1مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین مدت بقای بیماران مبتلا به کووید-19 با استفاده از مدلهای پارامتری در حضور متغیر شکنندگی انجام شد. روش بررسی: داده های این پژوهش متعلق به یک مطالعه کوهورت آینده نگر از کلیه بیماران مبتلا به کووید-19 در شهرستان فریدون شهر است. با انجام آزمایش PCR بر 2269 روی فرد مشکوک به بیماری کووید-19؛ 880 بیمار قطعی، با روش سرشماری وارد مطالعه شدند. از زمان شروع علائم بیماری تا زمان مرگ بیماران به علت کووید-19 به عنوان متغیر پاسخ، در نظر گرفته شد. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS (نسخه 16) و R (نسخه 4. 3. 2) در سطح خطای 0/05 صورت گرفت. برازش دادهها با مدل های پارامتری بقا (با در نظر گرفتن توزیع گاما برای متغیر شکنندگی و با استفاده از معیار آکائیکه) انجام گردید. نتایج: بر اساس نتایج رگرسیون چندگانه، خطر مرگ در بیماران دارای سابقه بیماری قلبی 4/9 برابر افراد فاقد بیماری قلبی بود (CI 95% for HR=2. 21-10. 98، HR=4. 9). میزان مرگ در بیمارانی که نیاز به بستری داشتند 4/2 برابر موارد سرپایی بود (HR=4. 2, CI=1. 74-10. 24). همچنین افزایش سن ابتلا با نرخ مرگ و میر رابطۀ مستقیم و معنی دار نشان داد ( CI=1. 02-1. 08، HR=1. 05). با ورود متغیر شکنندگی به مدل، متغیر ابتلا به بیماری زمینه ای (قلبی عروقی) به عنوان یک فاکتور بسیار مهم در بقای بیماران شناخته گردید. در این بررسی و با توجه به ملاک آکائیکه مدل لگ نرمال برازش بهتری برای تحلیل بقای دادههای کووید-19 نشان داد. نتیجه گیری: با استفاده از متغیر شکنندگی در مدل های بقای بیماران مبتلا به کووید-19، می توان عوامل مؤثر بر مرگ و میر بیماران را شناسایی نمود که در مدل های رایج، شناخت این عوامل خطر، در بسیاری از مواقع غیر ممکن است.