فناوری آموزش
سال:1402 | دوره:18 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

پیشینه و اهداف: ترجمه ماشینی  یکی از فنون هوش مصنوعی  است که با استفاده از رایانه، متون را از زبانی به زبان دیگر ترجمه می کند. مطالعات محدودی با هدف استفاده از خروجی ترجمه ماشینی برای اهداف زبان آموزی انجام شده است. یکی از جنبه های استفاده از ترجمه ماشینی در آموزش زبان به استفاده از خروجی ترجمه ماشینی برای درک مطلب در یادگیری زبان اشاره دارد. با توجه به این واقعیت که کیفیت خروجی ترجمه ماشینی موضوعی بحث برانگیز بوده است، پژوهش های بیشتری برای بررسی اینکه آیا خروجی آن واجد شرایط کافی برای استفاده به عنوان کمک در دوره های انگلیسی برای اهداف آکادمیک است، مورد نیاز است. این پژوهش با هدف ارزیابی کارایی خروجی ترجمه ماشینی برای دروس درک مطلب انگلیسی برای اهداف آکادمیک از طریق اثبات قابل درک بودن آن و بررسی ادراک دانشجویان انجام شد. این پژوهش تلاشی برای ارزیابی کیفیت خروجی ترجمه ماشینی از نظر قابل درک بودن خروجی ترجمه ماشینی برای دانشجویان شرکت کننده بود.روش : برای همگن سازی شرکت کنندگان از نظر تسلط به زبان انگلیسی، از آزمون تعیین سطح زبانی آکسفورد استفاده شد. دو نسخه از آزمون درک مطلب یعنی ترجمه انسانی  و ترجمه ماشینی  به 140 دانشجوی ایرانی در مقطع کارشناسی دانشگاه فرهنگیان داده شد. این آزمون شامل 25 آیتم چند گزینه ای بود که درک شرکت کنندگان از اطلاعات مندرج در متن و همچنین درک مرتبه بالاتری که مستلزم استنباط و نتیجه گیری بود را ارزیابی می کرد. به منظور بررسی پایایی آزمون ها از فرمول KR-21 استفاده شد و نتایج نشان داد که هر دو آزمون ترجمه ماشینی (83/0) و آزمون ترجمه انسانی (78/0) پایایی دارند. به منظور بررسی ادراک شرکت کنندگان از کارایی خروجی ترجمه ماشینی که در آزمون با آن مواجه شدند، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با برخی از شرکت کنندگان انجام شد.یافته ها: از طریق آزمون های ناپارامتریک مانند آزمون های اسپیرمن و من ویتنی مشخص شد به طور کلی، خروجی ترجمه ماشینی با خروجی ترجمه انسانی قابل رقابت است. علاوه بر این، از نظر مهارت های فرعی درک مطلب، کیفیت دو ترجمه قابل مقایسه بود. علاوه بر این، یافته های حاصل از مصاحبه نشان داد دانش آموزان علی رغم مشکلات جزئی موجود در خروجی مانند خطاهای صرفی- نحوی یا معادل های واژگانی نامناسب، ترجمه ماشینی را کمکی اساسی برای فعالیت های درک مطلب خود می دانستند.نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد کارایی خروجی ترجمه ماشینی وابسته به خواننده هدف و وابسته به متن است، زیرا هم توسط ویژگی های خواننده و هم متن تعیین می گردد. این موضوع در نمرات کسب شده توسط دانشجویان در گروه های مختلف کاملا مشهود بود. بنا براین پژوهش حاضر درک پژوهشگران را از ترجمه ماشینی و تاثیر آن بر درک مطلب افزایش می دهد.

پیشینه و اهداف: یکی از ملاحظات اساسی در یادگیری مبتنی بر مسئله عدم وجود یک راه حل واحد برای پاسخگویی به مسئله است که البته در آموزش زبان به آن سناریو نیز گفته می شود. با این حال، شیوه یادگیری مبتنی بر حل مسئله دارای ویژ گی­های دیگری نیز می باشد که آن را از دیگر شیوه های مرسوم یادگیری زبان متمایز می سازد. در این شیوه، به منظور برقراری ارتباط پایدار و معنی دار میان کسب دانش لازم برای پاسخگویی به مسئله از طریق کشف و بررسی راه حل های ممکن و انتخاب مناسب ترین راه حل، لازم است تا زبان آموز صرفا از طریف خود اکتشافی به بررسی و ارزیابی اطلاعات لازم برای پاسخ به مسئله بپردازد. البته، معلم، صرفا در نقش تسهیل گر ظاهر شده و در صورت لزوم زبان آموزان را راهنمایی می کند. این شیوه از یادگیری می تواند دررابطه با مهارت های تولیدی زبان­آموزان بسیار موثر باشد، چرا که آن­ها در صورت مشارکت در فرایند یادگیری- آن چه که این شیوه بر آن تاکید میکند - شیوایی کلام بهتری را تجربه می کنند. بدین ترتیب می توان گفت که این شیوه از آموزش صفات روانشناختی فراگیران را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو، مطالعه حاضر خلاء تحقیقاتی در مورد کاربرد شیوه مسئله محور و تاثیر آن بر عوامل روانشناختی از قبیل تمایل به برقراری ارتباط، خود کارامدی، و اضطراب کلاس درس می پردازد.روش ها : تعداد 90 نفر از زبان آموزان سطح پیش متوسط زبان انگلیسی بر مبنای آزمون تعیین سطح آکسفورد و روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. افراد مورد نظر، به صورت تصادفی در سه گروه 30 نفره (1) گروه شیوه مبتنی بر مسئله برخط، (2) گروه شیوه مبتنی بر مسئله حضوری، و (3) گروه کنترل با شیوه تدریس غیر از یادگیری مبتنی بر مسئله تقسیم بندی شدند. زبان آموزان در هر سه گروه فوق در یک دوره 10 جلسه ای آموزش مهارت گفتاری شرکت کردند. سه پرسشنامه تمایل به برقراری ارتباط، خود کارآمدی، و اضطرب در کلاس زبان در ابتدا و پایان دوره توسط زبان آموزان پاسخ داده شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از پرسشنامه ها از تحلیل کواریانس (انکووا) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که کاربرد شیوه مبتنی بر مسئله در کلاس برخط به طور قابل توجهی موثرتر از شیوه مبتنی بر مسئله در کلاس حضوری بوده است. یافته ها همچنین نشان داد که فراگیران زبان انگلیسی در کلاس­های برخط و حضوری با بکارگیری شیوه مبتنی بر مسئله نسبت به زبان آموزان گروه کنترل در زمینه تمایل به برقراری ارتباط عملکرد بهتری داشتند. علاوه بر این، زبان آموزان در گروه های آموزش مبتنی بر مسئله برخط و حضوری به طور معناداری سطح پایین­تری از اضطراب کلاس درس را در مقایسه با گروه کنترل تجربه کردند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر می توان چنین استنباط کرد که شیوه مبتنی بر حل مسئله در ایجاد انگیزه در زبان آموزان در جهت ایجاد ارتباط کلامی در زبان مقصد موثر است. علاوه براین، زبان آموزانی که در کلاس­های برخط تحت تاثیر این شوه قرار می­گیرند، حس مسئولیت بیشتری را نسبت به یادگیری خود پیدا می­کنند و در نتیجه احساس خوشنودی بیشتری را نیز تجربه می کنند. از سویی دیگر، به دلیل خود اکتشافی بودن این شیوه بویژه زمانی که زبان آموز به کشف راه حل پرداخته و آن را با هم کلاسی­های خود مورد بحث قرار می­دهد، اضطراب بسیار کمتری را تجربه کرده که به فرایند یادگیری کمک می کند. کاربردهای استفاده از نتایج این مطالعه در پایان مورد بررسی و پیشنهاد قرار گرفته است.

پیشینه و اهداف: فناوری تا حد زیادی در کلاس های درس زبان های خارجی وارد شده است و انتظار می رود معلمان بتوانند در استفاده از آن موضع مناسبی اتخاذ کنند. علاوه بر عوامل بیرونی مانند زمان، تجهیزات و آموزش، عوامل درونی مانند باورها، تجربه تدریس و تمایل به استفاده از فناوری معلمان می تواند استفاده آن ها از فناوری در کلاس را پیش بینی کند. به نظر می رسد عوامل درونی می توانند دلیلی بر عدم توجه کافی معلمان به ادغام مؤثر فناوری در تدریس باشند. این مسئله هنوز به اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هویت حرفه ای معلمان و درک آن ها از کاربرد فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی در بین معلمان ایرانی زبان انگلیسی و شیوه ها، چالش ها و راه حل هایی که مدنظر آن­ها است، انجام شده است. روش ها : در این پژوهش مختلط، از بین تمامی معلمان زبان انگلیسی شاغل در دانشگاه ها، موسسات زبان و مدارس، 174 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در مرحله کمّی، شرکت کنندگان دو پرسشنامه هویت حرفه ای معلمان و پرسشنامه درک استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات را تکمیل کردند. در مرحله کیفی، 39 معلم که سطح بالایی در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در کلاس داشتند با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند وبه سئوالات مصاحبه ساختاریافته پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها روش رگرسیون خطی چندگانه استاندارد و تحلیل فراوانی به ترتیب در فاز کمّی و کیفی انجام شد.یافته ها: نتایج رگرسیون خطی چندگانه استاندارد نشان داد که هویت حرفه ای پیش بینی کننده قوی برای استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات است. با این حال، مشخص شد که تجربه تدریس در این زمینه نقشی ندارد. نتیجه بررسی داده های حاصل از پرسشنامه و مصاحبه مشابهتی نشان نداد. به علاوه، داده های کیفی، چندین شیوه متداول استفاده از فن آوری از سوی معلمان را در کلاس های درسشان نشان می دهد که در دو دسته ابزارها و برنامه های آموزشی (مانند ابزارهای چند رسانه ای، ویدئو پروژکتور، ...) و فعالیت های آموزشی مبتنی بر فناوری (ضبط صدا/فیلم، بازی های رایانه ای، ...) طبقه بندی می شوند. چالش های عمده معلمان نیز به سه گروه تقسیم می شود: چالش های مرتبط با معلم (نظیر فقدان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات و آموزش حرفه ای، عدم اعتماد به نفس، ...)، چالش های مرتبط با یادگیرنده (مانند عدم آگاهی و ناآشنایی با فناوری اطلاعات و ارتباطات،...) و چالش های مرتبط با نهادهای رسمی (ضعف اتصال به اینترنت، ناآشنایی مدیران با مفهوم و نفی مزایای فناوری و رفتار غیرحمایتی آنها،...). همچنین راه حل­هایی برای رفع این چالش­ها پیشنهاد شد که در سه دسته طبقه بندی شدند: راه حل هایی که مسئولیت انجامش برعهده معلمان است (افزایش دانش فنی معلمان، ارتقاء نظم، سازمان دهی، شکیبایی واعتماد به نفس، توجه کافی به نیازها و سبک­های یادگیری دانش آموزان،...). راه حل های دیگر (ارائه امکانات و ابزارهای فن آوری به روز، برگزاری دوره های آموزشی،...) بر عهده مؤسسات آموزشی است. برخی دیگر از راه حل­های ارائه شده از سوی معلمان باید مورد توجه قانون گذاران قرار گیرد ( تخصیص بودجه برای مؤسسات و مراکز آموزشی برای خرید تجهیزات فَناوری مناسب، ...).نتیجه گیری:  نتایج این مطالعه به وضوح نشان داد که هویت حرفه ای بالا و تمام مولفه های آن (تخصص در موضوع، تخصص در ارزش آفرینی آموزشی، تخصص در تدریس) می تواند بر کاربرد فناوری در کلاس تأثیر مثبتی بگذارد. از بین این سه، تخصص در تدریس نقش مهمتری را نشان داد. این امر حاکی از آن است که از مدیران آموزشی انتظار می رود علاوه بر تجهیز مراکز آموزشی و تسهیل دسترسی به فناوری در کلاس، امکان برگزاری دوره های آموزشی پیش از خدمت و ضمن خدمت معلمان را نیز فراهم کنند تا آنان را در مهارت ها و راهبردهای آموزشی توانمند سازند. افزایش آگاهی معلمان در مورد سایر جنبه های حرفه­ای معلمان نظیر اخلاق یا ارزش­های حرفه­ای و تقویت بنیه علمی آنها نیز توصیه می شود. این چالش ها چندان با چالش هایی که منجر به مطالعات مشابه در سایر نقاط جهان شد، تناقض نداشت. علی رغم این مشکلات، معلمان با استفاده از روش های مختلف مانند استفاده از نرم افزارها و برنامه های کاربردی، ابزارهای فناوری و اینترنت به عنوان منبع اصلی هر فعالیت فناورانه، به تمرین فناوری در کلاس های خود ادامه می دهند. از محدودیت های این مطالعه می توان به این نکته اشاره کرد که اگر داوطلبان بیشتری از سراسر کشور در آن شرکت می کردند، نتایج این مطالعه می توانست قدرت تعمیم پذیری بیشتری داشته باشد.

پیشینه و اهداف: تغییرات دنیای جدید به واسطه پیچیدگی­های اجتماعی، فرهنگی و توسعه فناوری­های اطلاعات و ارتباط منجر به تغییر در اهداف و رویکردهای آموزشی جهت تطابق با تغییرات ایجاد شده در محیط پیرامون یادگیرندگان شده است. از جمله رویکردهای جدید که در فرایند آموزش و یادگیری جهت ایجاد مهارت­های قرن بیست و یکم در یادگیرندگان مورد توجه قرار گرفته است همتاارزیابی است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر همتاارزیابی مبتنی بر وب بر مهارت­های یادگیری خودراهبری دانشجویان علوم تربیتی دانشگاه اراک انجام شد.روش ها : محققان از روش پژوهش شبه تجربی و از طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه استفاده کردند. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان علوم تربیتی در سال تحصیلی 1401-1402 به تعداد 178 نفر بودند که از میان آن­ها 32 نفر به عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی توزیع شدند. جهت جمع آوری داده های مورد نیاز در این پژوهش از پرسشنامه آمادگی یادگیری خودراهبری استفاده شد. این پرسشنامه دارای 40 سوال و سه زیرمقیاس خود مدیریتی، لذت از یادگیری و خود کنترلی است. پرسشنامه پیش  و پس از دوره به اجرا درآمد. در گروه آزمایش به مدت 10 جلسه فرایند آموزش همراه با همتاارزیابی مبتنی بر وب انجام شد. به این صورت که درس، دانشجویان و استاد درس در سامانه مدیریت دروس تعریف شدند. بعد از هر جلسه تدریس، استاد درس یک فعالیت (همتاارزیابی) در سامانه اضافه می کرد، به نحوی که دانشجویان در رابطه با موضوع درس تکلیفی را انجام می­دادند، سپس استاد با استفاده از افزونه کارگاه آموزشی موجود در سامانه، فعالیت همتاارزیابی را اجرا می کرد. فرایند آموزش در گروه آزمایش و گواه به این صورت بود که استاد درس بر اساس طرح درس، موضوعات درسی را تدریس می­کرد، در خلال تدریس امکان پرسش و پاسخ توسط یادگیرندگان وجود داشت. تفاوت دو گروه در بکارگیری همتاارزیابی در گروه آزمایش بود و دانشجویان تکالیف همکلاسی­ها را مورد بررسی و ارزیابی قرار می دادند، در حالیکه در گروه گواه شیوه ارزیابی به شکل مرسوم صورت گرفت. به این صورت که مدرس در کلاس درس آموزش­ها را ارائه می داد، سپس تکالیفی برای دانشجویان تعریف می شد. آنها موظف به انجام تکالیف و ارسال آن به مدرس بودند، مدرس هر جلسه تکالیف دانشجویان را بررسی می کرد و به آنها بازخورد می داد. جهت تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) استفاده شد.یافته ها: داده های پژوهش نشان داد آموزش به همراه همتاارزیابی بر مهارت­های یادگیری خودراهبری و زیرمقیاس آن (خود مدیریتی، لذت از یادگیری، کنترل یادگیری) تاثیر معنی داری دارد(p<0.5).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، روش همتاارزیابی به عنوان روشی جهت افزایش مهارت­های یادگیری خودراهبری دانشجویان، که از مهارت­های مورد نیاز در یادگیرندگان قرن بیست و یکم است، می تواند مورد استفاده قرار گیرد. اجرای همتاارزیابی مستلزم وجود شرایطی است که لازم است مورد توجه مدرسان قرار گیرد از جمله: پلتفرم آموزش الکترونیکی مناسب، تدوین معیارهای ارزیابی توسط مدرس و راهنمایی مناسب یادگیرندگان به عنوان ارزیاب. لازم است جنبه های مختلف چالش های اجرای همتاارزیابی در مطالعات تکمیلی مورد بررسی قرار گیرد.

پیشینه و اهداف: تبدیلات هندسی در طول تاریخ نقش مهمی در جنبه های مختلف زندگی بشر داشته اند. تقارن یکی از مفاهیم مهم در ریاضیات مدرسه است. واضح است که عملکرد تحصیلی دانش آموزان به طور پیچیده ای با دانش و مهارت های مربیان آن ها مرتبط است. با توجه به اهمیت نقش دانشجو معلمان به عنوان مربیان آینده، در مرحله اول، هدف این تحقیق بررسی و ارزیابی سطوح تفکر تبدیلات هندسی در بین دانشجو معلمان ابتدایی بر اساس نظریه یادگیری ون هیلی است. پس از آن، این تحقیق به دنبال بررسی فرآیند تفکر و ارزیابی الگوهای نگاه دانشجو معلمان آموزش ریاضی به عنوان گروه متخصص، با استفاده از روش علوم شناختیِ ردیاب چشم است.روش ها : این مطالعه به بررسی و ارزیابی تفکر تبدیلات هندسی و مهارت های حل مسئله در میان دانشجو معلمان متمرکز است. روش تحقیق مورد استفاده پیمایشی آمیخته است. نمونه آماری در دسترس شامل 50 دانشجو معلم ابتدایی و 21 دانشجو معلم آموزش ریاضی ایرانی است. دانشجو معلمان ابتدایی از دانشگاه فرهنگیان اصفهان انتخاب شده و به دو گروه شامل 42 نفر از دانشجویانی که مفهوم تبدیلات هندسی را در مقطع کارشناسی نیاموخته بودند و 8 نفر از دانشجویانی که این مفهوم را در مقطع کارشناسی آموخته بودند، تقسیم شدند. برای بررسی سطح تفکر هندسی شرکت کنندگان، از آزمونی محقق ساخته بر اساس نظریه ون هیلی استفاده شد. پایایی آزمون با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد که مقدار 0.68 بدست آمد. روایی آزمون نیز توسط اساتید مورد تایید قرار گرفت. در ارزیابی تفکر هندسی، یکی از روش های علوم شناختی به کار گرفته شد. این روش شامل طراحی آزمون روان-فیزیک همراه ثبت حرکات چشم در گروه دانشجو معلمان آموزش ریاضی بود. آزمون روان-فیزیک در آزمایشگاه کامپیوتر دانشگاه تربیت معلم شهید رجایی تهران با دستگاه Eyelink و نرم افزار MATLAB بر روی دانشجو معلمان آموزش ریاضی این دانشگاه، انجام شد.یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که دانشجویان، شکل با تقارن را به عنوان شکل متقارن تشخیص می دهند، اما در تعیین نوع تقارن اشکال متقارن عملکرد ضعیفی دارند، به ویژه زمانی که یک شکل دارای تقارن چرخشی یا تقارن محوری مایل یا ترکیبی از چندین نوع تقارن باشد. 34% از دانشجو معلمان آموزش ابتدایی در سطح اول و 18% در سطح دوم نظریه ون هیلی قرار گرفتند. یافته های شناختی نشان داد که دانشجو معلمان آموزش ریاضی در تشخیص اشکال متقارنی که با یک نوع تقارن مشخص شده اند نسبت به شکل هایی که شامل ترکیبی از تقارن های مختلف هستند، عملکرد نسبتا موفق تری داشته اند. بررسی تصاویر ثبت شده ردیابی چشم دانشجویان، تمایزی را در الگوهای نگاه، بین گروه هایی که پاسخ های درست و نادرست در ارائه می دادند، نشان داد. علاوه بر این، این تفاوت در بین تصاویر با تقارن های مختلف(خطی، مرکزی، چرخشی) نیز مشهود است.نتیجه گیری: پژوهش حاضر ضعف دانشجو معلمان در شناسایی نوع تقارن در اشکال را تائید می کند. همچنین بر نیاز به توجه بیشتر به امور برای رسیدگی به این موضوع، پیشنهاد می شود که برنامه درسی مربوط به تبدیلات هندسی در دوره آموزشی دانشگاه دانشجو معلمان مورد بازنگری قرار گیرد. علاوه بر این، استفاده از نرم افزارهایی مانند واقعیت افزوده و جئوجبرا می تواند به افزایش توانایی های شناختی و بصری دانشجو معلمان در درک و تشخیص مفهوم تقارن کمک کند.

پیشینه و اهداف: آینده ی ناپایدار و پیچیده ای که توسط روند های جهانی، فناوری ها و پیشرفت های تکنولوژیکی در حال شکل گیری است، درک عمیق انقلاب چهارم صنعتی و فناوری های آن را ضروری می کند. امروزه، همه گیری کوید 19 نیز پیشرفت فناوری را به ویژه در حوزهی آموزش تسریع کرده و بر بخش های مختلف زندگی بشر تأثیر گذاشته است به گونه ای که حوزهی آموزش، به ویژه، یک تغییر سریع از یادگیری سنتی  به سکوهای برخط را تجربه کرده است. این پژوهش به بررسی اثرات و پیامدهای فناوری متاورس، در مقابله با چالش های غیرمنتظره ی آینده می پردازد. هدف اصلی این مقاله بررسی این موضوع است که آیا فناوری های واقعیت گسترده، به عنوان یکی از اجزای سازنده ی زیست­ بوم متاورس، می توانند بر آموزش عالی آینده تأثیر بگذارند و آیا فناوری متاورس قادر است باعث ارتقاء کیفیت آموزش در آینده شود.روش ها : تحقیق کیفی حاضربا هدف یافتن درک جامعی از موضوع تحقیق با بهره­گیری از دیدگاه ها و تجربیات شرکت کنندگان صورت گرفت. برای دستیابی به این هدف، 63 شرکت کننده ی ایرانی مرد و زن، شامل اساتید رشته زبان انگیسی، دانشجویان رشته ی زبان انگلیسی، متخصصان تکنولوژی­های آموزشی و آینده پژوهان حوزه علم و فناوری به صورت هدفمند با روش گلوله برفی از سازمان ها و موسسات آموزشی مختلف در شهر تهران انتخاب شدند. داده ها ازطریق دو روش مصاحبه و روایت-پژوهی جمع آوری شد. جمع آوری داده­ها تا دستیابی به اشباع ادامه یافت که منجر به انتخاب 25 شرکت کننده برای مصاحبه­ها و 38 شرکت­کننده برای روایت-پژوهی شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، محقق از روش تحلیل مضمون شامل کدگذاری باز، کد گذاری متمرکز و کد گذاری محوری استفاده کرد.یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق حاضر نشان داد که فناوری متاورس نقش بسیار مهمی در زمینه‎ی آموزش دارد. درنتیجه ی تجزیه وتحلیل داده ها چهاردسته مضمون اصلی شناسایی و استخراج شدند: 1) تجارب توانمند: واقعیت توسعه یافته، حس غوطه ور شدن، حضور و عاملیت را افزایش می دهد، 2) قدرت فراگیر: واقعیت توسعه یافته، باعث افزایش لذت، علاقه، انگیزه و خودکارآمدی می شود، 3) کاوش در مرزهای ادراک: واقعیت توسعه یافته، توهم مالکیت بدن و تجسم را در محیط های مجازی ایجاد می کند، 4) دگردیسی خود: واقعیت توسعه یافته، نگرش ها، رفتارها، شناخت و فیزیک افراد را متحول می­کند. این دسته بندی­ها به وضوح تأثیر فناوری واقعیت توسعه یافته را بر آموزش عالی آینده نشان می­دهند. درک مزایای گنجاندن متاورس در آموزش، می تواند محیط های جذاب و فعال تری را در فضای آموزش عالی فراهم کند.نتیجه گیری:  نتایج این مطالعه کاربردهای مهمی برای سیاستگذاران، اساتید، مربیان، مدیران، رهبران، دانشجویان، دست اندرکاران و تمامی ذینفعان آموزش عالی دارد و باعث افزایش بینش در مورد روندهای جهانی، فناوری­ها، فناوری های نوظهور، نوآوری ها و پیشرفت ها و چگونگی تاثیر آنها درشکل دهی آینده ی آموزش می شود. با توجه به پیشرفت های سریع در فناوری و به ویژه تأثیر بیماری کووید 19 در آموزش، پذیرش این فناوری­ها و ایجاد تغییرات لازم برای بهبود کیفیت آموزش بسیار مهم است. امید است که این تحقیق منبعی قابل اعتماد و انگیزه ای برای مطالعات آتی در زمینه آموزش و تحول نظام آموزش عالی آینده کشورمان باشد.

پیشینه و اهداف: شناخت الزامات منحصر به فرد آموزش برخط به دلیل گستردگی آن بسیار ضروری است. خودتنظیمی در یادگیری برای این رویکرد آموزشی ضروری است، زیرا دانش آموزان و معلمان از نظر فیزیکی از هم جدا هستند. افراد برای مدیریت موثر زمان خود، ایجاد اهداف و حفظ انگیزه، باید راهبردهای عملی اتخاذ کنند. مشارکت فعال در فرآیند یادگیری نیز مهم است و دانشجویان را ملزم به مشارکت فعال، مشارکت و تعامل با مربیان و همسالان می کند. ارزیابی خودتنظیمی و مشارکت دانشجویان می تواند به مدیران و استادان کمک کند تا بر روند آموزشی نظارت کنند و در مواقعی که مشارکت دانشجویان کم است، اقدامات لازم را انجام دهند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مشارکت و خودتنظیمی یادگیری بر نتایج یادگیری درک مطلب دانشجویان ایرانی در کلاس های برخط انجام شده است.روش ها : این پژوهش با استفاده از دو پرسشنامه و یک آزمون انجام شد. از پرسشنامه خودتنظیمی یادگیری، مقیاس مشارکت دانشجویی برخط و بخش خواندن آزمون زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی استفاده شد. پرسشنامه خودتنظیمی دارای سه سازه با 30 گویه و پرسشنامه مشارکت چهار سازه با 19 گویه بود. این مقیاس ها به فارسی ترجمه و برای 345 دانشجو ارسال شد. از 287 پرسشنامه برگشتی، 21 پرسشنامه به دلیل بی دقتی پاسخ دهندگان حذف شدند. 266 پاسخ باقیمانده، همراه با نمره آزمون آزمون آنها، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. آزمون درک مطلب و پرسشنامه ها از طریق سامانه آموزش مجازی دانشگاه در پاییز 1401 اجرا شد.یافته ها: برای ارزیابی پایایی، ضرایب آلفای کرونباخ برای سه متغیر کلیدی مشارکت فعال، خودتنظیمی یادگیری و خواندن و درک مطلب محاسبه شد. ضرایب به دست آمده به ترتیب 89/0، 94/0 و 86/0 بود. این مقادیر نشان می دهد که ابزار اندازه گیری مورد استفاده برای ارزیابی این سازه ها قابل اعتماد هستند. روایی سازه نیز از طریق مقادیر ریشه میانگین مربعات خطای تقریب (RMSEA) برای متغیرها بررسی شد. مقادیر RMSEA گزارش شده به ترتیب 0.08، 0.07 و 0.01 بود. این مقادیر در محدوده قابل قبولی قرار می گیرند که نشان می دهد مدل های اندازه گیری به اندازه کافی با داده های مشاهده شده تناسب دارند . هر سه متغیر (مشارکت فعال، خودتنظیمی و خواندن) مقادیر t آماری معنی داری را نشان دادند که بر توانی های فراگیران دلالت می کند. رابطه مثبت معناداری بین مشارکت نظارتی و درک مطلب مشاهده شد. این یافته نشان می دهد که سطوح بالاتر مشارکت نظارتی با مهارت های درک مطلب بهتر در بین دانش آموزان مرتبط است. علاوه بر این، تحلیل رگرسیون نشان داد که سازه های «عملکرد» و «تعامل دانشجو-دانشجو» با درک مطلب ارتباط قوی و مثبتی دارند. ضرایب بتا برای این متغیرها به ترتیب 0.25 و 0.21 بود. این نشان می دهد که بهبود عملکرد و افزایش تعاملات دانشجویان با افزایش توانایی های درک مطلب مرتبط است.نتیجه گیری: رابطه بین مشارکت نظارتی و درک مطلب، پیام مهمی برای استادان و مدیران دارد. درک این ارتباط به منظور طراحی برنامه های مؤثر و رویکردهای آموزشی برای افزایش توانایی های مشارکت نظارتی دانشجویان ضروری است. با این حال، باید اذعان کنیم که مطالعه انجام شده دارای محدودیت های خاصی بود که دامنه آن را محدود می کرد و از بررسی کامل همه عوامل مؤثر بر مهارت های درک مطلب جلوگیری می کرد. برای به دست آوردن درک جامع تر از موضوع، تحقیقات آینده باید متغیرهای اضافی فراتر از مشارکت نظارتی را بررسی کند. برای مثال، در نظر گرفتن تأثیر پیشینه فرهنگی بر درک مطلب می تواند بینش های ارزشمندی در مورد توانایی خواندن زبان آموزان ارائه دهد. به همین ترتیب، بررسی روش های تدریس مختلف می تواند اثربخشی رویکردهای آموزشی خاص در تقویت مهارت درک مطلب را روشن کند. علاوه بر این، عوامل شناختی فردی مانند حافظه فعال و کنترل توجه نقش مهمی در درک مطلب دارند و بررسی آنها می تواند به شناسایی راهبردهایی برای حمایت از دانشجویان کمک کند.

پیشینه و اهداف: پیشرفت سریع فناوری کامپیوتر، جنبه های مختلف کار و زندگی را متحول کرده و بر لزوم آموزش و استفاده صحیح از ابزارهای دیجیتال تاکید دارد. نرم افزارهای معماری به فرآیند طراحی تبدیل شده اند و معماران را قادر می سازند تا روش های جدید را کشف کنند. با این حال، نگرانی هایی در مورد تأثیر نرم افزار بر خلاقیت و نوآوری ایجاد شده است. این مطالعه با هدف تعیین زمان و روش مناسب برای آموزش نرم افزار به دانشجویان معماری ضمن کاهش اثرات منفی بر خلاقیت انجام شده است. این یافته ها به توسعه رویکردهای آموزش نرم افزار موثرتر در دانشکده های معماری و شرکت های طراحی کمک خواهد کرد. در حالی که فناوری مزایایی مانند افزایش سرعت طراحی و تجسم را ارائه می دهد، تعادل بین ابزارهای دیجیتال و روش های سنتی باید در آموزش معماری حفظ شود.روش ها : این مطالعه رویکردی کیفی را اتخاذ می کند که شامل فعالیت هایی مانند مشاهده، مصاحبه و مشارکت گسترده در فعالیت های پژوهشی برای به دست آوردن اطلاعات دست اول در مورد موضوع تحقیق است. تحقیق کیفی شامل روش های مختلف گردآوری داده ها مانند تحقیق میدانی، مشاهده یا مشارکت و مصاحبه های عمیق است. در مرحله اول از روش اسنادی و مطالعه کتابخانه ای برای ایجاد مبانی نظری موضوع تحقیق استفاده شد. مصاحبه های عمیق برای جمع آوری اطلاعات از کارشناسان در زمینه آموزش معماری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها شامل تحلیل محتوا بود که در آن اجزای متن جمع آوری شده دسته بندی و شمارش شدند. متغیر مستقل تحقیق روش و زمان بندی صحیح آموزش نرم افزارهای معماری به دانشجویان و متغیر وابسته ارتقای کارایی و بهره مندی دانشجویان از یادگیری نرم افزار می باشد. یافته ها از تجزیه و تحلیل پاسخ های مصاحبه و استدلال منطقی به دست آمده است.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که دانشجویانی که وارد رشته معماری می شوند، قبل از پرداختن به نرم افزارهای معماری، ابتدا باید پایه ای محکم در اصول طراحی دستی و طراحی ایجاد کنند. استفاده زودهنگام از نرم افزار بدون درک صحیح از معماری می تواند مانع خلاقیت شود و منجر به تولید فرم های پیچیده عاری از هدف و درک فضایی شود. توصیه می شود که دانشجویان قبل از شروع به استفاده نرم افزار دیجیتال، از طریق طراحی دست آزاد و تفکر خلاق، ارتباط قوی بین دست، چشم و ذهن خود برقرار کنند. مرحله مفهومی طراحی به بهترین وجه از طریق طرح های دستی و مدل سازی انجام می شود؛ نرم افزار را می توان در مراحل بعدی مورد استفاده قرار داد. آموزش همزمان نرم افزار در کنار سایر موضوعات معماری ممکن است منجر به اضافه بار اطلاعات و کاهش تمرکز شود. یک رویکرد مترقی و یکپارچه برای آموزش نرم افزار در برنامه درسی برای افزایش کاربرد عملی ابزارهای نرم افزاری توسط دانش آموزان پیشنهاد شده است. این تحقیق بینش هایی را برای توسعه یک روش آموزشی مؤثر ارائه می دهد که دانشجویان را برای بازار کار آماده می کند و در عین حال خلاقیت و درک معماری آنها را تقویت می کند.نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان می دهد که دانشجویان باید نرم افزار معماری را پس از ایجاد پایه ای در طراحی دستی و اصول طراحی بیاموزند. شروع زودهنگام آموزش نرم افزار می تواند مانع خلاقیت شود و منجر به طراحی های سطحی شود. آموزش نرم افزار در کنار سایر دروس معماری به صورت پیش رونده و یکپارچه توصیه می شود. آموزش عملی و مبتنی بر پروژه به دانش آموزان کمک می کند ویژگی های نرم افزار را درک کنند و یادگیری پایدار را ترویج می کند. برای جلوگیری از سردرگمی باید از اجزای نرم افزاری غیر ضروری اجتناب شود. دانشگاه ها باید برنامه های خود را برای رفع نیازهای دانشجویان در بازار کار اصلاح کنند و آموزش نرم افزاری جامع ارائه دهند.

پیشینه و اهداف: روانشناسی آموزشی یکی از مفاهیم اساسی در حیطه تدریس و یادگیری است و نقشی کلیدی در هر بافت آموزشی از جمله آموزش زبان ایفا می کند. ذهنیت (چه ذهنیت رشد و یا ثابت) فراگیران ممکن است روی فرایند یادگیری تاثیرگذار باشد و فناوری با قابلیت حضور همه جائی خود احتمالا بتواند در ذهنیت دانش آموزان تغییر ایجاد کند. علیرغم این دعوی که فراگیران از طریق تمرین میتوانند در دروس خود پیشرفت کنند، بسیاری هنوز این امر را بدون داشتن هوش ذاتی بی فایده می شمارند. یافتن راه حلی برای تغییر چنین چارچوب ذهنی ضروری است، کاری که امکانات انگیزه بخش فناوری برای انجام آن مفید به نظر می رسد. به همین جهت هدف این مطالعه شفافسازی تأثیر استفاده از محتوای بازی گونه شدگی و تعاملی (H5P) در تغییر چارچوب ذهنی فراگیران نسبت به یادگیری به چارچوب ذهنی رشدی است. همچنین، هدف دیگر آن کشف ارتباط بین سطوح مختلف زبان عمومی فراگیران و نوع چارچوب ذهنی اولیه آن ها و میزان آن، و مقدار تغییرات ایجاد شده در چارچوب ذهنیشان در طول دوره است.روش ها: این پژوهش طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون/پس آزمون دارای گروه کنترل است. شرکت کنندگان شامل 225 دانش آموز 12-13 ساله دوره اول دبیرستان (111: گروه آزمایش ؛ 114: گروه کنترل) بودند. پس از انجام آزمون فلایرز کمبریج برای شناسایی سطح مهارت انگلیسی آن ها، از پرسشنامه ذهنیت دوئک برای اندازه گیری نوع و میزان اولیه چارچوب ذهنی آن ها استفاده شد. متعاقباً، هر دو گروه دوره 12 هفته ای را گذراندند و طی آن از هر لحاظ، به جز یک مورد، تدریس مشابهی را دریافت کردند. هر دو گروه از حالت همزمان سیستم مدیریت یادگیری برای تمرین کاربردهای زبان و از حالت ناهمزمان آن برای آزمون دادن و ارسال تکالیف خود استفاده کردند. تنها تفاوت در این بود که مرحله آموزش گروه آزمایش از طریق محتوای تعاملی در حالت ناهمزمان سیستم مدیریت یادگیری انجام گرفت، اما آموزش گروه کنترل به صورت زنده و با استفاده از تقریباً همان مطالب، از طریق وبینار انجام شد. پس از گذراندن دوره، فراگیران مجدداً پرسشنامه را تکمیل کردند. تحلیل آماری از طریق آزمون های تحلیل واریانس (آنووا) و تحلیل کوواریانس (آنکووا) انجام شد.یافته ها: به منظور مقایسه سطوح انگلیسی عمومی (GE) بصورت دو به دو، از آزمون شفه (Scheffe test) استفاده شد. بر اساس نتایج آن، می توان استنباط نمود که ضریب تفاوت میانگین های ذهنیت برای سه سطح زبانی، ماقبل پیشرفته (Pre-A1) (001/0p=)، سطح پیشرفته 1 (001/0p=)، و سطح پیشرفته 2 (021/0p=) بود که همگی از جهت آماری معنادار بودند. با مقایسه میانگین های تفاوت های ذهنیت بین سه گروه و سطح زبان انگلیسی، می توان به این نتیجه رسید که گروه ماقبل پیشرفته، بالاترین میانگین تفاوت های ذهنیت را به خود اختصاص داد در حالی که سطح پیشرفت 2 (A2) دارای کمترین ضریب تفاوت بود. به عبارت دیگر، هر چه سطح انگلیسی عمومی (GE) دانش آموزان ضعیف تر بود، میزان تغییر در نوع ذهنیت آن ها به سمت شکل­گیری ذهنیت رشد بیشتر می شد. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از محتوای تعاملی (H5P) و بازی گونه (Gamified) در قالب سامانه مدیریت یادگیری دوزمانه (Bichronous LMS) می تواند تأثیر قابل توجهی بر بهبود سطح ذهنیت رشد زبان آموزان دوره دبیرستان (39%) داشته باشد.  مطالب و محتوائی که برای دانش آموزان در کلاس های بازی گونه یا بازی واره شده و تعاملی ارائه می شد، منجر به تبادل بازخورد فوری گردید که سطح انگیزه را بالا برد و آنها را تشویق نمود به وظایف و فعالیت های تعاملی مختلف ادامه دهند.نتیجه گیری: پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که استفاده از محتوای تعاملی به عنوان بخشی از فرایند یادگیری می تواند باعث ایجاد چارچوب ذهنی رشدی در فراگیران شود. دانش آموزان با مهارت انگلیسی عمومی بالاتر، میزان چارچوب ذهنی رشدی اولیه بالاتری داشتند، فراگیران ضعیف تر، میزان تغییر بیشتری را در چارچوب ذهنی خود از حالت ثابت به رشدی تجربه کردند. مطالعه حاضر می تواند زبان آموزان و معلمان را به استفاده از محتوای تعاملی و بازی گونه شده در دوره های آنلاین خود ترغیب کنند. همچنین به سیاستگذاران نظام آموزشی کمک می کند تا به تاثیری که کاربرد افزونه محتوای تعاملی و بازی گونه بر آموزش انگلیسی دارد توجه عمیق تری نمایند، زیرا این امرقابلیت آن را دارد که منجر به ایجاد برنامه درسی جدیدی برای مدارس شود.

پیشینه و اهداف: در پاسخ به اهمیت روزافزون آموزش های زیست محیطی پایدار، چشم انداز های آموزشی دستخوش دگرگونی های سریعی می شود و فرصت های جدیدی را برای کلاس های درس زبان های خارجی ارائه می کند تا نقشی متمایز در آشنا کردن زبان آموزان با مفاهیم و اصول اساسی سواد زیست محیطی ایفا کنند. این پژوهش با بهره گیری از مقیاس توسعه یافته جدید ارزشیابی یادگیری زبان به کمک کامپیوتردر زبان شناسی زیست محیطی، با هدف بررسی و پیاده سازی این مقیاس و تأثیر متقابل آن با زبان و با تکیه بریک تکلیف درسی مبتنی بر زبان شناسی زیست شناختی که تعامل بین زبان زیست شناختی و فناوری را نشان می دهد، صورت گرفته است. ملاحظات آموزشی معلمان شرکت کننده و هدف آن­ها از تشویق جنبه­های  عاملیت فراگیران در پرورش دیدگاه های زیست شناختی، جنبه­های محتوایی و توانایی دانش زیست محیطی آن ها را نشان میدهد.روش ها : یک طرح تحقیقی ترکیبی توضیحی متوالی برای پیاده سازی دیدگاه یادگیری زبان به کمک رایانه در زبان شناسی زیست محیطی برای ارتقاء سواد زیست محیطی در بین زبان آموزان اتخاذ شد. دو کلاس خارج از طرح کنترل شامل 30 دانشجو ی زبان انگلیسی به طور تصادفی به بررسی اجرای خرده مقیاس ها اختصاص داده شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های کمی از آزمون تی زوجی استفاده شد. به عنوان بخشی از اجرای زبان شناسی زیست محیطی و تجزیه و تحلیل داده های کیفی، به شرکت کنندگان یک تکلیف آموزشی مبتنی بر مفاهیم زیست محیطی به کمک فناوری محول شد که در آن دانشجویان در مورد مفاهیم اساسی حوزه های خرده مقیاس سواد زیست محیطی آگاهی یافتند. همچنین برای به دست آوردن  یک دیدگاه قوی­تر از دیدگاه های زیست محیطی, تجزیه و تحلیل موضوعی از شرکت کنندگان به عمل آمد.یافته ها: نتایج مطالعه تأثیر قابل توجه و مثبتی بر دیدگاه های زیست محیطی دانشجویان نشان داد، کماینکه تحلیل دقیق داده های کمی و بازتاب تحلیل موضوعی شرکت کنندگان نیز حاکی ازین مسئله بود. اجرای موفقیت آمیز خرده مقیاس های زیست محیطی و تکلیف محوردر زبان شناسی به طور قابل توجهی دیدگاه های زیست محیطی  دانشجویان را تقویت کرد و همزمان درک آن ها را از مفاهیم پیچیده اکولوژیکی افزایش داد. نتایج این گزاره اثبات می­کند که ادغام ابعاد زبانشناسی زیست محیطی در آموزش های مبتنی بر فناوری ظرفیت امیدوارکننده ای برای پرورش سواد زیست محیطی در بین زبان آموزان است.نتیجه گیری: این تحقیق بیانگر نیاز مبرم به مفهوم سازی مجدد و حل چالش های زیست محیطی میباشد و بیانگر چارچوب فلسفی مثبت و عملی سنت گرایی در جریان اصلی تحقیقات, میباشد. اهمیت ادغام متفکرانه فناوری های مناسب در محیط های فراگیری زبان برای غنی سازی تجربیات یادگیری دانش جویان و انگیزه آنان, همسو با علایق فردی شان می شود . لذا این مطالعه بیانگر  اهمیت کاربرد تکنیک های ارزشیابی عملی برای ارزیابی سواد زیست محیطی دانش جویان میباشد. نتایج این مطالعه، پذیرش یک استراتژی زیست بعدی را که نگرانی های مربوط به نوسانات زیستگاه انسانی و افزایش ظرفیت های اکوسیستم از طریق ادغام مفاهیم فنی، روش شناسی و زبان شناسی است را هماهنگ, تسهیل و حمایت می کند. تکنیک های تجزیه و تحلیل این رویکرد ابزارهای قابل اجرای جهانی جهت تلاش های بشردوستانه از طریق فناوری به ما ارائه  می دهد. تکنیک های تجزیه و تحلیل این رویکرد، ابزارهای قابل اجرای جهانی و دیدگاه های ارزشمندی را جهت تلاش های بشردوستانه از طریق فناوری به ما ارائه  می کند تا درک ما از سواد زیست محیطی افزایش یابد و در نتیجه، کارایی فرآیندهای تصمیم گیری ما در تقویت بینش مان از تلاش های تحول آفرین در حوزه های طراحی برنامه درسی و سیاست گذاری تقویت می شود.  بررسی چندین محدودیت قابل توجه در این مطالعه  اهمیت دارد. در ابتدا، این تحقیق نتوانست نتایج  بالقوه دیگر سازه ها را در خرده مقیاس های زبان شناسی زیست محیطی تأیید کند. ثانیاً، تحقیق در مورد سواد زیست محیطی شرکت کنندگان از محدوده قلمرو مطالعاتی  فراتر نرفت. علیرغم محدودیت ها، یافته های این مطالعه و روش شناسی، درک ما را از سواد زیست محیطی به افق های جدیدی سوق داده است. لذا، اقدامات بیشتر برای تقویت فرآیندهای تصمیم گیری در مورد طراحی برنامه درسی و ضرورت تدوین سیاست های مناسب احساس می شود. این مطالعه کاربردهای قابل توجهی برای آموزش و دانشگاه دارد که شامل افزایش سواد زیست محیطی در بین دانشجویان و پرورش یک رویکرد جامع برای فراگیری زبان است. تحقیقات بیشتری برای بررسی ترجیحات آموزشی مربیان، تنظیم متغیرها و در بر گرفتن حجم نمونه گسترده تر ضروری است. مربیان تشویق می شوند تا آموزش های دانشجو محور و نوآورانه را اتخاذ کنند و همچنین به منظور اطمینان از دسترسی عادلانه به منابع فناوری، تلاش نمایند.

پیشینه و اهداف: تمام تلاش های نظام آموزشی در راستای موفقیت، پیشرفت تحصیلی و ایجاد یادگیری های عمیق و لذت بخش در دانش آموزان است. این امر بدون درگیر شدن دانش آموزان در فرآیند یادگیری امری غیرممکن است که نتیجه ای جز شکست و عدم موفقیت در پی نخواهد داشت. اما کمّیت و کیفیت درگیری تحصیلی دانش آموزان متأثر از عوامل گوناگون و مختلفی است که توجه و  بررسی آن ها امری لازم و ضروری است. چنین ضرورتی با شیوع کووید 19 و آغاز آموزش های مجازی که همراه با افت تحصیلی و عدم علاقه و لذت یادگیری در دانش آموزان بود بیش از گذشته آشکار شد. با بررسی و مطالعه عوامل تاثیرگذار بر درگیری تحصیلی می توان به حمایت معلمان، والدین و همکلاسی ها و همچنین فناوری های نوینی که امروزه جز جدایی ناپذیر جریان آموزش شده اند اشاره کرد که قادر هستند باعث ارتقا کمی و کیفی درگیری تحصیلی شوند؛ اما استفاده از فناوری ها نوین نیز، چالش های پیش روی خود را دارا بود. یکی از این چالش ها اضطراب فناوری بود. زمانی که دانش آموزان هنگام مواجه با فناوری ها، دچار اضطراب و ترس می شدند و لزوم حل چنین مشکلی اجتناب ناپذیر بود. لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی بین حمایت اجتماعی با میزان درگیرسازی تحصیلی یادگیرنده با نقش تعدیل­گری و میانجی اضطراب فناوری انجام شد تا راهکارهای متفاوت و بروزی را ارائه کند که در چنین شرایطی نیز حمایت های اجتماعی اثرگذار باشند و در نتیجه شاهد موفقیت امر آموزش و یادگیری باشیم.روش ها : روش پژوهش کمّی و از نوع پیمایشی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 528 نفر (264 دختر و 264 پسر) دانش آموزان پایه هشتم متوسطه شهرستان فامنین بود که در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 225 نفر و به روش خوشه ای تصادفی انتخاب گردید، اما به دلیل اطمینان بیشتر این نمونه به 402 نفر (221 دختر و181 پسر) تغییر یافت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیرسازی تحصیلی ریو 2013، پرسشنامه حمایت اجتماعی دیمرای و مالکی 2002 و پرسشنامه ی اضطراب رایانه باندالوس و بنسون 1990 بود. روایی ابزاهای پژوهش بر اساس روایی همگرا و واگرا موردسنجش قرار گرفت. پایایی ابزارها نیز بر اساس آزمون آلفای کرونباخ، آزمون پایایی ترکیبی و آزمون اسپیرمن موردسنجش قرار گرفت و مدل ارائه شده و نتایج حاصل از طریق معادلات ساختاری و آزمون همبستگی اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که بین حمایت اجتماعی با میزان درگیرسازی تحصیلی یادگیرنده با نقش میانجی اضطراب فناوری رابطه معناداری وجود دارد و حمایت اجتماعی والدین، معلمان و همکلاسی ها نیز به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر درگیرسازی تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار است. حمایت اجتماعی والدین، معلمان و همکلاسی ها که به صورت حمایت های ابزاری، اطلاعاتی، عاطفی و ارزیابی ارائه شدند در سه بخش ارتباط دهی با فناوری، موفقیت کار در فناوری و اطمینان و صمیمت در فناوری موجب کاهش اضطراب فناوری و افزایش درگیری تحصیلی دانش آموزان در چهار بعد درگیری رفتاری، شناختی، عاطفی و عاملی شد. همچنین این تاثیر به صورت مستقیم و بدون در نظر گرفتن اضطراب فناوری نیز صادق بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش والدین، معلمان و همکلاسی ها با ارائه حمایت های لازم می توانند در حل مشکلات و چالش های پیش روی دانش آموزان نقشی مهم و اساسی ایفا کنند. به ویژه اگر این مشکلات و چالش ها در حوزه فناوری و کاربرد و استفاده آن در امر آموزش باشد. به همین دلیل سیاستگزاران و مسئولان آموزش و پرورش برای ارتقا کیفیت آموزش های مجازی نباید از این ظرفیت های بزرگ چشم پوشی کنند و با برنامه ها و طرح های لازم موجب تشویق والدین، معلمان و همکلاسی ها دانش آموزان گردند تا به ارائه حمایت های اجتماعی بیشتر روی آورند و کیفیت آموزش و یادگیری را بهبود بخشند.

پیشینه و اهداف:  امروزه به دلایل مختلفی از جمله ظهور بیماری کرونا، شاهد استقبال نظام های آموزشی از آموزش  های غیرحضوری هستیم. در این زمان، نقش اصلی در طراحی آموزشی دوره های آموزش غیرحضوری را معلمان هر درس برعهده دارند؛ بنابراین آن ها باید با نظریه های مربوط به ساختار شناختی و چگونگی یادگیری دانش آموزان از محتواهای الکترونیکی آشنا باشند تا آموزش های آن ها ضمن تسهیل فرآیند یادگیری، سبب بالا بردن سطوح یادگیری و افزایش میزان یادداری مطالب آموزشی در دانش آموزان نیز شود. زیرا چنانچه محتواهای الکترونیکی و چندرسانه ای طراحی شده به خصوص در درسی مانند فیزیک که از انواع رسانه ها و بازنمایی های متعدد برای انتقال مفاهیم بهره می گیرد طبق اصولی سازگار با ساختار شناختی یادگیرندگان طراحی نشود، ممکن است باعث واردآمدن بارشناختی اضافه به حافظه ی یادگیرندگان شود و این امر مانعی برای فرآیند یادگیری و یادداری مطالب در یادگیرندگان باشد. لذا پژوهش حاضر باهدف طراحی یک محتوای الکترونیکی برای درس فیزیک (مثلاً مبحث فشار) بر اساس اصول نظریه بارشناختی و بررسی تأثیر آن بر سطوح یادگیری (دانش، فهمیدن و به کاربستن) و میزان یادداری دانش آموزان از مبحث آموزشی انجام شد.روش ها : روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه نهم دوره متوسطه اول مدارس عادی آموزش وپرورش ناحیه 17 استان تهران است که در سال 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند. نمونه گیری از نوع تصادفی خوشه ای چندمرحله ای و تخصیص تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل انجام گرفته است. حجم نمونه آماری تحقیق 120 نفر است که در دو گروه همسان آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده های سطوح یادگیری و میزان یادداری از یک آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته به صورت پیش آزمون-پس آزمون استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن توسط دبیران با تجربه علوم تجربی و اساتید آموزش فیزیک تایید و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 85/0 سنجیده شده بود. اجرای دورۀ آموزشی این پژوهش به صورت مجازی و در بستر سامانه شاد (شبکه اجتماعی دانش آموزی) در طی 3 هفته آموزشی، 6 جلسة 60 دقیقه ای در کلاس های مجازی علوم تجربی پایه نهم انجام گرفته است. قبل از شروع دورۀ آموزشی، ابتدا طرح درس ها و محتوای آموزشی مربوط به یک مبحث از فیزیک ( مبحث فشار و آثار آن) برای گروه کنترل به شیوه کلاس های مجازی متداول تهیه و تدوین شدند و سپس با مطالعه دقیق مبانی نظری و تجربی نظریه بارشناختی، طرح درس ها و محتواها با رعایت اصول نظریه بار شناختی برای گروه آزمایش تهیه و تدوین گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 20 استفاده شد.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس برای سطوح یادگیری نشان داد، طراحی محتوای الکترونیکی مبتنی بر نظریه بارشناختی، سبب ارتقای بیشتر سطوح یادگیری(دانش، به فهمیدن و به کاربستن) دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود(05/0   p). همچنین نتیجه آزمون تی مستقل برای آزمون یادداری نشان می دهد، بین گروه کنترل و آزمایش در میزان یادداری آن ها از مبحث تدریس شده تفاوت معناداری وجود دارد( 01/0  p).نتیجه گیری:  باتوجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که رعایت اصول طراحی آموزشی مبتنی بر نظریه بارشناختی در تولید محتوای آموزشی الکترونیکی درس فیزیک، تأثیر مثبت قابل توجهی بر روی سطوح یادگیری و میزان یادداری دانش آموزان از مباحث آموزشی دارد. لذا به طراحان محتواهای آموزش الکترونیکی توصیه می شود تا اصول نظریه ی بارشناختی را در طراحی و تولید محتوا های خود مدنظر قرار دهند.

پیشینه و اهداف: با توجه به اینکه اکثر اسناد رسمی به زبان انگلیسی نوشته یا ترجمه شده هستند، تمامی زبان آموزان انگلیسی برای اهداف ویژه نه تنها ملزم به یادگیری دانش حرفه ای هستند، بلکه باید واژگان تخصصی انگلیسی در رشته تحصیلی خود را نیز بدانند. بنابراین، افزایش دانش واژگان تخصصی یکی از اهدافی است که توسط زبان آموزان انگلیسی برای برای اهداف ویژه تعریف شده است. در عصر دیجیتال جدید، تکنیک های مختلف، یادگیری واژگان را با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات تسهیل می کند. با توجه به ظهور فناوری و روند توسعه ای یادگیری، زبان آموزان این فرصت را دارند که به میزان بسیار زیادی، برای توسعه دانش واژگان انگلیسی خود از برنامه های برخط و تلفن همراه استفاده کنند. بر این اساس، این مطالعه تلاشی برای بررسی تأثیر استفاده از Google Docs بر یادگیری واژگان زبان آموزان انگلیسی با اهداف ویژه بود. این تحقیق همچنین به دنبال یافتن میزان درک زبان آموزان از Google Docs در یادگیری و تمرین واژگان تخصصی مورد نظر بود.روش ها : بدین منظور از طرح پژوهشی نیمه تجربی برای جمع آوری داده های کمّی و کیفی استفاده شد. در این راستا، 40 نفر از دانشجویان زبان تخصصی رشته پرستاری ایرانی که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند، در این مطالعه شرکت کردند. از زبان آموزان گروه کنترل خواسته شد تا از روش های سنتی برای یادگیری واژگان تخصصی استفاده کنند، در حالی که گروه آزمایش برای یادگیری واژگان از Google Docs استفاده کردند. در این پژوهش، چهار ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. ابتدا از آزمون تعیین سطح آکسفورد (OPT) برای همگن سازی شرکت کنندگان استفاده شد. در مرحله دوم، هر گروه برای ارزیابی میزان یادگیری دروس اختصاص داده شده تحت یک پیش آزمون و یک پس آزمون قرار گرفتند. سپس، نظرسنجی در بین گروه آزمایش برای بررسی انگیزه زبان آموزان در یادگیری واژگان تخصصی با استفاده از Google Docs انجام شد. در نهایت، یک مصاحبه نیمه ساختاریافته با گروه آزمایش برای بررسی افکار و میزان درک آن ها در مورد استفاده از Google Docs  به کار گرفته شد. مجموعه ای از آزمون های t شامل دو آزمون جفتی و یک آزمون تی مستقل برای مقایسه عملکرد دو گروه از نظر یادگیری واژگان تخصصی و برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پرسش نامه و مصاحبه نیمه ساختاریافته، از آزمون تی تک نمونه ای و تحلیل محتوا استفاده شد.یافته ها: پس از اعتبار سنجی فرضیه ی نرمال بودن داده ها، نتایج آزمون تی مستقل -test نشان داد که بین دانشجویان گروه آزمایش و کنترل در نمرات پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (t= - 0. 573، Sig = 0.000، با 95 درصد فاصله اطمینان از 8.30- تا 5.75-). داده های به دست آمده نشان داد که هر دو گروه آزمایش و گواه توانستند یادگیری واژگان خود را با موفقیت بهبود بخشند. با این حال، مقایسه دو گروه نشان داد که گروه آزمایش به طور معنا داری از همتایان خود در گروه گواه عملکرد بهتری داشتند. علاوه بر این، نتایج مصاحبه نیمه ساختاریافته نشان داد که فراگیران گروه آزمایشی میزان درک مثبتی نسبت به استفاده از Google Docs برای یادگیری واژگان تخصصی داشتند.نتیجه گیری:  با توجه به ادغام فناوری در فرآیند یادگیری/ یاددهی زبان انگلیسی برای اهداف ویژه، این چنین نتیجه گرفته شد که Goggle Docs یک ابزار موثر است که باعث تقویت، مشارکت و انگیزه زبان آموزان برای گسترش یادگیری واژگان تخصصی خود می شود. با توجه به محدودیت های پژوهش، پیشنهاد می شود مطالعه مشابهی با فراگیران انگلیسی با اهداف ویژه مرد و زن و همچنین با نمونه بزرگ تر انجام شود. نتایج این تحقیق حاوی مفاهیم قابل توجهی برای مدرسان و فراگیران انگلیسی با اهداف ویژه و همچنین طراحان برنامه درسی است.

پیشینه و اهداف: استفاده از فناوری دیجیتال برای آموزش و یادگیری، دهه ها مورد بحث قرار داشت، امّا اکنون و در دوره پسا کرونا، به دلیل مشکلات دوران همه گیری کوید19، در کانون توجه بسیاری از نهادهای آموزشی قرار گرفته است. تأثیر کوید 19، در کوتاه مدت، شیوه تحصیل و یادگیری را با تحول عظیمی روبروکرد و حتی برخی از فعالیت های آموزشی را کاملا مسدود کرد. در نتیجه متولیان امر آموزش، به جایگزین های دیگری برای یادگیری حضوری یا سنتی روی آوردند. از برنامه های بسیار مهم و جدی که از سمت نهادهای آموزشی و در آن دوران و در حال حاضر و دوره پسا کرونا مطرح و انجام می شود، استفاده از آموزش مجازی است. کیفیت طراحی و ارائه آموزش مجازی مانند آموزش حضوری به دروندادهای متعددی از قبیل مدرس، یادگیرنده، ابزارهای فناورانه و طراحی آموزش، نظام منابع مالی، سیاست های آموزشی و نظایر آن بستگی دارد. از میان عوامل برشمرده، مدرسان این دوره ها دارای اهمیت ویژه ای هستند. بنابراین با توجه به تغییرنقش مدرسان، مهارت های قبلی آنان دیگر نمی تواند پاسخگو باشد و مدرسان علاوه بر کسب مهارت های لازم در محیط یادگیری سنتی، نیازمند توانمندسازی در زمینه های مختلفی هستند که مهم ترین گام در دستیابی به این مهم شناسایی مهارت های مدرسان در زمینه آموزش مجازی است. امروزه کمتر دانشگاهی قادر است بدون ارائه دوره های آموزشی برای توانمندسازی اعضای هیئت علمی خود بهبود و توسعه یابد و این امر در دوره پسا کرونا که دانشگاه ها تاکید بسیاری بر آموزش مجازی دارند، از اهمیت دو چندانی برخوردار است. این بدان دلیل است که در دوره کرونا و پسا کرونا و تاکید بر آموزش مجازی در نظام آموزش عالی و افزایش کاربرد آن نیازمند دانش، مهارت و تواناییهای ویژه ای برای اساتید می باشد، که برای دستیابی به این مهم شناسایی مهارت های مدرسان در آموزش مجازی ضروری به نظر می رسد. توجه به این مهارت ها سبب بالندگی اساتید و در نتیجه بهبود کیفیت آموزش مجازی خواهد شد. به ویژه آن که مطالعه قابل ذکری برای دوره پسا کرونا و در زمنیه موضوع تحقیق مشاهده نشد و بارویکردهای تحلیل محتوا و دلفی فازی مطالعه ای در مورد شناسایی و تبیین مهارت های آموزشی مدرسان جهت آموزش مجازی وجود ندارد. بنابراین هدف مطالعه حاضر، شناسایی و تبیین مهارت های اعضای هیئت علمی در آموزش مجازی در دوره پساکرونا به صورت دقیق و با استفاده از رویکردهای تحلیل محتوا و دلفی فازی و ارائه یک الگوی مفهومی می باشد.روش ها : این پژوهش کاربردی و توصیفی است و برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحقیق ترکیبی مصاحبه، تحلیل محتوا و دلفی فازی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق جهت مصاحبه، روش تحلیل محتوا و دلفی فازی 20 نفر از خبرگان و اساتید دانشگاه شهید باهنرکرمان می باشند. داده ها با مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته جمع آوری شد. سپس با روش تحلیل محتوای قراردادی کلیه مصاحبه ها بررسی گردید و مهارت های اعضای هیئت علمی جهت آموزش مجازی در دروه پسا کرونا استخراج و شناسایی شد. سپس در 4 مرحله نظرسنجی و  با استفاده از روش دلفی فازی مهارتها پالایش و تبیین شدند.یافته ها: در مصاحبه با خبرگان با دو سوال اصلی مهارت ها و یا شایستگی های اعضای هیئت علمی جهت آموزش مجازی در پسا کرونا سنجیده شد. نتایج حاصل از بخش کیفی شامل 452 کد اولیه بود که بعد از کاهش داده ها و ادغام عبارات همپوشان به 31  کد اصلی و 5 طبقه اصلی کاهش یافت. این 5 طبقه اصلی شامل مهارت های اجتماعی- اخلاقی، فنی- فناوری، آموزشی- یادگیری، فردی- مدیریتی، ونظارتی- حمایتی می باشد. سپس با پرسشنامه 31 مهارت شناسایی شده جهت پالایش و تایید و در 4 مرحله مورد بررسی قرار گرفت. خبرگان با بررسی مهارت ها، همه آن ها را با رویکرد دلفی فازی مورد تایید قرار دادند.نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد که 31 مهارت برای مدرسین آموزش مجازی مد نظر می باشد که دراین بین می توان گفت که 12 مهارت تسهیلگری اجتماعی و مشاوره مناسب، مدیریت تعارض، تعهدحرفه ای و اخلاقی، راهبردها و کاربردهای نظریه های یادگیری، مهارت دانشوری و پژوهشی، مهارت تسهیل فرایند آموزش، سخنرانی برخط، مهارت تشویقی و انگیزشی، مهارت سازمانی و عملیاتی، حفظ ارتباط با دانشجو پس از اتمام دوره، بازخورد، و نظارت بر فعالیتهای یادگیری، که در همان دور اول روش دلفی فازی تایید شدند، مهم ترین مهارت های آموزش مجازی می باشد و بنابراین باید براین مهارت ها در دوره های مجازی پسا کرونا تاکید بیشتری گردد.

پیشینه و اهداف: در قرن بیست و یکم، فناوری نقش مهمی در تنظیم سبک زندگی جامعه دارد. به دلیل پیشرفت سریع فناوری در رایانه، اینترنت و تلفن های هوشمند، زندگی مردم تحت سلطه یک محیط اطلاعاتی است. فناوری اطلاعات و ارتباطات شاخه خاصی از فناوری اطلاعات است که دسترسی به اطلاعات را تسهیل می کند. فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند به بهبود تجارب تدریس معلمان و آماده سازی آن ها برای خواسته های قرن 21 کمک کند. به منظور اثربخشی در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، معلمان ملزم به داشتن مهارت های آموزشی خودکارآمدی کافی هستند. خودکارآمدی فناوری اطلاعات و ارتباطات مفهومی است که فرد باور دارد که توانایی استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات را برای وظایف خاص دارد. مهارت های سواد اطلاعاتی و سواد دیجیتالی برای اینکه معلمان توانایی خود را در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات توسعه دهند، مورد نیاز است. با این ملاحظات، در این پژوهش رابطه بین سواد اطلاعاتی و سواد دیجیتالی معلمان پیش از خدمت و توانایی آنها در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای اهداف یادگیری بررسی شده است.روش ها : این پژوهش از طرح تحقیق پیمایشی، جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه آنلاین و تحلیل داده ها از طریق تحلیل عاملی تأییدی بهره برده است. برای جمع آوری داده ها، یک نظرسنجی آنلاین مشتمل بر دو پرسشنامه، در بین دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان زنجان در سال 1402 انجام شد. یکی از پرسشنامه ها توسط پینتو و مارکاوسکایت تدوین گردیده و روایی و پایایی آن تایید شد، در حالی که پرسشنامه دوم از چارچوب مرجع جهانی مهارت های سواد دیجیتال گرفته شده است. شرکت کنندگان از میان گروه های مورد مطالعه با شیوه نمونه گیری خوشه ای طبقه ای گزیده شدند و از مجموع 1700 دانشجومعلم در دو پردیس دانشگاه فرهنگیان زنجان (الزهرا و شهید بهشتی)، 313 دانشجومعلم به عنوان نمونه انتخاب شدند که طبق جدول مورگان کفایت لازم برای نمایندگی جامعه مذکور را دارد. داده های نظرسنجی با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی (CFA) برای بررسی رابطه بین متغیرهای نهفته تجزیه و تحلیل شد. برای ارزیابی چارچوب پیشنهادی از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) نیز استفاده شده است.یافته ها: نتایج تحلیل CFA و SEM نشان داد که ادراک دانشجومعلمان از سواد اطلاعاتی، تأثیر مستقیم و مثبتی بر درک آنها از سواد دیجیتال دارد. همچنین یافته ها نشان داد که سواد اطلاعاتی دانشجومعلمان تأثیر مستقیم و مثبتی بر اعتماد به نفس آن ها در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای تدریس دارد (خودکارآمدی). علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که سواد دیجیتال ادراک شده دانشجومعلمان نیز تأثیر مستقیم و مثبتی بر اعتماد به نفس آن ها در بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای تدریس دارد. با این حال، در مقایسه با سواد دیجیتال ادراک شده، سواد اطلاعاتی ادراک شده تأثیر قوی تری بر خودکارآمدی ICT دانشجومعلمان در هنگام تدریس دارد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه اهمیت اولویت دهی دانشجومعلمان به توسعه مهارت های سواد اطلاعاتی و همچنین مهارت های سواد دیجیتال را نشان می دهد، زیرا ارتباط تنگاتنگی با خودکارآمدی بالاتر در فناوری اطلاعات و ارتباطات در میان دانشجو معلمان در حین تدریس دارند. . همچنین نیاز به آموزش معلمان و برنامه های توسعه حرفه ای با تمرکز بر افزایش سواد اطلاعاتی و سواد دیجیتال را متذکر می گردد؛ زیرا این سوادها پتانسیل بهبود خودکارآمدی ICT دانشجومعلمان را در تدریس و استفاده بیشتر از فناوری اطلاعات و ارتباطات در محیط های آموزشی دارند.