علوم اعصاب شفای خاتم
سال:1393 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

مقدمه: پیشنهاد شده است که حملات تشنجی مکرر منجر به تخریب نورون های هیپوکامپ و اختلال حافظه می شود. برخی اثرات درمانی از قبیل ضد دردی، حفاظت نورونی، آنتی اکسیدانی و ضد تشنجی برای سیاهدانه گزارش شده است. در مطالعه حاضر، اثرات عصاره هیدروالکلی سیاهدانه بر اختلال حافظه فضایی ناشی از تشنج های ایجاد شده توسط پنتیلن تترازول (PTZ) در موش صحرایی بررسی شد.مواد و روش ها: موش های صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند: گروه 1 (گروه کنترل) سالین دریافت کردند. حیوانات در گروه 2 (گروه PTZ)، سالین دریافت کردند و PTZ تزریق شد (50 میلی گرم/کیلوگرم به صورت داخل صفاقی). گروه های 3 (PTZ + عصاره سیاهدانه 100)، 4 (PTZ+عصاره سیاهدانه 200) و 5 (PTZ+عصاره سیاهدانه 400) به ترتیب با دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم از عصاره سیاهدانه (به صورت داخل صفاقی)، 30 دقیقه قبل از هر تزریق PTZ به مدت 5 روز متوالی درمان شدند. در نهایت حیوانات با استفاده از تست ماز آبی موریس مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: حیوانات گروه های PTZ +عصاره سیاهدانه 100، PTZ+عصاره سیاهدانه 200 و PTZ +عصاره سیاهدانه 400 به طور معنی داری نمره تشنج کمتری نسبت به گروه PTZ داشتند. تاخیر در شروع تشنج ها نیز به طور قابل ملاحظه ای در این گروه ها بیشتر از گروه PTZ بود. در تست ماز آبی موریس، مدت زمان سپری شده و مسافت طی شده در ربع هدف توسط حیوانات گروه PTZ نسبت به گروه کنترل کمتر بود. پیش درمانی با همه دوزهای عصاره، زمان سپری شده و مسافت طی شده در ربع هدف را نسبت به گروه PTZ افزایش داد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که عصاره هیدروالکلی سیاهدانه دارای اثرات مفیدی بر اختلالات حافظه فضایی در تشنج های مدل PTZ دارد.

مقدمه: آکریل آمید یک ماده شیمیایی است که در صنعت و فرایندهای آزمایشگاهی کاربرد دارد. آکریل آمید امروزه با توجه به روش پخت غذا ها به صورت روز افزون مورد استفاده قرار می گیرد و اثرات سوء آن بر دستگاه های مختلف بدن به صورت پراکنده در مطالعات بیان شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مصرف آکریل آمید در دوره جنینی (دوران بارداری) بر تکامل فیزیکی و تغییرات حجم مخچه در جنین موش صحرایی است.مواد و روش ها: موش های صحرایی ماده آبستن نژاد ویستار، آکریل آمید به میزان 10 میلی گرم/کیلوگرم و محلول ویتامین C به میزان 200 میلی گرم/کیلوگرم به صورت خوراکی دریافت کردند. در روز 15 بارداری، ابتدا وزن مادر اندازه گیری گردید و سپس موش های صحرایی آبستن کشته شدند. سپس جنین ها خارج گردید و از نظر تعداد، وزن، طول فرق سری -نشیمنگاهی و تکامل مخچه بررسی شدند. در مجموع 100 برش بافتی از کل مخچه تهیه شد. از بین این برش ها، 10 برش به صورت تصادفی با فاصله یکنواخت و شروع تصادفی یکنواخت انتخاب شد و با روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین -ائوزین برای محاسبه حجم رنگ آمیزی شد. حجم مخچه توسط روش میکروپروجکشن و کاوالیری اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آکریل آمید سبب کاهش چشمگیری در وزن مادر و حجم مخچه و نیز تعداد جنین ها می شود. بررسی های بافت شناسی و استریولوژی نشان دادند که حجم مخچه در گروه های آکریل آمید و آکریل آمید + ویتامین C نسبت به گروه کنترل کاهش می یابد.نتیجه گیری: آکریل آمید یک اثر مضر بر تکامل مغز دارد که ممکن است با تجویز ویتامین C بتوان از این اثرات پیشگیری نمود.

مقدمه: تری متیل تین (TMT) به عنوان یک ترکیب نوروتوکسیک به خصوص در هیپوکامپ عمل می کند و در نتیجه موجب اختلالات شناختی و حافظه در انسان و حیوانات می شود. اثرات مفید والپروات سدیم (VPA) در عملکردهای شناختی مغز نیز پیشنهاد شده است. در مطالعه حاضر اثر VPA در نقایص یادگیری و حافظه ناشی از تری متیل تین در موش های صحرایی، با استفاده از ماز آبی موریس مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: 23 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به گروه های کنترل، TMT و TMT+VPA تقسیم شدند. TMT به صورت تک دوز (12 میلی گرم/کیلوگرم) در گروه های TMT و نیز TMT+VPA تزریق شد. حیوانات گروه TMT+VPA، 10 میلی گرم/کیلوگرم VPA به صورت روزانه به مدت دو هفته دریافت کردند. سپس تست ماز آبی موریس برای همه گروه ها انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد مقیاس تاخیر و مسیر پیموده شده برای رسیدن به سکوی پنهان در گروه TMT به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود. درمان با 10 میلی گرم/کیلوگرم از VPA، از افزایش زمان تاخیر و مسیر پیموده شده ناشی از TMT جلوگیری کرد. تفاوت معنی داری بین گروه TMT+VPA با گروه کنترل وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که VPA از نقایص حافظه ناشی از TMT جلوگیری می کند. تحقیقات بیشتری جهت توضیح دادن مکانیسم فعالیت محافظت نورونی VPA در مدل TMT نیاز است.

مقدمه: صرع به عنوان یکی از اختلالات مزمن مغز شناخته شده است که جمعیت زیادی در سراسر جهان به آن مبتلا می باشند. تشنج باید هر چه سریع تر درمان شود تا از تبدیل شدن به صرع مزمن جلوگیری گردد. ضمنا روش های جراحی و درمان دارویی دارای برخی عوارض جانبی هستند. تحریکات مغناطیسی جمجمه ای برای تولید جریان در مغز پیشنهاد شده است و می تواند جایگزینی برای درمان دارویی و جراحی باشد. ما نقش محافظت کنندگی تحریکات مغناطیسی جمجمه ای مکرر را بر روی حملات تشنج و آسیب های سلولی در منطقه آمیگدال در موش صحرایی مطالعه کردیم.مواد و روش ها: در بررسی حاضر چهار گروه از موش های صحرایی شامل: گروه های سالم، پنتیلن تترازول، تحریک مغناطیسی به همراه تزریق پنتیلن تترازول و تحریک مغناطیسی برای بررسی تاثیر تحریکات مغناطیسی جمجمه ای مکرر بر روی فعالیت سلولی و حملات تشنج در یک مدل از صرع بکار برده شد. تحریکات مغناطیسی جمجمه ای مکرر به مدت یک ماه اعمال گردید و سپس تشنج با استفاده از تزریق داخل صفاقی پنتیلن تترازول القاء گردید و امتیاز های تشنجی ثبت شد. در انتها موش های صحرایی کشته شدند و آسیب عصبی در آمیگدال ارزیابی شد.یافته ها: امتیاز های تشنجی و نیز ارزیابی های بافت شناسی نشان دادند که به دنبال استفاده از تحریکات مغناطیسی جمجمه ای مکرر، حملات تشنج و میانگین تعداد سلول های نکروتیک در آمیگدال، به طور معنی داری کاهش پیدا می کند.نتیجه گیری: این مطالعه یک اثر محافظتی از تحریکات مغناطیسی جمجمه ای مکرر بر ساختار سلولی در صرع را نشان داد. در هر حال ایمنی تحریکات مغناطیسی جمجمه ای مکرر در کاربردهای بالینی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

مقدمه: مهار منتشر شونده، یک موجی گذرا و خود منتشر شونده از دپلاریزاسیون نورون ها و سلول های گلیال است که با مهار موقتی تمام فعالیت های مغز ادامه پیدا می کند. مهار منتشر شونده در میگرن و سایر سردردها دخالت داشته و می تواند در مدل های حیوانی، با تحریکات الکتریکی و شیمیایی ایجاد شود. نشان داده شده است که مهار منتشر شونده مکرر موجب اختلالات حافظه در موش های صحرایی جوان می شود. اثر داروهای پیشگیری کننده از میگرن بر روی مهار منتشر شونده، گزارش شده است. در مطالعه حاضر اثر سوماتریپتان به عنوان یک داروی پیشگیری کننده از میگرن بر اختلالات حافظه القاء شده توسط مهار منتشر شونده در موش های صحرایی جوان بررسی شد.مواد و روش ها: موش های صحرایی ویستار (80-60 گرمی) در گروه های، مهار منتشر شونده، شم، سوماتریپتان 0.1 و سوماتریپتان 0.5 تقسیم شدند و مهار منتشر شونده با تزریق کلرید پتاسیم (2 مولار) به صورت هفتگی به مدت چهار هفته القاء شد. سوماتریپتان (0.1 و 0.5 میلی گرم/کیلوگرم) نیز به صورت هفتگی به مدت 4 هفته در گروه های درمان تجویز شد. حافظه ایجاد شده متعاقب یادگیری اجتنابی غیر فعال به وسیله تست جعبه شاتل در زمان های مختلف در موش های صحرایی بررسی شد.یافته ها: مهار منتشر شونده به طور چشمگیری زمان تاخیر اولیه ورود به محفظه تاریک شده را افزایش داد. مهار منتشر شونده، یادآوری فعالیت آموخته شده را نیز مختل کرد. تجویز دوز پایین سوماتریپتان سبب بهبود حافظه 30 دقیقه پس از یادگیری شد، درحالی که دوز بالا می تواند سبب بهبود حافظه 30 دقیقه، 24 ساعت و 1 هفته پس از یادگیری شود.نتیجه گیری: این مطالعه نقش مثبت سوماتریپتان در یادگیری و اختلال حافظه ایجاد شده توسط مهار منتشر شونده مکرر را نشان داد.

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر بهبود علایم افسردگی اساسی، سندرم شناختی توجهی و مقابله های ناسازگارانه در دو بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود.توصیف بیمار: در یک طرح تک موردی تجربی با خط پایه چندگانه، 2 زن مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با هشت جلسه به صورت هفتگی تحت درمان فراشناختی و دارودرمانی با داروهای ضدافسردگی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک، مقیاس اختلال افسردگی اساسی، باورهای فراشناختی، پرسشنامه فراشناخت ها، سبک پاسخ دهی نشخواری و مقیاس سندرم شناختی توجهی بود.یافته ها: داده ها نشان داد که درمان فراشناختی منجر به کاهش نمره های آزمودنی ها در مقیاس فراشناختی و مقیاس سبک پاسخ دهی نشخواری در پس آزمون و پیگیری 2 ماهه پس از آن می شود. نمره های سندرم شناختی توجهی و مقیاس اختلال افسردگی اساسی کاهش قابل ملاحظه ای نشان دادند.نتیجه گیری: درمان فراشناختی به عنوان یک رویکرد جدید درمانی، روشی موثر برای بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی است. اثر درمان فراشناختی می تواند به علت کاهش در نشخوار فکری و باورهای فراشناختی مثبت و منفی باشد.

مقدمه: مهار منتشر شونده، موجی گذرا و خود منتشر شونده از دپلاریزاسیون نورون ها و سلول های گلیال است که با مهار موقتی فعالیت های مغزی ادامه پیدا می کند. مهار منتشر شونده با توزیع مجدد یون ها بین محیط خارج و داخل سلولی شناخته می شود که با سرعتی معادل 2 تا 3 میلی متر بر دقیقه در همه جهات منتشر می شود. تحقیقات بیانگر نقش مهار منتشر شونده در چندین اختلال عصبی از قبیل میگرن همراه با اورا، صرع، ضربه های مغزی، فراموشی سراسری گذرا، سکته های مغزی و بیماری های طناب نخاعی می باشند.نتیجه گیری: با وجود چندین دهه تحقیق و صدها گزارش در مورد نحوه انتشار مهار منتشر شونده، مکانیسم دقیق انتشار هنوز نیاز به شفاف سازی بیشتری دارد. مطالعه حاضر با هدف فراهم آوردن دیدگاه های جدید در مورد مکانیسم پیچیده انتشار مهار منتشر شونده، گروهی از این نظریات را مرور می کند.

مقدمه: رشد مغز نیازمند یکسری فعل و انفعالات پیچیده ژنتیکی و عوامل محیطی است. اختلال در این اجزاء می تواند بر ساختار نورونی، عملکرد یا ارتباط تاثیر بگذارد و منجر به تغییر در مسیر رشد شود. ناقلین عصبی و تعدیل کننده های عصبی از قبیل دوپامین در طیف وسیعی از عملکردهای رفتاری و شناختی در مغز بالغ شرکت می کنند. پیام های وابسته به دوپامین یک نقش اساسی در رشد نورونی، در تمایز مغز قدامی و تشکیل جریان عصبی ایفاء می کنند. علاوه بر این فعالیت گیرنده های دوپامینرژیک D1 و D2 بر تکثیر، مهاجرت و تمایز نورون ها تاثیر می گذارند.نتیجه گیری: از آنجایی که گیرنده های دوپامین بر رشد مغز تاثیر می گذارند و همچنین در مغز بالغ نیز نقش اساسی دارند، شناسایی هر چه بهتر نقش این گیرنده ها در نواحی مختلف مغزی می تواند در درمان اختلالات رشد مغز کمک کننده باشد.