مجله دانشکده پزشکی
سال:1402 | دوره:81 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

1تالاسمی نوعی بیماری ارثی اتوزومال مغلوب است که به علت کاهش سنتز زنجیره های گلوبینی هموگلوبین رخ می دهد. در بتاتالاسمی تجمع زنجیره های α4 در پیش سازهای اریتروییدی به دنبال عدم تولید زنجیره بتا، منجر به خونسازی غیرموثر (عدم تعادل بین تکثیر و تمایز در پیش سازهای اریتروییدی مغزاستخوان) و در نهایت علایم بالینی ازجمله تاخیر و اختلال در بلوغ جسمی و جنسی، مشکلات قلبی، بدشکلی های استخوانی و هپاتواسپلنومگالی می شود. از محدودیت های درمان های رایج کنونی مانند ترانسفیوژن، شلاته کننده های آهن و پیوند آلوژن هماتوپوئیتیک استم سل می توان به گرانباری آهن، نبود اهداکننده سازگار و بروز بیماری پیوند علیه میزبان اشاره کرد. در ژن درمانی بیان مداوم زنجیره بتاگلوبین در سلول های بنیادی خود بیمار القا می شود. ایده ژن درمانی از اوایل سال 1970 مطرح شد و هدف از این روش درمانی، بیان ژن معیوب در سلول هدف است به صورتی که بتواند علایم بیماری را کاهش دهد یا به طورکلی رفع کند. برای ژن درمانی دو ویکرد کلی وجود دارد: روش Integrating که در این حالت ژن موردنظر به وسیله وکتور به داخل ژنوم سلول هدف الحاق می شود و بیان مادام العمر آن را به دنبال دارد و دیگری روش         Non integrating است که ژن موردنظر بدون جای گیری در ژنوم سلول هدف و به صورت سیتوپلاسمی بیان ژن را ممکن می سازد. ژن درمانی بتاتالاسمی در سال 2022 از طرف سازمان غذا و دارو، برای بیماران 12 سال به بالا که فنوتیپ Non β0/β0 دارند تاییدیه گرفته است، به نظر می رسد که این روش درمانی برای بیماران بتاتالاسمی وابسته به ترانسفیوژن خون، روش درمانی قطعی باشد.

1بیماری کووید-19 در سطح جهان گسترده شده و منجر به میزان قابل ملاحظه ای از موارد ابتلا و مرگ ومیر در دنیا شده است. کووید-19 عمدتا به عنوان یک بیماری تنفسی در نظر گرفته می شود، با این حال از آنجایی که کروناویروس سندرم حاد تنفسی 2 (SARS-CoV-2) می تواند از طریق گیرنده خود یعنی آنزیم مبدل آنژیوتانسین-2 که به فراوانی در کلیه ها حضور دارد، وارد سلول های کلیوی شود، کلیه ها نیز ممکن است به عنوان یکی از اهداف مهم عفونت کروناویروسی در نظر گرفته شوند. پیگیری و تحت نظر قرار دادن بیماران مبتلا به کووید-19 از لحاظ بروز آسیب های کلیوی حایز اهمیت می باشد و اقدامات درمانی به موقع باعث حصول نتایج بالینی بهتر خواهند شد. آسیب کلیوی القا شده توسط SARS-CoV-2 چندعلیتی می باشد. این ویروس مستقیما قادر است تا سلول های توبولار پروگزیمال و پودوسیت های کلیوی را آلوده کرده و براساس مسیر آنزیم مبدل آنژیوتانسین-2 می تواند منجر به نکروز حاد توبولار، ترشح پروتیین در داخل کپسول بومن، گلومرولوپاتی و آسیب میتوکندریایی شود. از تنظیم خارج شدن پاسخ های ایمنی ناشی از کروناویروس که شامل طوفان سایتوکینی، سندرم فعال سازی ماکروفاژ و لنفوپنی می باشد نیز از دیگر عوامل ایجاد آسیب حاد کلیوی محسوب می شوند. همچنین برهم کنش بین ارگان های بدن، اختلال در عملکرد اندوتلیال، افزایش فعالیت انعقادی، رابدومیولیز و سپسیس نیز از مکانیسم های بالقوه دیگر در ایجاد آسیب حاد کلیوی می باشند. نوشتار حاضر به بررسی نقش هر کدام از عوامل فوق در بروز آسیب حاد کلیوی در بیماران مبتلا به کروناویروس می پردازد.

1زمینه و هدف: سرطان کولورکتال علت مهم مرگ ومیر در جهان است. در طبقه بندی رایج، بسیاری از رفتارهای بیولوژیک تعیین کننده در تومورهای با مرحله مشابه مشخص نمی شوند. تعیین میزان خطر در Stage پایین حیاتی است، چراکه این بیماران در صورتی که فاکتورهای مرتبط با پروگنوز مانند Vascular invasion (VI)، Perineural invasion (PI) و Serosal involvement (SI) را داشته باشند کموتراپی ادجوانت می شوند، با این وجود ارزیابی این فاکتورها در نمونه های کولورکتال هنوز دارای ضعف می باشد. روش بررسی: در مطالعه Cross-sectional حاضر، فاکتورهای VI، PI و SI در 180 بیمار مبتلا به سرطان کواورکتال، براساس گزارش های اولیه پاتولوژی، بازبینی اسلایدهای پاتولوژی با در نظر گرفتن سرنخ های مورفولوژیک Orphan artery و Protruding tongue و همچنین رنگ آمیزی الاستین ارزیابی شدند. همچنین Stage، pT و گرید تومور نیز ثبت شدند آنالیز داده ها با استفاده از Fisher’s exact test و SPSS software, version 26 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) انجام شد. ارزش 05/0P< معنادار است. یافته ها: موارد مثبت VI در بازبینی مجدد با توجه به نشانه های مورفولوژی و همچنین پس از رنگ آمیزی الاستین به طور معناداری بیشتر از گزارش های اولیه پاتولوژی بود (05/0P<)، اما از نظر (118/0P=)PI و (00/1P=)SI تفاوت معناداری مشاهده نشد. افزون براین، تفاوت معناداری بین VI، PI و SI براساس Stage، pT و گرید تومور دیده شد (05/0P<). نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تشخیص VI در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال، توجه به سرنخ های مورفولوژیک و استفاده از رنگ آمیزی الاستین در نمونه های روتین سرجیکال پاتولوژی توصیه می شود

1زمینه و هدف: تشنج ناشی از تب شایعترین علت تشنج در کودکان زیر پنج سال محسوب می شود. این در حالی است که عفونت های دستگاه عصبی مرکزی به عنوان یک تشخیص افتراقی مهم تشنج ناشی از تب مطرح است. به غیر از عفونت ها، شاخص های CSF تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله علت، نوع و مدت تشنج قرار دارند. این مطالعه برای تعیین شاخص های CSF شامل گلبول های سفید (WBC)، تعداد سلول های پلی مورفونکلئر (PMN) و سطوح پروتیین و گلوکز در CFS کودکان مبتلا به تشنج ناشی از تب طراحی شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی است که به بررسی نتایج تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی (CSF) در 56 کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب بستری در بیمارستان امام سجاد یاسوج در بازه زمانی اسفند 1391 تا 1392، می پردازد. در مطالعه حاضر به بررسی تجزیه و تحلیل CSF در کودکان با تشخیص تب ناشی از تشنج پرداخته شد. یافته ها: 56 کودک با تشخیص تب ناشی از تشنج با میانگین سنی 14±4/21 ماه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در 7/10% تعداد WBC بیش از پنج بود. براساس نتایج این مطالعه 1/57% از مقادیر پروتیین به دست آمده در طیف نرمال یعنی بین 20 تا mg/dl 50 قرار داشت. این در حالی است که درصد قابل توجهی (3/39%) پروتیین مایع CSF زیر mg/dl 20 بود. میزان گلوکز در مایع CSF در 1/91% از بیماران مطالعه در محدوده نرمال بود. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه تب ناشی از تشنج ممکن است با سطح پایین پروتیین در CSF همراه باشد. هر چند که با توجه به حجم محدود نمونه در مطالعه ما مطالعات مشابه با حجم نمونه بالاتر قابل توصیه است

1زمینه و هدف: آسیب طناب نخاعی به دنبال تروما از جمله وقایع فاجعه بار محسوب می شود که میزان بروز آن، نسبت به دهه های گذشته در حال رشد بوده است. در مطالعه حاضر بیماران دارای شکستگی های توراسیک و لومبار در دو بازه زمانی کمتر و بیشتر از 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفتند. روش بررسی: مطالعه از نوع مقطعی زمانی بوده و بر روی بیماران دارای شکستگی توراکولومبار و توراسیک مراجعه کننده به بیمارستان گلستان اهواز در بازه زمانی خرداد 1398 تا دی 1400 انجام شد. شش ماه پس از جراحی، جهت ارزیابی اندام های تحتانی از تست های برداشتن جسم کوچک با انگشتان پا و دنبال کردن مسیر مستطیل استفاده شد. فورس عضلات پروگزیمال فوقانی و تحتانی نیز برای ارزیابی حرکات Motor gross بررسی شدند. یافته ها: 160 بیمار شامل 133 مرد (1/83%) و 27 زن (9/16%) با میانگین سنی 12±36 سال وارد مطالعه شدند. شایعترین محل شکستگی در ناحیه لومبار (1/53%) و پس از آن به ترتیب در ناحیه توراسیک (1/43%) و شکستگی هر دو ناحیه (8/3%) دیده شد. بیشترین مهره اسیب دیده مهره L1 (5/27%) و T12 (8/18%) بوده اند. شش ماه پس از جراحی، بیماران با جراحی زیر 24 ساعت به طرز معناداری دارای بهبودی بالاتری در برداشتن جسم کوچک با انگشت پا، توانایی دنبال کردن مستطیل و میزان بهبودی (امتیاز 5) بوده اند (05/0>P). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که انجام Decompression زیر 24 ساعت در بیماران دچار TSCI، با بهبود چشمگیر حرکات ظریف تحتانی همراه می باشد

1زمینه و هدف: گلودرد پس از عمل، دومین علت شایع عارضه در ریکاوری است و تاکنون طیف وسیعی از رویکردها برای پیشگیری و درمان آن مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات غرغره سولفات منیزیم و کتامین بر بروز گلودرد پس از عمل لامینکتومی انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، از خرداد 1400 لغایت دی 1401 در بیمارستان شهدای تجریش تهران، 69 بیمار کاندید لامینکتومی به طور تصادفی به سه گروه کتامین، منیزیم و کنترل تخصیص یافتند. گروه سولفات منیزیم (mg/kg 30) و گروه کتامین (mg/kg 5/0) هر کدام در ml 30 سرم دکستروز 5% و گروه کنترل (ml 30 دکستروز 5%) 15 دقیقه پیش از القای بیهوشی غرغره شد. پروتکل های استاندارد بیهوشی مشابه برای همه بیماران اعمال شد. در ریکاوری پس از صفر، دو، چهار و 24 ساعت، گلودرد با استفاده از مقیاس بینایی آنالوگ ارزیابی شد. یافته ها: بررسی بروز گلودرد به عنوان پیامد اصلی این مطالعه نشان داد که بروز گلودرد در گروه منیزیم کمتر از کتامین بود. مقایسه سه گروه در زمان های ورود به ریکاوری و دو، چهار و 24 ساعت پس از عمل نشان داد که تفاوت سه گروه از نظر بروز گلودرد معنادار است. همچنین تفاوت بروز گلودرد درون هر گروه در چهار زمان مذکور در هر سه گروه از نظر آماری معنادار بود (001/0P=). نتیجه گیری: اثر پیشگیرانۀ «غرغره سولفات منیزیم» بر گلودرد پس از عمل لامینکتومی در مقایسه با غرغره «کتامین» یا «دارونما» به مراتب بهتر می باشد

1زمینه و هدف: امروزه سلامت مادران و نوزادان در نظام های سلامت اهمیت ویژه ای دارد. تاکنون مداخلات مختلفی در راستای ارتقای سلامت مادران باردار اجرا شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر زایمان بی درد با استفاده از گاز انتونوکس با بی دردی اسپاینال مخدر سوفنتانیل بر آنالیز گازهای شریانی بندناف و آپگار نوزادان بستری انجام شده است. روش بررسی: مطالعه کاربردی حاضر به صورت کارآزمایی بالینی در بین 800 مورد از زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان شهید اکبرآبادی از تاریخ اردیبهشت 1399 الی بهمن 1400 انجام شد. مادران در دو گروه بی حسی اسپاینال و گروه دریافت کننده گاز انتونوکس تقسیم شدند. به منظور اندازه گیری اثربخشی، نمرات آپگار در دقیقه یک و پنج در کنار پارامترهای BE، HCO3، وPCO2  مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمره آپگار دقیقه یک و پنج در گروه مادران دریافت کننده گاز انتونوکس به ترتیب 9/9 و 6/8 به دست آمد. همچنین، میانگین نمره آپگار دقیقه یک و پنج در گروه مادران با بی حسی اسپاینال به ترتیب 8/9 و 2/8 به دست آمد. نتایج حاصل از تحلیل و مقایسه پارامترهای حاصل از گازهای شریانی بندناف نوزادان در بین هر دو گروه مادران تفاوت معنی داری نداشت. همچنین، تفاوت معناداری در نمره های آپگار در بین هر دو گروه مادران یافت نشد. نتیجه گیری: هیچگونه تفاوت معنا داری بین اثربخشی استفاده از گاز انتونوکس با بی دردی اسپاینال در زایمان بی درد مادران وجود ندارد، بنابراین در نظرگرفتن هزینه هرکدام از مداخلات در کنار اثر آنها ممکن است باعث ایجاد تفاوت در دو مداخله شود و یکی از مداخلات نسبت به دیگری اگرچه اثر بالینی تشخیصی یکسان داشته باشد، اما هزینه کمتر ایجاد نماید و از دید نظام سلامت ارجح شود

1زمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی، تعیین رابطه سطح سرمی چربی مادران باردار و وزن موقع تولد جنین انجام شد. روش بررسی: پژوهش توصیفی-مقطعی حاضر از فروردین تا اسفند 1398 روی 170 زن باردار مراجعه کننده به درمانگاه های دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد و متغیرهای مورد نظر در طول بارداری (سن، BMI، وزن و دفعات حاملگی و میزان افزایش وزن در بارداری و پروفایل لیپید و قندخون) اندازه گیری گردید و نتایج با استفاده از SPSS software, version 20 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) تحلیل گردید. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که سطح خونی تری گلیسیرید و کلسترول با وزن موقع تولد نوزاد ارتباط دارند. با افزایش تعداد دفعات حاملگی (001/0 P=) و افزایش تعداد نوزاد زنده (001/0 P=) وزن موقع تولد نوزاد افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که با افزایش کلسترول و تری گلیسیرید خون مادر باردار، وزن موقع تولد نوزاد افزایش می یابد. همچنین افزایش HDL و LDL خون مادر باردار باعث افزایش وزن موقع تولد نوزاد نمی شود. پیشنهاد می شود مطالعه با حجم نمونه بزرگ تر جهت بررسی همه فاکتورهای موثر در وزن نوزاد انجام شود

1زمینه و هدف: طحال فرعی در بیشتر بیماران به اندازه یک ندول کوچک می باشد. در بیمارانی که تحت اسپلنکتومی قرار گرفته اند، ممکن است دچار هایپرتروفی شود. این مقاله به توصیف مورد ناردی از پارگی خودبه خودی طحال فرعی، تقریبا دو دهه پس از اسپلنکتومی پیشین در زمینه تروما می پردازد. پس از جست وجو در دیتابیس های متعدد تاکنون موارد اندک مشابهی گزارش گردیده اند. در هر بیمار شکم حاد با شرح حال اسپلنکتومی پیشین که با توده در محل آناتومیک طحال همراه با شواهد هماتوم ومایع آزاد شکمی در تصویربرداری مراجعه می کند پارگی طحال فرعی باید مدنظر قرارگیرد. معرفی بیمار: آقایی 36 ساله با شرح حال اسپلنکتومی به دلیل تروما در 16 سال قبل، به دلیل درد شدید ناگهانی شکم در بهمن 1400 به اورژانس بیمارستان امام علی (ع) شهر بجنورد ارجاع شدند. با تشخیص پارگی خودبه خودی طحال فرعی براساس معاینات بالینی و یافته های تصویربرداری، جراحی باز و اسپلنکتومی مجدد برای بیمار انجام شد. نتیجه گیری: درهر بیمار شکم حاد در همراهی با توده ساب دیافراگماتیک چپ و شرح حال پیشین اسپلنکتومی، پارگی طحال فرعی باید مدنظر قرار گیرد.

1زمینه و هدف: حضور ضایعات استخوانی تخریب کننده در ناحیه استخوان مندیبل و ماگزیلا در 30% بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما مطرح شده است اما شروع ضایعات استخوانی از ناحیه فک نادر است. معرفی بیمار: خانم 52 ساله با شکایت از تورم دردناک ناحیه چپ صورت که اندازه آن از ماه پیش در حال بزرگ شدن بوده و از شش ماه پیش درناحیه چپ صورت حس پاراستزی داشته اند. بررسی هیستوپاتولوژی و رنگ آمیزی ایمونوهسیتوشیمی CD138 در کنار بررسی ها جامع استخوانی دیگر جهت تایید مالتیپل میلوما برای ایشان انجام شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد در بیمارانی که شروع علایم مالتیپل میلوم در ناحیه فک اتفاق می افتد با توجه به امکان تشخیص زودتر دیسکرازی پروگنوز بیمار امید بخش تر است. بروز ضایعات تخریب کننده استخوانی با تغییرات حسی در ناحیه فک و صورت نادر است و بررسی های دقیق رادیوگرافیک و خونی بیمار در این مرحله می تواند سبب تشخیص زودهنگام مالتیپل میلوما شود.

1سردبیر محترم کارکنان سلامت نقش بسزایی در پایداری، تاب آوری و تقویت نظام سلامت دارند.1 کادر پرستاری بزرگترین گروه شغلی بخش سلامت است و حدود 59% مشاغل بخش سلامت را به خود اختصاص می دهد. کادر پرستاری در جهان در سال 2020 میلادی، 27/9 میلیون نفر بود که 19/3 میلیون نفر آن را پرستاران حرفه ای تشکیل می دادند. بیش از 80% پرستاران جهان در کشورهایی هستند که نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند.2 افزایش تقاضا برای خدمات سلامت، سالمندی پرستاران و افزایش جابجایی پرستاران موجب کمبود پرستار در سراسر جهان شده است. شیوع بیماری کووید-19 نیز این کمبود را تشدید کرده است. در سال 2018 میلادی حدود 5/9 میلیون کمبود پرستار در جهان وجود داشت که حدود 89% این کمبود (5/3 میلیون نفر) مربوط به کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط پایین است. برای رفع کمبود پرستار تا سال 2030 میلادی در همه کشورهای جهان، تعداد کل فارغ التحصیلان پرستاری باید به طور متوسط 8% در سال افزایش یابد و ظرفیت کشورها برای استخدام و حفظ این فارغ التحصیلان بهبود یابد.2 کشورهای توسعه یافته کمبود نیروی پرستاری را با استخدام پرستاران خارجی جبران می کنند که مساله کمبود پرستار در کشورهای در حال توسعه را تشدید می کند. از هر هشت پرستار، یک نفر مهاجر هستند. پرستاران مهاجر 2/%15 کادر پرستاری در کشورهای با درآمد بالا را تشکیل می دهند.2 در مجموع 11/2 میلیون پرستار در سال 2016 میلادی در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی کار می کردند (8/6 پرستار به ازای هر 1000 نفر جمعیت). پرستاران مهاجر به طور قابل توجهی به افزایش تعداد پرستاران این کشورها کمک کردند. به ترتیب 5، 7، 11، 15 و 45% پرستاران مهاجر این کشورها در ایالات متحده، آلمان، انگلستان، استرالیا و کانادا کار می کنند.3 مهاجرت پرستار انتقال داوطلبانه پرستار از یک ایستگاه کاری در کشوری به ایستگاه کاری دیگر در کشور دیگر به منظور جستجوی شرایط کاری متفاوت است. مهاجرت پرستاران یک موضوع پیچیده است. ترکیبی از عوامل فشاری Push و کششی Pull موجب مهاجرت پرستاران می شود. بار کاری سنگین، کمبود امکانات، حقوق و دستمزد کم، شرایط زندگی و کاری نامطلوب، عدم حمایت مدیران، فقدان ارتقاء و نداشتن آینده از مهمترین دلایل تصمیم پرستاران برای ترک کشور خود و کار در کشور دیگر است. در مقابل، دستمزد بهتر، محیط امن تر، زندگی و معیشت بهتر و فرصت های آموزشی و شغلی مناسب برای اعضای خانواده، مهمترین علل جذب پرستاران در کشورهای توسعه یافته است.4و5 مهاجرت پرستاران اثرات مثبت و منفی بر دو کشور مبدأ و مقصد دارد. پرستاران مهاجر با کار در کشور خارجی و ارسال پول برای خانواده خود، در افزایش درآمد کشور مبدأ نقش دارند. در مقابل، مهاجرت پرستاران موجب کاهش تعداد پرستاران کشور مبدأ، افزایش بار کاری، استرس و فرسودگی شغلی، کاهش انگیزه، رضایت شغلی و تعهد سازمانی و افزایش جابجایی و غیبت پرستاران باقی مانده و در نهایت، کاهش کیفیت خدمات پرستاری و آسیب به بیماران می شود. نظام سلامت کشور مبدأ با از دست دادن پرستاران متخصص تضعیف می شود و نه تنها کیفیت خدمات پرستاری کاهش می یابد، بلکه، تربیت نسل آینده پرستاران دچار مشکل خواهد شد. کشور مقصد کمبود پرستاران خود را با هزینه بسیار کم، از پرستاران مهاجر تأمین می کند. ولیکن، آموزش و تربیت این پرستاران به منظور انطباق با فرهنگ سازمانی جدید زمان بر و هزینه زا است. کیفیت خدمات این پرستاران در ابتدا ممکن است پایین باشد و موجب نارضایتی بیماران شود.6و7 به طور کلی، مهاجرت پرستاران زمانی اتفاق می افتد که هزینه ادراک شده مهاجرت به کشور دیگر کمتر از هزینه درک شده اقامت پرستاران در کشور خودشان باشد. مهاجرت پرستاران با هزینه های ملموس و غیرملموس متعددی همراه است. ترک خانواده و جامعه، مسافرت، یافتن محل سکونت و شغل مناسب، نیاز به یادگیری زبان جدید، انطباق با محیط و فرهنگ جدید، از دست دادن حمایت اجتماعی، نژادپرستی و تبعیض، فرآیند صلاحیت مجدد و انطباق با شیوه های مختلف بالینی زمان بر و پرهزینه است.8 بیشتر پرستاران تمایلی به ترک کشور خود ندارند و در صورت شرایط کاری بهتر و پیشنهاد دستمزد بیشتر حاضر به ماندن در کشور خودشان هستند. با ظهور بیماری کووید-19 و نقش کلیدی پرستاران در خط مقدم مبارزه با این بیماری، تلاش برای جذب پرستاران از کشورهای با درآمد پایین و متوسط افزایش یافت. گزارشات در ایران نیز بیانگر افزایش تمایل به مهاجرت پرستاران است. بار کاری زیاد، حقوق و مزایای کم و عدم حمایت از پرستاران و خانواده آنها در صورت بیماری از عوامل افزایش تمایل آنها به مهاجرت است. استراتژی ها و اقدامات مدیریت مهاجرت پرستاران باید در سطوح کلان و خرد برنامه ریزی و اجرا شود. نهادها و موسسات مرتبط بین المللی مانند سازمان بهداشت جهانی و سازمان بین المللی کار باید قوانینی وضع کنند که مهاجرت کارکنان متخصص از کشورهای در حال توسعه با کمبود نیروی کار متخصص را محدود کند و از اجرای این قوانین توسط دولت ها اطمینان حاصل کنند. دولت باید اقدامات موثری برای آموزش، توسعه و حفظ پرستاران و کاهش مهاجرت آنها بکار گیرد. وضع قوانین و مقررات در زمینه بهبود شرایط کاری و معیشتی پرستاران و پرداخت حقوق کافی و اطمینان از اجرای این قوانین ضروری است. در نهایت، مدیران بیمارستان ها باید با ارتقای شرایط کاری پرستاران، پرداخت حقوق و دستمزد کافی و عادلانه و آموزش اصول اخلاق حرفه ای به طور فعال در جهت حفظ پرستاران تلاش کنند. 167