، محدودیت در ادا کردن نماز، چالش های فرهنگی و محلی، تردید در پذیرش فلسفه کاردرمانی هستند. نتیجه گیری اسلام با توجه ویژه به ساختار و حفظ ارتباطات خانواده و ایجاد اعتقادات و باورهای مثبت در بین جامعه توانسته تا حد زیادی باعث تسهیل روند کاردرمانی و عملکرد کاری مراجعان شود، ولی در بافتار فرهنگ اسلامی موانع زیادی نیز به چشم می خورند که این چالش ها متأسفانه باعث ایجاد محدودیت در ارتباطات بین فردی و پذیرش فلسفه کاردرمانی می شوند. کاردرمانگران می توانند از نکات مثبت جهت بهبود عملکرد مراجعان استفاده کنند. جهت برطرف کردن چالش ها نیاز است تحقیقات زیادی جهت ارائه راهکارهای لازم انجام شود.

هدف مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یک بیماری عصبی است که در آن میلین پوشش دهنده سیستم عصبی مرکزی آسیب می بیند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی تسهیل کننده ها و موانع سازگاری با بیماری مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی این مطالعه با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. شرکت کنندگان شامل 14 بیمار (8 زن و 6 مرد) مراجعه کننده به بیمارستان رفیده تهران بودند. نمونه ها با روش هدفمند و با حداکثر تنوع انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و تا اشباع نظری ادامه پیدا کرد. هر مصاحبه حدود 30 تا 60 دقیقه طول کشید. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار MAXQDA و به روش 7 مرحله ای توصیفی کلایزی به صورت مداوم و هم زمان با جمع آوری داده ها انجام شد. به منظور بررسی استحکام یافته ها از معیارهای اعتبار، قابلیت اعتماد، قابلیت انتقال و قابلیت تأیید لینکلن و گوبا استفاده شد. یافته ها بعد از تجزیه وتحلیل مصاحبه ها، 5 طبقه اصلی «راهبردهای دینی و مذهبی»، «دریافت حمایت عاطفی و حرفه ای» «جست وجو و یافتن اطلاعات در مورد بیماری»، «راهبردهای روان شناختی» و «سبک زندگی» (و 18 زیر طبقه) به عنوان تسهیل کننده های سازگاری و 3 طبقه اصلی «موانع در ارتباط با سیستم سلامت»، «موانع در ارتباط با فرد» و «موانع در ارتباط با جامعه» (و 8 زیر طبقه) به عنوان موانع سازگاری به دست آمدند. نتیجه گیری نتایج نشان دهنده ویژگی های درک شده، تسهیل کننده ها و موانع سازگاری بیماران ام اس است، بنابراین لازم است تمهیدات اجتماعی لازم توسط مراکز توان بخشی و مداخلات درمانی بر اساس این یافته ها توسط روان شناسان و مشاوران برای بیماران جهت کاهش مشکلات طراحی یا اجرا شود.

هدف یکی از چالش های اساسی مراکز ارائه خدمات سلامت، محاسبه بهای تمام شده خدمات ارائه شده است. خدمات توان بخشی نقش قابل توجهی در بازیابی توانایی عملکردی افراد و بازگرداندن افراد آسیب دیده به جامعه برای ایفای نقش فردی و اجتماعی خود دارد. بنابراین آگاهی از بهای تمام شده خدمات توان بخشی، می تواند در تخصیص بهینه منابع و اصلاح بودجه کارساز باشد. مطالعه حاضر سعی دارد با محاسبه بهای تمام شده خدمات توان بخشی در مرکز خدمات توان بخشی نظام مافی با استفاده از روشی نوینی، مدیران ذی ربط را در اتخاذ تصمیمات مناسب یاری کند. روش بررسی مطالعه حاضر توصیفی، مقطعی و گذشته نگر بوده و بهای تمام شده برای 9 کد استاندارد خدمت توان بخشی ارائه شده در مرکز خدمات توان بخشی نظام مافی در سال 1398 (شامل خدمات سرپایی گفتاردرمانی، کاردرمانی، فیزیوتراپی و شنوایی شناسی) را با استفاده از روش هزینه یابی زمان محور برمبنای عملکرد محاسبه کرده است. به منظور استخراج، تعیین معادلات زمان و محاسبه بهای تمام شده، ابتدا توالی فعالیت های انجام گرفته در یک کد خدمت احصا شد. سپس منابع مورد نیاز برای انجام هر فعالیت شناسایی و منبع هزینه ای برای هر فعالیت مشخص شد. در مرحله بعد محرک یا عامل هزینه برای هر منبع مشخص و میزان به کارگیری از آن ها در هر فعالیت تعیین شد. با توجه به اهمیت هزینه های پرسنلی، این مرحله با جزئیات و حساسیت بیشتری که بر مبنای زمان مورد نیاز برای ارائه هر فعالیت است محاسبه شده است. برای این منظور با در نظر گرفتن زمان حضور سالانه پرسنل و هزینه های حقوق و دستمزد ایشان، بهای هر دقیقه از جبران خدمات محاسبه شد. در نهایت هزینه های هر واحد از عامل تولید محاسبه شد و به منابع هزینه ای، جلوه ای پولی داده شده و مجموع آن به ازای هر کد خدمت محاسبه شد. یافته ها بررسی ساختار هزینه در مرکز نظام مافی نشان می دهد هزینه های مالی اجاره (47/9 درصد)، مواد و لوازم مصرف شدنی (11/6 درصد) و خدمات قراردادی (10/5 درصد) بالاترین سهم را در هزینه های این مؤسسه داشته اند. نتایج نشان می دهد بهای تمام شده خدمات توان بخشی سرپایی در مرکز نظام مافی (به استثنای یک کد خدمت گفتاردرمانی) بیشتر از تعرفه های مصوب برای خدمات مذکور بوده است. در میان سهم هزینه های مختلف از بهای تمام شده خدمات، هزینه پرسنل تخصصی در خدمات فیزیوتراپی و هزینه های ساختمان در خدمات کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی سنجی، بالاترین سهم را به خود اختصاص داده اند. هزینه تمام شده پرسنل ستادی در مرکز نظام مافی در حدود 3/904 ریال به ازای هر دقیقه فعالیت برآورد شده که نشان می دهد هزینه هر دقیقه از پرسنل ستادی، رقمی بیشتر از نیروی کار تخصصی کاردرمانی اطفال (2/046 ریال)، کاردرمانی (1/929 ریال)، گفتاردرمانی (1/899 ریال) و شنوایی سنجی (1/974 ریال) در این مرکز بوده است. با توجه به اینکه به طور متوسط، در حدود 24/5 درصد از کل هزینه های خدمات توان بخشی مربوط به هزینه های سربار بوده است، یکی از مهم ترین علل شکاف بین بهای تمام شده و تعرفه ها را می توان بالا بودن هزینه های سربار این خدمات دانست. نتیجه گیری محاسبه بهای تمام شده خدمات توان بخشی سرپایی در مرکز توان بخشی نظام مافی نشان می دهد تفاوت قابل توجهی میان بهای تمام شده برخی از خدمات و تعرفه های مصوب آن وجود دارد. به دلیل ظرفیت پایین ارائه خدمت در مرکز نظام مافی، هزینه های سربار آن، به تورم بهای تمام شده خدمات در این مرکز منجر شده است. بنابراین ادغام مؤسسات کوچک و ارتقاع سیستم ارجاع توان خواهان از مراکز درمانی، می تواند باعث سرشکن شدن هزینه ها و کاهش بهای تمام شده شود. با در نظر گرفتن این نکته که بیشتر خدمات توان بخشی تحت پوشش بیمه های اجتماعی ایران نیست و تعرفه های فعلی نیز برای خانواده های نیازمند به خدمات توان بخشی مقرون به صرفه نیست، تمهیدات ملی در این حوزه را باید از ضرورت های نظام سلامت دانست. به علاوه استفاده از روش هزینه یابی زمان محور در مراکز ارائه خدمات توان بخشی می تواند راه حلی برای شناسایی منابع اصلی هزینه ها و کنترل تورم قیمت در بخش سلامت باشد.

هدف داشتن فرزند مبتلا به اختلالات گفتار و زبان، ضمن ایجاد احساس مسئولیت درمانی بزرگ در قبال او، تأثیراتقابل توجهی بر ابعاد روانی والدین به ویژه مادران به عنوان مراقب اولیه خواهد داشت. آن ها بیشتر در معرض فشارها و استرس های ناشی از احساس مسئولیت در قبال فرزندانشان هستند. هدف از این مطالعه مقایسه سطح استرس، افسردگی و کیفیت زندگی بین مادران کودکان مبتلا به اختلالات گفتار و زبان بود که فرزندان آن ها در دوره های زمانی مختلفی، خدمات توان بخشی را دریافت کرده بودند. روش بررسی مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی حاضر ، بر روی 185 مادر کودک مبتلا به اختلال گفتار و زبان که به دریافت خدمات توان بخشی نیاز داشتند، انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم کوتاه شاخص استرس والدینی برای اندازه گیری میزان استرس، پرسش نامه افسردگی بک، سخه دوم برای اندازه گیری میزان افسردگی و پرسش نامه زمینه یابی سلامت (فرم کوتاه 36 سؤالی) برای اندازه گیری کیفیت زندگی مادران انجام شد. بر اساس مدت زمان دریافت خدمات توان بخشی، مادران شرکت کننده در این مطالعه به 4 گروه کمتر از یک ماه، بین 1 تا 6 ماه، بین 7 تا 11 ماه و برای بیش از 12 ماه تقسیم شدند. داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آنووای چند متغیره آنالیز شدند. یافته ها مقایسه میانگین نمرات شاخص استرس والدینی، پرسش نامه افسردگی بک و پرسش نامه زمینه ابی سلامت در 4 گروه از مادران معنی دار بود (0/001>P). نتایج نشان داد مادرانی که فرزندان آن ها خدمات توان بخشی را برای مدت طولانی تری دریافت کرده بودند، میانگین نمرات استرس و افسردگی کمتر و میانگین نمره کیفیت زندگی بالاتری داشتند (0/001> P). میانگین نمره کل شاخص استرس والدینی بین 4 گروه از مادران در اختلالات مختلف گفتار و زبان تفاوت آماری معنی داری داشت (005/P≤0). عامل نوع اختلال کودک، بر روی نتایج اثر معنادار داشت (0/05> P). نتیجه گیری کمترین امتیاز استرس وافسردگی و بالاترین امتیاز کیفیت زندگی در مادرانی که بیش از 12 ماه خدمات توان بخشی را دریافت کرده بودند، می تواند بیانگر آن باشد که مادرانی که خدمات توان بخشی را برای مدت طولانی تری دریافت می کنند، بیشتر شاهد بهبود فرزندان خود هستند و همچنین بهتر می توانند از راهبردهای مقابله با استرس برای مقابله با مشکل کودک خود استفاده کنند.

هدف سندرم های درد عضلانی اسکلتی با منشأ استفاده بیش از حد، امروزه یکی از علل اصلی ناتوانی عملکردی به شمار می روند. اگرچه علائم و شکایت این بیماران غالباً در ارتباط با ساختارهای عضلانی اسکلتی است، میکروتروما و فعالیت های تکراری (دلایل اصلی ایجاد سندرم های درد عضلانی اسکلتی) می توانند به نوروداینامیک غیرطبیعی منجر شوند. به اختلالات حرکت ساختارهای عصبی نسبت به بافت های اطراف یا اختلال در طویل شدگی نرمال عصب نوروداینامیک غیرطبیعی گفته می شود. برخی از مطالعات اخیر احتمال همراهی اختلالات نوروداینامیک را در مبتلایان به این سندرم ها مطرح کرده اند. بنابراین هدف این مطالعه تعیین فراوانی تنشن غیر طبیعی عصبی و ارتباط آن با ناتوانی عملکردی در سندرم های درد عضلانی اسکلتی اندام فوقانی بود. روش بررسی 100 شرکت کننده (78 زن و 22 مرد) در این مطالعه حضور داشتند. مبتلایان به سندرم های درد عضلانی اسکلتی براساس معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. آزمون های نوروداینامیک اعصاب مدین، رادیال و اولنار بر اساس رویکرد باتلر و شاکلاک انجام شدند. بین هر آزمون 5 دقیقه زمان استراحت وجود داشت تا از ایجاد اثرات درمانی مانور نوروداینامیک اجتناب شود. به منظور اندازه گیری کمی شدت تنشن غیرطبیعی اعصاب محیطی در لحظه مثبت شدن آزمون های نوروداینامیک، برای اعصاب مدین و رادیال، زاویه اکستنشن مفصل آرنج و برای عصب اولنار، زاویه ابداکشن مفصل شانه ملاک اندازه گیری بود. زاویه مفصل به کمک گونیامتر استاندارد اندازه گیری شد. به منظور بررسی ارتباط بین تنشن غیرطبیعی عصبی و ناتوانی عملکردی از آزمون پیرسون استفاده شد. در تمامی آزمون ها، سطح معنادار آماری کمتر از 0/05 بود. یافته ها نتیجه آنالیز فراوانی داده ها نشان داد صرف نظر از نوع ضایعه، از 100 شرکت کننده (برخی از شرکت کنندگان به بیش از 1 بیماری مبتلا بودند، در مجموع 112 مورد بیماری گزارش شد) که تحت ارزیابی نوروداینامیک قرار گرفتند، 50 بیمار (50 درصد) دارای حداقل یک اختلال در تنشن اعصاب مدین، رادیال و یا اولنار بودند. نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین میزان ناتوانی عملکردی و شدت تنشن غیرطبیعی عصبی برحسب زاویه مفصلی وجود نداشت. نتیجه گیری در تعداد زیادی از مبتلایان به سندرم های درد عضلانی اسکلتی اندام فوقانی که فاقد علائم واضح اختلالات عصب بوده اند، یافته های آزمون بالینی نوروداینامیک مثبت بود. بنابراین پیشنهاد می شود در تمامی بیماران با تشخیص سندرم درد عضلانی اسکلتی، ارزیابی نوروداینامیک و در صورت لزوم درمان نوروداینامیک به روش های درمانی معمول فیزیوتراپی اضافه شود.

هدف مرور متون مربوط به کاربرد کلمات چندهجایی در ارزیابی اختلالات صدای گفتار کودکان، حاکی از ضرورت استفاده از این کلمات برای فراهم آوردن اطلاعاتی اضافه بر اطلاعات آزمون های معمول، مانند اطلاعات پیش آگهی بود. علی رغم پیشینه مطالعاتی قوی در زبان های دیگر، در زبان فارسی پژوهشی تولید این کلمات را در 4 تا 7 سالگی بررسی نکرده بود. بنابراین هدف این پژوهش، طراحی و بررسی خصوصیات روان سنجی نسخه فارسی آزمون کلمات چندهجایی، برای سنجش مهارت تولیدی کودکان پیش دبستانی بود. روش بررسی در این مطالعه مقطعی از نوع متدولوژیکال و آزمون سازی، ابتدا از کتب مربوط به کودکان پیش دبستانی، 532 کلمه 3، 4، 5 و 6 هجایی انتخاب شد و در 3 نوبت، با آرای نویسندگان مقاله به 66 گویه کاهش یافت. روایی محتوایی گویه های انتخاب شده توسط 5 نفر از آسیب شناسان گفتار و زبان که در رشد طبیعی و اختلالات صدای گفتار صاحب نظر بودند در 4 حیطه مناسب بودن برای ارزیابی تولید کلمات چندهجایی، مناسب بودن برای کودکان 4 تا 7 ساله، تناسب فرهنگی و تصویرپذیر بودن گویه ها بررسی شد. پس از انتخاب تصاویر، روایی صوری گویه ها و توافق نام با تصاویر، با انجام آزمون بر روی 8 کودک 4 تا 7 ساله طبیعی (حداقل 1 کودک از هر گروه سنی) مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 40 گویه به عنوان واژگان نهایی آزمون کلمات چندهجایی در نظر گرفته شدند. برای سنجش ویژگی های روان سنجی، 120 کودک دارای رشد طبیعی (60 دختر و 60 پسر) و 20 کودک مبتلا به اختلالات صدای گفتار (10 پسر و 10 دختر) 4 تا 7 ساله بررسی شدند. کودکان طبیعی به 6 گروه سنی با فاصله 6 ماه تقسیم شدند و در هر گروه 10 پسر و 10 دختر قرار گرفتند. معیار ورود آن ها این بود که دوزبانه نباشند و آزمون غربالگری تشخیصی ( ظریفیان 1393) و آزمون زبان غیررسمی را با موفقیت گذرانده باشند. به دلیل شرایط پاندمی کووید 19 و تعطیلی اکثر مراکز پیش دبستانی، انتخاب کودکان طبیعی از 2 شهر تهران و کرج، به شکل در دسترس و از دو منطقه هر شهر بود. نمونه گیری آن ها نیز به شکل در دسترس بود. جهت بررسی روایی سازه، تفاوت نمرات کل آزمون، درصد همخوان ها، واکه ها و واج های صحیح بین سنین مختلف، پسران و دختران و همچنین افتراق میان 2 گروه طبیعی و دارای اختلال صدای گفتار بررسی شد. پایایی بازآزمایی توسط اجرای دوباره آزمون به فاصله 1 هفته و پایایی بین ارزیاب توسط بررسی رابطه نمرات 2 آزمونگر مستقل در 20 کودک تعیین شد. ثبات درونی با بررسی ضریب همبستگی درون رده ای میان گویه های آزمون به دست آمد. در پژوهش حاضر از شاخص های آماری مرکزی و پراکندگی، آزمون های پارامتری آنووا و تی مستقل، آزمون توکی، ضریب همبستگی درون رده ای و نسخه 26 نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. یافته ها مقایسه نمره کل آزمون، درصد همخوان های صحیح و درصد واج های صحیح در کودکان طبیعی اختلاف معنادار میان گروه های سنی را نشان داد (P> 0/001)، اما تفاوتی در درصد واکه های صحیح میان گروه های سنی مشاهده نشد (P=0/23). ضمناً تفاوتی در نمره کل و درصد همخوان های صحیح، درصد واج های صحیح و درصد واکه های صحیح بین پسران و دختران وجود نداشت. مقایسه کودکان در گروه طبیعی و گروه دارای اختلال صدای گفتار نشان داد تفاوت معنادار در نمره کل آزمون، درصد واج های صحیح و درصد همخوان های صحیح ( 0/001>P) و درصد واکه های صحیح ( 0/02=P) میان 2 گروه وجود دارد. در بررسی پایایی آزمون، ضریب همبستگی درون رده ای آزمون بازآزمون 0/98، ضریب همبستگی درون رده ای بین 2 ارزیاب 0/79 و میزان ثبات درونی در کلمات 3 هجایی 0/75، در کلمات 4 هجایی 0/65 و در کلمات 5 هجایی 0/63 به دست آمد. نتیجه گیری نتایج این پژوهش با نتایج حاصل از پژوهش های مشابه در زبان های دیگر همخوانی داشته و درنتیجه آزمون کلمات چندهجایی فارسی به عنوان ابزاری روا و پایا برای بررسی توانایی تولید کلمات چندهجایی در کودکان 4 تا 7 ساله فارسی زبان در کلینیک ها و مراکز درمانی و یا اهداف پژوهشی قابل استفاده است. خود آزمون نیز از لحاظ رعایت اصول آزمون سازی از قبیل گنجاندن طیفی از طول کلمات، شکل های واج آرایی و الگوهای تکیه ای زبان هدف، قابلیت تصویرپذیری بالا و نشانگر واژگان رایج کودکان پیش از دبستان بودن و فراهم کردن فرصت بروز الگوهای خطای رایج زبان هدف، با آزمون های دیگر، مانند آزمون بیکر 2013 همخوانی دارد.

هدف سندرم درد مایوفاشیال یک اختلال بالینی با شیوع 85 درصد است. مشخصه آن وجود نقاط ماشه ای است که معمولاً تمام افراد در طول عمر خود حداقل برای 1 بار با آن ها مواجه می شوند. درمان های فیزیوتراپی و پزشکی متفاوتی برای درمان سندرم درد مایوفاشیال استفاده می شوند. مداخله تحریک الکتریکی داخل عضلانی یک مداخله نسبتاً جدید برای دردهای عضلانی اسکلتی است. هدف این مطالعه بررسی تأثیرات مداخله تحریک الکتریکی داخل عضلانی بر پارامترهای بالینی و همچنین پارامترهای تصویربردای سونوگرافی مرتبط با نقاط ماشه ای در بیماران با نقاط ماشه ای در عضله تراپزیوس فوقانی است. روش بررسی این مطالعه یک کارآزمایی بالینی به صورت مطالعه مطالعه چند موردی است. در این مطالعه 12 شرکت کننده که دارای نقاط ماشه ای در عضله تراپزیوس فوقانی بوده اند تحت درمان و ارزیابی قرار گرفته اند. شرکت کنندگان 3 بار در طول 1 هفته تحت درمان تحریک الکتریکی داخل عضلانی قرار گرفتند. متغیرهای درد و دامنه حرکتی چرخش گردن در زمان های قبل و بعد از مداخله به ترتیب با ابزار Visual Analogue Scale و گونیامتر ارزیابی شدند. پارامترهای سونوگرافی، شامل قطر طولی و مساحت نقطه ماشه و همچنین ضخامت عضله تراپزیوس فوقانی با تصویر برداری سونوگرافی B-mode اندازه گیری و ارزیابی شدند. مقادیر اندازه گیری شده قبل و بعد با استفاده از آزمون آماری تی زوجی با در نظر گرفتن سطح معناداری 0/05 مقایسه شدند. یافته ها در پایان 3 جلسه درمانی تحریک الکتریکی داخل عضلانی، درد و دامنه حرکتی چرخش گردن به همان سمت به طور معنی داری بهبود یافته بود (0/05>P). همچنین اندازه گیری های تصویربردای سونوگرافی، از جمله قطر طولی و مساحت نقطه ماشه و همچنین قطر عضله تراپزیوس فوقانی به طور قابل توجهی در مقایسه با اندازه گیری های قبل از اعمال مداخله تحریک الکتریکی داخل عضلانی کاهش یافته بود (0/05>P). نتیجه گیری به نظر می رسد مداخله تحریک الکتریکی داخل عضلانی می تواند تأثیرات مثبت و امیدوارکننده ای بر پارامترهای بالینی و همچنین اندازه گیری های سونوگرافی در بیماران با نقطه ماشه ای در عضله تراپزیوس فوقانی داشته باشد. اما برای بررسی اثرات بلند مدت تحریک الکتریکی داخل عضلانی و همچنین مقایسه با مداخلات درمانی دیگر به مطالعات بیشتر با حجم نمونه بزرگ تر و دارای گروه های کنترل نیاز است.

هدف اختلال ناشنوایی جزء اختلال های پیچیده حسی است که به افت عمده در مهارت های شنیداری (گوش کردن) و پیش کلامی منجر می شود. پژوهش ها حاکی از این است که کتاب خوانی، الگو هایی از مهارت های ارتباطی و کلامی به کودکان ناشنوا ارائه کرده است. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر کتاب خوانی گفت وگویی والد کودک از راه دور بر مهارت های پیش کلامی و مهارت های شنیداری کودکان ناشنوای زیر 3 سال است. روش بررسی در این مطالعه نیمه آزمایشی تک گروهی با طرح پیش آزمون پس آزمون، 10 والد شنوای دارای کودک کم شنوای زیر 3 سال همراه با کودک از انجمن خانواده ناشنوایان ایران و کانون ناشنوایان ایران شرکت کردند. گروه تشکیل شده 10 نفره (والد و کودک) ابتدا به صورت هدفمند (براساس معیارهای ورود به مطالعه) شناسایی و سپس از بین تمام افراد دارای معیار، افرادی که برای شرکت در مطالعه اعلام آمادگی کردند، به عنوان نمونه های مطالعه انتخاب شدند. قبل از شروع آموزش برنامه کتاب خوانی گفت وگویی والد کودک از راه دور، آزمون مهارت های پیش کلامی (شامل اشاره کردن، توجه مشترک، تقلید و نوبت گیری) و مهارت های شنیداری (گوش های کوچولو) به عنوان پیش آزمون اجرا شد. اجرای جلسات کتاب خوانی به صورت آنلاین بود. به مدت 20 جلسه و هر هفته 3 روز والدین در ساعتی مشخص (ساعت 10صبح روزهای شنبه، دوشنبه و چهارشنبه) آنلاین می شدند و هر روز یک کتاب همراه با تصاویر و محتوا های مرتبط با داستان، توضیحات و سؤالات مربوط به کتاب و فعالیت های بیشتر در گروه واتساپی ایجادشده قرار می گرفت. پس از اجرای برنامه کتاب خوانی گفت وگویی والد کودک از راه دور، آزمون مهارت های پیش کلامی و مهارت های شنیداری (گوش های کوچولو) به عنوان پس آزمون برای گروه نمونه اجرا شد. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق تحلیل آماری تی زوجی صورت گرفت. یافته ها نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد برنامه کتاب خوانی گفت وگویی والد کودک از راه دور، سبب افزایش معنا دار (0/005>P) نمره پس آزمون مهارت های پیش کلامی (تقلید، توجه مشترک، اشاره کردن و نوبت گیری) و مهارت های شنیداری (0/005>P) در مقایسه با نمره پیش آزمون گروه نمونه شده است. نتیجه گیری کتاب خوانی گفت وگویی والد کودک از دسته برنامه های والدمحوری است که برای کودکان نوپای ناشنوا دارای اهمیت بسیار است. نتایج، قابلیت کاربرد کتاب خوانی گفت وگویی والد کودک را در بهبود مهارت های شنیداری ( گوش کردن) و مهارت های پیش کلامی کودکان ناشنوا نشان داد.