نشریه پرستاری ایران
سال:1402 | دوره:36 | شماره:142 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف یکی از چالش ­های برنامه ریزی دقیق و کلان برای آینده عدم قطعیت نهفته در آینده و تغییرات سریع در حوزه ­های مختلف در سلامت است. ابزار قدرتمندی که محیط های رقابتی آینده را حدس می زند، سناریو است. پژوهش حاضر با هدف سناریونگاری آینده آموزش پرستاری ایران صورت گرفت. روش بررسی این پژوهش اکتشافی در سال 1401 انجام شد. در مرحله اول با استفاده از فراترکیب، مصاحبه و روش دلفی پیشران ها و روندهای آموزش پرستاری شناسائی شدند. سپس با استفاده از پانل خبرگان میزان تأثیرپذیری و عدم قطعیت روندهای شناسائی شده امتیازبندی شدند. در مرحله بعد با استفاده از نمودارهای تأثیر/عدم قطعیت، محورهای کلیدی برای نگارش سناریو مشخص شدند. سناریوها توسط نرم افزار سناریوویزارد نسخه 4/11 طراحی و راهبردها ارائه شدند. یافته ها خبرگان در 6 پیشران و 31 روند به توافق رسیدند. سناریو با 5 عدم قطعیت کلیدی در 3 فرض خوش بینانه، بینابین و بدبینانه طراحی شد. باتوجه به وسعت ماتریس و ابعاد آن به اندازه (15×15) چهار سناریوی مسئله محور، اخلاق مدار، حفظ وضع موجود و سیستم آموزشی بسته گزارش شدند. اعتبار سناریوها از 4 منظر امکان پذیری، سازگاری درونی، سودمندی و تمایز بررسی شدند. نتیجه گیری هریک از 4 سناریوی طراحی شده در این پژوهش بالقوه توان تحقق دارند، اما اینکه کدامیک روی دهد، به برنامه ریزی های امروز بستگی دارد. استفاده از روش های آینده نگاری مثل سناریو در نظام سلامت ایران می تواند به منزله سیستم هشداردهنده ای برای آگاهی از فرصت ها و تهدیدهای پیش از بحران باشد.

زمینه و هدف بستری کودک در بخش مراقبت ویژه کودکان پیامدهای مختلف جسمی، روانی و اجتماعی، افزایش استرس و کاهش خودکارآمدی را برای والدین درپی دارد. حمایت از خودکارآمدی والدین گامی برای اطمینان از اجرای موفقیت آمیز برنامه های مراقبتی در شرایط دشوار است. بنابراین ارائه مداخلات مناسب به منظور کاهش اضطراب و استرس و ارتقای خودکارآمدی والدین ضروری است. اگرچه آموزش و مراقبت مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی در حیطه سلامت در بیماران متعددی مورد استفاده قرار گرفته است، اما مطالعات درمورد استفاده از این فناوری در مراقبین و به ویژه در بخش مراقبت ویژه کودکان محدود است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مداخله آموزش مجازی مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی بر اضطراب و خودکارآمدی مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان انجام شد. روش بررسی در این مطالعه نیمه آزمایشی، 60 نفر از مادران دارای کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان شهرکرد در دو گروه مداخله آموزش مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی و کنترل وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به روش دردسترس و در بازه زمانی اردیبهشت تا شهریور سال 1401 انجام شد. گروه آزمایش طی 4 روز و هر روز 1 جلسه 60 دقیقه ای توسط پژوهشگر تحت آموزش مجازی (پرسش و پاسخ، ارائه محتوی) قرار گرفتند. داده ها توسط پرسش نامه اضطراب استاندارد اشپیلبرگر و ابزار خودکارآمدی عمومی شوارتزر و جروسلم جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها میانگین نمره خودکارآمدی مادران گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به قبل از مداخله افزایش یافت (به ترتیب قبل 4/01±19/60و بعد 5/13±21/87، P<0/001)، اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (به ترتیب قبل 4/23±18/53 و بعد 5/40±19/30، P=0/393). در گروه آزمایش میانگین نمره اضطراب مادران به طور معناداری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت (به ترتیب قبل 5/52±47/33 و بعد 5/27±43/63، P=0/001)، اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (به ترتیب قبل 6/88±48/30 و بعد 9/02±46/43، P=0/131). میانگین نمره اضطراب آشکار مادران قبل از مداخله، بعد از مداخله و همچنین تغییرات قبل و بعد از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری نداشته است (P>0/05). نتیجه گیری پرستاران به عنوان عضو مهم تیم سلامت و باتوجه به نقش کلیدی آنان در ارتقای سلامت والدین می توانند با استفاده از اقدامات دیگری علاوه بر آموزش مجازی به کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی والدین کمک کنند که در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتر است.

زمینه و هدف با شیوع کووید-19، پژوهش حاضر با هدف تعیین ترس از کووید 19 در سالمندان مبتلا به سرطان تازه تشخیص داده شده در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی استان البرز در سال 1400 انجام شد. روش بررسی در این مطالعه طولی، 174 نفر سالمند مبتلا به سرطان در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی البرز به صورت مستمر نمونه گیری شدند. برای جمع آوری داده ها از اطلاعات جمعیت شناختی، آزمون کوتاه شناختی و پرسش نامه ترس از کووید-19 استفاده شد که در سه مقطع زمانی بدو تشخیص، 1 ماه بعد و 2 ماه بعد ( از مرداد 1400 تا آبان ماه 1400) بود. اطلاعات مربوط به پرسش نامه ها بعد از کدگذاری با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 22 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها ترس از کووید-19 در بدو تشخیص در سطح متوسط با میانگین 4/74±17/69 و در مرحله دوم (1 ماه بعد) 4/09±14/26 و در مرحله سوم (2 ماه بعد از تشخیص) 4/13±11/81 به ترتیب به دست آمد. تحلیل واریانس با اندازه های تکراری نشان داد ترس از کووید-19 با وضعیت تأهل (0/049=P)، بیماری زمینه ای (0/014=P) و درجه درک سالمند از سلامتی خود (0/400=P) ارتباط معنادار آماری داشته است. نتیجه گیری تنش و استرس و ترس احتمالاً می تواند روند درمان و جلسات شیمی درمانی را مخدوش سازد، بنابراین پیشنهاد می شود در زمان همه گیری، انجام مداخلات جهت ارتقاء سلامت روان سالمندان مبتلا به سرطان، برنامه ریزی شود.

زمینه و هدف رفتارهای مراقبتی، پایه و اساس کار پرستاری است و اصول نظری پرستاری بر مبنای درک از مراقبت و رفتارهای مراقبتی استوار است. از طرفی خودشفقتی، توانایی مهربانی با خود است و می تواند یک منبع قدرتمند و یک پایه و اصل برای مراقبت خوب از دیگران باشد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه خود شفقتی و رفتارهای مراقبتی پرستاران در همه گیری کووید-19 است. روش بررسی این پژوهش مقطعی تحلیلی با مشارکت 124 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران از ابتدای فروردین ماه تا پایان اردیبهشت ماه سال 1401 انجام شد. نمونه ها به صورت دردسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و شغلی، پرسش نامه خودارزیابی رفتار مراقبتی پرستاران ولف و پرسش نامه خودشفقتی نف انجام شد. تکمیل پرسش نامه ها به شیوه خودگزارشی بود. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 با آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون من ویتنی، آزمون کروسکال والیس و روش رگرسیون خطی تجزیه وتحلیل آماری شدند. یافته ها میانگین و انحراف معیار کل رفتارهای مراقبتی برابر با 7/76±82/06 بود که نشان داد پرستاران رفتار های مراقبتی را با نمره نسبتاً بالایی ارزیابی کردند. میانگین و انحراف معیار کل خود شفقتی برابر با 12/73±79/47 بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد ارتباط بین خود شفقتی و رفتار مراقبتی در جهت مثبت و معنادار است (P<0/05). همچنین با استفاده از روش رگرسیون خطی، ارتباط خطی معنادار و مستقیم بین دو متغیر وجود دارد. نتیجه گیری طبق یافته ها خود شفقتی با رفتار های مراقبتی ارتباط دارد. بدین معنا که با افزایش خودشفقتی، رفتارهای مراقبتی نیز بهبود می یابد. پیشنهاد می شود از طریق آموزش خود شفقتی و مهارت های مراقبت از خود، یعنی تمایل به مهربانی و درک خود، احساس ارتباط متقابل با افراد دیگر و داشتن آگاهی ذهنی نسبت به تجربیات منفی، باعث بهبود کیفیت رفتار های مراقبتی پرستاران شد.

زمینه و هدف سرطان پستان به دلیل تأثیر بر ارکان خانواده و روابط زناشویی یکی از مهم ترین چالش های عرصه بهداشتی می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه عملکرد و دیسترس جنسی در زنان مبتلا و غیرمبتلا به سرطان پستان در شهر زنجان (1396-1397) انجام شد. روش بررسی در این مطالعه مقطعی تحلیلی 150 زن مبتلا و غیرمبتلا، متأهل ازنظر عملکرد و دیسترس جنسی که به کلینیک خیریه مهرانه واقع در شهر زنجان مراجعه کرده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. معیار ورود در این مطالعه در گروه مبتلایان به سرطان پستان فعال بودن ازنظر جنسی، متأهل بودن، سن 20 تا 50 سال، مبتلا نبودن به سایر سرطان ها و کسب نمره بالاتر از 11 از پرسش نامه دیسترس جنسی بود. داده ها به روش دردسترس با استفاده از پرسش نامه های جمعیت شناختی، دیسترس جنسی و شاخص عملکرد جنسی زنان جمع آوری شدند. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 20و با استفاده از آزمون من ویتنی و تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شدند. یافته ها میانگین و انحراف معیار سن در گروه مبتلا 6/53±36/49 و در گروه غیرمبتلا 0/73±36 سال بود. یافته ها نشان داد که میانگین نمره شاخص عملکرد جنسی در تمام حیطه ها در گروه مبتلا به سرطان پستان از گروه کنترل پایین تر بود، اما این ارتباط تنها در بعد میل جنسی ازنظر آماری معنا دار بود (0/003=P). ازنظر شاخص دیسترس جنسی، میانگین نمره زنان غیرمبتلا پایین تر از زنان مبتلا به سرطان پستان بود، اگرچه این ارتباط ازنظر آماری معنا دار نبود (0/05 نتیجه گیری میل جنسی تنها متغیری بود که از بین شاخص های عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان پایین تر از زنان غیرمبتلا بود، به طوری که زنان مبتلا ازنظر دیسترس جنسی و سایر شاخص های عملکرد جنسی هیچ تفاوتی با زنان غیرمبتلا نداشتند. بنابراین، به نظر می رسد مشکلات جنسی زنان مبتلا به سرطان پستان نیازمند در نظر گرفتن توجهات و حمایت های کافی و ارائه راهکارهای مشاوره ای و درمانی ازنظر شاخص عملکرد جنسی باشد.

زمینه و هدف مراقبت پرستاری ایمن به معنی کاربرد دانش و مهارت توسط پرستاران در راستای تأمین مراقبت باکیفیت است و به عنوان یکی از اهداف بهداشتی در بخش مراقبت ویژه مطرح است. احساس مورد حمایت واقع شدن از سوی سازمان توسط پرستاران که نقش کلیدی در رسیدن به این هدف دارند، می تواند با رضایت شغلی، بهبود عملکرد و رضایت مددجویان همراه باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط حمایت سازمانی درک شده با مراقبت پرستاری ایمن در بیمارستان های دولتی شهر تبریز انجام شد. روش بررسی این مطالعه، مقطعی و از نوع توصیفی همبستگی است که ارتباط بین دو متغیر حمایت سازمانی درک شده و مراقبت پرستاری ایمن را در 200 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1400-1401 به روش نمونه گیری سهمیه ای مورد بررسی قرار داد. از پرسش نامه های روا و پایاشده حمایت سازمانی درک شده ایزنبرگر و مراقبت پرستاری ایمن رشوند جهت گردآوری داده ها استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 در دو بخش آمار توصیفی (فراوانی و درصد و میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسن) انجام شد. یافته ها میانگین نمره حمایت سازمانی درک شده 9/57±23/20 به دست آمد که از میانه نمره ابزار، پایین تر بود. مراقبت پرستاری ایمن با میانگین نمره 34/1±322/89 در سطح مطلوب ارزیابی شد. درنهایت حمایت سازمانی درک شده با مراقبت پرستاری ایمن و هیچ کدام از ابعاد آن همبستگی معنا دار آماری نداشت (0/05 نتیجه گیری با وجود حمایت سازمانی نامطلوب از پرستاران، مراقبت پرستاری ایمن در حد مطلوب بود. این در حالی است که بین حمایت سازمانی درک شده و مراقبت پرستاری ایمن هیچ گونه ارتباط آماری معنا داری مشاهده نشد. این یافته احتمالاً به دلیل حاکم بودن قوانین و باور های حرفه ای در کار پرستاران است که باعث شد با وجود درک حمایت سازمانی پایین، مراقبت ارائه شده همچنان ایمن باشد.

زمینه و هدف ارائه دهندگان مراقبت سلامتی به عنوان یکی از اعضای تیم بحران، ارائه خدمات به مادر و نوزاد را در شرایط بحرانی بر عهده دارند. هدف از این مطالعه تعیین نیازهای آموزشی ارائه دهندگان مراقبت سلامتی برای مراقبت از مادران و نوزادان در بلایا بود. روش بررسی این تحقیق، یک مطالعه مقطعی بود که در سال 1396 انجام شد. تعداد 208 نفر از ارائه دهندگان خدمات مراقبت شامل پرستار، بهیار و ماما در 9 بیمارستان نیروهای مسلح در سطح شهر تهران با روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری، محتوا و سازه پرسش نامه قابل قبول بود. در بررسی پایایی، آلفای کرونباخ 0/94 محاسبه شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه 16تجزیه وتحلیل شد. یافته ها متوسط نیاز آموزشی ارائه دهندگان مراقبت سلامت، به ترتیب در حیطه های مدیریت خشونت جنسی 0/01±4/30 و مدیریت اطلاعات 0/01±4/28 بیش از میانگین سایر حیطه ها و در سطح نیاز آموزشی زیاد قرار گرفت. در حیطه مراقبت های بعد از زایمان در نوزادان (0/4±2/19) و پاسخ گویی (0/55±2/47) کمترین نیاز آموزشی اعلام شد. درمجموع نیازهای آموزشی ارائه دهندگان مراقبت سلامت نیروهای مسلح برای ارائه خدمات به مادر و نوزاد در بلایا در حد زیاد ارزیابی شد (0/43±3/3). نتیجه گیری آمادگی ارائه دهندگان مراقبت سلامت برای ارائه مراقبت به مادران و نوزادان در شرایط بلایا کم بوده و نیازمند توجه بیشتری است. پیشنهاد می شود تدوین و بازنگری برنامه های آموزشی دانشگاهی و اجرای برنامه های آموزش مداوم براساس نتایج نیازهای آموزشی به دست آمده و درخصوص حیطه های پیشنهادشده مخصوصاً مدیریت خشونت جنسی و مدیریت اطلاعات به صورت منظم، دوره ای و مستمر در دستور کار قرار گیرد.

زمینه و هدف مشکلات متعدد کودکان مبتلا به بیماری های سرشتی قلبی و بار مراقبتی آن ها سبب افت کیفیت زندگی والدین به ویژه مادران می شود و تبعیت از درمان پس از ترخیص از بیمارستان را می طلبد. باتوجه به مشکلات متعددی که در بحث آموزش به بیماران وجود دارد، شناسایی راهکارهای مؤثر برای ارائه برنامه آموزشی مراقبت در منزل ضروری است. باتوجه به گسترش روزافزون تکنولوژی و همه گیر شدن تلفن های همراه، به نظر می رسد برنامه کاربردی تلفن همراه به عنوان یک روش آموزشی نوین یکی از راهکارهای مؤثر در ارتقای کیفیت آموزش ها باشد. روش بررسی مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور دارای گروه کنترل می باشد که بر روی مادران کودکان مبتلا به بیماری های سرشتی قلبی که به مرکز طبی کودکان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران جهت انجام عمل جراحی مراجعه خواهند کرد، انجام خواهد شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسش نامه کیفیت زندگی SF-36 و پرسش نامه تبعیت از درمان مدانلو و همکاران است. جمع آوری اطلاعات قبل و 1 ماه بعد از مداخله انجام خواهد شد. داده های گردآوری شده با آزمون های آماری پارامتریک یا نان پارامتریک از جمله تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر، تست دقیق فیشر و من ویتنی تحلیل خواهند شد. یافته ها نتایج این مطالعه اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر برنامه کاربردی تلفن همراه را بر بهبود کیفیت زندگی و تبعیت از درمان مادران کودکان مبتلا به بیماری سرشتی قلبی مشخص خواهد کرد. نتیجه گیری این مقاله، پروتکل یک مطالعه است که تأثیر آموزش مراقبت در منزل پس از جراحی در بستر برنامه کاربردی تلفن همراه را بر کیفیت زندگی و تبعیت از درمان مادران بررسی می کند. نتایج این گونه مطالعات می تواند به شناسایی روش های سریع تر و مؤثرتر برای آموزش به بیمار کمک کند.