آینده پژوهی ایران
سال:1400 | دوره:6 | شماره:1 |تعداد مقالات:12

هدف: در حال حاضر، فضای مجازی اهمیت فراوانی در معادلات حکمرانی یافته و نظم سیاسی تازه ای را به جهان تحمیل کرده است. در این میان، برای جمهوری اسلامی ایران به عنوان مهم ترین منتقد سیاست های ناعادلانه در جهان، فهم عمیق اقتضائات مواجهه با این پدیده و مواجهه ای عقلانی با فضای مجازی ضروری است. روش: این مقاله نتیجه تحقیقی است که با هدف مدل­سازی برای چنین مواجهه­ای صورت گرفته و بر اساس رویکردی دقیق تر، واقع بینانه تر و آینده نگرانه تر، به «ویژگی های گوناگون فضای مجازی» و نیز با در نظرگرفتن «اصول و مبانی راهبردی جمهوری اسلامی در ارتباط با فضای مجازی»، الگویی را پیشنهاد داده است که هندسه مواجهه جمهوری اسلامی با فضای مجازی را مشخص می کند. روش این تحقیق، داده­بنیاد است و نهایتاً با استفاده از این روش یک الگوی شش ضلعی را ترسیم می­کند یافته ها: که ضلع اول تکمیل و راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، ضلع دوم شکل دهی به اینترنت دوم یا ایجاد شبکه فراملی اطلاعات، ضلع سوم شکل دهی یک ائتلاف جهانی برای کاهش اختیارات امریکایی ها در فضای مجازی و ایجاد نظام حقوق بین الملل برای فضای مجازی، ضلع چهارم ایجاد غلبه گفتمانی برای مواجهه معقول و انقلابی با فضای مجازی، ضلع پنجم راه اندازی شرکت های عظیم غیردولتی با رویکرد فراملی و باز کردن میدان نوآوری و ضلع ششم ایجاد بسیج سایبری با رویکرد محتوایی می باشد. نتیجه گیری: که در کل، خطوط حکمرانی ج.ا.ا را در یک بازه زمانی پنج ساله تشکیل می­دهد و توجه همزمان به تمام این موارد باید مدنظر حکمرانان فضای مجازی کشور باشد.

هدف:رشد روزافزون شهرها از نظر کمی، نقش بی­بدیل آن­ها در توسعه اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشورها، چالش ها و معضلات آن­ها و دشواری مدیریتشان، موجبات اهمیت روزافزون نظریه ها و تجربه های آینده نگاری شهری را فراهم آورده است. در ادبیات حوزه شهر، مفاهیم و رویکردهای زیادی برای ارائه تصویر از آینده شهرها وجود دارد که یکی از مهم ترین این مفاهیم، مفهوم شهر هوشمند است. در همین راستا، آینده­نگاری مشارکتی می تواند نقش مهمی را در ترسیم تصاویر آینده شهرها ایفا کند. پژوهش حاضر به دنبال ارائهراهکارهایی برای آینده­ نگری مؤثرتر پیرامون شهرها و برگزاری بهتر رخداد های آینده نگاری شهری است. روش:این مقاله پژوهشی در حوزه آینده­نگاری شهری است. ابتدا، به عنوان گام نخست آینده­نگاری، تعریف شهر هوشمند و مؤلفه های تأثیرگذار بر آن به صورت سامانمند گردآوری شد. سپس گزارشیغنی از یک قوم نگاری رخداد از کارگاه آینده پژوهی در شهرداری اصفهان با موضوعِ اصفهان 1420 ارائه می شود. یافته ها:استفاده از مباحثه مشارکتی پیرامون آینده شهرها با تلفیق تکنیک های مختلف آینده­نگاری و قوم­نگاری رخداد نوآوری اصلی این مقاله است. نتیجه­گیری:تلاش برای «بازنمایی مادی» از آینده، شالوده شکنی گفتمان «آرمان شهرگرایی فناورانه»، تلقی از آینده­نگاری به عنوان یک ظرفیت اجتماعی مبتنی بر «معرفت شناسی شهروندی» و «هم کنش گری»، عبور از «آینده­های مستعمل» و خلق واژگان مناسب برای توصیف آینده، به عنوان پیشنهاد های اصلی این پژوهش برای خلق تصاویر بدیع و بومی از آینده­های شهری در ایران هستند

هدف:یکی از اهداف انقلاب اسلامی با توجه به ابعاد فرهنگی بودن آن، ایجاد تمدن نوین اسلامی بوده که مورد توجه رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفته است. به همین دلیل محور اصلی پژوهش حاضر، بررسی پیشران­های تربیتی و فرهنگی در شکل­گیری تمدن نوین اسلامی بر مبنای اندیشه رهبر انقلاب اسلامی است. سؤال پژوهش حاضر این است: مهم­ترین پیشران­های تربیتی و فرهنگی جامعه ایرانی برای دستیابی به تمدن نوین اسلامی کدام است؟ روش:روشی که پژوهش حاضر جهت بررسی موضوع تمدن نوین اسلامی در آراء آیت­الله خامنه­ای بهره برده است، توصیفی-تحلیلی است که بیش از همه با بررسی آراء و بیانات رهبر انقلاب اسلامی و سایر منابع و کتب اسنادی مرتبط با موضوع به دست آمده است. یافته­ها:تمدن نوین اسلامی نیازمند پیشران­های تربیتی و فرهنگی است که بتواند فرهنگ جامعه را به سمت تحقق تمدن نوین اسلامی به پیش ببرد. از طرفی وجود نیروهای انسانی لازم برای تحقق تمدن نوین اسلامی در اندیشه رهبر معظم انقلاب، نیازمند تربیت آنان بر مبنای الگوی عدالت­محوری اسلام، تقویت معنویت­گرایی، عمل و رفتار جهادی و حرکت در مسیر سبک زندگی اسلامی - ایرانی است که دانایی، شجاعت، ظلم­ستیزی، پرهیز از تجمل­گرایی، تکیه بر توان داخلی و به کارگیری مبانی اقتصاد مقاومتی از جمله شاخصه­های سبک زندگی اسلامی - ایرانی هستند که لازمه تحقق تمدن نوین اسلامی می­باشند. نتیجه­گیری:تمدن نوین اسلامی بر مبنای پیشران­های تربیتی و فرهنگی، بر هم­افزایی توان داخلی و اصلاح و بهبود حوزه­های سیاست­ورزی و فرهنگ مردم جامعه استوار است. بر مبنای ایده تمدن نوین اسلامی، تمدن­های معاصر دارای نقاط ضعف اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی گسترده­ای هستند که مطلوبیتی برای جهان معاصر و به طور مشخص جوامع اسلامی ندارند. بر همین اساس، تمدن نوین اسلامی با اهمیت دادن به اصلاح رویه­های تربیتی و فرهنگی به ترویج الگوی معنوی، رفتار و عمل جهادی، تربیت نیروهای متخصص، متعهد و ترویج سبک زندگی اسلامی - ایرانی، پیشران­های لازم را مورد توجه قرار داده است. در این رویکرد نوین، در نظر گرفتن اخلاق و معنویت، آسایش و امنیت عمومی برای مسلمانان و غیرمسلمانان، توأمانی دین و دنیا و ترویج معنویت­گرایی می­تواند نقطه اتکایی برای بیرون کشیدن انسان معاصر از دامن اخلاق لجام­گسیخته غربی و معرفی الگوی صالح اسلامی و انسانی باشد.

هدف: فعالیت های قرآنی جمهوری اسلامی ایران دوره های متفاوتی را طی کرده است. پس از تصویب منشور توسعه فرهنگ قرآنی، این فعالیت ها ساختار منسجم تری یافته و حوزه های گوناگونی برای آن تعریف شده، اما عدم توجه جدی به تحولات پرشتاپ در آینده می تواند اثرگذاری این فعالیت ها را کاهش دهد. هدف این پژوهش، شناسایی چالش های آینده این فعالیت ها و ایجاد زمینه مناسب برای چاره اندیشی در برابر آن­هاست. روش: پژوهش حاضر از حیث ماهیت، توصیفی و از نظر هدف، کاربردی توسعه ای است. بر همین اساس، از طرح تحقیق آمیخته اکتشافی و شیوه های کیفی و کمی برای پیشبرد مسائل مورد نظر استفاده شده است. یافته ها:حوزه های مدیریت کلان، حکمرانی، آموزش عمومی، دین، پژوهش و آموزش عالی و نیروی انسانی به عنوان حوزه های کلان زندگی انسانی در آینده دچار تحولات شگرفی خواهند شد که این تحولات، بخش های متناظر این حوزه ها در مباحث فعالیت های قرآنی را به شدت تحت تأثیر قرار خواهد داد و چالش های پرشماری را برای آن­ها رقم خواهد زد. نتیجه گیری:ناتوانی پژوهشگران علوم و معارف قرآنی در تعامل و انتقال یافته ها به جامعه علمی کشور، عدم آشنایی با مفاهیم و معارف قرآن و فقدان توانایی برای فعالیت های قرآنی در دانش آموختگان حوزوی و دانشگاهی، ناتوانی نظام تبلیغات دینی در پاسخگویی و دفاع از حقانیت قرآن، ارزش و هنجار نشدن آموزش عمومی قرآن در فرهنگ خانواده ها و فرهنگ عمومی جامعه، فقدان نظام تربیت مدیران و برنامه ریزان با اخلاص و کارآمد قرآنی و محوریت سرگرمی در فضای مجازی و غفلت از امور دینی در بخش عمده نسل جوان، از مهم­ترین چالش های فعالیت های قرآنی در آینده است.

هدف:یکی از عرصه­های مهم و اساسی تأمین امنیت ملی کشورها در راستای حفظ منافع ملی خود و دستیابی به اقتدار پایدار، توجه به حوزه دفاعی – نظامی و عوامل تأثیرگذار بر قدرت دفاعی کشور در راستای ایجاد بازدارندگی در برابر تهدیدهای دشمنان می­باشد. در این میان، سیاست­های دفاعی کشورها به خصوص ایران به شدت متأثر از عوامل اجتماعی – فرهنگی می­باشد و این عوامل نقش و تأثیر قابل ملاحظه­ای بر قدرت دفاعی کشور دارند. در همین راستا، این مقاله با طرح این پرسش که از میان عوامل اجتماعی- فرهنگی تأثیرگذار بر قدرت دفاعی ایران، کلیدی­ترین و تأثیرگذارترین عوامل کدامند و با مبنا قرار دادن نظریه فرهنگ استراتژیک به عنوان چارچوب نظری تحقیق انجام یافته است. روش­:تحقیق از لحاظ هدف کاربردی – توسعه­ای و از لحاظ روش، تلفیقی از روش­های توصیفی-تحلیلی و پیمایشی (استفاده از نظر خبرگان و پرسشنامه) است. یافته­ها:تعداد پانزده عامل مهم و دارای نقش تأثیرگذار و تعداد چهار عامل به عنوان عوامل اجتماعی –  فرهنگی کلیدی تأثیرگذار بر قدرت دفاعی ایران مشخص گردیدند. نتیجه­گیری: ایدئولوژی غالب ملی، ایمان و اعتقادات دینی و مذهبی، میهن­پرستی و مقاومت، مردمی بودن حکومت و اتحاد میان ملت و نیروهای نظامی به عنوان عوامل کلیدی مؤثر بر قدرت دفاعی مشخص گردید.

هدف: تغییرات اقلیمی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای بخصوص کربن دی اکسید، پیامدهای خطرناکی را به دنبال دارد که گرمایش زمین مهم­ترین آن­هاست. اتحادیه اروپا به عنوان جلودار در مسیر کاهش میزان انتشار کربن، اقدامات اساسی زیادی انجام داده و خط مشی­ ها و سیاست های مختلفی را وضع کرده است.تحلیل اقدامات و خط مشی­های اتخاذ شده توسط این اتحادیه می تواند در تعیین استراتژی صحیح جهت حفاظت از محیط زیست در داخل کشورمان مفید باشد. روش: این پژوهش با استفاده از رویکرد پویا یی سیستم­ها و در نظرگیری حلقه های بازخوردی تعدیل کننده انتشار کربن ناشی از اعمال خط مشی های اقلیمی، یک مدل شبیه سازی برای تحلیل اثربخشی سیاست های اتحادیه اروپا برای دستیابی به اهداف مرتبط تا سال 2030 به منظور کاهش انتشار کربن ارائه می کند. یافته­ها:نتایج حاصله نشان می دهد که اتخاذ یک خط مشی به تنهایی نمی تواند اثربخشی مطلوبی در کاهش میزان انتشار داشته باشد. همچنین نتایج بدست آمده نشان می دهد، سیستم مدیریت انتشار  EU ETS به تنهایی، کمترین عملکرد را در کاهش میزان انتشار کربن دارد. نتیجه­گیری:سناریویی که اتخاذ خط مشی های سه گانه اقلیمی اتحادیه اروپا را نشان می دهد، بهترین اثرگذاری را در کاهش میزان انتشار تا سال 2030 نشان می دهد. از میان حلقه های بازخوردی تعدیل کننده در کاهش انتشار کربن، و بنا بر ترکیب خط مشی های اقلیمی اتحادیه اروپا، انجام اقدامات در حوزه کارایی انرژی و سیستم مدیریت انتشارEU ETS بایستی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

هدف: با توجه به این که اینترنت اشیا به طور گسترده­ای مورد مطالعه و توجه قرار گرفته است و در حال افزایش است، بنابراین لازم است که عوامل مؤثر بر کاربرد و پذیرش هرچه بیشتر این فناوری مورد بررسی قرار داده شود. بر این اساس، هدف از این پژوهش، تبیین روابط بین ابعاد و شاخص­های مدل پذیرش فناوری­های اینترنت اشیاء در کسب و کار هوشمند می­باشد. این تحقیق از منظر هدف، یک تحقیق توصیفی، از نظر فلسفی، فرا­ثبات­ گرا، بر اساس رویکرد، ­ترکیبی می­باشد و در­حقیقتاز دو رویکرد کمی و کیفی استفادهشده است. روش: با توجه به رویکرد ترکیبی پژوهش، ابتدا به استخراج معیارها و زیرمعیارها بر اساس مصاحبه و ارائه مدل پارادایمی با استفاده از روش گراندد تئوری پرداخته شد. سپس در بخش کمی به اعتبارسنجی مدل پاردایمی ارائه شده بر اساس داده­های جمع­آوری شده بر اساس پرسشنامه پرداخته شد. بررسی روایی، با استفاده از روایی کیفی محتوا و روایی صوری و برای ارزیابی پایایی کمی، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. به ­منظور تجزیه و تحلیل داده­ها، از نرم افزار spss و از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار smart.PLS به منظور دستیابی به هدف تحقیق استفاده شد. یافته­ها: نتایجحاصلاز کدگذاریمحوری نشان داد که 63 کد اولیه در قالب شش مقوله بعد اجتماعی، فرهنگی، بعد انسانی، بعد تکنولوژیکی، بعد مالی، بعد مدیریتی و قوانینومقرارتدولت مشخص شدند. مدل پذیرش نهایی با شاخص GOF برابر 491/0 نشان­دهنده کیفیت بالای مدل است. تمامی متغیرها؛ شامل زیرساختی، مدیریتی، فناوری، آموزشی و درنهایت فرهنگی و اجتماعی در پذیرش خدمات الکترونیک، نقشی مهم دارند. اولویت­های اثرات متغیرهای مدل پذیرش فناوری به ترتیب قوانین و مقررات دولتی (552/0)، بعد مالی (504/0) و بعد اجتماعی – فرهنگی ( 419/0) بودند. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج پژوهش، ایجاد بستر لازم برای تسهیل ورود و راه­اندازی فناوری ­اینترنت­ اشیا ضروری است.

هدف:شیوع COVID-19امکان فعالیت­های­ حضوری و جمعی در جوامع انسانی را کاهش ­داد و به نا کارآمدی بسیاری از فعالیت­های­ جمعی مبتنی بر حضور فیزیکی؛ از جمله فرآیندهای ­طراحی ­مشارکتی منجر شد. آموزش­ مجازی در دوران پاندمی، زمینه استفاده کودکان از ارتباطات ­جمعی ­دیجیتال را توسعه داد و جایگاه ویژه­ای برای این شبکه­ها در زندگی روزمره  کودکان تعریف کرد. از این رو، پژوهش حاضر به دنبال آینده­پژوهی و ترسیم چشم­اندازی به رویکردهای نوین و غیروابسته به حضور فیزیکی در فرآیندهای­ طراحی ­مشارکتی، بر پایه قابلیت­های کودکان در بهره­گیری از شبکه­های اجتماعی دیجیتال است. روش: ابتدا برای شناخت ابزارهای متداول مشارکت، ویژگی و شیوه به­کارگیری آن­ها و بررسی نظرات صاحب­نظران درباره نقش فضای­ مجازی در زندگی کودکان قرن حاضر، از روش اسنادی و کتابخانه­ای استفاده شد. سپس برای بررسی و تحلیل تجربه بهره­برداری کودکان از شبکه­های ­اجتماعی در دوران پاندمی، از روش توصیفی پیمایشی استفاده شد. ابزار گردآوری­ داده­ها، پرسش­نامه محقق­ساخته و حجم ­نمونه مطابق فرمول­ کوکران، 384 کودک و 384 نفر از والدین آن­ها است. برای تحلیل­داده­ها و اعتبارسنجی­ یافته­ها از آمار استنباطی و نرم­افزار SPSS25 و آزمون t تک­نمونه­ای استفاده ­شد. یافته­ها: ارتباطات جمعی ­دیجیتال منجر به توسعه کارآیی روش­های­ سنتی مشارکت می­شود، زیرا  کودکان در بهره­برداری از شبکه­های­اجتماعی، توانمند بوده، سریع­تر از بزرگترها با نرم­افزارها ارتباط برقرار می­کنند، به اظهار نظر و مشارکت در  بحث­های جمعی مبتنی بر شبکه­های ­مجازی و بهره­گیری از زبان تصویر، علاقه­مند هستند و بهره­برداری از این شبکه­ها را منحصر به دوران پاندمی نمی­دانند. نتیجه­گیری: ترسیم آینده مشارکت با کودکان مبتنی بر بهره­گیری از «پلت­فرم­های مشارکت آنلاین»، ضمن گشودن چشم­اندازهای نوین در حوزه­های مشارکت، طراحی و برنامه­نویسی، منجر به ارتقای کارآیی فرآیندهای مشارکتی شده و بستر اظهار نظرهای جامع­تر و هم­اندیشی کودکان پیرامون مسائل مربوط به آن­ها را فراهم می­کند.

هدف: هدف اصلی این تحقیق، شناسایی عوامل مؤثر بر آینده سیستم حمل و نقل ریلی در بخش باری است. روش: جهت شناسایی عوامل مؤثر بر سیستم حمل و نقل ریلی در بخش باری از مطالعات کتابخانه­ ای، میدانی، مدل PESTEL، روش دلفی و برای  تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار SMART PLS استفاده شده است. یافته­ ها: سه مرحله این تحقیق به دنبال ارائه مهم­ترین عوامل مؤثر بر آینده حمل و نقل ریلی باری در ایران بوده است. در مرحله اول، همه عوامل شناسایی شدند. در مرحله دوم، با استفاده از روش دلفی در سه دوره متوالی اتفاق نظر حاصل شد و در مرحله سوم، بر اساس نظر کارشناسان و استفاده از نرم افزار SmartPLS، از 168 فاکتور شناسایی شده، 76 عامل به عنوان مهم­ترین عوامل مؤثر در آینده­نگری 50 ساله ایران در نظر گرفته و در 8 دسته اصلی طبقه­بندی شدند. نتیجه­ گیری: عواملی که در آینده­ نگاری هر سیستم به ­کار می­ روند، در هر کشور، جامعه، فرهنگ، سیاست و حتی در برهه­ ای از زمان متفاوت است. شناسایی و برنامه­ ریزی برای عوامل تأثیرگذار در هر صنعت از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. با شناسایی شاخص­های تاثیرگذار، برنامه­ ریزان و سیاست­گذاران تعیین می­کنند کدام شاخص­ها در اولویت قرار دارند. همچنین برای پیشروی به سوی هدف اصلی سازمان­ها، شناسایی این شاخص­ها به سیاست­گذاران و برنامه­ ریزان برای سرمایه­ گذاری و بهینه کردن مهم­ترین شاخص کمک می­کند.

هدف: محیط اغلب سازمان های ورزشی، بیش از پیش نامطمئن شـده اسـت و اهـداف، آن­چنـان درحرکت­اند که به سختی می توان به آن­ها رسید. به علاوه، رویکردهای سنتی برنامه­ریزی استراتزیک در مواجهه با آشفتگی و عدم اطمینان محیطی منعطف نبوده و از پاسخگویی مناسبی برخوردار نیستند. بدین سبب، هدف این تحقیق شناسایی و تدوین الگوی محیطی مؤثر بر آینده­نگاری راهبردی ورزش ایران براساس مدل STEEPELD و تعیین پیشران های کلیدی بود. در واقع این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که شناسایی و کنترل کدام پیشران­ها می­تواند در نیل به آینده مطلوب ورزش ایران مؤثر باشد.روش:  پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت کیفی و از نظر مسیر اجرا در تحقیقات آینده­نگاری، پویش محیطی است. جامعه آماری، اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی با مرتبه دانشیاری و بالاتر بودند که با نمونه­گیری ترکیبی انتخاب شدند. برای تنظیم عوامل محیطی، پرسشنامه­ای 61 سوالی طراحی شد که روایی همگرا (622/0) و ضریب پایایی مرکب آن (868/0) تأیید شد. روش های آماری مورد استفاده شامل: آمار توصیفی، مدل سازی معادلات ساختاری (PLS) و رتبه بندی فریدمن است.یافته­ها:  نتایج نشان داد مدل تحقیق با میزان 745/0 GOF=  مورد تأیید خبرگان است. همچنین، تجارت بین­المللی، یکپارچگی در مدیریت ورزش، گسترش فلسفه ورزش، افزایش سرانه استاندارد ورزشی، افزایش سرمایه­های اجتماعی، سیاست­های زیست­محیطی، گسترش رسانه­های جمعی و شبکه­های اجتماعی و تدوین نظام نامه­های حقوقی به عنوان پیشران های کلیدی مؤثر بر آینده­نگاری راهبردی ورزش ایران شناسایی شدند.نتیجه­گیری: از این رو، الگوی تدوین شده در این پژوهش می تواند به عنوان یک راهنما در برآورد و پیش نگری آینده سازمان های ورزشی ایران مؤثر باشد.

هدف: مقاله حاضر به دنبال آن است که عوامل مؤثر بر آینده آموزش حسابداری در ایران را به روشی علمی و نظام مند شناسایی کرده و آن­ها را به صورت طبقه­بندی شده معرفی نماید. روش: هرچند روش های مختلفی برای آینده پژوهی وجود دارد، ولی در بیشتر آن ها شناسایی پیشران های شکل دهنده آینده ضروری است؛ بدین منظور تحقیق حاضر کوشیده است تا با روش مطالعات کتابخانه ای و نظرسنجی از خبرگان، پیشران های تأثیرگذار بر آینده آموزش حسابداری را احصاء و سپس با استفاده از روش دلفی، مهم­ترین آن­ها را شناسایی نماید. یافته ها: 27 پیشران تأثیرگذار بر آینده آموزش حسابداری بر اساس الگوی EPISTLU، دسته بندی و به گروه های 7 گانه اقتصادی، سیاسی، نهادی، اجتماعی، فناوری، حقوقی و دانشگاهی تقسیم بندی شدند. مشارکت کنندگان در این تحقیق 15 نفر از خبرگان متخصص در زمینه حسابداری و آشنا با مباحث آینده پژوهی می باشند. نتیجه گیری: طبقه­بندی یافته های این تحقیق در گروه های هفت گانه بالا نشان می دهد، عوامل متعدد و در هم تنیده ای بر آینده آموزش حسابداری در ایران تأثیرگذار بوده و می توان چنین نتیجه گیری کرد که برای شکل دهی به آینده آموزش حسابداری در ایران لازم است تمامی این عوامل متنوع را مورد توجه و برنامه ریزی قرار داد. احصاء و طبقه بندی پیشران ها، زمینه لازم برای اولویت بندی و تعیین میزان اهمیت هرکدام از این پیشران­ها را فراهم می کند.

هدف: کاوش درجهان پساکرونا است تا اثرات بحران کرونا را بر آینده با تأکید بر تغییر در زیست جهان های بشری مورد پروا قرار دهد.روش: بر مبنای معرفت شناسی پساپوزیتویستی است که با رویکرد کیفی و روش شناسی آینده نگرانه مبتنی بر روش هرمنوتیک، به آینده نگریسته است.یافته ها: تغییرات در زیست جهان بشر پس از پاندمی کووید 19 به اندازه ای خواهد بود که می توان تاریخ حیات آدمی را به دوران پیش از کرونا و بعد از آن تقسیم نمود. دردوران پساکرونا، جهان آینده میل شدید به فردی شدن و فراخناکی قدرتِ فردی، عصر هویت های تک سرنشین، و دانش بنیاد پیدا خواهد کرد و تلاش برای دستیابی به تعادل در همه لایه های زندگی، شکافت زمان، تلاش برای ورود به دوره روح مصنوعی، شدت خواهد گرفت. شتاب تغییرات، با ورود آدمی به آبشار تغییرات بزرگ، تغییر در نظام زیست جهان های گوناگون اندیشگی بشر در لایه های مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و ... را به همراه خواهد داشت.نتیجه گیری: با بحران ناشی از شیوع کرونا به عنوان یک پاندمی، فرو افتادن آدمیان به «آبشار تغییرات» سرعت خواهد یافت . در دنیای آینده پساکرونا، بشر از زندان جهان ساخته دیگران برون خواهد آمد و جهانی آدمی تر شده را جستجو خواهد کرد. در منزلگه پیشاروی، زندگی در «لحظه های دگرگون ساز و رفتارهای تغییرپذیر و کنش های چریکی» و در دنیای میکروماکروئیزه شکل و محتوایی نوین خواهد پذیرفت.