روانشناسی و روانپزشکی شناخت
سال:1402 | دوره:10 | شماره:5 |تعداد مقالات:12

مقدمه: تمرین در یک مهارت خاص نه تنها منجر به عملکرد بهتر در حرکت می­ شود، بلکه تعدیل و تنظیمات عصبی در مناطق مختلف مغز را نیز ایجاد می­ کند. هدف: هدف این مطالعه بررسی روانشناختی پتانسیل حرکتی وابسته به رویداد در نواحی قشری مرتبط با حرکت حین اجرای تکالیف ساده و پیچیده بود. روش: نوع پژوهش، نیمه آزمایشی و طرح اجرا پس آزمونی تک مرحله­ ای بدون گروه کنترل بود. شرکت کنندگان تحقیق حاضر را کلیه بازیکنان تنیس روی میز مرد راست دست 20 تا 32 ساله شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند، که تعداد 8 نفر نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده­ ها در محل آزمایشگاه ملی نقشه پردازی مغز انجام شد. همچنین از پرسشنامه دست برتری آنت (1970)، تست چشم برتری کارت سوراخ‎دار (1910)، دستگاه توپ انداز روبوپونگ نیوجی مدل 2050، آزمون ویژه ضربات تنیس روی میز (2016)، جهت ثبت سرعت از رادارگان و به منظور اندازه ­گیری دقت از دوربین و امتیازدهی داوران استفاده شد. همچنین از آزمون آماری تحلیل واریانس دوراهه جهت بررسی تفاوت­ ها در دو سطح پیچیدگی تکلیف در نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد، دامنه پتانسیل حرکتی در ناحیه قشر حرکتی اولیه در تکلیف ساده نسبت به تکلیف پیچیده دامنه بیشتری داشت (0/012=P)، اما نواحی قشر پیش حرکتی (0/008=P) و قشر آهیانه ­ای خلفی (0/026=P) تکلیف پیچیده دامنه بیشتری نسبت به تکلیف ساده داشتند. نتیجه­ گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دامنه پتانسیل حرکتی به سطح پیچیدگی تکلیف وابسته است. از این رو پیشنهاد می­ شود در بررسی پتانسیل­ های وابسته به رویداد، تکالیف با سطح پیچیدگی مختلف مد نظر قرار گیرد.

مقدمه: از پیامدهای افزایش سن در زنان، یائسگی است که باعث تغییرات جسمانی و روانی فراوانی می گردد. هدف: هدف پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کنش وری جنسی، خودپنداشت بدنی و علائم وازوموتور زنان یائسه بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی زنان 60-50 سال با یائسگی طبیعی شهر گرگان در سال 1401 بودند، نمونه شامل 30 زن بود که با نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 8 جلسه هفتگی و هر جلسه 1 ساعت تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خودپنداره بدنی لیلتون (2005)، کنش وری جنسی زنان روزن (2000) و شدت علائم یائسگی هاینمن (2003) بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس چند متغیره و نسخه 22 نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه آزمایش و گواه در کنش وری جنسی، خودپنداشت بدنی و علائم وازوموتور در زنان یائسه تفاوت معنی داری وجود دارد (0/05>P). به طور کلی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش نمره کلی کنش وری جنسی (0/03>P)، کاهش خودپنداشت بدنی منفی (0/02>P) و علائم وازوموتور (0/01>P) شد. نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهره گیری از مهارت های شناختی و کنترل فکر، به بهبود کنش وری جنسی، خودپنداشت بدنی و کاهش علائم وازوموتور در زنان یائسه می انجامد؛ لذا می توان این برنامه را به عنوان مداخله ای مناسب جهت افزایش سلامت روان زنان یائسه پیشنهاد نمود.

مقدمه: پرسشنامه روانشناختی سبک های تفکر جنایی در تشخیص و ارزیابی سبک های تفکر جنایی با تاکید بر اهمیت شناخت، به ویژه در ارتکاب و تداوم جرم در حوزه روانشناختی نقش به سزایی دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی پرسشنامه روانشناختی سبک های تفکر جنایی در زندانیان انجام شد. روش : طرح پژوهش حاضر توصیفی-کاربردی و از نوع مطالعات روانسنجی بود. جامعه آماری شامل زندانیان شهر شیراز در سال 1401 بود. نمونه آماری 519 زندانی زندان عادل آباد شیراز بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و پرسشنامه روانشناختی سبک های تفکر جنایی (1995) را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها با استفاده از روش­ ضریب آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی در نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه 22 انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل عامل تأییدی از مدل هشت سبک تفکر جنایی و مدل سلسله مراتبی تفکر جنایی پرسشنامه روانشناختی سبک های تفکر جنایی حمایت کرد و شاخص های برازش مطلوب بود. ضریب آلفای کرونباخ تفکر جنایی کلی 0/91 و سبک تفکر فعال و منفعل به ترتیب 0/89 و 0/79 بدست آمد. همچنین ضریب آلفای کرونباخ هشت سبک تفکر جنایی در بازه بین 0/61 تا 0/81 بود، و ضریب همبستگی آزمون-بازآزمون بین 0/63 تا 0/86 بدست آمد. نتیجه گیری: پایایی و روایی نسخه فارسی پرسشنامه روانشناختی سبک های تفکر جنایی در زندانیان تائید شد. پیشنهاد می گردد این پرسشنامه توسط مددکاران اجتماعی و فعالان حوزه روانشناسی جنایی جهت پیش بینی ارتکاب و تداوم جرم به کار گرفته شود.

مقدمه: طلاق یکی از مهمترین عوامل ایجاد تنش و فشار بر روی کودکان است. هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه مداخله ­ای مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری ویژه کودکان طلاق دارای اختلالات عاطفی-رفتاری و بررسی اثربخشی آن بر پرخاشگری کودکان طلاق انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود. جامعه آماری بخش کیفی­ شامل مقالات و متون مرتبط با کودکان طلاق و همچنین کلیه اساتید دانشگاه و متخصصان اختلالات روانشناختی کودکان و بخش کمی شامل، کلیه کودکان دختر خانواده­ های طلاق شهر آستانه­ اشرفیه در سال 1401 بود، که تعداد 30 کودک به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برنامه مداخله 12 جلسه­ 90 دقیقه ­ای، هفته­ ای 2 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل چک لیست رفتاری کودک آخنباخ (2001) و پرسشنامه پرخاشگری کودکان شهیم (1385) بود. تجزیه و تحلیل داده ­ها در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که روایی محتوایی برنامه مداخله­ معادل 0/75 تا 1 است، و بین میانگین نمره ­های پیش آزمون و پس ­آزمون دو گروه در پرخاشگری تفاوت معنادار وجود دارد (0/01>P). به طور کلی برنامه مداخله­ ای بهنگام مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری ویژه کودکان طلاق بر پرخاشگری کودکان طلاق تاثیر معنادار داشت (0/01>P). نتیجه گیری: براساس یافته­ ها برنامه مداخله­ ای تدوین شده بر پرخاشگری کودکان طلاق موثر بود؛ بنابراین می­ توان از این برنامه به­ عنوان برنامه ­ای موثر برای کاهش پرخاشگری کودکان طلاق استفاده نمود.

مقدمه: اختلال اضطراب فراگیر یک ترس از قرار گرفتن در موقعیت های مختلف اجتماعی­ است که شایع بوده و باعث تغییرات جسمی و روانی فراوانی در فرد می­ گردد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر کاهش نگرانی، اضطراب، افسردگی و تنظیم هیجانی بیماران دارای اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. روش: مطالعه از نوع نیمه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون، پس ­آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه مراجعین 18 تا 51 سال دارای اختلال اضطراب فراگیر شهرستان سنندج در سال 1397 بود. نمونه پژوهش شامل 20 نفر از بیماران دارای اختلال اضطراب فراگیر که مبتنی بر ملاک های DSM-5 با تشخیص و مصاحبه ساختاریافته توسط روانپزشک و روانشناس بالینی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک (1961)، پرسشنامه اضطراب بک (1988)، پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا (1990) و پرسشنامه تنظیم هیجانی (2008) بود. داده ­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و به کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد. یافته ­ها: طبق نتایج بدست آمده درمان فراتشخیصی یکپارچه بر کاهش نگرانی و افسردگی تاثیر داشت، اما در ارتباط با متغیرهای اضطراب و تنظیم هیجان بیماران دارای اختلال اضطراب فراگیر مؤثر نبود (0/001≥P). نتیجه گیری: درمان فراتشخیصی یکپارچه روشی موثر در بهبود نگرانی و افسردگی بیماران دارای اختلال اضطراب فراگیر بود، بنابراین پیشنهاد می شود در درمان نگرانی و افسردگی­ افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر استفاده شود.

مقدمه: اعتیاد به اینترنت یک مسئله سلامت عمومی جهانی در میان نوجوانان می باشد که با طیف وسیعی از پیامدهای منفی همراه است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی الگوی روابط ساختاری نقش سبک­ های والدینی و عدم تحمل ابهام در گرایش اعتیاد به اینترنت با میانجیگری اجتناب تجربی در نوجوانان انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی با تکیه بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش ­آموزان پسر دوره­ دوم متوسطه مشغول به تحصیل در مدارس دولتی شهر اردبیل در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از این جامعه نمونه ­ای به تعداد 180 نفر به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه­ های اعتیاد به اینترنت (1996)، اجتناب تجربی (2011)، سبک­ های والدینی (1972) و عدم تحمل ابهام (2007) پاسخ دادند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و SmartPLS نسخه 4 استفاده شد. یافته ­ها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که سبک مستبدانه (β=0/17, P=0/001) و سبک سهل­ گیرانه (β=0/39, P=0/001) و عدم تحمل ابهام (β=0/27, P=0/001) اثر مثبت و مستقیم بر اعتیاد به اینترنت دارند، و سبک مقتدرانه اثر منفی و مستقیمی بر اعتیاد به اینترنت دارد (β=-0/21, P=0/001). همچنین نتایج اثرات غیرمستقیم نیز نشان داد اجتناب تجربی میانجی روابط سبک های والدینی و عدم تحمل ابهام با اعتیاد به اینترنت می باشد (0/05=P). نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که سبک ­های والدینی و عدم تحمل ابهام از عوامل مهم اعتیاد به اینترنت هستند که با میانجیگری اجتناب تجربی بر اعتیاد به اینترنت اثر می گذارند؛ بنابراین به روانشناسان و مشاوران مدارس برگزاری کارگاه­ هایی با هدف کاهش و پیشگیری از اعتیاد به اینترنت در میان نوجوانان توصیه می­ شود.

مقدمه: وسواس فکری-عملی اختلالی شدید و ناتوان­ کننده اما قابل درمان است که سیری مزمن دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک و درمان شناختی-رفتاری بر اضطراب و پرخاشگری افراد دارای وسواس فکری-عملی انجام شد. روش: مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش ­آزمون-پس ­آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دختران دارای وسواس فکری-عملی در مقطع متوسطه اول و دوم مناطق 1 و 3 شهر تهران در سال 1401 بود، که از بین آن ها 45 نفر به­ صورت نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به­ صورت تصادفی در گروه­ های آزمایش و کنترل جایدهی شدند. جهت جمع ­آوری داده ­ها از پرسشنامه­ های وسواس فکری عملی مادزلی (1977)، اضطراب بک (1988) و پرخاشگری باس و پری (1992) استفاده شد. در گروه ­های آزمایش 1 و 2 به­ ترتیب، بسته ­های درمان شناختی-رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیک اجرا شد. تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم­ افزار SPSS نسخه 22 و روش تحلیل­ واریانس آمیخته چندمتغیری انجام شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد هر دو روش درمان شناختی-رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیک سبب بهبود ­اضطراب (50/539=F) و پرخاشگری (80/878=F) افراد دارای وسواس فکری-عملی نسبت به گروه کنترل شد (به ­ترتیب با 12/759-و 12/654-=MD در متغیر اضطراب و 20/446-و 25/609-=MD در متغیر پرخاشگری، 0/05>P)؛ همچنین روش رفتار درمانی دیالکتیک در کاهش پرخاشگری از درمان شناختی-رفتاری مؤثرتر بود (P<0/05، MD=-5/143). نتیجه ­گیری: دو روش درمانی شناختی-رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیک سبب بهبود سطح اضطراب و پرخاشگری در افراد دارای وسواس فکری-عملی شد؛ بنابراین، با توجه به مؤثر بودن روش های درمانی، می­ توان از آن ها به­ عنوان مداخله روانشناختی مؤثر جهت کاهش اضطراب و پرخاشگری بهره برد.

مقدمه: اگرچه عوامل متعدد هیجانی، شخصیتی، شناختی و رفتاری با کیفیت خواب در نوجوانی ارتباط دارند، اما تصوری جامع در مورد آن­ ها وجود ندارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی تنظیم هیجان سازگارانه و ناسازگارانه در رابطه بین حساسیت اضطرابی، روان رنجوری، نگرش های ناکارآمد و کیفیت خواب در نوجوانان دوره دوم متوسطه انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه نوجوانان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهرستان دامغان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند، که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 329 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت اندازه­ گیری متغیرها از مقیاس باورها و نگرش های ناکارآمد درباره خواب (1993)، شاخص حساسیت اضطرابی (1986)، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان کودکان (2003) و پرسشنامه کیفیت خواب (1989) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار SPSS نسخه 22 و AMOS نسخه 24 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسب با داده ها برخوردار است، همچنین راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم هیجان در ارتباط بین حساسیت اضطرابی، روان رنجوری، نگرش ­ها و باورهای ناکارآمد به خواب و کیفیت خواب نوجوانان نقش میانجی دارد (0/001>P). نتیجه گیری: براساس نتایج روان رنجوری، حساسیت اضطرابی و راهبردهای ناسازگارانه تنظیم هیجان با کیفیت خواب آشفته تر و راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان با کیفیت خواب سالم تر همراه است همچنین راهبردهای تنظیم هیجان در ارتباط بین حساسیت اضطرابی، روان رنجوری، نگرش ها و باورهای ناکارآمد به خواب نقش میانجی ایفا می کند. بر این اساس به متخصصان سلامت روان توصیه می شود جهت بهبود کیفیت خواب نوجوانان نقش مولفه های مورد بررسی در پژوهش حاضر را در نظر داشته باشند.

مقدمه: رضایت زناشویی پایدارترین پیش ­بینی­ گر ثبات در زندگی است و از این­ رو استفاده درست از آن، به پایداری خانواده کمک می­ کند. هدف: این پژوهش با هدف تدوین مدل ساختاری پیش ­بینی رضایت زناشویی براساس سیستم­ های فعال ­سازی/ بازداری رفتار با نقش میانجی­ دلبستگی انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه زوج­ های جوان شهر تهران در سال 1400 بود، که از بین آن ­ها 370 نفر با روش نمونه­ گیری در­ دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت­ شناختی، رضایت­ زناشویی انریچ (1998)، مقیاس فعال­ سازی/ بازداری رفتار (1994) و مقیاس دلبستگی بزرگسال (1385) بود. تحلیل داده ­ها با روش تحلیل مسیر توسط نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و LISREL نسخه 8/8 انجام شد. یافته ­ها: نتایج تحلیل­ مسیر نشان داد سیستم بازداری (P<0/05, ß=-0/16)، دلبستگی ناایمن دوسوگرا (P<0/01, ß=-0/42) و اجتنابی (P<0/05, ß=-0/19) به­ طور مستقیم و منفی و دلبستگی ایمن (P<0/01, ß=0/26) به­ طور مستقیم و مثبت تاثیر معناداری بر رضایت ­زناشویی دارند. همچنین سیستم بازداری بر دلبستگی اجتنابی (P<0/01, ß=0/18)، دوسوگرا (P<0/01, ß=-0/19) و سیستم فعال­ سازی بر دلبستگی ایمن (P<0/05, ß=0/28) اثر مستقیم مثبت و سیستم فعال­ سازی بر دلبستگی اجتنابی (P<0/01, ß=-0/30) به­ طور مستقیم و منفی تاثیر معنادار دارند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سیستم فعال سازی/ بازداری رفتار به­ صورت مستقیم و از طریق سبک­ های دلبستگی به­ صورت غیرمستقیم قادر به پیش ­بینی رضایت­ زناشویی است. بنابراین به زوج درمانگرها پیشنهاد می­ شود از این متغیرها به منظور افزایش میزان رضایتمندی در زوجین استفاده نمایند.

مقدمه: کمال گرایی روان رنجور، پیامدهای روانشناختی متنوعی دارد، که در چارچوب کاربست های روان درمانی باید مورد توجه قرار گیرد. هدف: پژوهش حاضر جهت تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کمال گرایی روان رنجور و خودانتقادی درونی شده در دختران کمال گرای روان رنجور انجام شد. روش: در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی تک موردی با خط پایه همزمان استفاده شد. جامعه آماری شامل دختران کمال گرای روا ن رنجور مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال 1401 بود، که نمونه ای شامل 5 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و کسب حداقل نمره خط برش 145 در آزمون کمال گرایی روان رنجور انتخاب شد. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (توهیگ و همکاران، 2021) طی 11 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. شرکت کنندگان مقیاس کمال گرایی روان رنجور (1994) و سطوح خودانتقادی (2004) را تکمیل نمودند. داده ها در سه مرحله خط پایه، درمان و پیگیری جمع آوری شد و به روش شاخص تغییر پایا، درصد بهبودی و ترسیم دیداری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج درصد بهبودی نشان داد که آزمودنی ها در مرحله درمان در متغیر کمال گرایی روان رنجور 17/67 و در متغیر خودانتقادی درونی شده 19/73، و در مرحله پیگیری در متغیر کمال گرایی روان رنجور 36/25 و در متغیر خودانتقادی درونی شده 49/90 بهبود پیدا کردند. همچنین شاخص تغییر پایای هر دو متغیر در مرحله پس از درمان و پیگیری معنی دار بود (0/05=P). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش کمال گرایی روان رنجور و خودانتقادی درونی شده از طریق افزایش انعطاف پذیری روانشناختی، این درمان می تواند به عنوان روش مداخله ای در دختران کمال گرای روان رنجور استفاده شود.

مقدمه: ترس از گناه ویژگی وسواس فکری عملی است که مرکزیت احساس گناه را در علائم وسواس تأیید می کند. هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ویژگی های روانسنجی و ساختار عاملی نسخه ایرانی مقیاس ترس از گناه برای اختلال وسواس فکری عملی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش­ شناسی در زمره پژوهش­ های توسعه­ ای و از نوع روانسنجی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شرکت آتی نیرو، بی مکث و پویندگان راه سعادت در سال 1401 در شهر تهران بود، که تعداد 520 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه وسواس جبری ونکوور (2004) و مقیاس ترس از گناه (2016) استفاده شد. جهت بررسی همسانی درونی داده ها از آلفای کرونباخ و جهت بررسی روایی از روایی همگرا، تحلیل عامل تأییدی، روایی سازه و نرم افزارهای SPSS نسخه 26 و AMOS نسخه 24 استفاده شد. یافته ها: نتیجه تحلیل عاملی نشان دهنده تأیید دو عامل پیشگیری از آسیب و تنبیه در سازه ترس از گناه که در مجموع 0/53 آن را تبیین می کند. روایی سازه مقادیر بالاتر از 0/7 و 0/5 بود. همچنین مقادیر آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 0/90 و دو مؤلفه پیشگیری از آسیب 0/75 و تنبیه 0/88 بدست آمد، که نشان دهنده روایی همگرا و سازه این پرسشنامه بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان ­دهنده کفایت ویژگی­ های روانسنجی پرسشنامه ترس از گناه از نظر ارزیابی ویژگی­ های ترس از گناه در اختلال وسواس فکری عملی بود. پژوهش های آینده می توانند از این ابزار برای اهداف ارزیابی و بررسی ترس از گناه در بیماران مبتلا به وسواس فکری عملی استفاده نمایند.

مقدمه: در سال های نخست تحصیل، جدا شدن از والدین، تقاضاهای تحصیلی و اجتماعی می توانند برای کودکان فشارزا باشد و زمینه را برای ایجاد یا تشدید برخی از اختلال های روانی مهیا سازد. به همین خاطر بررسی شیوع اختلال های هیجانی-رفتاری و عوامل مرتبط با آن در این سال ها مهم است. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع با و بدون همبودی اختلال های هیجانی-رفتاری در کودکان 6 تا 8 سال و پیش بینی شدت این اختلال ها از روی واکنش مادر به هیجانات منفی کودک بود. روش: روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بود. جامعه شامل تمامی دانش آموزان پایه اول و دوم دبستان شهر ملایر در سال تحصیلی 1398-1397 بود، که با روش نمونه گیری خوشه ای، 454 نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از چک لیست رفتاری کودک (2002) و پرسشنامه واکنش به هیجانات منفی کودک (1990) استفاده شد. با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و رگرسیون خطی مدل گام به گام داده ها تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که شیوع خالص اختلال های هیجانی و رفتاری 8/6 درصد و شیوع همبود آن 7/3 درصد بود. علاوه بر این، واکنش های مادر به هیجانات منفی کودک می توانست شدت مشکلات هیجانی-رفتاری کودکان را پیش بینی نماید (0/001=P). نتیجه گیری: در کودکان 6 تا 8 سال، همبودی اختلال های هیجانی و رفتاری بالا بوده و واکنش های حمایتی یا غیرحمایتی مادر به هیجانات منفی کودک در آن نقش دارد، بنابراین پیشنهاد می شود روانشناسان و روانپزشکان کودک در مصاحبه های تشخیصی و راهکارهای درمانی به این یافته ها توجه ویژه ای داشته باشند.