توفانهای تندری به همراه پدیدههای فرعی ناشی از آن به مانند تگرگ یکی از جلوههای خشن طبیعت است. بنابراین در تحقیق حاضر برای دستیابی به مدیریت ریسک تگرگ در شمال غرب کشور، جهت کاهش خسارات ناشی از آن، با استفاده از شاخصهای ناپایداری به ارزیابی این پدیده مخرب پرداخته شد. برای شناسایی شرایط ترمودینامیکی وقوع این پدیده طی دوره آماری 18 ساله (2009-1992)، شاخصهای ناپایداری جویSI, LI, SW, KI, C. T, V. T, T. T, PWCو سطح یخبندان نمودارهای اقلیمی Skew-TlogP، 23 مورد وقوع تگرگِ ایستگاههای تبریز و کرمانشاه-به منظور پوشش کامل منطقه-از وب سایت دانشگاه وایومینگ آمریکا استخراج وبررسی شد. نتایج حاصل از کلیه شاخصهای فوق با استانداردهای ناپایداری جوی مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. در این بررسی مغایرتهایی بین ارقام مشاهداتی و ارقام پیشگویی شده ملاحظه گردید و نهایتاً شاخصهای ناپایداری منطقه به شرح زیر تعیین شدهاند: SI≤ ، 71/20LI≤ ، 63/16SW، 99/19≤ KI، 30/14≤ C. T، 50/11≤ V. Tو 70/24≤ T. T80/41≤ همچنین مشخص گردید که در سالهای اخیر بر شدت ناپایداری جو منطقه افزوده شده است. به طوری که شاخص SIو LIدر این سالها به مقدار صفر نزدیک شده و سایر شاخصها، هر یک میل صعودی به سوی حداکثر آستانههای خود داشتهاند و نیزسطح یخبندان در روزهای تگرگی مورد مطالعه، بین 850 تا 650 هکتوپاسکال یعنی بین ارتفاع 1393 تا 3788 متری در نوسان میباشد که در ماههای گرم سال این سطح افزایش مییابد.