هدف از این پژوهش، دستیابی به دیدگاهی جامع از کاربردها، اهداف و نتایج، گونهشناسی و علل شکلگیری هر یک از رویکردهای نوین خط مشیگذاری انطباقی، شبکههای خط مشیگذاری و خط مشی گذاری نوآورانه(اشاعه خطمشی نوآورانه) از طریق مرور ادبیات میباشد. پس از معرفی فرآیند مرحلهای یا چرخه خط مشیگذاری عمومی، انتقادات بسیار شدیدی نسبت به این رویکرد وارد شد و در سال های اخیر، رویکردهای نوینی از جمله اشاعه نوآوری، خط مشیگذاری انطباقی و شبکه خط مشیگذاری برای پوشش خلاءهای رویکرد مرحلهای، مطرح شدهاند. این پژوهش از طریق انجام یک مرور ساختاریافته با بررسی 181 مقاله شامل 75 مقاله با موضوع رویکرد انطباقی، 57 مقاله با رویکرد شبکه ای و 49 مقاله با رویکرد نوآوری، نشان میدهد که این رویکردها دارای کاربردها، اهداف و حوزه های خاص می باشند و بنا به دلایل اقتضائی مختلف شکل گرفتهاند. بنابراین هیچ یک از این رویکردها، قادر نیستند به عنوان جایگزینی کامل برای رویکرد مرحله مورد استفاده قرار بگیرند و در استفاده از این رویکردها باید به شرایط اقتضائی شامل اهداف و نتایج حاصل از بکارگیری رویکرد، حوزه های بکارگیری رویکرد و کاربردهای آن توجه شود.