مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1402 | دوره:41 | شماره:708 |تعداد مقالات:3

مقدمه: ابتلا به ویروس های مختلف در زمان بارداری ممکن است بر شنوایی نوزاد تاثیر گذارد. نتایج در خصوص ابتلای مادر به بیماری کووید-19 در زمان بارداری متناقض است. هدف از این مطالعه، مقایسه ی وضعیت شنوایی نوزادانی که مادران آن ها سابقه ی ابتلا به بیماری کووید-19 در سه ماهه ی سوم بارداری داشتند با گروه شاهد می باشد. روش ها: این مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی در سال 1400 در استان اصفهان انجام شد. 35 نوزاد متعلق به گروهی بودند که در زمان جنینی، مادر آن ها سابقه ی ابتلا به بیماری کووید-19 را داشتند و 35 نوزاد در گروه شاهد قرار گرفتند. نتایج آزمون غربالگری شنوایی نوزادان از مادران سوال و ثبت شد. در اولین مرحله، آزمون گسیل های صوتی گذرا (Transient otoacoustic emissions)TEOAE، برای هر دو گروه، ثبت گردید و برای نوزادانی که در این مرحله پاسخ رد داشتند، نتایج آزمون های بعدی TEOAE و (Automated auditory brainstem response) AABR که 15 روز پس از اولین ارزیابی انجام شده بود، ثبت شد و در صورت رد شدن مجدد، نتایج آزمون (Auditory Brainstem Response) ABR برای آگاهی از وضعیت شنوایی نوزادان ثبت گردید. یافته ها: در گروه کووید-19، تعداد 13 نوزاد و در گروه شاهد، تعداد 5 نوزاد در اولین آزمون غربالگری شنوایی نتیجه ی رد داشتند. در دومین ارزیابی در گروه مورد، تنها یک نوزاد نتیجه ی رد داشت که در ارزیابی های تشخیصی، شنوایی نوزاد طبیعی بود. در گروه شاهد، کلیه ی نوزادان نتیجه ی قابل قبول در دومین آزمون ها داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، ابتلا به کووید-19 در سه ماهه ی سوم بارداری خطر کم شنوایی نوزاد را افزایش نمی دهد.

مقدمه: به دلیل محدودیت های تصویربرداری سی تی (CT scan) CT، استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (Magnetic resonance imaging) MRI به عنوان یک روش مکمل در فرایند طراحی درمان امری ضروری می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه ی کانتورینگ و طراحی درمان مبتنی بر تصاویر MRI/CT با کانتورینگ و طراحی درمان مبتنی بر تصاویر CT در درمان سرطان رکتوم به روش توموتراپی مارپیچی (Helical tomotherapy)، انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی آینده نگر، 12 بیمار مبتلا به سرطان رکتوم تحت تصویربرداری MRI تشخیصی قرار گرفتند و CT شبیه سازی نیز در فاصله ی یک روزه تهیه شد. فرایند کانتورینگ برای هر بیمار و بر اساس هر دو روش انجام گردید. پس از آن، دوز Gy 45 به حجم هدف در طراحی (Planning target volume) PTV، تحویل داده شد. در نهایت، اندازه ی حجم های درمان و پارامترهای Dmean، 45V، HI، CI و 98%D از سیستم طراحی درمان استخراج و مقایسه شدند. یافته ها: روش کانتورینگ مبتنی بر CT در مقایسه با روش مبتنی بر MRI/CT میانگین های بالاتری را برای مقدار حجم های درمان نشان داد. همچنین در طرح های مبتنی بر CT نسبت به طرح های مبتنی بر MRI/CT، میانگین CI، 45V و 98%D به صورت معنی دار پایین تر و میانگین HI به صورت معنی دار بالاتر بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کانتورینگ مبتنی بر تصاویر MRI/CT می تواند اندازه ی حجم های درمان را نسبت به کانتورینگ مبتنی بر CT، کوچک تر تخمین بزند. همچنین، طرح های درمانی مبتنی بر تصاویر MRI/CT می توانند پوشش دوز مناسب تری را برای PTV فراهم کنند.

مقدمه: این مطالعه به منظور بررسی قدرت و کارآیی یادگیری انتقالی در حل مشکل حجم داده های یادگیری عمیق به منظور بخش بندی خودکار ناحیه هدف درمانی در بیماران مبتلا به سرطان گلیوما انجام شده است. روش ها: در این مطالعه از تصاویر T1، T2 و Flair، تعداد 100 عدد از بیمارانی که سرطان گلیومای آن ها مسجل شده بود، استفاده شد. تمامی تصاویر پس از بازبینی کیفی، نرمالیزه شدند و به سایز مشخص درآمدند. سپس تصاویر به یک مدل در دو حالت با و بدون یادگیری انتقالی داده شدند و عملکرد آن ها با میزان تشابه، همپوشانی، حساسیت و دقت مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه ی ما نشان می دهد که یادگیری انتقالی می تواند باعث افزایش کارآیی بخش بندی خودکار شده و درتصاویر Flair تا بیش از 76 درصد تشابه در میزان بخش بندی خودکار با بخش بندی دستی شود. همچنین این روش در تصاویر T2 که نتوانسته نتایج را بهبود ببخشد، سرعت رسیدن به نتیجه مطلوب را افزایش داده است. نتیجه گیری: یادگیری عمیق در بخش بندی خودکار می تواند بر محدودیت های ناشی از حجم داده در بیماران گلیوما غلبه کند و عملکرد آن ها را بهبود ببخشید.